Μισή ομάδα; Και τι έγινε;
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τον βομβαρδισμό στο Καζάν που έφερε το 15ο ροζ φύλλο στον Πειραιά.
Ο πιο φανατικός οπαδός! Βρε ο ίδιος ο Σφαιρόπουλος. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Οι ίδιοι οι παίκτες που το έκαναν. Όλοι αυτοί δύσκολα θα περίμεναν το εκρηκτικό ξεκίνημα.
Έξω είχε χιόνι και μέσα στο γήπεδο ο Ολυμπιακός είχε αμολήσει το… φλογοβόλο και «έκαιγε» τον Πασούτιν. Ο Ρώσος προπονητής, είχε επιλέξει να αφήσει τα σουτ στην κόκκινη περιφέρεια. Με μεγάλη χαρά, οι μπασκετμπολίστες του πρωταθλητή Ελλάδας δεν είπαν όχι σε αυτό το δωράκι. Και ξεκίνησαν να βομβαρδίζουν. Το 9/12 τρίποντα στο 12ο λεπτό ήταν εξωπραγματικό για όσους παρακολουθούν αγώνες του Ολυμπιακού.
Η ομάδα μπήκε με τις απουσίες της και με παίκτες που δεν είναι 100% έτοιμοι. Ναι, έλειπε ο Σπανούλης. Κι ο Γιάνγκ και ο Λοτζέσκι. Ο Παπαπέτρου, ο Πρίντεζης και ο Μάντζαρης «κουβάλαγαν» θέματα, αλλά και τι να κάνουν; Οι Πειραιώτες ήξεραν ότι οι 15 νίκες ήταν μεγάλη πρόκληση. Και έτσι, αποφάσισαν να ξεφτιλίσουν κάθε είδος ανάλυσης. Γιατί όταν έχεις βάλει 56 πόντους σε ένα ημίχρονο και έχεις ξεχαρβαλώσει τον αντίπαλό σου, τότε δικαιούσαι να νιώθεις ήσυχος και να κάνει και όνειρα ανάκτησης δυνάμεων και συγκράτησης δυνάμεων.
Είναι μια περίοδος που η Ευρωλίγκα μπαίνει στην τελική ευθεία. Ο Ολυμπιακός πήγε στο Καζάν, ως αυτός που χάνει από τους τελευταίους. Και ήταν μια πικρή αλήθεια. Οι Ρώσοι ήταν τέταρτοι από το τέλος, πάνω από Μιλάνο, Μακάμπι, Γαλατά. Ε κακά τα ψέματα, κάθε δικαίωμα είχε ο κόσμος να ανησυχεί. Αλλά και κάθε δικαίωμα να απολαύσει τους «κανονιοβολισμούς» προς το καλάθι των «πράσινων» του Πασούτιν.
ΤΟΥΣ "ΚΑΤΑΠΙΕ" Ο ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΒ
Ο Μιλουτίνοβ «κατάπιε» άλλον έναν προσωπικό αντίπαλο στο μέγεθός του. Ο Νίκολα έχει εκτοξεύσει τις επιδόσεις του, όταν βρίσκει αντιπάλους στα κυβικά του. Θέλω να γράψω σήμερα το εξής: Προσωπικά του «έχω αλλάξει τα φώτα» κάθε φορά που χρειάστηκε να βοηθήσει με ψηλούς ευέλικτους, γιατί απλά δε προλαβαίνει. Είμαι σίγουρος ότι κάποτε θα είναι στο ΝΒΑ και θα οργιάζει. Όμως, οφείλω να συμπληρώσω ότι μέχρι τώρα, από τους σέντερ- θηρία της Ευρωλίγκας, είναι ο καλύτερος.
ΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ "ΣΤΟΧΟΣ" Ο ΓΚΡΙΝ
Επίσης, να ξεκαθαρίσω κάτι και για τον Γκριν (το είπα και στον Sport24 Radio 103,3), που αδίκως έγινε «στόχος» για πολύ κόσμο. Αυτό ήταν πέρα για πέρα άδικο και δεν έχει να κανει με την εκρηκτική του κατάσταση σε αυτό το ματς. Ο Αμερικανός χρειάστηκε πολύ χρόνο για να προσαρμοστεί. Να βάλει τον εαυτό του στον ρόλο που τον ήθελε ο Σφαιρόπουλος. Πέρασε από πολλά… κύματα ο Γκριν, μέχρι να τα καταφέρει. Και το έπραξε.
Ξαφνικά λοιπόν, άρχισε να είναι ντεφορμέ ο Λοτζέσκι, να χτυπάει ο Σπανούλης, να ξαναγυρίζει ο Σπανούλης, αλλά να μην είναι καλά. Να τραυματίζεται μετά ο Λοτζέσκι. Να χτυπάει ο Χάκετ και να μένει η ομάδα κάμποσο χωρίς αντικαταστάτη και να αλλάζουν και πάλι οι ρόλοι. Όταν ένας παίκτης έχει μάθει στις προηγούμενες ομάδες, απλά να «πυροβολεί» και ξαφνικά μπαίνει σε ένα σύνολο που του ζητάει συγκεκριμένα πράγματα, θέλει χρόνο.
