Ο Ολυμπιακός, έτρεξε, πολέμησε, προδόθηκε και θα παίξει στον Πειραιά όσες ζαριές του έμειναν
Οι πρωταθλητές Ελλαδας έτρεξαν διαολεμένα στην Ιταλία, άφησαν τα... πνευμόνια τους στο χορτάρι, αλλά κάθε κόρνερ της Αταλάντα ήταν για την ομάδα του λιμανιού και ένας ξεχωριστός εφιάλτης με άγνωστη κατάληξη.
Το ευκολότερο παιχνίδι για να συζητήσεις ήταν αυτό του Ολυμπιακού στο Μπέργκαμο. Μια προσπάθεια αξιόλογη. Και καμία επιτυχία των Ιταλών εκεί που είναι πραγματικά δυνατοί. Ούτε στην πίεση, ούτε στην ανάκτηση, ούτε στο ανοιχτό γήπεδο, ούτε στις υπεραριθμίες. Η Αταλάντα που ξέρουμε, είχε υποστεί μια μίνι... φραγή από τους πρωταθλητές Ελλάδας. Και τελικά βρήκε τον δρόμο προς την επιτυχία, από δυο κόρνερ. Από στημένες μπάλες. Από παιχνίδι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε γλιτώσει. Οι στημένες φάσεις συνήθως είναι αυτές που χαμογελάνε στην ομάδα του λιμανιού, αλλά τούτη την φορά της δημιούργησαν πρόβλημα.
Ο Μαρτίνς -θα διαβάσετε πιο κάτω- έκανε μια επιλογή που παραξένεψε κόσμο, αλλά τον δικαίωσε εκ του αποτελέσματος. Αποφάσισε να πάει πρώτα με τα τρεξίματα στην τακτική και μετά με όλα τα άλλα. Ναι, ήταν από τα ματς που έλεγες "ε κάποια στιγμή θα το φάει". Συμφωνώ, απλά θα μπορούσε να μην τα έχει δεχθεί έτσι τα τέρματα. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Καραμπόλες και κακές τοποθετήσεις ήταν η αιτία της ήττας σε αυτά τα κόρνερ. Και γενικά και σε άλλες μπάλες που ήρθαν από τα ιταλικά πόδια με την μπάλα σταματημένη. Ήταν και είναι φαβορί η Αταλάντα. Αυτό ίσως να μην άλλαζε και με 1-1, μπορεί και με 0-1 πάλι να το λέγαμε. Επαναλαμβάνω όμως, το θέμα είναι και πως παθαίνεις κάτι και πως θα μπορούσες να το αποφύγεις.
Ο δρόμος του Πορτογάλου
Ο Τικίνιο στο γκολ έπιασε το τέλειο σουτ για το φάλτσο και την πορεία της μπάλας. Η τύχη του ήταν, ότι πρόλαβε να αμολήσει την μπάλα από το πόδι του δέκατα πριν γλιστρήσει. Η επίθεση εξελίχθηκε όπως την σκέφτηκε ο Μαρτίνς, όταν επέλεγε το αρχικό σήμα. Μια μπάλα που κουβάλησε ο Ονιεκούρου από πίσω, πάσα στον Μασούρα που πάσαρε στον σκόρερ. Ο Νιγηριανός προκάλεσε απορίες για την χρησιμοποίησή του, αλλά τα πάντα στο ποδόσφαιρο μπορούν να έχουν εξήγηση. Ο Μαρτίνς δεν έχει ποδοσφαιριστή να κρατήσει μπάλα. Ο Φορτούνης από τραυματισμό, ο Καρβάλιο εκτός λίστας και ο Βαλμπουενά όχι για πολλά πλέον. Ο Πορτογάλος λοιπόν, είχε ένα δρόμο και αυτόν αποφάσισε να πάρει...
