Στα λεγόμενα μεγάλα παιχνίδια, εκεί που οι δυο ομάδες διεκδικούν ίδιο στόχο, είναι σχετικά δύσκολο να προσφέρει πολλά ο ένας στον άλλο.

Αρκούν οι λεπτομέρειες να κάνουν τη διαφορά. Αν μάλιστα προσφερθεί κάτι περισσότερο από λεπτομέρειες, τότε γίνεται ευκολότερο το έργο του ενός.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, πήρε όλα όσα του προσέφερε ο Ολυμπιακός. Οι πράσινοι μπορούν να λένε ότι επιτέλους πήραν μεγάλο ματς, αφήνοντας τον αιώνιο αντίπαλό τους μόνο του με αυτή την πίκρα.

Επίσης συνεχίζουν να καταδιώκουν ΠΑΟΚ και ΑΕΚ και να περιμένουν την ερχόμενη Κυριακή (11/2) το ματς της Τούμπας, όπου οι δικέφαλοι θα "φάνε τα μουστάκια τους".

Ο Τερίμ μπορεί να αισθάνεται πιο ήσυχος μετά το σοκ που πέρασε στη Θεσσαλονίκη και μένει να δούμε από 'δω και πέρα τι θα κάνει ο Ολυμπιακός.

Οι ερυθρόλευκοι μπήκαν μ' έναν σχηματισμό που δεν ανταποκρινόταν στο DNA τους, αλλά αρέσει γενικά στον Καρβαλιάλ.

Όπως θα διαβάσετε παρακάτω βέβαια, για να παίζεις έτσι, θα πρέπει να έχεις και ποδοσφαιριστές που να μπορούν να το υπηρετήσουν.

Θεωρώ πως άλλο θέλει να παίξει ο Καρβαλιάλ κι άλλο του προσφέρουν οι ποδοσφαιριστές του. Αν μη τι άλλο αυτό φάνηκε και στον αγώνα των "αιωνίων".

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, δεν την έχασε την ευκαιρία και με μια απλή μεθοδικότητα πήρε τους τρεις βαθμούς, με τον Ολυμπιακό πλέον να είναι εννέα ολόκληρους πίσω από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ.

Οι δυο κόσμοι του γηπέδου

Είχαν ολίγον τι διαφορετική εικόνα οι "αιώνιοι" στο πρώτο μέρος. Ο Ολυμπιακός ήθελε, αλλά δεν μπορούσε. Ο Παναθηναϊκός και ήθελε, αλλά και μπορούσε μέχρι που έβαλε το γκολ. Για να μην σας ταλαιπωρώ περισσότερο με... φιλοσοφίες, να σας εξηγήσω.

Ο Τερίμ μετά το απόγευμα της περασμένης Τρίτης (30/1), όπου συζήτησαν άπαντες για το πώς πρέπει να πορευτεί η ομάδα, έχει τάσεις ηρεμίας όσον αφορά στις επιλογές.

Κατέβασε ξανά (όπως και στο Περιστέρι) μια ενδεκάδα ισορροπημένη, ένα μείγμα ανασταλτικών, αλλά κι επιθετικών ποδοσφαιριστών.

Από την άλλη, ο Καρβαλιάλ ήθελε να μοιάσει ο Ολυμπιακός στην ομάδα που πήγε στη Λεωφόρο για το Κύπελλο Ελλάδας Betsson κι άρχισε το ματς ουσιαστικά με εννιά που ξέρουν να λειτουργούν περισσότερο ανασταλτικά.

Οι Ναβάρο και Μασούρας ήταν οι δυο κανονικά επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές. Ο Αλεξανδρόπουλος, που δεν κινήθηκε άσχημα, είναι ένας παίκτης που μέχρι να τον φέρει τόσο ψηλά στο γήπεδο ο Πορτογάλος κόουτς, δούλευε πιο πολύ με τρεξίματα αναχαίτισης παρά με πίεση ανάκτησης για δημιουργία και εκτέλεση.

Μοιραίο ήταν λοιπόν, ο Ολυμπιακός να χρειαστεί χρόνο μέχρι να βρει πατήματα. Κι όταν αυτό έγινε, είχε ήδη φάει το γκολ.

Ο Ρούμπεν βρήκε ελάχιστο χώρο (γιατί οι ερυθρόλευκοι καλά τον είχαν περιορίσει αρχικά) κι έβγαλε άλλη μια μπάλα στα δεξιά της ομάδας του.

