Ο Ολυμπιακός έχασε, αλλά αν καθίσεις και δεις προσεκτικά τα τεκταινόμενα στο παρκέ, το πρώτο που θα διαπιστώσεις, είναι ότι απέκτησαν ξανά ενέργεια! Αποφάσισαν να πιέσουν και να κυνηγήσουν. Να ανοίξουν την άμυνα, να μην κάθονται πίσω και να περιμένουν. Ξανάγιναν οι παίκτες που ήθελε ο κόσμος τους.

Η ηρεμία χάθηκε στα μισά της τρίτης περιόδου στο Παλάου Μπλαουγκράνα, η ήττα ήρθε , αλλά αυτό που ενδιαφέρει τους πάντες στο λιμάνι, είναι να κάνουν το 4/4 και να ησυχάσουν. Μπορούν; Η απάντηση είναι, φυσικά και μπορούν. Αρκεί πρώτα απ’ όλα, να μαζευτούν όλοι μαζί! Να πάψουν να θυμίζουν «νοσοκομείο» και φυσικά να βάλουν ήρεμα τα πράγματα σε μια σειρά. Αν γίνει αυτό, ο Ολυμπιακός θα αρχίσει και πάλι να κερδίζει. Ποια είναι η πραγματικότητα τώρα; Λίγο σκληρή:

Πιο πυκνό πλέον, δεν μπορεί να γίνει το σκοτάδι του τούνελ, μέσα στο οποίο βρίσκεται ο Ολυμπιακός στη φετινή φάση των «16» της διοργάνωσης. Μετά και την περιπέτεια στην Καταλονία, οι Πειραιώτες μπαίνουν από πολύ νωρίς στους… μεγάλους τελικούς. Στα παιχνίδια, που δεν έχουν αύριο. Για κακή τους τύχη βέβαια, δεν κρίνονται τα πάντα από τους ίδιους(για το πλασάρισμα). Ήδη από την αγωνιστική που πέρασε, υποχρεώθηκαν να βλέπουν και τι κάνουν οι άλλες ομάδες που παλεύουν να περάσουν. Τέσσερα ματς έχουν απομείνει, ο Ολυμπιακός αν τα κερδίσει και τα τέσσερα, θα είναι λογικά στα προημιτελικά. Ποιος μπορεί να ποντάρει ότι το 4/4 θα γίνει ο κόσμος να χαλάσει; Μάλλον κανείς, όμως σας είπα και στην αρχή: Ο Ολυμπιακός ήρεμος και διαβασμένος, δεν θα χάσει αγώνα! Γιατί δεν είναι μόνο θέμα μπάσκετ, τακτικής και συστημάτων! Όπως βλέπετε, η ομάδα είναι και… νοσοκομείο, με χειρότερο πλήγμα το «τέλος» για φέτος του Έισι Λο. Τέλος πάντων, η ουσία των πραγμάτων και η… σκληρότητα των αριθμών αναφέρουν ότι εδώ κι έναν μήνα η ομάδα δεν ξέρει τι είναι νίκη! Έφτασαν στις τέσσερις συνεχόμενες ήττες οι πρωταθλητές Ευρώπης και το 4- 2, έγινε… 4-6!

Η ομάδα του Πειραιά, ούτως ή άλλως έμπαινε από μειονεκτική θέση, στην αναμέτρηση με την Μπάρτσα:

Τρεις σερί ήττες στην… καμπούρα και πλέον τέσσερις.

Κακό μπάσκετ για 20 μέρες, προβληματισμός και άσχημη ψυχολογία.

Σημαντικότατες απουσίες, αφού κάτω από το όνομα του Σπανούλη, προστέθηκε και αυτό του Πρίντεζη.

Μια Μπάρτσα, ιδιαίτερα φορμαρισμένη, που κάνει στο τοπ 16, αυτά που έκανε ο Ολυμπιακός στην πρώτη φάση της διοργάνωσης.

Οι Καταλανοί, τελευταία φορά εντός έδρας στους «16» έχασαν το 2006 από την Μάλαγα!!! Συνέχισαν το ρεκόρ…

Κι αυτοί οι πέντε είναι κάποιοι από τους λόγους, που… βάφτιζαν τους Μπλαουγκράνα απόλυτο φαβορί για να κρατήσουν το ροζ φύλλο στο σπίτι τους. Εδώ που τα λέμε, αν ο Ολυμπιακός είχε ένα πλεονέκτημα, αυτό ήταν πως άπαντες τον είχαν ξεγράψει. Συνεπώς, θα μπορούσες να περιμένεις περισσότερη άνεση στον τρόπο παιχνιδιού, λιγότερο(ως καθόλου) άγχος και όλα αυτά τέλος πάντων που μπορεί να παρουσιάσει μια ομάδα, η οποία μόνο φαβορί δεν θεωρείται για ένα 40λεπτο!

