Ο Ολυμπιακός έχει την κοιλιά του Οβελίξ και τα νεύρα τον κάνουν χειρότερο

Ποιος θα πόνταρε ότι το αήττητο του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ θα το... έσπαγε ο Ερυθρός Αστέρας; Ποιος θα περίμενε οι "ερυθρόλευκοι" του Βελιγραδίου να έκαναν 2-0 κόντρα στους "ερυθρόλευκους" του Πειραιά; Τα πάντα όμως μπορούν να συμβούν. Είτε τα περιμένεις, είτε όχι. Η ζημιά για την ομάδα δεν χαρακτηρίζεται ανεπανόρθωτη, αλλά είναι ξεκάθαρο πως βρίσκεται μέσα σε έναν... τυφώνα περίεργου μπάσκετ, κακών επιλογών και άσχημων αποτελεσμάτων.

Όλα εξηγούνται. Και την στατιστική του ματς να δείτε, θα κρίνετε. Ο Αστέρας πήρε τα ριμπάουντ έκανε λιγότερα λάθη (πήρε 20 πόντους από αυτά του Ολυμπιακού!), σούταρε πιο έξυπνα. Και φυσικά όπως θα διαβάσετε και πιο κάτω έριξε και το απαιτούμενο "ξύλο" που πάντα πρέπει να ρίχνεις αν θες να παιδεύεις τον αντίπαλό σου και να τον οδηγείς εκνευρισμένο και μανουριασμένο σε στραβά μονοπάτια.

Δεν είχε πολλά να χάσει ο Ερυθρός Αστέρας

Ο Ερ. Αστέρας δεν είχε πολλά να χάσει και αυτό τον έκανε και πιο άνετο στο να κερδίσει. Ποιος θα τους ζητούσε τον λόγο από μια τέτοια ήττα; Εξάλλου αν θυμάστε είχαν πάρει το ματς του Βελιγραδίου, όταν και τότε θεωρούνταν αουτσάιντερ. Ο Ολυμπιακός δίχως Παπανικολάου- Μακ Κίσικ είχε ουσιαστικά να διαχειριστεί την θέση του φόργουορντ. Ο Μπαρτζώκας ξεκίνησε με Λαρεντζάκη αλλά ήταν δεδομένο πως θα πέρναγαν κι άλλοι από εκεί, όπως ο Βεζένκοβ σε μια ...μίνι μετακόμιση από το "4". Κάτι που έγινε στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, όταν στην φρόντ λάιν μπήκαν Ζαν Σάρλ και Μάρτιν.

Και όταν έπρεπε να ξεκουραστεί ο Σάσα, είδαμε και σχήμα με Σλούκα- Ντόρσεϊ- Λούντζη. Οι Σέρβοι κλασικά, θέλησαν να στηριχθούν στην άμυνά τους και το πήγαν σωστά ως το τέλος. Το να τρως 67 πόντους στο ΣΕΦ, ε, είναι θετικότατο. Αλλαγές στα σκριν, πίεση στην μπάλα και συνήθως φουλ πρες μετά από όποια επιτυχημένη προσπάθειά τους. Δεν ζορίστηκαν να έχουν προβάδισμα στην αρχή της αναμέτρησης, εκμεταλλευόμενοι και κάποιες κακές αποφάσεις της ελληνικής ομάδας. Και πάνω απ' όλα για αυτούς, το κράτησαν ακόμη και στις στιγμές των κόκκινων αντεπιθέσεων.

Οι φιλοξενούμενοι είχαν ποικιλία

Ένα στοιχείο που επίσης αξίζει επισήμανσης είναι ότι οι φιλοξενούμενοι είχαν ποικιλία, ενώ ο Ολυμπιακός έβρισκε... γκολ με τον Φάλ και τον Βεζένκοβ όταν του έδιναν τη μπάλα. Ο Σάσα πριν χάσει το πρώτο τρίποντο (την τέταρτη περίοδο) είχε 4/4, μπορεί να μην το εκβιάζει, αλλά είναι μακράν ο πιο σταθερός... σουτέρ της ομάδας κι ας μην είναι σουτέρ. Η ποικιλία άρχισε να εμφανίζεται λοιπόν με καθυστέρηση και κυρίως χάρη σε ένα γεγονός. Ποιο; Πολύ απλά για να ροκανίσει την διαφορά η ομάδα του Πειραιά και να βάλει δύσκολα στους αντιπάλους της, έπαιξε ρόλο η είσοδος του Σλούκα. Ο Κώστας τρέχει τον Ολυμπιακό, ανοίγει το γήπεδο και όταν διώχνει και την μπάλα άμεσα κάνει ακόμη μεγαλύτερο τον κίνδυνο στον "απέναντι".

