Η ζωή κάνει κύκλους. Κανείς δεν είπε ότι υπάρχει μόνιμος διαβήτης, αλλά αν κάποιος έχει αδικηθεί ή τον έχουν ρημάξει με υπερβολικές και άσχημες κριτικές, ίσως φτάσει η στιγμή να πει την δική του κουβέντα. Το βράδυ της 5του Νοέμβρη του 2013 θα μείνει βαθιά χαραγμένο στο μυαλό του Ρομπέρτο. Μπορεί να παίξει Ατλέτικο, Μάντσεστερ, εθνική Ισπανίας, μπορεί και σε κατώτερες ομάδες. Ποτές δεν ξέρεις τι θα ξημερώσει. Όμως όταν γίνει παππούς θα 'χει να λέει στα εγγόνια του για αυτή την βραδιά.

Για τη νύχτα που κατατρόπωσε τους λασπολόγους. Ο Ρομπέρτο είχε πάει στην Λισαβόνα με όνειρα Τον έβγαλαν «μανταλάκια». Αποχώρησε και τον έβριζαν, του. χρέωσαν τις χασούρες της Μπενφίκα. Και βρέθηκε αντίπαλος με την φανέλα του Ολυμπιακού. Στο 83' εκείνου του ματς ο Ρομπέρτο είχε άστοχη έξοδο, οι Λουζιτανοί ισοφάρισαν και την επόμενη μέρα οι εφημερίδες τους, αντί να μακαρίζουν την τύχη τους, πάλι χλεύαζαν τον Ισπανό.

Το βράδυ της 5του Νοέμβρη, η Μπενφίκα έπαιξε εξαιρετικά στο Καραϊσκάκη, αλλά ο Ρομπέρτο με τον δικό του τρόπο, την ξεφτίλισε. Όχι μόνο δεν δέχτηκε γκολ, από τους Πορτογάλους αλλά τους έκανε να πιστέψουν, ότι μέχρι το... Πάσχα να έπαιζαν δίχτυα δεν θα έβρισκαν. Δεν ξέρω αν του αρέσει ο Ζορό ή οι ιστορίες των εκδικητών. Σημασία έχει ότι το παλικάρι έστειλε τους Ολυμπιακούς στον έβδομο ουρανό των επτά βαθμών. Μαγκιά του!

Ολυμπιακός-Μπενφίκα 1-0

Κατά τα άλλα, η ομάδα του Πειραιά δεν μπήκε να. στραγγαλίσει την αντίπαλό του. Αλλά το γκολ- Καραϊσκάκη σημειώθηκε ξανά. Δεν υπάρχει περίπτωση σ' αυτό το γήπεδο να μην καταλάβει ο αντίπαλος που μπήκε. Άλλοι κι άλλοι έχουν βασανιστεί, σιγά μη γλίτωνε η Μπενφίκα και ο Zεζούς που από ένα σημείο και μετά, πέταξε σακάκια και τρελάθηκε για να μην χάσει!

Η τακτική των Πορτογάλων...

Ο τεχνικός των Πορτογάλων, έστησε μια ομάδα που με μικρές πάσες, συνεχή κίνηση, σωστές συνεργασίες, ήταν απειλητική. Ήταν πολύ καλή, ήταν σοβαρή και κατάφερνε να «χτυπάει» τον Ολυμπιακό στην πλάτη του. Με κολόνα τον Καρντόζο έβγαιναν δεξιά και αριστερά κρυφοί για να κάνουν την ζημιά. Δεν τα κατάφερναν, όμως να σκοράρουν. Ο Ολυμπιακός πήρε μέτρα πίσω.Υποχρεωτικά και μη. Και από το καλό κόρνερ του Χολέμπας, ο Μανωλάς σκόραρε με καρφωτή κεφαλιά, αφού οι Ποροτγάλοι τον άφησαν να είναι μόνος , σα να βρισκόταν στο σαλόνι του σπιτιού του. Το σκηνικό δεν άλλαξε. Έτρεξαν και μόχθησαν οι Ολυμπιακοί, αλλά τη μπάλα την έχαναν εύκολα.

...και οι Κινήσεις του Μίτσελ

Ο Μίτσελ έκανε τρεις κινήσεις από τον πάγκο. Η μια πιο σωστή από την άλλη! Πρώτα έβαλε τον Τσόρι για να κρατήσει μπάλα, στην θέση του Σαβιόλα που είχε όρεξη, αλλά δεν προλάβαινε να δράσει. Έπεφταν πάνω του και δεν τον άφηναν να ανασάνει. Ο Τσόρι, κράτησε το τόπι, πήρε φάουλ, «έσπασε» μπάλες. Θέλησε να στηρίξει τον Μήτρογλου, που ο φουκαράς σαν την καλαμιά στον κάμπο, πέρασε 90 λεπτά να κινείται, δίχως να μπορεί να φτιάξει κάτι καλό και γουστόζικο για την ομάδα του.

Η Μπενφίκα διατήρησε την πίεση, έμεινε ψηλά, άρχισε να παίζει όλα τα χαρτιά της. Ο Ζεζούς έφερε τρεις πίσω, ανέβασε και τον Περέιρα, έδωσε εντολές στους Αμορίμ, Πέρεθ καιΓκαϊτάν να κάνουν ό,τι γουστάρουν μπας και ζαλίσουν τον Ολυμπιακό. Η άμυνα δυσκολευόταν και ο Μίτσελ έβαλε αμέσως και τον Ν' Ντινγκά. Γύρισε στα τρία αμυντικά χαφ ώστε να εμποδίσειτην δράση των Πορτογάλων στην κουλούρα.

Ρομπέρτο: "Τώρα, γράψτε για μένα"

Καλά το πήγε. Άρχισαν πάλι να φεύγουν αυτοί στο πλάι. Τότε ήρθε η ώρα του Μπόνγκ. Αλλαγή αλά Βαλβέρδε και πίσω αυτός με μπροστά του τον Χολέμπας. Δεν σκόραραν οι Πορτογάλοι. Φυσικά και θα μπορούσαν. Αλλά είπαμε. Ο Ρομπέρτο δεν τους άφηνε καν να το πιστέψουν. Και έτσι άρχισαν να γίνονται διστακτικοί και φοβισμένοι. Το γύρισαν στις σέντρες. Προπονησούλα κι αυτό για τον φοβερό πορτιέρο. Τίποτα. Τέλος. Κι αν είχε δυνάμεις ο Σαλίνο, θα έκανε το 2- 0!

Ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε άλμα πρόκρισης, πρώτη φορά τόσο νωρίς. Μα ποτέ δεν ξέρεις, ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος. Όλα μπορούν να γίνουν, όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα σε αυτό το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο.

Ένας φίλος μου τηλεφώνησε και μου είπε «ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε θα τους είχε ρίξει τέσσερα». Δεν ξέρω. Δεν έχει σημασία. Και στην τελική, υποθετικά δεν υπάρχει άθλημα, δεν υπάρχει αγώνας. Κάποτε ο Ολυμπιακός έπαιζε πολύ καλά, αποκλειόταν, τον κορόιδευαν και κανείς δεν θυμόταν τις επιδόσεις. Όλοι μιλούσαν για το αποτέλεσμα!

Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ λοιπόν -που τόσα έχει ακούσει- καλπάζει για τους «16». Αυτή είναι η μόνη αλήθεια, αυτή την ώρα.