Ο Ολυμπιακός έκανε μόνο 7 λάθη στην έδρα της Φενέρ! Και έχασε. Με τον ΜακΚίσικ στο τέλος να παίρνει όλες τις επιθέσεις. Γιατί όποιος και να προσπάθησε να επιτεθεί στο δεύτερο μέρος έπεσε πάνω σε τείχος.

Βγήκε εύκολα η ομάδα από τον ρυθμό της. Και αν πρέπει να γράψω κι άλλο ένα νούμερο, αυτό είναι τα 44 (!) ριμπάουντ των Τούρκων, εκ των οποίων τα 14 επιθετικά. Ο Γιασικεβίτσιους είδε τον Γουίλμπεκιν να χτυπά σοβαρά και στο τέλος την ομάδα του να κερδίζει με 11 πόντους. Πήρε δηλαδή και μια σχετικά καλή διαφορά.

Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη ευρωπαϊκή υποχρέωση των "ερυθρόλευκων". Εννοείται ότι δεν χάθηκε κάτι, θα ήταν γραφικό να αρχίσω να σας το αναλύω. Πολλοί από τους πρωτοκλασάτους είναι στο ψάξιμο. Τα ποσοστά ήταν άσχημα, ειδικά έξω από τα 6,75 μέτρα. Για αυτό άλλωστε από ένα σημείο και μετά η πιο ασφαλής λύση ήταν ο Ράιτ.

Έχουν πολλά να δουλέψουν ακόμη στον Πειραιά, αφού μιλάμε για ένα ουσιαστικά καινούργιο ρόστερ , το οποίο καλείται να αλλάξει και κάμποσο από το παλιό του στιλ. Για να συνηθίσουν όλοι το νέο παιχνίδι, θέλει χρόνο. Όμως θέλει και νίκες στο εγγύς μέλλον για να γίνεται και πιο άνετα και ευχάριστα η δουλειά. Η Ευρωλίγκα άρχισε και απαιτεί σκληράδα.

Μπόμπαν και ντουζένια

Οι Τούρκοι μπήκαν με πίεση και με στόχο να παιδέψουν με την άμυνά τους τον ανέτοιμο Ολυμπιακό. Είχαν την ατυχία να χάσουν τον Γουίλμπεκιν, αλλά επιθετικά στηρίχθηκαν στην αρχή στον γίγαντα Μαριάνοβιτς, ο οποίος βέβαια και στην άμυνα απαγόρευε στους πειραιώτες να πλησιάσουν, υποχρεώνοντάς τους στην καλύτερη να απειλούν από μέση απόσταση.

Ο Σέρβος με τα προσόντα του κράτησε τη Φενέρμπαχτσε στη δύση του ημιχρόνου, εκεί όπου η ελληνική ομάδα είχε φέρει όλη την κατάσταση στα μέτρα της. Ο ΜακΚίσικ ήρθε από τον πάγκο και έβγαλε την κλασική του ενέργεια προς όφελος των συμπαικτών του. Και επειδή είπα για την άμυνα της Φενέρ, να επισημάνω ότι και οι "ερυθρόλευκοι" δεν πήγαιναν πίσω. Ο Ολυμπιακός έφαγε 32 πόντους στο 20λεπτο και ουσιαστικά μόνο από τον Μαριάνοβιτς είχε ένα κίνδυνο μη αντιμετωπίσιμο.

Για να είμαστε και ειλικρινείς, τούτη την περίοδο όπου οι προπονητές δεν έχουν ακόμη περάσει όλα όσα θέλουν στις ομάδες τους, όσον αφορά το μπροστά μισό του γηπέδου, κερδισμένος είναι όποιος αμυνθεί καλύτερα. Ναι, ο Ολυμπιακός θέλει να λανσάρει φουλ επίθεση, αλλά κανείς από τα πολυβόλα του δεν είναι αυτή την περίοδο στα ντουζένια του.

Και είναι και το φυσιολογικό. Αμύνθηκε λοιπόν σθεναρά η ομάδα και πήρε πράγματα μέχρι και τα πρώτα λεπτά του δευτέρου μέρους. Γιατί κάπου εκεί όλα διαφοροποιήθηκαν προς το χειρότερο. Ο Μπαρτζώκας έψαξε κάποιες πεντάδες, αλλά ρυθμός δεν βρέθηκε.

