Η Άιντραχτ το ήθελε περισσότερο αυτό το παιχνίδι και το κέρδισε. Ήταν η πρώτη νίκη τους εντός έδρας. Τόσο απλά. Δεν ήταν τρομερά καλύτερη. Δεν έκρυψε την μπάλα. Δεν είναι κάποια μεγάλη ομάδα και το 'χει πληρώσει μέχρι τώρα στην Bundesliga. Όμως από αυτόν τον Ολυμπιακό, όπως παρουσιάστηκε στο γήπεδο, ήταν καλύτερη. Θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον το παιχνίδι των δυο ομάδων στο Καραϊσκάκης, όσον αφορά στην βαθμολογία του ομίλου. Οι Πειραιώτες κι άλλες φορές δεν έπειθαν. Κι άλλες φορές προβλημάτισαν με την απόδοσή τους, αλλά δεν το είχαν πληρώσει. ήταν η ώρα για την πρώτη ήττα. Καμία καταστροφή φυσικά δεν έλαβε χώρα για τον Μαρτίνς και τους ποδοσφαιριστές του, αλλά θα πρέπει να παρουσιάσουν κάτι εντελώς διαφορετικό σε λίγα 24ωρα υποδεχόμενοι τον ΠΑΟΚ.

Πολλοί μπορούν να πουν ότι το 2- 1 του ημιχρόνου, αδικούσε τον Ολυμπιακό. Από την άλλη, οι Γερμανοί ήταν πιο δραστήριοι, έβγαζαν κάποιες συνεργασίες και είχαν την ικανότητα να πατήσουν στην κόκκινη περιοχή, πιο εύκολα από τους πρωταθλητές Ελλάδας. Το πέναλτι της ομάδας του Πειραιά ήρθε από μια μεγάλη στημένη μπάλα, την ώρα που η Φρανκφούρτη είχε προηγηθεί από μια άτυχη στιγμή του Σισέ, που γλίστρησε και προκάλεσε ανατροπή. Είχε βάσανα ο Ολυμπιακός, αλλά όχι τόσα που να δείχνουν ότι κινδυνεύει με εφιάλτη. Η Άιντραχτ δεν είναι και στα καλύτερά της. Δεν οργιάζει, αλλά από τον Ολυμπιακό ήταν σχετικά καλύτερη.

Και αυτό φάνηκε ακόμη περισσότερο στο δεύτερο μέρος. Το 3- 1 ήρθε σχετικά εύκολα. Με ευθύνη του Βατσλίκ. Το χειρότερο για την ομάδα σε αυτό το ματς, ήταν πως άπαντες πήγαιναν δεύτεροι σε όλες τις μπάλες. Μόνο ο Μασούρας κλασικά έτρεχε παντού, αλλά δεν μπορεί πάντα να κάνει...παπάδες. Ο Α. Καμαρά έχει όλη την διάθεση, δεν σταμάτησε αυτό το παιδί να παλεύει αλλά είναι άπειρος και φυσικά δεν μπορεί -ακόμα- να ηγηθεί μια δύσκολης προσπάθειας, όπως είναι ένα εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι.

Ο Μαρτίνς δεν ξέρω αν περίμενε τόσο αργή την ομάδα. Και για να γίνω και πιο συγκεκριμένος, μη βάζετε στο μυαλό σας, ότι είχαν τα χέρια στη μέση και κάθονταν ακίνητοι. Απλά στις διεκδικήσεις ήταν τις περισσότερες φορές στο λάθος σημείο και μοιραία όσο πέρναγε η ώρα, η κατάσταση χειροτέρευε. Μόνο στη Λαμία ήταν τόσο κακός σε αποστάσεις ο Ολυμπιακός, αλλά δεν είναι μια απώλεια που δεν γίνεται να ξεχαστεί. Εξάλλου ο ΠΑΟΚ (που πέρασε από την Κοπεγχάχη) δεν μπορεί να περιμένει.

Οι Γερμανοί δεν ήταν... τρομακτικοί. Άφηναν ορισμένες φορές τους "ερυθρόλευκους" να συνεργαστούν, αλλά τους προλάβαιναν. Ο Εμβιλά, μπήκε και άλλαξε την εικόνα στα Γιάννενα. Ξεκίνησε με την Άιντραχτ και δεν μπορούσε να δώσει όσα μπορούσε. Η ομάδα της Φρανκφούρτης δεν συναρπάζει και δεν εμπνέει στο πρωτάθλημά της. Αλλά σε αυτό το πρωτάθλημα, παίζει με την Μπάγερν, την Ντόρτμουντ, την Λεβερκούζεν και πάει λέγοντας.

Ο Ολυμπιακός είχε απέναντι του περισσότερους κινητικούς παίκτες απ' όσοι ήταν οι δικοί του και στην τελική, για να κερδίσεις εκτός έδρας σε παιχνίδι ευρωπαϊκής διοργάνωσης, πρέπει να είσαι και περισσότερο μαχητικός, αποφασιστικός και να μην χαρίζεσαι. Όπως έγινε στην Κωνσταντινούπολη.

Οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο; Ο Ρόνι Λόπες δεν κρίνεται από εμένα. Θέλω να τον δω περισσότερο. Ο Ονιεκούρου, παίρνει ευκαιρίες, μέχρι τώρα... τίποτα! Κι όταν γράφω τίποτα, εντελώς... τίποτα! Ο Κούντε ως τώρα δεν έχει κάτι που μπορεί να σταθείς. Δεν έχει κάνει... θόρυβο στην ομάδα όπως ο Α. Καμαρά. Και δεν έχει να δώσει περισσότερα από Μ. Καμαρά ή Μπουχαλάκη.

Ο Ανδρούτσος μπήκε στην θέση του Λαλά, ίσως να στοχεύει ο Μαρτίνς να τον βάλει με τον ΠΑΟΚ, όπως και τον Τικίνιο που αντικατέστησε τον σκόρερ Ελ Αραμπί. Οι Γερμανοί έφταναν εύκολα στα πλάγια, έβγαζαν άνετα σέντρες, οι περισσότερες κακές, αλλά σε θέμα επιστροφών, διπλομαρκαρισμάτων και αλληλοκάλυψης, ο έλεγχος του Ολυμπιακού δεν είχε καλούς βαθμούς.