Όποιος περίμενε ότι ο Κορμπεράν θα έμπαινε στο "Καραϊσκάκης" ντυμένος... Κόπερφιλντ και θα εμφάνιζε την Ρεάλ Μαδρίτης ή θα ήταν δραπέτης από τρελάδικο ή όλο αυτό το σκηνικό θα το είχε δει στον ύπνο του και θα θεωρούσε δεδομένο πως θα το ζήσει και στο ξύπνιο του.

Ο αντικαταστάτης του Μαρτίνς έχει δύσκολο έργο. Γιατί όχι μόνο καλείται να κερδίζει και να περνάει γύρους, όχι μόνο πρέπει να ετοιμάσει μια ομάδα για το πρωτάθλημα, αλλά παράλληλα πρέπει να βγάλει άκρη από ένα τεράστιο ρόστερ, όπου βρίσκονται και παίκτες που δεν είναι ανάγκη να υπάρχουν σε αυτό.

Δεν μιλάω καν για ενδεκάδα, αλλά ο τεχνικός των πρωταθλητών στο ντεμπούτο του όφειλε να εμφανίσει ένα σχήμα πιεσμένο και εκ των συνθηκών που δημιουργήθηκαν με προβλήματα τραυματισμών. Η ισοπαλία δεν άρεσε, αλλά μπορεί να αποδειχθεί μια χαρά την άλλη εβδομάδα...

Θεωρώ ότι στο πρώτο τέταρτο του ματς κιόλας, ο Ισπανός είχε καταλάβει -σχεδόν- τα πάντα. Κάθε μπάλα που πήγαινε στην μεγάλη περιοχή του Βατσλίκ, ήταν σα να πέφτει χειροβομβίδα έτοιμη να σκάσει. Οι Σλοβάκοι έβγαζαν μπάλες στην πλάτη της άμυνας και βρίσκονταν με άνεση σε θέση εκτέλεσης. Το γήπεδο υπομονετικό και υποστηρικτικό γιατί πολύ απλά, ένα πληγωμένο σύνολο δεν θα 'χε το παραμικρό κέρδος να ζήσει με κράξιμο -ξανά- από νωρίς.

Η ζημιά έχει γίνει καιρό τώρα, για να διορθωθεί θέλει υπομονή και αλλαγές. Και μπορεί στο τέλος πάλι να ακούστηκαν αποδοκιμασίες, αλλά υπάρχει δρόμος. Και μην ξεχνάμε η ήττα αποφεύχθηκε από την φάση- σήμα κατατεθέν του Ολυμπιακού των τελευταίων ετών. Κόρνερ, κεφαλιά Ελ Αραμπί και γκολ...

Με... χειριστήριο

Ήδη μέσω των ρεπορτάζ, έχετε καταλάβει ότι η καλοκαιρινές προσθήκες θα συνεχιστούν. Να μην αποκλείετε πλέον και τις εκπλήξεις. Εδώ που τα λέμε, η ομάδα δεν θέλει στόπερ άσχετα τι θα γίνει με τον Σισέ; Τι λέτε; Μιας και ανέφερα τον Σενεγαλέζο, ήταν και αυτός που μίλησε στους συμπαίκτες του -τον συνέλαβε η κάμερα- πριν ξεκινήσει το ματς για να τους μπιζάρει. Βέβαια όσο "σπρώξιμο" και να πήραν , όσο και να βοηθούσε το γήπεδο, η έλλειψη δημιουργίας ούρλιαζε. Μπάλες από ψηλά μπας και τις κατεβάσει ο Τικίνιο.

Το πρώτο μέρος ήταν ένα διάστημα με κάτι κόκκινα σουτ, ελάχιστες στιγμές απειλής και την Σλόβαν να μην πιστεύει στον εαυτό της. Εντάξει, η Μακάμπι Χάιφα είναι καλύτερη από τους Σλοβάκους και αυτό το καταλάβαινες από τις πρώτες πάσες. Ο Ολυμπιακός που κάποτε στο 45λεπτο "έδινε πόνο" για τέταρτη φορά πήγε με... κουλούρια στα αποδυτήρια.

Ο πιο χαρούμενος στο γήπεδο ήταν ο Κούντε (γιατί άραγε;) και έκανε μπαμ αυτό από τις κινήσεις του Καμερουνέζου. Αυτός όμως που χρειάστηκε την περισσότερη ξεκούραση ήταν ο ίδιος ο Κορμπεράν. Λες και κρατούσε ένα joystick και πάλευε με δαύτο να ελέγχει την κίνηση των ποδοσφαιριστών του. Ειδικά στην άμυνα και για το πως θα πρέπει να αλληλοκαλύπτονται. Μιλάμε για τα βασικά του αθλήματος.

Πληρωμένο... μάρμαρο

Η πρώτη κίνηση από τον πάγκο, ήταν κάτι προσωπικά μου άρεσε. Ο Κορμπεράν έβαλε τον "τελειωμένο" από τον Μαρτίνς, Ραντζέλοβιτς. Αν μη τι άλλο είχε κι ο παίκτης την ευκαιρία να αποδείξει στον νυν ότι κακώς μπήκε σε ένα... σκοτεινό ράφι από τον πρώην. Δεν απέδειξε και πολλά, είδαμε όμως και αυτούς που έχουν πάρει φανέλα στο σπίτι τους. Η εικόνα του ματς δεν μπορούσε να αλλάξει. Μια μικρομεσαία ομάδα οι Σλοβάκοι και ένας Ολυμπιακός πνιγμένος στην ανασφάλεια. Το 0- 1 δεν παραξένεψε κανέναν για το πως προέκυψε, δεν θα λέμε τα ίδια και τα ίδια. Για τον Ολυμπιακό μιλάμε...

