Αυτά έχει ο αθλητισμός. Γυρνάει ένα πόδι και σου χαλάει όλη την διάθεση. Τους έχεις βάλει κάτω και τους «χτυπάς σαν χταπόδι». Τους έχει φύγει μελάνι. Τα κόκκινα μαγουλάκια των φιλάθλων τους, έχουν γίνει μαύρα από το κακό τους. Οι ξανθούλες ρωσίδες στην κερκίδα, έχουν αρχίσει να ξεφουσκώνουν τα μπαλονάκια που κρατάνε στα χέρια.

Και εκεί που λες «βάλε τα ρούχα να στεγνώσουν, ετοιμάσου για Τουρκία», «τσακ» παθαίνει τη ζημιά ο Σπανούλης. Και να το διάστρεμμα, η ανησυχία, όλα αυτά που ακολουθούν μια ομάδα, όταν βλέπει λαβωμένο έναν παίκτη.

Η εθνική μας, την… περιποιήθηκε όπως έπρεπε την Ρωσία. Και η δεύτερη μέρα για την οποία σας γράφω, κύλησε ξανά με ελληνικά χαμόγελα. Και όχι μόνο. Βασικά, αυτοί που κέρδισαν την πρώτη ημέρα, νίκησαν και την δεύτερη. Οι ίδιοι ακριβώς. Απλά, ξεκινάω ανάποδα χρονικά, καθότι πρέπει να μιλήσουμε για την ομάδα μας. Δίχως να ‘χουν στο πλευρό τους τα ουρλιαχτά των Ιταλών ή τον Φινλανδών, μια χαρά τα πάνε ο Τρινκιέρι και τα παιδιά. Η εξέδρα μας δεν υπάρχει. Φωνάζουν αραιά και που οι 50 φιλότιμοι που είναι στο πέταλο και έχουν και ένα τύμπανο, αλλά δεν συγκρίνονται με τις χιλιάδες των αντιπάλων. Όση… ορμή όμως δεν έχει η κερκίδα, έχει η ομάδα. Και στην τελική τι σε νοιάζει; Κέρδιζε μέσα στο γήπεδο κι άσε τους άλλους να λένε «είχαμε τον κόσμο»! Ο Περπέρογλου οδήγησε τους συμπαίκτες του εκ του ασφαλούς. Τεράστια η πείρα του Στράτου για να καταβάλει τον ενθουσιασμό των Ρώσων. Πέρασαν με +7 και εκεί ο φόργουορντ του Ολυμπιακού τους… διέταξε να καθίσουν ήσυχοι. Μαζί με δυο τρίποντα του Σπανούλη. Αλλά δεν συνεχίζω τα αγωνιστικά, εδώ λέμε άλλα πραγματάκια.

Οι Ρώσοι δεν είναι όπως τους ξέρουμε. Ο Καράσεφ γούρλωνε τα μάτια, ο Σβέντ σκεφτόταν αν τελικά έπραξε σωστά που κατέβηκε να παίξει (γιατί κάποιοι συμπατριώτες του την έκαναν γυριστή) και πλέον η «αρκούδα» έχει χάσει τα νύχια της, έχασε τα δόντια της και μένει να δούμε αν θα χάσει και το δέρμα της. Γιατί κατά πως πάνε τα πράγματα ή αυτοί ή οι Τούρκοι θα πάρουν νωρίς το αεροπλάνο. Τέλος πάντων ας λύσουν μόνοι τα προβλήματά τους, δεν τον έδιωξα εγώ τον Κατσικάρη, ούτε εσείς…

Η μέρα ξεκίνησε με έναν αξιαγάπητο σκύλο να μπαίνει στη Μπονιφίκα και να ψάχνει τα πάντα. Ήθελα να του δώσω ένα μεζεδάκι, αλλά θα ‘ταν πιθανό να αρπάξει μαζί και το χέρι μου, οπότε δεν μπήκα στην περιπέτεια. Οι μαζορέτες στα τάιμ άουτ χορεύουν σε μουσικές βγαλμένες από τις ταινίες του Θανάση Βέγγου. Μόνο που ο αείμνηστος ηθοποιός στο τέλος έτρωγε και καμιά κατσαρόλα στο κεφάλι, οι μαζορέτες του Κόπερ απλά το γλεντάνε.

Στην σκανδιναβική μάχη, οι Φινλανδοί επικράτησαν. Μα ξέρετε κάτι ρε παιδιά; Αυτοί όλοι έχουν έρθει έτοιμοι στην Σλοβενία. Εδώ στο ημίχρονο έγινε ένας διαγωνισμός. Έκλεισαν τα μάτια με ένα μαντίλι σε έναν Σουηδό φίλαθλο και έναν Φινλανδό. Τους έβαλαν να σουτάρουν. Ο Σουηδός πέτυχε μια διαφημιστική ταμπέλα. Ο Φινλανδός το έβαλε με τριπλό γκελ στη στεφάνη. Ακόμη και οι οπαδοί έτοιμοι είναι. Και δεν σταματάνε να ουρλιάζουν.

Για τους Σουηδούς ένα θα γράψω: Μπράβο σε αυτό το παλικάρι τον Τέιλορ. Ναι, τον παίκτη των Μπόμπκατς, που αντέχει να παίζει με συμπαίκτες ανθρώπους οι περισσότεροι εκ των οποίων τον κάνουν να καραφλιάζει. Το κρατάει όμως και το μαλλάκι του, μαζί με τα νεύρα του.

Και φτάνουμε στην ωραιότερη μάχη της ημέρας! Οι 4 χιλιάδες Ιταλοί, έχουν αναγκάσει τον Φιλέρη να φωνάζει «Ιτάλια- Ιτάλια» προς μεγάλη δική μου απόλαυση. Μα με τέτοιο εθνικό ύμνο και όλο το γήπεδο να χειροκροτεί στην ανάκρουσή του, πώς να μην ανεβαίνει στα ύψη η αδρεναλίνη; Οι μπασκετμπολίστες της Ιταλίας προσπαθούν να τον τραγουδήσουν πιο δυνατά απ’ ότι τον έλεγε ο Γκατούζο στα Μουντιάλ(δύσκολο βέβαια). Οι γείτονές μας, με τσιρότα, με αίματα, με επιδέσμους, πέφτουν στο παρκέ, τρέχουν σαν τρελοί, «σκοτώνονται». Και κερδίζουν. Εντάξει, το εμπόδιο που είχαν να ξεπεράσουν δεν ήταν και τεράστιο. Για τους Τούρκους τα είπαμε, μη λέμε τα ίδια. Απλά ο Αλλάχ τους έχει λυπηθεί τώρα και τους δίνει τελευταία ευκαιρία: Σπανούλης με διάστρεμμα. Δεν ξέρω όμως αν μπορούν να το εκμεταλλευτούν. Αυτοί σίγουρα όχι μόνο δε μιλιούνται μεταξύ τους, αλλά δεν πρέπει καν να κοιτιούνται.

Τα ξαναλέμε μετά την τρίτη αγωνιστική…