Ο Ολυμπιακός έχασε χρόνο, ο Αβραάμ δείχνει τον δρόμο

Δεν ξέρω αν βαρυστομάχιασαν οι πρωταθλητές στις γιορτές, δεν γνωρίζω αν ακόμα κουβαλάνε το... πνεύμα των ημερών μέσα τους (δεν είναι κακό), αυτό που είναι αλήθεια όμως, έχει να κάνει με την υπερπροσπάθεια του Απόλλωνα. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους "κυανόλευκους" για το 0-0 απέναντι στην πρωταθλήτρια και καλύτερη ομάδα της χώρας.

Το ότι πανηγύριζαν σα να κατέκτησαν έναν τίτλο, το καταλαβαίνω. Οι Απολλωνιστές "χτυπημένοι" κι αυτοί από τον κορονοϊό (και όσο πιο αδύναμη είναι μια ομάδα, πονάει και περισσότερο) όσα μπορούσαν τα έκαναν σωστά. Έτρεξαν πολύ, διεκδίκησαν μπάλες και κυρίως εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση συγκεκριμένων παικτών του Ολυμπιακού.

Δεν είναι εύκολη η επανεμφάνιση μετά από διακοπή εορτών

Δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα να επανεμφανίζεσαι μετά από μια διακοπή εορτών. Θα μου πείτε "οι περισσότεροι αυτό κάνουν". Μα δεν διαφωνώ. Πλην των Άγγλων στο ποδόσφαιρο και των Αμερικανών στο ΝΒΑ όμως, όλοι οι άλλοι ξεχνιούνται λίγο παραπάνω με τα κάλαντα και την Βασιλόπιτα. Μέχρι λοιπόν να ξαναβρεί ρυθμό ο Ολυμπιακός είχε περάσει κανά μισάωρο στην Ριζούπολη. Μετά με πρωταγωνιστή τον Μπουχαλάκη, οι πρωταθλητές ανέβασαν ρυθμό, απλά πήγαν στα αποδυτήρια με... κουλούρια.

Και αυτό συνέβη όχι μόνο γιατί οι Πειραιώτες έπρεπε πρώτα να βρουν τα πατήματά τους, αλλά είχαν απέναντί τους και μια ομάδα που είχε συγκεκριμένη στόχευση. Η "ελαφρά ταξιαρχία" δεν διαπρέπει στο πρωτάθλημα, αλλά είναι ένα σύνολο που όσο μπορεί το παλεύει. Τι εννοώ; Είναι χαμηλά στην βαθμολογία (και με ματς λιγότερο), αλλά η μαχητική τους διάθεση είναι ανώτερη από αυτή για παράδειγμα του Ατρομήτου μέχρι τώρα. Σημάδια αυτής της διάθεσης λοιπόν εμφάνισαν σε τακτά διαστήματα, αλλά τόσο οι επιστροφές των "ερυθρόλευκων" προς την περιοχή του Βατσλίκ, όσο και η αδυναμία για μια καλή τελική πάσα, στέρησαν από τους γηπεδούχους κάτι ακόμη καλύτερο.

Λογική η αλλαγή του Καμαρά με τον Τικίνιο

Ο Μαρτίνς που ξεκίνησε με φορτωμένο το κέντρο και την τριάδα Μπουχαλάκη- Καμαρά- Εμβιλά, προχώρησε στην λογική αλλαγή του Καμαρά με τον Τικίνιο. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτον, ο Μπουχαλάκης ήταν καλά και έπαιζε και για τον Καμαρά. Δεύτερον, ο Αφρικανός δεν ήταν σε καλό βράδυ. Τρίτον, η ομάδα χρειαζόταν έξτρα επιθετική απειλή και έτσι μπήκε ο Τικίνιο για να στηρίξει τον Ελ Αραμπί μπροστά.

Όχι ότι άλλαξαν πολλά πράγματα, αλλά αυτό συνέβη. Όπως και καλύτερη μπάλα προσπάθησε να παίξει η ομάδα με τον Βαλμπουενά. Σχεδόν σε όλο το δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός είχε την πρωτοβουλία, πάσχισε να βγάλει κάτι καλό, αλλά πλην της κραυγαλέας ευκαιρίας του Ελ Αραμπί, ο Απόλλωνας δεν "πνίγηκε". Και αυτό έγινε γιατί ο Βελέντζας είχε φράξει τον άξονα και η απειλή από τα πλάγια ήταν αναιμική. Από ένα σημείο και μετά, άρχισαν οι σέντρες και η μπάλα κατέβαινε με... χιόνι.

