Ο Άγιαξ και ο άνθραξ

Όλα καλά τα είδε ο Περέιρα στο τέλος του αγώνα με τον ΠΑΣ. Ποδοσφαιρικά δε πολυδιαφωνώ με τον Πορτογάλο, ειδικά εκεί που είπε ότι «έτσι είναι το ποδόσφαιρο». Βρε δίκιο έχει ο άνθρωπος (τόσες φάσεις έκανε), απλά επειδή κοουτσάρει τον Ολυμπιακό, θα πρέπει και να γνωρίζει ότι η δική του ομάδα δεν πρέπει να αστοχεί και δεν είναι δυνατόν να πιάνεται… κορόιδο στις αντεπιθέσεις των Ιωαννίνων.

Με έναν πανέξυπνο τρόπο κέρδισαν οι Γιαννιώτες, αλλά το είχε κάνει και πριν πολύ καιρό ο Ατρόμητος. Και το είχε κάνει και ο ΠΑΟΚ. Που σημαίνει, ότι η ανασταλτική λειτουργία των Πειραιωτών δεν είναι …θησαυρός, αλλά άνθρακας. Και μάλλον έχει δίκιο και ο Σιόβας που στο τέλος του ματς με την ΑΕΚ ζήτησε κι αυτός μεταγραφές, ίσως να θέλει και κανά- δυο στόπερ η ομάδα, που θα πέφτουν και θα «τρώνε» τον κάθε Ίλιτς που τους προλαβαίνει.

Επί της ουσίας, στον Πειραιά δεν ανησυχούν για το πρωτάθλημα, μπορούν να κοιτάξουν τον ημιτελικό κυπέλλου στη Ριζούπολη, αλλά οφείλουν να φροντίσουν και κάτι: Η τελική ευθεία της σεζόν, δε σηκώνει πάλι αποδοκιμασίες, γκρίνιες και χαμένα 90λεπτα. Ο αγώνας στην Ήπειρο δεν πήγε καλά, αυτό πράγματι συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Μέχρι όμως να αλλάξει εικόνα ο πρωταθλητής, μέχρι να ενισχυθεί και να ξαναγίνει ομάδα αυτοπεποίθησης, ρυθμού και καλής μπάλας, θα πρέπει να φροντίσει να μην κάνει δώρα.

Το χειρότερο που μπορεί να πάθει μια ομάδα σε εκτός έδρας παιχνίδι, μέσα στη βροχή και σε συγκεκριμένες συνθήκες αγώνα, με έναν αντίπαλο που ξέρει να «απλώνεται» στο γήπεδό του, είναι ακριβώς αυτό που υπέστη ο Ολυμπιακός. Το 45λεπτο στους Ζωσιμάδες, μπορεί όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο να το παρομοιάσετε με έναν… ευρωπαϊκό εφιάλτη, από την άποψη του ρυθμού και της εξέλιξης των φάσεων. Να ξεκαθαρίσω πρώτα απ’ όλα, ότι και οι δυο μονομάχοι είχαν φάσεις, κάτι που τους τιμά ιδιαίτερα, μιας και η βροχή είναι πάντα κακός σύμμαχος. Όμως έπαιξαν αρκετά καλά και οι «ερυθρόλευκοι» είχαν περισσότερες τελικές, μαζί με την κατοχή της μπάλας. Τι δεν είχαν οι Πειραιώτες και βρέθηκαν να χάνουν 2- 0 όταν πήγαν να ξεκουραστούν; Σωστές τοποθετήσεις και αντιδράσεις στις κόντρες των γηπεδούχων.

Το πρώτο γκολ του ΠΑΣ μπήκε από λάθος σκέψεις. Εντάξει, ο Μιλιβόγεβιτς πήγε να βγάλει μια παράλληλη πάσα(απαγορεύεται), γιατί πίστεψε ότι θα έβρισκε τον Εντιγκά. Λάθος έκανε και ξαφνικά βρέθηκε ο Ίλιτς με τον Σιόβα να μη μπορεί να τον καταδιώξει. Όταν έχεις ένα στόπερ για να σταματήσει μια φάση και στην πρώτη καλή μπάλα που γίνεται στον αντίπαλό του, απλά παρακολουθεί, ε, θα τιμωρηθείς. Και ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε. Οι γιαννιώτες είχαν κάνει τη δουλίτσα τους και εργάστηκαν ακόμη πιο σωστά, στο «καθόμαστε πίσω προσεκτικά και πετάμε βέλη». Έτσι έβγαλαν άλλη μια καλή επίθεση στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού. Και αφού σε πρώτο χρόνο φάνηκε να μην αντιδρούν καλά, ο Μανιάς αιφνιδίασε τον Ρομπέρτο με ένα σουτ από το πλάι.