Ε, πιστέψτε με δεν είναι λοιπόν εύκολο να ‘ρθει έτσι η κατάσταση και να του πουν «Έρικ ξεκίνα πυροβόλα» κι αυτός να το κάνει αμέσως για πλάκα. Ο Γκριν είναι καλός σκόρερ και σε αυτό δεν χωράει αμφιβολία.
ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ
Ο Ολυμπιακός είχε ένα καταπληκτικό πρώτο δεκάλεπτο, απλά αν ήταν… καρδιογράφημα η πορεία της ομάδας, στο χαρτί θα απεικονιζόταν παραστατικότατα: Πρώτο δεκάλεπτο 33, δεύτερο 23, τρίτο 13! Ναι, οι πόντοι που έβαλαν είναι. Και η Ούνιξ «ροκάνισε» τη διαφορά. Μόνο που στην τελική ευθεία, ο Ολυμπιακός έβαλε 21 πόντους και έφαγε άλλους τόσους. Δυο δεκάλεπτα ισόπαλα δηλαδή σε επιμέρους σκορ (δεύτερο και τέταρτο), ένα χαμένο (το τρίτο) με 18- 13 αλλά η πρώτη περίοδος ήταν απλά από τα καλύτερα ξεκινήματα στην ιστορία της ομάδας. Αυτό τα λέει όλα…
Ο Γιώργος Πρίντεζης όταν η κατάσταση άρχισε να αγριεύει, μπήκε, πόσταρε, σούταρε (και δυο φορές μάλιστα από το ίδιο σημείο) έβαλε τα ποντάκια του, «έκοψε τα πόδια» των Ρώσων και σφράγισε τη νίκη. Για να ταξιδέψει όμως το ροζ φύλλο στον Πειραιά, χρειάστηκε και η υπερπροσπάθεια των Παπανικολάου, Μάντζαρη, του Παπαπέτρου , του Αγραβάνη. Όλων. Δεν κερδίζεις με μικρό ροτέισον καμία ομάδα στην Ευρωλίγκα, αν δε το λέει η καρδούλα σου και δεν είσαι πιστός στο πλάνο σου. Δηλαδή τι νομίζετε; Η Αρμάνι είναι τόσο καλύτερη ομάδα από την Ούνιξ; Όχι βέβαια. Και αν ο Ολυμπιακός έπαιζε στο Μιλάνο όμως στο Καζάν, ακόμη και με δεκάδα, θα κέρδιζε ακόμη πιο εύκολα. Όμως με τα «αν» και τα «θα» δεν παίζεται μπάσκετ.
ΔΥΝΑΤΟΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΥΣΙΕΣ
Η ομάδα πήγε στις 15 νίκες, δεν συζητάμε πλέον για πρόκριση στα πλέι- οφ. Η κουβέντα μπορεί να ξεκινήσει και να ‘χει σχέση με το πλεονέκτημα. Έχει δώσει 21 ματς ο Ολυμπιακός. Έχει το πιο δύσκολο πρόγραμμα, αλλά έχει και την πιο απρόβλεπτη ομάδα. Έχει το σύνολο που όλοι σέβονται, όλοι φοβούνται και ποτέν δε ξέρεις πως θα σε «χτυπήσει». Εκτός αν πιστεύετε ότι ο Πασούτιν περίμενε να φάει 9/12 τρίποντα σε 12 λεπτά. Αν όμως είσαι συγκεντρωμένος, συσπειρωμένος και αποφασισμένος, τα πάντα θα κάνεις. Εφόσον έχεις και τα «εργαλεία».
Ο Λάγκφορντ έβαλε 24 πόντους, που δε «πόνεσαν». Δε μπορεί να χάσει ποτέ ο Ολυμπιακός από τέτοιους παίκτες. Ο Ολυμπιακός, αν έχανε, θα έχανε από τον Αντίποφ, όπως έχασε από τον Πάσκολο. Ο Ολυμπιακός στις ήττες του, πάντα «γεννάει ήρωες». Αλλά για να τον κερδίσεις, πρέπει και να το… επιδιώξει ο ίδιος. Η Ούνιξ πόνταρε σε αυτό. Να εκμεταλλευτεί επιπολαιότητες και γκάφες. Όταν όμως οι «ερυθρόλευκοι» έχουν απουσίες, είναι πολύ δυνατοί. Τρομερά ενωμένοι και με μεγάλη καρδιά. Εξάλλου, για αυτό τους γουστάρει ο κόσμος τους (έστω αυτοί που πάνε γήπεδο)… Τα λέμε μετά την Ζαλγκίρις!
Διαβάστε ακόμη:
Γκριν και Πρίντεζης "εκτέλεσαν" την Ούνικς στο Καζάν