Εκεί ο Κότσιρας υποστηριζόμενος από τον Μπακασέτα κατάφερε να βγάλει άκρη κι ο Ολυμπιακός δέχθηκε ένα τέρμα, με την μπάλα να ταξιδεύει παράλληλα προς τον Μπερνάρ μέσα στην περιοχή του...

Τιμωρία Καρβαλιάλ

Μετά το 1-0 ο Παναθηναϊκός δεν είχε την ίδια όρεξη, αντιθέτως προσπάθησε να μην αφήσει τον Ολυμπιακό να λειτουργήσει.

Ο Ροντινέι είχε μεγάλη ευκαιρία για την ισοφάριση κι αυτή ήταν η φάση των Πειραιωτών στο ημίχρονο, περισσότερο από το αναιμικό ψαλιδάκι του Ναβάρο το οποίο γεννήθηκε από μια παλικαρίσια ενέργεια του Μασούρα.

Ο Καρβαλιάλ λοιπόν, όλα αυτά προσπάθησε να τα αλλάξει σε μεγάλο βαθμό στο δεύτερο μέρος, με πρώτη ενέργεια να διαφοροποιήσει την αριστερή πλευρά.

Το Ορτέγκα- Ρίτσαρντς, έγινε Κίνι- Φορτούνης, με τον Ελ Κααμπί να επιστρέφει μετά από καιρό και να πηγαίνει δίπλα στον Ναβάρο. Ένα 4- 4- 2 με Έσε- Τσικίνιο στην καρδιά του γηπέδου.

Ο Παναθηναϊκός πήρε αναγκαστικά μέτρα πίσω παρά τις φωνές του Τερίμ, μιας κι οι αντίπαλοί του απέκτησαν την επιθετικότητα της ανάγκης.

Βλέπετε, ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να χάσει αμαχητί και να μείνει τόσο πίσω βαθμολογικά. Ο Τούρκος δεν άλλαξε κάτι κι οι παίκτες του ξανά από δεξιά δούλεψαν για το δεύτερο γκολ. Ο Μπακασέτας τη σέντρα, ο Γερεμέγεφ το γκολ.

Τα πράγματα είναι απλά. Ο Καρβαλιάλ τιμωρήθηκε για τις επιλογές του στην αριστερή πλευρά. Στην πρώτη version πήγε με δυο μπακ, εκ των οποίων ο πίσω έφαγε κάρτα στο 8' κι ο μπροστά απλά έτρεχε. Μετά το άλλαξε με ένα δεξί μπακ και με ένα δεκάρι.

Όσο κι αν φαινόταν πως οι ερυθρόλευκο» είχαν την κατοχή και τη διάθεση, ήταν πολύ μακριά από το να ανησυχήσουν τους γηπεδούχους.

Αφήστε δε, που μετά το 2-0 ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να ξεπεράσει και την πρεμούρα του αρχικού 8λεπτου, στο δεύτερο μέρος να γίνει απειλητικός, προσφέροντας όμως και χώρους στους ερυθρολεύκους, οι οποίοι με Μασούρα και Ελ Κααμπί απείλησαν τον Ντραγκόφσκι.

Για να μην το ξεχάσω, ο Κάρμο είναι καλός παίκτης...

Διεκδίκηση και μεγάλη απόφαση

Ο Τερίμ εμφάνισε Χουάνκαρ, κράτησε στην ενδεκάδα τον Παλάσιος και τον Μπερνάρ κι άλλαξε το ντουέτο στα στόπερ συγκριτικά με το ματς Κυπέλλου Ελλάδας Betsson.

Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε τρελά πράγματα, αλλά ήταν πολύ πολύ σοβαρός κι έφτασε ήσυχα στην επικράτηση. Διεκδικεί το πρωτάθλημα κι αυτό όχι γιατί το γράφω εγώ, αλλά γιατί το γράφει η βαθμολογία.

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός με αυτή την εικόνα κι όπως παίζουν οι άλλοι τρεις δεν μπορεί πια να υπολογίζεται στα φαβορί (και δεν ξέρω καν αν ήταν φέτος).

Όμως εδώ μπορεί να παρθεί και μια μεγάλη απόφαση. Με τόσους καινούργιους δικούς του παίκτες θα συνεχιστεί η προσπάθεια του Καρβαλιάλ με στόχο το καλοκαιρινό "χτίσιμο" από τον ίδιο ή οι ερυθρόλευκοι την επόμενη σεζόν θα βαδίσουν προς το 100ό χρόνο της ιστορίας τους με κάτι άλλο;

Ίσως να είναι και νωρίς για τέτοια συζήτηση. Ίσως κι όχι...