Ο Ολυμπιακός είχε κάθε δικαίωμα να κάνει ένα τέτοιο παιχνίδι
Ένα ολοκληρωτικά άσχημο βράδυ στην σκιά του εθνικού μας πένθους και οι νταμπλούχοι Ελλάδας καλούνται απλά σε λίγες ημέρες να αποδείξουν στην διαβολοβδομάδα μέσα στο σπίτι τους, ότι η παράδοση στην Λομβαρδία ήταν απλά μια κακή παρένθεση. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος.
Πήγε από την αρχή στραβά η δουλειά. Και δεν ίσιωσε ποτέ. Ο Ολυμπιακός έκανε μόλις την δεύτερη ήττα του στο 2023. Και μετά από επτά σερί νίκες γνώρισε την ήττα στο Μιλάνο. Κάθε κακό αποτέλεσμα πονάει, ειδικά όταν πρόκειται για τον Μπαρτζώκα και τους παίκτες του, που αισθάνονται δικαίως υποχρεωμένοι πάντα να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Ο εαυτός αυτή την φορά ήταν κακός. Όλα δούλεψαν άσχημα από την αρχή. Τα σημάδια ήταν ορατά. Ανισορροπία στην άμυνα. Ελάχιστοι αυτοματισμοί στην επίθεση. Και οι Ιταλοί δεν παίζουν τόσο άσχημα πλέον, όσο παλαιότερα. Έχουν εγκαταλείψει τις ελπίδες πλασαρίσματος στην 8άδα, αλλά το ρόστερ του Μεσίνα δεν είναι για κλωτσιές. Κάθε άλλο. Μπόρεσαν λοιπόν να λειτουργήσουν έξυπνα, μεθοδικά, γρήγορα και ήταν πολύ καλύτεροι βρε αδερφέ από τον Ολυμπιακό και νίκησαν δίκαια.
Οι Πειραιώτες έχασαν ένα ματς που δεν τους πονάει, αλλά θα πρέπει να το κράτησουν για την συνέχεια, Το βράδυ ήταν άσχημο και οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Ο Ολυμπιακός το να χάνει με 21 πόντους διαφορά και να βάζει μόνο 62 πόντους, ε, μόνο σύνηθες δεν είναι. Σε κάθε φάση ήξεραν οι Λομβαρδοί να χτυπήσουν την άμυνα των "ερυθρόλευκων" και είχαν και την τύχη να μην συναντήσουν την ομάδα που ως τώρα έχει τρομάξει όλη την Ευρώπη. Αυτή είναι η Ευρωλίγκα και το ξέρουμε όλοι. Κανένα αποτέλεσμα δεν πρέπει να δημιουργεί εντύπωση, ειδικά όταν μιλάμε και για ρόστερ με πολλά λεφτά όπως αυτό των Ιταλών. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με λάθη, συνέχισε με βιασύνη και τελείωσε με... παράδοση.
Θεόχαζα λάθη
Η άμυνα της ελληνικής ομάδας δεν ξεκίνησε με την συνηθισμένη εικόνα της. Αρκετά κενά, αργοπορία και "χτύπημα" των Ιταλών σε κάθε αλλαγή. Ειδικά τον Κάναν τον σημάδεψαν πολύ οι Ιταλοί. Και ήταν ο Αμερικανός με τον Φάλ αυτοί που δεν μπήκαν καλά στο ματς με αποτέλεσμα να βγουν σχετικά γρήγορα. Γενικά οι Πειραιώτες δεν... εισήλθαν στο ματς όπως τους έχουμε συνηθίσει. Ο Παπανικολάου ήταν πολύ καλός για άλλη μια φορά, ενώ και ο Σλούκας επιχείρησε να δώσει ρυθμό. Είχαν γίνει αρκετά λάθη όμως από την ομάδα, αναλογικά με την δυναμική της.
Όταν σε δέκα λεπτά έχει πέντε σφάλματα εσύ και ο αντίπαλός κανένα, είναι ένα ζήτημα. Δίχως να 'ναι κάτι τρομερό οι Ιταλοί, τιμωρούσαν όλα τα λάθη των νταμπλούχων της χώρας μας. Και λάθη Θεόχαζα, όχι κάτι φοβερό και τρομερό. Η Αρμάνι πλησίασε την κόκκινη στεφάνη. Δεν φοβήθηκαν τους ψηλούς του Μπαρτζώκα και τους "φόρτωσαν" με δυο φάουλ σχετικά γρήγορα. Αναφέρομαι σε Φάλ και Μπλάκ, κάτι που έφερε στο ματς νωρίς και τον Μπολομπόι, ο οποίος όμως κατά την είσοδό του δεν ήταν και πολύ "μέσα" στο ματς, γεγονός που εκνεύρισε δικαιολογημένα τον προπονητή του.