Αποφασισμένοι και θωρακισμένοι οι γηπεδούχοι

Πήγαν να σφίξουν και τον κλοιό οι "ερυθρόλευκοι", αλλά μαζεύονταν έξω από την περιοχή του Απόλλωνα, με κοντινές πάσες, γύρευαν ένα ρήγμα, αλλά οι γηπεδούχοι ήταν και αποφασισμένοι και θωρακισμένοι. Μπορεί αν ξανάπαιζαν αύριο ο Ολυμπιακός να έβρισκε ένα γκολ και το παιχνίδι να πήγαινε διαφορετικά. Όμως τέτοια συζήτηση δεν μπορούμε να κάνουμε. Πιστεύω απλά πως η ομάδα έχασε ένα ημίχρονο και όταν άρχισε να ζορίσει τον αντίπαλο, δεν της βγήκαν αυτά που θα μπορούσαν να της δώσουν έστω ένα γκολ το οποίο σε παλαιότερα παιχνίδια αποδεικνυόταν αρκετό.

Ο Ολυμπιακός δεν ήταν εκθαμβωτικός. Αν ήταν θα κέρδιζε εύκολα. Δεν είχε καν σχέση με την ομάδα που έκλεισε το 2021. Η διαφορά από την δεύτερη ΑΕΚ μειώθηκε, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Πιστεύω ότι ο Μαρτίνς θα 'χει να πει πράγματα σε παίκτες του, αλλά και αυτοί να αναλογιστούν ορισμένα πράγματα. Ο Καρμπόβνικ καθυστέρησε να μπει στην απαίτηση του ματς. Τον τζάρτζαραν και έφευγε δυο μέτρα μακριά. Ο Βρουσάι που τόσο πολύ ο κόσμος περίμενε να πάρει ευκαιρία, δεν την άρπαξε από τα μαλλιά.

Για να 'μαστε και σωστοί, είναι και κάπου άδικο να περιμένεις από έναν παίκτη να παίξει ενδεκαδάτος μετά από καιρό και να οργιάσει. Αλλά πρέπει και να κάνεις λίγο θόρυβο, να δείξεις πως ο προπονητής πρέπει να σε εμπιστευτεί περισσότερο. Ο Καμαρά δεν κάνει καλή σεζόν, αφήστε που όταν οι αντίπαλοι παίζουν όπως ο Απόλλωνας, η παρουσία ενός φουλ δημιουργικού είναι επιβεβλημένη. Λίγες μπάλες "χάιδεψε" ο Βαλμπουενά και φάνηκε η διαφορά. Οι απουσίες (ειδκά του Αγκιμπού) πάντα παίζουν ρόλο, αλλά δεν θα το.. .απλώσω γιατί μειώνει τον Ολυμπιακό. Και ο Απόλλωνας είχε και μάλιστα στην αναλογία των δυο ομάδων, τον βάραιναν περισσότερο.

Παράδειγμα για όλους ο Αβραάμ

Περιμένω με τεράστιο ενδιαφέρον πλέον την συνέχεια. Να δούμε την... επιστροφή του κανονικού Ολυμπιακού, που στα θετικά είχε και τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του Κώστα Μανωλά, ο οποίος είναι ένα επίπεδο παραπάνω από όλους κι ας μην είχε αγωνιστικό ρυθμό μέχρι τώρα στην Ιταλία. Η ποιότητα και τα προσόντα του είναι υπερπλούσια και με τον φετινό Σισέ δύσκολα θα τους βρει... μπόσικους κάποιος αντίπαλος.

Θέλω να τελειώσω, όπως το κάνω κάθε φορά που παίρνει χρόνο ο Αβραάμ. Το παιδί είναι παράδειγμα για όλους. Τον έπεισαν να συνεχίσει, παίζει όταν του ζητάνε, δεν δημιουργεί το παραμικρό πρόβλημα, κάνει το καλύτερο που μπορεί και μέχρι να κρεμάσει τα παπούτσια του θα είναι ένα πολύτιμο γρανάζι για την σωστή λειτουργία της κόκκινης μηχανής. Ένα παράδειγμα για όλους...