Το πρώτο ημίχρονο στο… κόκκινο μενού, ήταν γεμάτο από άμυνα και Ντάνστον! Κι αν αυτός ο άνθρωπος ερχόμενος από το Βαρέζε κλήθηκε να μπει στα παπούτσια του Κάιλ Χάινς(με τον οποίο θεωρώ θα ήταν το τελειότερο δίδυμο ψηλών), στο Παλάου Μπλαουγκράνα έκανε κάτι πολύ πιο σπουδαίο για εμένα! Από τις προπονήσεις είχε γίνει γνωστό ότι ο Μπαρτζώκας θα τον έβαζε στο «4». Με δυο λόγια, ο Αμερικανός θα έπρεπε να γίνει Πρίντεζης και Πέτγουεϊ μαζί! Αλήθεια ο Μπρέντι τι έχει να πει για τον συμπατριώτη του; Ακόμη και τα σουτ που του έδωσε έξυπνα Πασκουάλ από μέση και μακρινή απόσταση, προσπάθησε να τα βάλει. «Σκίστηκε» στην άμυνα, κάρφωνε με μανία στην επίθεση. Εκεί ήταν το πρόβλημα της ομάδας. Βιαστικές πάσες γιατί η Μπάρτσα πίεζε, αλλά και χαμένα λει- απ, όπως και ελεύθερα σουτ. Το -6 του ημιχρόνου δεν ήταν κακό, αλλά για να κάνεις κάτι τρομερό εκεί μέσα, πρέπει να ‘χεις πολλούς πρωταγωνιστές. Όχι μόνο έναν! Αμυντικά, όλες οι αλλαγές δούλεψαν και υπήρξαν σωστές καλύψεις. Διάθεση στα περισσότερα ριμπάουντ. Η ομάδα δίχως παίκτες- βαρόμετρα, λειτούργησε άνετα, στερούμενη των πόντων του Περπέρογλου.

Ο Στράτος με τον Σλούκα δεν ήταν καλά και ο μοναδικός Έλληνας που στεκόταν με αξιώσεις ήταν ο Μάντζαρης! Οι αριθμοί του τρομεροί σε ασίστ και ριμπάουντ, μα πάνω απ’ όλα εξαφάνισε τον Ναβάρο! Ο Ολυμπιακός είχε όρεξη και κέφι μέχρι τα μέσα της τρίτης περιόδου. Εκεί «πνίγηκε», έπαιξε τον ρόλο της και η άτιμη –κατά λάθος- αγκωνιά του Τόμιτς στον Ντάνστον. Ε, με την Μπάρτσα παίζεις, έβγαλαν τα μεγάλα σουτ και το παιχνίδι τελείωσε! Με λειψό ρόστερ και δίχως παίκτες- κλειδιά, ο Ολυμπιακός χρειαζόταν πάρα πολλά για την υπέρβαση. Δίχως Σπανούλη, η περιφερειακή άμυνα των Καταλανών λειτουργούσε πιο άνετα. Ο Πρίντεζης απουσίαζε και έτσι τα «4αρια» του Πασκουάλ δεν αγχώνονταν να κυνηγήσουν. Ειδικά τον Ντάνστον. Ο Πέτγουεϊ μόνο σούταρε και έριξε και στη… λούμπα των φάουλ δυο φορές τον Λόρμπεκ. Όμως ο Σλοβένος, όσα «έφαγε» τα έβαλε! Η γενική εικόνα, ήταν πως ήρεμα και απλά οι Καταλανοί «σκότωσαν» με τα σουτ την στιγμή που ήθελαν. Ο Ολυμπιακός δεν στηρίχθηκε στους Έλληνες, αλλά στους ξένους. Όχι όλους, απλά ο Πέτγουεϊ στήριξε τον Ντάνστον, ο Λοτζέσκι άλλα τα ‘βαλε και άλλα τα ‘φαγε, ο Σίμονς και ο Σερμαντίνι έδωσαν τις μάχες τους και ο Κόλινς λίγα πράγματα…

Ο μεγάλος «πόλεμος» τώρα ξεκινάει. Την Παρασκευή η Λαμποράλ θα εμφανιστεί στο ΣΕΦ. Και πλέον η ομάδα που έχει μια διετία «τρελάνει» τον κόσμο της, έχει την ευκαιρία να «απαντήσει» σε όλους. Και κυρίως στον ίδιο τον εαυτό της…