Εντάξει, δεν ήταν δίκαιο το 2- 0 για ημίχρονο, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε ένα γκολ-τουλάχιστον- να το έχει βάλει, όμως πλήρωνε και την άνεσή του, αλλά και όλους τους άγραφους νόμους του ποδοσφαίρου. Στην τελική, σκοράρεις, όταν η μπάλα περνάει τη γραμμή του αντίπαλου τέρματος και όχι όταν κάνει φάσεις. Αυτό είναι γνωστό.

Η πρόκληση για τον Περέιρα, ήταν μέσα στο δεύτερο μέρος να φέρει τα πάνω- κάτω, βλέποντας τους αντιπάλους του να μη κωλώνουν να παίξουν 4- 4- 2 μέσα στο σπίτι τους. Αν φέτος τα Γιάννενα έκαναν κάτι λαμπρό στην Σούπερ Λίγκα, αυτό είναι, ότι δεν κώλωσαν ποτέ, ανεξαρτήτως αγώνα και έδρας που βρέθηκαν να παίξουν. Και για αυτό ανταμείφθηκαν με καλές νίκες και μπόλικους βαθμούς. Κι επειδή το ποδόσφαιρο είναι άθλημα που δε σου χαρίζεται, το 2- 1 για τον Ολυμπιακό, ήρθε εκεί που κανείς δε το φανταζόταν. Αφού η βροχή δυνάμωνε και ο Περέιρα είχε κάνει τις αλλαγές του για να αντιστρέψει το σκηνικό, ο Μιλοβίγεβιτς στο 68’ έπιασε μια σουτάρα, η μπάλα βρήκε πρώτα λίγο στη γάμπα του Χαρίση, μετά έβγαλε… φλας, έστριψε και ο Βελλίδης έμεινε όρθιος.

Γενικά ήταν ο αγώνας με τα πολλά σουτ. Τόσο ο πορτιέρο των Ιωαννίνων, όσο και ο Ρομπέρτο ένα «μπράβο» το αξίζουν και μη κοιτάτε τα γκολ που μπήκαν. Με τις ταχύτητες που δέχθηκαν τα σουτ, τον αγωνιστικό χώρο και την «τρελιάρα» μπάλα, ε τι να κάνουν κι αυτοί; Και να σκεφτείτε ότι κάμποσες φορές η μπάλα έφυγε από τα χέρια τους και ένα ριμπάουντ θα μπορούσε να ήταν καθοριστικό. Ο κλασικός Ολυμπιακός με Χάρα και Μπενίτεθ στην ενδεκάδα, ήταν απειλητικός, αλλά και πιο «ανοιχτός» από το κέντρο και πίσω. Η καλύτερη εκτός έδρας άμυνα είχε δεχθεί δυο τέρματα και χίμηξε να ισοφαρίσει. Σε ένα λεπτό μέσα, οι πρωταθλητές Ελλάδας είδαν τους αντιπάλους τους να διώχνουν τη μπάλα στη γραμμή και «καπάκι» τον Ακόστα να τους βάζει τρίτο γκολ. Ο Ντοσεβί είχε μείνει να το αποτρέψει, για να καταλάβετε και την… ακαταστασία στα κόκκινα μετόπισθεν. Ο Πετράκης δικαιώθηκε που δεν άλλαξε σύστημα ή σχήμα, όταν «έφαγε» το γκολ του Μιλιβόγεβιτς, ο ΠΑΣ έπαιξε σωστά και νίκησε δικαιότατα. Ένα μεγάλο αποτέλεσμα για την ομάδα της Ηπείρου που θα συνεχίσει να παλεύει μπας και «χωθεί» στα πλέι- οφ…