Τουρκικό πάρτι στα ριμπάουντ

Εκεί γύρω στα μισά της τρίτης περιόδου, χάθηκαν τα μυαλά. Έγιναν άσχημα λάθη στην επίθεση και οι Τούρκοι ξαναπήραν προβάδισμα λόγω και των κόκκινων χαμένων ριμπάουντ. Σας έγραψα πιο πάνω για τον Μαριάνοβιτς, αλλά σίγουρα διπλό και τριπλό μεροκάματο έβγαλε ο Ράιτ. Ο Αμερικανός ήταν η κολόνα, αλλά δεν έφτανε.

Η Φενέρ με τον Κόλσον μπήκε με προβάδισμα στο τελευταίο δεκάλεπτο και για να καταλάβετε την ανετοιμότητα θα σας γράψω το πιο απλό. Ο Κόλσον έβαλε το καλάθι και χάθηκαν πέντε δευτερόλεπτα (!) μέχρι να ξαναπάρουν την μπάλα οι "ερυθρόλευκοι" για να κάνουν την τελευταία επίθεση στο τρίτο δεκάλεπτο.

Οι αλλαγές σε όλα τα σκριν στην άμυνα του Ολυμπιακού δεν απέφερε καρπούς, οι Τούρκοι είχαν βρει τρόπο να βρουν πόντους. Και την ίδια ώρα, η απειλή από απόσταση δεν ήταν εύκολη στην επίθεση των Πειραιωτών, αφού η περιφέρεια είχε Γουόκαπ, Παπανικολάου και Μακ Κίσικ.

Οι επιλογές ήταν κακές, ήταν και άτυχοι οι φιλοξενούμενοι σε κάποιες προσπάθειες και έτσι με λιγότερο από 4 λεπτά για τη λήξη οι Τούρκοι έφυγαν με +8. Εκεί επέστρεψαν ο Γκος και ο Βεζένκοβ στο ματς, δεν πρόλαβαν να κάνουν κάτι ιδιαίτερο και η νίκη έμεινε στην Κωνσταντινούπολη.

Η Φενέρ κέρδισε χωρίς... θόρυβο. Θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη η ελληνική ομάδα, αρκεί κάποιοι παίκτες να μπορούσαν να συνδεθούν με συνέπεια στο αντίπαλο καλάθι. Και βέβαια, στο διάστημα 27'-34' να μην βλέπαμε το πάρτι των παικτών του Γιασικεβίτσιους κάτω από το καλάθι. Όμως εδώ επιβάλλεται να πούμε ότι η απουσία των Φαλ και Μιλουτίνοβ δεν είναι παιχνιδάκι. Δεν μπορούσε να είναι σκληρός αμυντικά ο Ολυμπιακός και το πλήρωσε...

Κούρδισμα τα βιολιά!

Επιγραμματικά, μόλις χάθηκε ο ρυθμός στην επίθεση, τελείωσε και το ματς. Ήρθαν και τα ριμπάουντ να δέσουν το γλυκό υπέρ της Φενέρ, σε συνδυασμό με την άμυνα της ομάδας που από ένα σημείο και μετά έγινε μαλθακότατη, κάτι που σωστά επισήμανε και ο Μπαρτζώκας.

Ο Μπάλτγουιν με τον Χεις Ντέιβις ήξεραν πως να επιτεθούν, ενώ πολλή δουλειά στις δυο ρακέτες έκαναν ο Κόλσον με τον Μέλι. Ο Ράιτ ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, αλλά επαναλαμβάνω. Όταν η ομάδα έρθει στα ίσια της, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει τρία τρίποντα στα τελευταία λεπτά ο ΜακΚίσικ.

Όμως σε αυτό το ματς τα πρώτα βιολιά, δεν ήταν βιολιά. Γιατί ακόμη θέλουν... κούρδισμα. Η Ευρωλίγκα μόλις ξεκίνησε και θα 'χει τεράστιο ενδιαφέρον.