Όταν ο Ολυμπιακός απέκτησε τον Μπρούμα, όλοι προσδοκούσαν ορθώς, να δώσει ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής αυτά που μπορεί και δεν διαθέτουν οι περισσότεροι των συμπαικτών του. Ήθελε προσαρμογή. Αναμενόμενο. Τραυματίστηκε στο Ηράκλειο. Μη αναμενόμενο. Και έφτασε να περάσει ένας γύρος και ο άνθρωπος να μην ευχαριστηθεί την δουλειά του. Ο Μαρτίνς άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε το πρόγραμμα. ΑΕΛ στο Καραϊσκάκη. Μια χαρά να βάλει τον παίκτη. Και ο τελευταίος με την σειρά του άφησε τον χρόνο μέσα στο ματς να κυλήσει υπέρ του. Ένα υποφερτό πρώτο μέρος και ένα πολύ καλό δεύτερο. Με αποκορύφωμα το τέταρτο γκολ της ομάδας, όπου πήρε το τόπι πίσω από το κέντρο , βγήκε μπροστά και άντε πιάστε τον.

Και είχε συμμετοχή και στο πέμπτο, δίνοντας την κατάλληλη στιγμή στον Μασούρα, ο οποίος γύρισε στον Ελ Αραμπί για το 5- 1.

Ο Φορτούνης διέπρεψε, ο Σουντανί ανέβασε στροφές, ο Ελ Αραμπί πυροβόλησε, ο Μασούρας μπήκε φουριόζος, τα δυο κεντρικά χαφ εργάστηκαν με άνεση, αλλά ο Μπρούμα ήταν αυτός που έπρεπε να φανεί. Όπερ και εγέννετο. Γιατί σε μια εποχή που δε μπορείς να κάνεις μεταγραφάρες, που οι αγορές είναι –και αναγκαστικά- κλειστές, που όλοι σκέφτονται την πανδημία, αν έχεις στο… οπλοστάσιό σου κάτι που αξίζει, ε, είναι κρίμα να μην παίρνεις πράγματα. Ο καλός Μπρούμα αλλάζει ταχύτητα στον Ολυμπιακό, ειδικά στη φετινή ομάδα, που οι πλευρές της έχουν ζητήματα κάμποσες φορές. Κατά τα άλλα, μπορεί να μην έδειχναν πολύ ορεξάτοι οι ποδοσφαιριστές, αλλά έβγαλαν ένα καλό ματσάκι.

Και σε αυτό βοήθησε πολύ η ΑΕΛ που παρά τα όποια προβλήματά της, παρουσιάστηκε και δυναμική και ευχάριστη. Έπαιζε τη μπάλα της κι ας άνοιγε η ψαλίδα στο σκορ. Ο Αλέξης Κούγιας αν μη τι άλλο θα πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος βλέποντας παιδιά όπως ο Χαλάτσης ή ο Πινακάς να μην… μασάνε και να παίζουν στα ίσια αντιπάλους πολύ πιο καλοπληρωμένους και έμπειρους. Ο Πινακάς μάλιστα ήταν και αυτός που ισοφάρισε. Αποθεώθηκε από συμπαίκτες και δημοσιογράφους (έχει βάλει και πέντε γκολάκια το παιδί), αλλά το συγκεκριμένο τέρμα, άνηκε στον πρωταγωνιστή των Θεσσαλών σε αυτό το ματς. Ποιος ήταν; Ο Μιχαήλ. Με ποικίλη συμπεριφορά. Γιατί όσο του ανήκει το 1- 1, άλλο τόσο του ανήκει –δυστυχώς για τον ίδιο – και το 2- 1. Στην φάση της ισοφάρισης, «φύτεψε» τον Μπα στο χορτάρι. Πήρε παλικαρίσια κεφαλιά- ασίστ στον Πινακά.

Όμως στο δεύτερο τέρμα, πριν η μπάλα φτάσει στον Φορτούνη (ο ίδιος ξεκίνησε τη φάση) ο Μιχαήλ πήγε να διώξει με… τσάμικο. Έκανε τσαφ και ο Κώστας πάσαρε εύκολα στον Ελ Αραμπί. Είχε προηγηθεί αρκετά νωρίτερα η κεφαλιά του Μαρονικού προς τον Σουντανί για το 1- 0.

Η ΑΕΛ κράτησε τα μέτρα της, ακόμη και όταν ο Ολυμπιακός είχε φουλ κατοχή. Και παρά τις ελλείψεις προσπάθησαν όσο γινόταν. Ψηλά οι γραμμές και έξυπνη όσο γινόταν η τακτική από τον Γιάννη Τάτση. Λίγη περισσότερη σιγουριά στις μεταβιβάσεις την ήθελαν. Όπως και λίγο περισσότερη κατοχή. Αλλά στην τελική, ε, μέσα στο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό, δεν έχεις και την ευχέρεια να ζητάς… παπάδες. Ο Μαρτίνς από την πλευρά του έβλεπε διάθεση, έβλεπε συνεργασίες, αλλά την ίδια ώρα έβλεπε ξανά γκολ από στατική φάση, ξανά γκολ από διπλή κεφαλιά, ξανά κακή συμπεριφορά της αριστερής πλευράς.

Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και στην περίπτωση του Ολυμπιακού δε φτάνει ποτέ το «κέρδισα» σε τέτοια παιχνίδια. Άλλο να παίζεις με τον Παναθηναϊκό (το πραγματικό ντέρμπι δηλαδή) και να σε νοιάζει μόνο η επικράτηση, άλλο σε παιχνίδια που επιβάλλεται και να φτιάξεις πραγματάκια τόσο επιθετικά, όσο και αμυντικά. Κάτι που έγινε στο δεύτερο μέρος. Πολυφωνία και στο σκοράρισμα και στην δημιουργία. Η μπάλα κάτω, απειλή από παντού, 14 τελικές , όλα καλά.

H είσοδος του Μασούρα βελτίωσε την κατάσταση μπροστά από τον Χολέμπας και ήρθε και το 3- 1 με τον διεθνή Έλληνα χαφ να εκμεταλλεύεται την ασίστ του Μπρούμα. Κάπου εκεί «έσβησαν και οι μηχανές», ακολούθησαν τα άλλα δυο γκολ που είπαμε πιο πάνω, έγιναν και περισσότερες αλλαγές και ξεκίνησαν άπαντες να σκέφτονται τις διακοπές των Χριστουγέννων. Διακοπές που δεν θα είναι και μικρές (μια βδομάδα), αλλά οι παίκτες τις έχουν πραγματικά ανάγκη αφού δεν κάθισαν το καλοκαίρι.

Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά κλείνει στο ρετιρέ το μισό πρωτάθλημα. Ποτέ στο λιμάνι δε στάθηκαν στον όρο «πρωταθλητής χειμώνα». Αυτά είναι μόδες μακρινές για μια ομάδα που θέλει να κατακτά πάντα τον τίτλο στο τέλος. Με 2021 όλοι θα έχουν ξεκάθαρους στόχους. Ακόμη καλύτερα σε πρωτάθλημα κύπελλο και αποκλεισμό –εν πρώτοις- της Αϊτχόβεν στο Europa League. Καλύτερη μπάλα και ο κόσμος στο γήπεδο. Απλά πράγματα…