Ο Κορμπεράν πάλεψε με το joystick, αλλά όταν σε κάποιες περιπτώσεις "καίγεται κάρβουνο" και δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή αξία να φοράς τα ρούχα της συγκεκριμένης ομάδας, τι να κάνει ο καινούργιος προπονητής; Α ναι, υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει.

Να αλλάξει τα πάντα. Να αλλάξει την εικόνα. Να εμφανίσει σιγά- σιγά έναν Ολυμπιακό φορτσάτο, με ενθουσιασμό και ποδόσφαιρο. Πολύ ποδόσφαιρο. Στα cooling break πάλευε να κοουτσάρει αλα μπάσκετ , όμως είναι δεδομένο πως κάποιοι δεν μπορούν να κάνουν αυτά που θέλει ο προπονητής. Και εννοείται δεν μπορούσε να φταίει για όλα ο Μαρτίνς. Απλά αυτός ήταν ο προπονητής, αυτός έβγαινε και έκανε τον εγγυητή για παίκτες... βραδύπωρους και πλήρωσε το μάρμαρο.

Πιστεύω ότι θα περάσει...

Ο Βαλμπουενά επιτέλους είχε χρόνο συμμετοχής, αλλά η Σλόβαν τον αντιμετώπισε σωστά. Εκεί που δεν μπόρεσαν να τον βλάψουν, ήταν στο κόρνερ- ασίστ προς το κεφάλι του Ελ Αραμπί για την ισοφάριση. Και θα έβαζε και δεύτερο γκολ ο Μαροκινός στα... καπάκια αν δεν πεταγόταν ο Παπασταθόπουλος και του έπαιρνε την κεφαλιά (δεν έφταιγε φυσικά, που να ξέρει τι γινόταν πίσω του).

Η μοναδική χαρά λοιπόν στο "Καραϊσκάκης" δόθηκε από ένα τέρμα, που ο Μαρτίνς μάλλον το βαρέθηκε. Αλλιώς δεν εξηγείται. Αυτό το τέρμα έδωσε τίτλους όπως σας έγραψα και παραπάνω. Όπως βάζουν τα rolex σε θυρίδες, όπως αυτά τα πανάκριβα ρολόγια έχουν την μοναδικότητα τους το ίδιο είναι και για τον Ολυμπιακό το κόρνερ από τα πόδια του εκάστοτε ποιοτικότερου μέσου και το κεφάλι του Ελ Αραμπί. Διαφωνείτε; Μπα...

Ωστόσο, πλέον γεννήθηκαν και άλλα ερωτήματα. Πώς θα αντιδράσουν ορισμένοι παίκτες που πρώτη φορά βιώνουν μια τέτοια δύσκολη κατάσταση. Για παράδειγμα, ο Γιώργος Μασούρας που έχει προσφέρει πάρα πολλά, έγινε αλλαγή με κράξιμο. Θα πρέπει κι αυτός να το δουλέψει μέσα του, να μην λυγίσει και να καταλάβει ότι έτσι είναι οι φίλαθλοι παντού. Ειδικά οι φίλοι του Ολυμπιακού, που πλέον περιμένουν μεταγραφές και αλλαγές από την διοίκηση.

Επί Μαρτίνς για παράδειγμα, τα ρεπορτάζ έλεγαν ότι άπαντες οι "κομμένοι" ήταν επιλογή να κοπούν από τον Πορτογάλο. Αυτός έφυγε, αλλά κανείς δεν μπήκε στην ομάδα. Άρα ή ο Κορμπεράν δεν θέλει να τους δει (χλωμό) ή η απόφαση είναι διοικητική, κάτι που είναι αναφαίρετο δικαίωμα του οργανισμού, απλά δεν είχε λόγο ο Μαρτίνς να κάνει τον... αυτοφωράκια.

Όσο και να προσπάθησε η ομάδα δεν μπόρεσε να γλιτώσει την ισοπαλία. Σε μια εβδομάδα, εντός έδρας, μια ήττα- διασυρμός- αποκλεισμός και μια ισοπαλία. Δυο αποτελέσματα ασυνήθιστα για αυτή την ομάδα, αν όμως ο Ολυμπιακός πρέπει να το βιώσει όλο αυτό για να γιατρευτεί και να αποκτήσει και πάλι το DNA και την ταυτότητά του, τότε όλοι καλό θα ήταν να υπομείνουν και να περιμένουν.

Πιστεύω δεν θα αποκλειστεί από την Σλόβαν. Η άποψή μου είναι, ότι σε μια εβδομάδα ο Κορμπεράν θα δουλέψει, πάνω στον συγκεκριμένο αντίπαλο και εύκολα- δύσκολα η ομάδα θα τα καταφέρει. Παράλληλα το σημαντικότερο είναι, να φτιαχτεί κάτι γρήγορο, φρέσκο, δυναμικό και πολύ... Ολυμπιακό.