Ο Ιμπαγάσα χάλασε τον περίπατο

Τους τρεις βαθμούς τους πήρε και πάλι ο Ολυμπιακός, κάτι που χαροποίησε ιδιαίτερα(και πολύ σωστά) τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Ωστόσο, η αναμέτρηση με τον πολύ πιο προσεκτικό-σε σχέση με το ματς εναντίον της ΑΕΚ- Άρη , έγινε αγχωτική για την ομάδα του Πειραιά, η οποία ευτύχησε να προηγηθεί από το…ξημέρωμα του αγώνα, αλλά δεν κατάφερε να το αξιοποιήσει «γεννώντας» κι άλλα τέρματα.

Έχω την εντύπωση πως το χαμένο πέναλτι του Ιμπαγάσα, χάλασε πολλά στην έκβαση του 90λεπτου. Ο Άρης έχει παίξει πολύ χειρότερα σε άλλες έδρες(πλην Τούμπας), οπότε κανείς δεν μπορεί να «κολλήσει στον τοίχο» τον Κούπερ και τους ποδοσφαιριστές του, γι’ αυτό το χαμένο αποτέλεσμα.

Όταν ο Ολυμπιακός βάζει πολύ νωρίς γκολ στο Καραϊσκάκη, καταλαβαίνετε, πως ο δείκτης δυσκολίας, για τον αντίπαλό του, απογειώνεται. Οι Αρειανοί είχαν κάποιους γρίφους να λύσουν πριν αρχίσει το ματς, καταλαβαίνετε πως αυτοί πολλαπλασιάστηκαν, μετά το τέρμα του Ριέρα. Οι Πειραιώτες, με τον…αέρα του τέρματος, άρχισαν να γίνονται ακόμη πιο πιεστικοί, κάτι που ανάγκασε τους αντιπάλους τους να ονειρεύονται απλά και μόνο κάποιες αντεπιθέσεις.

Είναι αλήθεια πάντως, ότι μετά το χαμένο πέναλτι του Ιμπαγάσα , οι «κίτρινοι», πήραν κάμποσο κουράγιο και έκαναν τις επιθέσεις τους. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε ωστόσο να πάει στα αποδυτήρια με μεγαλύτερη διαφορά. Είχε καλές φάσεις, η πίεσή του απέφερε καρπούς, δεν πήρε ένα πέναλτι σε ανατροπή του Φουστέρ, αλλά μετά από λίγο όταν βρέθηκε ο Ντουντού στο χορτάρι ο Μήτσιος δεν μπορούσε να κάνει τα στραβά μάτια.

Η αντίδραση του Άρη

Ο Ιμπαγάσα, σημάδεψε…περιστέρια και ο Άρης διατήρησε τις ελπίδες του. Αλλιώς να χάνεις 1- 0 και αλλιώς να είσαι σε γεμάτο Καραϊσκάκη και να μπαίνεις στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα, με δυο γκολ πίσω. Ο Βαλβέρδε προτίμησε τον Φετφατζίδη από τον Ρόμενταλ και δικαιώθηκε, αφού ο νεαρός διεθνής δεν είχε τόσα βάσανα, όσα ενδεχομένως θα συναντούσε ο Δανός από τους δυνατούς αμυντικούς του Κούπερ. Ο Άρης, δεν ήταν τόσο νωχελικός, όπως με την ΑΕΚ, αλλά αυτό το γκολ στο 2’ «’εκοψε τα πόδια» των παικτών του.

Ο Ιμπαγάσα πάντως στο 49’ έσωσε τον Ολυμπιακό, από βέβαιη ισοφάριση, προλαβαίνοντας να διώξει σε κόρνερ, τη στιγμή που ο Τσεσνάουσκις είχε «γεμάτη» τη μπάλα μπροστά του και ήταν έτοιμος να εκτελέσει τον Πάρντο. Στο 52’ ο Ριέρα, έχασε ευκαιρία που για την κλάση του, δε συμβαίνει συχνά.

Ανενόχλητος στο δεύτερο δοκάρι , μετά από εξαιρετική σέντρα του Φετφατζίδη, «κατάφερε» ο Ισπανός να σουτάρει έξω. Το ματς πάντως ήταν ισορροπημένο, απλά ο Ολυμπιακός απειλούσε πιο σωστά, κάθε φορά που επισκεπτόταν την περιοχή των φιλοξενούμενων.

Σαν κάτι να του έλειπε του Άρη, με τον Κόκε να μάχεται μακριά από τους μέσους της ομάδας του, αφού οι γραμμές των «κίτρινων» ήταν πιο κοντά στη δική τους μεγάλη περιοχή, παρά σε αυτή του Πάρντο. Και πάλι όμως, ακόμη και δειλά οι Θεσσαλονικείς, δεν ξεχνούσαν το ότι μπορούν να κυκλοφορήσουν σωστά τη μπάλα , έβρισκαν κάποιους χώρους και δημιουργούσαν καταστάσεις, που μπορεί να μην ήταν ανυπόφορες για την κόκκινη άμυνα, αλλά τουλάχιστον δεν επέτρεπαν στον Ολυμπιακό, να τους…ταμπουρώσει στα μετόπισθεν.

Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν καλοί στο πρώτο μέρος, αλλά όχι τόσο ορεξάτοι στο δεύτερο. Ο Άρης με Κόκε, αλλά και Χαβίτο, έκανε ένα πιο ουσιαστικό δεύτερο 45λεπτο, όμως δεν μπόρεσε να πάρει κάτι καλό. Επί της ουσίας, ο Ολυμπιακός έμεινε μόνος πρώτος και θα πάει στο ΟΑΚΑ με στόχο να μην χάσει. Α και να γράψω και κάτι άλλο: Δεν απαγορεύεται να κερδίζεις με 1- 0 κι επίσης, δε γίνεται όταν οι άλλοι νικάνε με αυτό το σκορ να γίνεται λόγος για «επαγγελματικές νίκες» κι όταν το κάνει ο Ολυμπιακός να πέφτει… θάψιμο!