Ο Ολυμπιακός έριξε την Ρεάλ, αλλά ξέχασε να την σκοτώσει
Οι "ερυθρόλευκοι" , η πιο καλοκουρδισμένη μπασκετική μηχανή στην Ευρώπη, έχασαν μέσα από τα χέρια τους την Ευρωλίγκα, πέφτοντας θύματα του συγκλονιστικού Σέρχιο Ροντρίγκεθ και ενός... μανταρινιού. Ένας μεγάλος τελικός με πικρό φινάλε. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος
Πέρυσι ήταν ο Μίσιτς στον ημιτελικό. Φέτος ήταν ο Σέρχιο Γιούλ στον τελικό. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με τον χειερότερο τρόπο. Η Ρεάλ κατέκτησε την 11η Ευρωλίγκα της, την μεγαλύτερη της ιστορίας της. Πορεύτηκε με προβλήματα σε όλη την σεζόν. Και όταν έφτασαν τα δύσκολα, "καθάρισαν" οι γερόλυκοι. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ πέτυχε ένα τεράστιο καλάθι για να φέρει την διαφορά στον πόντο. Και ήρθε ο Γιούλ για να βάλει το... μανταρίνι της νίκης.
Κι όμως η "παράσταση" νίκης ήταν για την ομάδα του Πειραιά. Στο δεύτερο μέρος, φαινόταν ότι η κούπα θα πήγαινε στον Πειραιά. Τελικά πήγε στην Μαδρίτη. Ο Σλούκας αστόχησε στο τελευταίο σουτ. Ο Γιούλ δεν είχε παίξει και πολύ. Δεν είχε βάλει πόντο. Αλλά και τι έγινε; Το έκανε στο τέλος. Επιχείρησε το σουτ πάνω από το χέρι του Φαλ. Και μπήκε. Ο Ολυμπιακός, τους είχε κερδίσει δυο φορές φέτος αλλά ο τελικός είναι πάντα μια άλλη ιστορία.
Οι "ερυθρόλευκοι" χειροκροτήθηκαν. Σίγουρα η πίκρα είναι μεγάλη. Η ομάδα του Πειραιά, πέρασε δυο φορές με επτά πόντους στο δεύτερο μέρος. Όταν έχανε σουτ, κατάφερνε να βγάλει τις άμυνες. Ένα δεν κατάφερε ο Ολυμπιακός. Να εξασφαλίσει μια απόσταση ασφαλείας από αυτούς τους τρομερούς παίκτες της Ρεάλ που όσο αγωνίζονται, ποτέ δεν ξέρεις... Δεν την σκότωσε. Δεν την αποτελείωσε. Και το πλήρωσε...
Αλάνθαστη εκκίνηση!
Για να το πιάσουμε από την αρχή: Ο τελικός είχε πραγματάκια για να συζητήσει κάποιος. Εννοείται πως οι δυο προπονητές πάσχισαν με την τακτική. Ο Γουόκαπ ξεκίνησε στο μαρκάρισμα του Μούσα, ενώ ο Ν' Ντιαγέ μπήκε στο ματς για τον Βεζένκοβ. Ο Ματέο εμφάνισε από νωρίς την ζώνη και ο Κάναν μπήκε ζεστός. Και ο Ολυμπιακός με τρία τρίποντα.
Η στόχευση ήταν ο Ταβάρες, αλλά κλείσιμο της ισπανικής η περιφέρεια ήταν έτοιμη. Το πρόβλημα των Πειραιωτών ήταν τα δυο φάουλ του Φάλ στο 6', αλλά σε όλα τα άλλα που γίνονταν πάνω στο παρκέ, η ομάδα του λιμανιού ήταν πανέτοιμη. Ο Μπολομπόι μπορεί να 'χει δώσει λίγα φέτος, αλλά με την Ρεάλ ήταν πάντα καλός.
Δεν πρόλαβε να χαρεί την αρχική θετική του παρουσία, πήγε και αυτός στον πάγκο με δυο φάουλ για να μπει ο Μπλάκ που έκανε κι αυτός δεύτερο στο 12'30''. Η μεγαλύτερη αλήθεια όσο κι αν φανεί παράξενο σε κάποιον που δεν έχει δει το ματς, είναι, ότι το 24- 17 του δεκαλέπτου, ήταν άδικο. Οι Περιαιώτες έβγαλαν την περίοδο αλάνθαστοι και θα μπορούσαν να κερδίζουν περισσότερο, αν είχαν λίγο καλύτερες επιλογές από το 8' και μετά. Όμως η αρχή ήταν εξαιρετική...
Ο Τσάτσο και ο μπαμπούλας
Η Ρεάλ αντέδρασε (έκανε ένα σερί 0-9), άρχισε να βάζει τρίποντα και "φόρτωσε" τους κόκκινους ψηλούς. Επέμεινε στην ζώνη και βελτίωσε τις αντιδράσεις της γυρίζοντας την εικόνα της αναμέτρησης και παίρνοντας το προβάδισμα. Ένα επίμέρους 5- 20 είχε ως αρχική αιτία τον Ταβάρες με τον οποίο δεν μπορούσε να τα βάλει κανείς.