Ξεχαρβάλωμα!
Όταν βγάζεις ολόκληρο ημίχρονο με 32 πόντους και είσαι ο Ολυμπιακός, το ζήτημα δεν είναι μικρό. Στο 20λεπτο η ομάδα είχε κορυφαίο τον Λαρεντζάκη αλλά έπρεπε να πάρουν μπροστά και άλλοι. Η περιφερειακή άμυνα δεν ήταν η ιδανικότερη στο Φόρουμ και μπορεί οι Ιταλοί να μην είχαν μεγάλο σκορ, αλλά ο Ολυμπιακός δεν στάθηκε καλά ούτε σε αυτόν τον τομέα.
Οι κοντοί αμύνονταν χαλαρά, οι ψηλοί ήταν υποχρεωμένοι να τα τρώνε ή να κάνουν φάουλ και το Μιλάνο πήγε στο + 13 δίχως να το καταλάβουν ούτε οι παίκτες του. Με το που άρχισε το δεύτερο μέρος, οι Πειραιώτες επέδειξαν και αστοχία από μακριά. Ο Κάναν κάθισε πάλι νωρίς στον πάγκο (δεν είχε σουτάρει, αλλά χρεώθηκε την άμυνα), ο Βεζένκοβ ήταν πολύ μακριά από τον σούπερ εαυτό του (και να σκεφτείτε ότι μόνο αυτός έβαζε στην τρίτη περίοδο!) και όσο πέρναγε η ώρα, όλα στράβωναν.
Και έβαλαν 26 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο οι Ιταλοί για να 'χουν 17 πόντους διαφορά στο "καλημέρα" της τελευταίας περιόδου. Ο Ολυμπιακός δοκίμαζε πράγματα που δεν του έβγαιναν. Όλη η ομάδα ήταν σε κακή βραδιά. Οι αυτοματισμοί της, είχαν ξεχαρβαλωθεί. Συμβαίνουν αυτά. Και όσο πέρναγε η ώρα, η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη. Ο Μεσίνα έβαζε- έβγαζε και οι επιδόσεις γίνονταν όλο και καλύτερες. Από την άλλη, ο Μπαρτζώκας έβλεπε τους παίκτες του να έχουν ένα από τα χειρότερα φετινά τους παιχνίδια.
Παρένθεση;
Αντίθετα οι Ιταλοί τα έκαναν όλα ή μάλλον, σχεδόν όλα σωστά. Είναι καλή στην άμυνα η Αρμάνι, αλλά τούτη τη φορά εκτόξευσε και την επίθεσή της στο δεύτερο μέρος. Η κόκκινη άμυνα έκανε... νερά στο πρώτο μέρος και ας μην φαινόταν στον ιταλικό απολογισμό. Σαε το έγραψα και πιο πάνω. Και αυτά τα νερά στο τέλος έγιναν πλημύρα και έπνιξαν την ελληνική ομάδα.
Ο Ολυμπιακός δεν καταστράφηκε φυσικά. Εδώ που τα λέμε, είχε πολύ κόσμο σε κακό βράδυ, οπότε αυτό μπορεί να είναι και καλύτερο. Αν είναι να χάσεις, κάντο να το... ευχαριστηθείς. Από το να ηττηθείς με τρόπο που πονάει, χάσε σε "μαύρο" βράδυ και δούλεψε για το εγγύς μέλλον. Εξάλλου αυτό είναι πάρα πολύ κοντά. Και είναι διαβολοβδομάδα. Και είναι μέσα στο ΣΕΦ. Τρίτη Μπάρτσα, Πέμπτη Μπάγερν. Ωραίες προκλήσεις και αν εκεί η ομάδα είναι όπως πρέπει μπροστά στον κόσμο της, τότε θα ξεχαστεί και εύκολα η άσχημη βραδιά στην Λομβαρδία.
Το άφησα για το τέλος. Μπορεί να μην δέχομαι εξωαγωνιστικές δικαιολογίες, όταν μια μεγάλη ομάδα πάει να δώσει ματς όμως θα το γράψω γιατί το πιστεύω. Και στην τελική αυτή η ομάδα είναι η τελευταία της χώρας που έχει ανάγκη από δικαιολογίες. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Και κλήθηκαν να πάνε στο Μιλάνο γνωρίζοντας ότι λίγες ώρες πριν στην Ελλάδα χάθηκαν τόσο άδικα άνθρωποι. Όπως επηρεαζόμαστε όλοι, έχουν αναφαίρετο δικαίωμα και αυτοί να μην έχουν όρεξη.