Το έπραξε με το που μπήκε, ο Ράντονιτς "απάντησε" με περισσότερη πίεση και έτσι το ματσάκι σε όλο το 20λεπτο ήταν και σκληρό και αμφίρροπο. Ο Σλούκας λοιπόν, ήταν καλός, τον πείραξε που έγινε αλλαγή στο 19' μετά από γκολ- φάουλ (δεν τον αδικώ) και επιστρατεύτηκε σχετικά νωρίς στο δεύτερο μέρος (23') γιατί η εικόνα ήταν... καρμπόν της έναρξης της αναμέτρησης. Οι Σέρβοι ξέφυγαν και πάλι, αλλά αυτή την φορά δεν θύμωσε μόνο η ομάδα, πήρε μπροστά και το... χιλιάρικο του κόσμου για να μαζευτεί η κατάσταση. Δεν μπορούσαν όμως οι φίλαθλοι να πάρουν το ματς μόνοι. Δεν μπορούσε η ομάδα που γενικά δείχνει εκνευρισμένη και για κάποιο λόγο μηδενός εξαιρουμένου, όλοι έχουν ζωγραφισμένα τα νεύρα στα πρόσωπά τους. Αυτό θα πρέπει να το κοιτάξουν. Τα νευράκια βλάπτουν...

Ο Ολυμπιακός ήταν κακός και έχασε δίκαια

Ο Ερυθρός Αστέρας είχε καταφέρει να περιορίσει την δράση του Ολυμπιακού σε μεγάλο βαθμό. Είμαι από αυτούς που ασπάζομαι φανατικά ότι την ιστορία την γράφουν οι παρόντες και ότι οι μεγάλες ομάδες δεν πρέπει να μιλάνε για απόντες. Ωστόσο οφείλω να αναφέρω ότι δυο μπασκετμπολίστες που μπορούν να δώσουν πάνω από το 60% της συνολικής ενέργειας της ομάδας, ήταν απόντες και έπρεπε όλοι οι άλλοι να βάλουν κάτι περισσότερο. Αναφέρομαι φυσικά σε Παπανικολάου-ΜακΚίσικ την στιγμή φυσικά που και η εμπειρία του Πρίντεζη (πολύ καλός τον τελευταίο μήνα) ήταν απούσα. Ο Αστέρας δεν έκανε μαγικά πράγματα, δεν μπορεί κιόλας, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν κακός και έχασε δίκαια. Οι Σέρβοι έβγαλαν και απλές άμυνες, αφού δίχως Παπανικολάου και Μακ Κίσικ ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να δημιουργήσει και το παραμικρό ρήγμα στον κεντρικό διάδρομο.

Η προσπάθεια αντεπίθεσης ήταν σχεδόν ανύπαρκτη στο τέλος. Κι αυτό γιατί δεν υπήρξε η παραμικρή μεθοδολογία στο πως να αντεπιτεθεί. Μια μπάλα να γυρνάει και στα τελευταία πέντε δευτερόλεπτα, να προσπαθεί ο ένας να βρει τον άλλο για σουτ. Ε αυτό δεν το λες και πολύ ορθόδοξο. Ο Ολυμπιακός διανύει το δικό του ντεφορμάρισμα και αυτό κάνει μπαμ. Την κοιλιά του Οβελίξ έχει, απλά ο συμπαθέστατος Γαλάτης φοράει θαλασσί-άσπρες ρίγες και όχι ερυθρόλευκες.

Να έρθει η αντίδραση στην κάτω βόλτα

Άλλη μια ήττα στην σειρά. Εκεί που όλα λειτουργούσαν αλλιώς, πλάκωσε ο κορονοϊός στην διοργάνωση και τα έκανε λίμπα. Η ομάδα αναζητείται μετά το διπλό στο ΟΑΚΑ. Βγάζουν όλοι νεύρα που είναι αδικαιολόγητα. και αυτό τους κάνει ακόμα χειρότερους είτε φοράνε κοστούμια, είτε φοράνε σορτσάκια. Είναι σίγουρο ότι θα ξαναβρεθεί ο ρυθμός, απλά μέχρι τότε θα πρέπει να δούμε και πόσες θα είναι οι πληγές που θα 'χει μαζέψει και πάνω απ' όλα πως θα τις έχει επουλώσει. Δεν δίνω βάση -ακόμα- στην βαθμολογία. Θεωρώ ότι είναι νωρίς και το τόνιζα ακόμη και στις συνεχόμενες νίκες.

Αν πρέπει κάτι να φτιάξουν οι Μπαρτζώκας με τους συνεργάτες του (αν μπορούν), είναι η αντίδραση στην... κάτω βόλτα. Και στην Πόλη και στο Τελ Αβίβ και με τον Αστέρα, μόλις ήρθε ο κατήφορος όλες οι αντιδράσεις, ήταν κακές. Και ό,τι καλό πήγε να γίνει, ήταν αποκλειστικά και μόνο προϊόν προσωπικών ενεργειών. Ο... παρτακισμός όμως δεν κερδίζει. Πρέπει να είσαι ομάδα. Η άμυνα είναι θέμα ομαδικότητας και όρεξης. Διάθεσης και πίστης, Αυτά που είναι; Ο χαρακτήρας τώρα θα πρέπει να φανεί. Μετά τα συνεχόμενα... χαστούκια. Και κάτι τελευταίο: Ο Ολυμπιακός μέχρι τις γιορτές έδειχνε υγεία και ο κόσμος το λάτρευε. Ο Βεζένκοβ διαβεβαίωσε πως όλα είναι καλά, οπότε μένει να γυρίσει ξανά η ιστορία και μαζί τα χαμόγελα...