Και ακολούθησε η άνοδος των Μαδριλένων στις επιθετικές τους εμπνεύσεις. Η ζώνη της ισπανικής ομάδας επαναλαμβάνω άρχισε να αποδίδει μετά το τέλος της πρώτης περιόδου. Σε κάθε βοήθεια που δινόταν για να περιοριστει ο Ταβάρες, ο ψηλός έβρισκε συμπαίκτη του στην περιφέρεια και η Ρεάλ έβρισκε στόχο.
Ο κορυφαίος αμυντικός της διοργάνωσης κάθισε στο 15' στον πάγκο. Μπήκε ο Ράντολφ και υπήρχε η ευκαιρία να "χτυπήσει" ο Ολυμπιακός και κοντά στο καλάθι. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε στο παρκέ, μοιράζοντας τις μπάλες και μπερδεύοντας την άμυνα της ελληνικής ομάδας. Με δυο παίκτες λοιπόν η Ρεάλ είχε ανατρέψει το σκηνικό ενόψει δευτέρου ημιχρόνου...
Κόκκινη επιβολή, φινάλε με... γηρατειά
Όσα τρίποντα έκανε σε μέσο όρο σε ένα ματς, ο Ολυμπιακός τα είχε επειχειρήσει στο 20λεπτο. Είχαν ουσιαστικά από ένα δεκάλεπτο, αλλά στην περίπτωση των Μαδριλένων ήταν ξεκάθαρο το τι έκαναν. Το αν θα μπορούσε να τους βλάψει η ελληνική ομάδα ήταν άλλη κουβέντα. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να μπει μέσα.
Το να 'χει 22 τρίποντα και 10 τρίποντα ήταν ένα θέμα. Στην τελική δεν κουράζονταν καν οι Ισπανοί και ειδικά ο Τσάτσο που είχε κλέψει την παράσταση. Ο Κάναν έπαιξε -κακώς- λίγο στο ημίχρονο και μπήκε με δυο τρίποντα και στο δεύτερο. Αυτό το εικοσάλεπτο, το τελευταίο της φετινής Euroleague, δεν είχε καμία σχέση με το προηγούμενο. Κανείς δεν μπορούσε να "χτίσει" ή να αποκτήσει διάρκεια στην απειλή. Κάτι μικρά προβαδισματάκια, αντιμετωπίστηκαν εκατέρωθεν. Και έτσι πήγαμε στο δραματικό φινάλε.
Ο Ματέο πότε ζώνη, πότε match up, προσπάθησε να κρατήσει φρέσκους τους παίκτες του. Ο Ολυμπιακός μπήκε στην τελευταία περίοδο με 4 πόντους μπροστά και όπως καταλάβατε ένα ήταν το ζήτημα. Να σταματήσει τους γερόλυκους και να μην πάθει ζημιά από τον... μπαμπούλα. Δεν την έπαθε τελικά από τον μπαμπούλα, αλλά από τα τιμημένα γηρατειά.
Ο Βεζένκοβ ήταν αυτός που ήθελε να δώσει το τελικό χτύπημα στην "βασίλισσα", αλλά ο Κοζέρ είχε ....ντυθεί Τζέισι Κάρολ σε κάποια διαστήματα! Όμως κακά τα ψέματα , ο παίκτης που κουβάλησε σ' όλο το ματς τους Ισπανούς ήταν ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Ο πιο χαμογελαστός την παραμονή του ματς. Ο πιο ήρεμος. Αυτός που επέμεινε ως το τέλος να πάρει το ματς. Και έκανε τα πάντα να το πάρει.
Η Ρεάλ πήρε πράγματα από πολλούς και από τον Τσάτσο πήρε τα πάντα. Κλασικά βγήκε mvp λάθος παίκτης, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Δεν είναι η πρώτη φορά. Ο Μπαρτζώκας έβαλε τον Κάναν στο τελευταίο πεντάλεπτο, τον παίκτη που διέλυσε την άμυνα της Ρεάλ απ' έξω, γιατί από μέσα την τάραξε ο Μακ Κίσικ. Και ο Σάσα μέσα- έξω. Η τριάδα αυτή έκανε πολλά. Σε άμυνα και επίθεση. Όμως το τέλος το... σημάδεψαν ο Τσάτσο και ο Γιούλ.
Μοίρασμα στα "μπράβο"...
Ο Ολυμπιακός έπεσε θύμα άγραφου νόμου. Ένα σουτ μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο. Ένα άλλο δυστυχισμένο. Ο Γιούλ χάρισε ευτυχία. Ο Ολυμπιακός έχασε βολές. έχασε προσπάθειες. Όμως ήταν η καλύτερη ομάδα στην διοργάνωση. Αν είχε χάσει με άλλο τρόπο θα μπορούσαμε μάλλον να πούμε και πολλά άλλα.
Όμως η κατάληξη αυτού του ματς γέμισε πληγές τους πάντες. Πληγές που θα πρέπει να κλείσουν, γιατί σίγουρα ο πρώτος είναι αυτός που μετράει και που χαίρεται, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Ειδικά για μια τόσο καλά δομημένη ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός.
Ένα τεράστιο μπράβο στον Μπαρτζώκα και τους παίκτες του. Και ένα μεγάλο μπράβο στους νέους πρωταθλητές Ευρώπης, που έκαναν τρεις σερί νίκες στην Παρτίζαν, ξεπάστρεψαν την Μπαρτσελόνα και βρήκαν την δύναμη να κερδίσουν την πιο καλοκουρδισμένη μπασκετική μηχανή της Ευρώπης. Τον Ολυμπιακό...