Το ρίσκο του ήταν πως άφησε έξω Μαντί και Μπουχαλάκη; Οκ... Οι αριθμοί δεν έβγαιναν όμως. Πάντα κάτι θα θυσιάσεις. Έντεκα παίζουν στο ποδόσφαιρο. Πήγε με την πεντάδα πίσω και έφερε τον Αγκιμπού πιο κοντά στον Εμβιλά. Και από 'κει και πέρα, πήγε με το να τρέχουν όσο μπορούν οι Ονιεκούρου- Μασούρας- Τικίνιο. Να ανακατεύουν τοποθετήσεις, να γυρνάνε φυσικά πίσω και γενικά να βγάλουν τα πνευμόνια τους. Έτσι ήρθε το γκολ και αυτό ήταν που δημιούργησε τον πονοκέφαλο στον Γκασπερίνι...
Ο Μπογκά τα άλλαξε...
Οι επιστροφές των πρωταθλητών Ελλάδας ήταν εξαιρετικές και κινδύνεψαν μόνο σε δεύτερο χρόνο και από φάσεις που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Οι Ιταλοί παίζουν σύγχρονο ποδόσφαιρο, τρέχουν αρκετά, γυρνάνε τη μπάλα και αν παρατηρήσατε σε όλες τις ελεύθερες διεκδικήσεις έφταναν πρώτοι. Το πρόβλημά τους όμως, ήταν μεγάλο σε σετ παιχνίδι και επίσης δεν τους "έκατσε" και καμία φάση από αυτές που γκέλαρε η κόκκινη άμυνα.
Τρεις ξυραφιές για παράδειγμα που πέρασαν στην μεγάλη περιοχή του Βατσλίκ, έφυγαν απ' όλο τον κόσμο. Γηπεδούχοι και φιλοξενούμενοι κλώτσησαν... αέρα. Κι όταν ο Τολόι και ο Πάσαλιτς πήραν από μια κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι, οι συμπαίκτες τους δεν έκαναν κάτι στο δεύτερο.
Δεν έπνιγε η Αταλάντα, αλλά σίγουρα έβρισκε αδιάκοπα φάσεις να δημιουργεί ζητήματα. Οι πλαγιοκοπήσεις αυξήθηκαν στο δεύτερο μέρος και έτσι προέκυψε η ισοφάριση. Ο Τζιμσίτι έπιασε την κεφαλιά, αφήνοντας τρεις... βιδωμένους στο χορτάρι. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να φάει το γκολ σε πιο φυσιολογική φάση από αυτή. Αλλά τι να συζητάμε, που το δεύτερο ήταν ακόμα χειρότερο. Ο Τζιμσίτι βρήκε ξανά την μπάλα μπροστά του, αφού αυτοί πέρασε από τρεις "ερυθρόλευκους". Ένας Αλβανός είχε γίνει πρωταγωνιστής σε μια ελληνοϊταλική μάχη, αν και ο Μπογκά που μπήκε αλλαγή από τον Γκασπερίνι είχε αλλάξει κάθε ισορροπία.
Κόρνερ και ρεβάνς...
Ο Ολυμπιακός δεν είχε πολλά να αντιπαρατάξει ως ανακάτεμα στις καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί. Ο Μαντί Καμαρά ήταν ήδη έτοιμος να μπει δευτερόλεπτα πριν το 1-1 και ατύχησε να πάρει χρόνο με το ματς ισόπαλο. Ο Ελ Αραμπί δεν έχει ρυθμό και μπορεί να μπήκε σε ένα καλό σημείο του ματς, αλλά ήταν δύσκολο ακόμη και το να μπει σε φάση. Λόπες και Μπουχαλάκης βρήκαν χρόνο με λιγότερα από δέκα λεπτά μπροστά τους.
Ο ρυθμός έπεσε, οι Ιταλοί είχαν ως πρώτο μέλημα να πάρουν μια απλή νίκη, αφού έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση για τις εκτός έδρας παρουσίες του. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προσπαθήσει διπλά και τριπλά την Τσικνοπέμπτη. Το ότι παίζει στην έδρα του, δεν δημιουργεί δεδομένη συνθήκη επικράτησης. Και η Αταλάντα τιμώρησε τους Πειραιώτες από κόρνερ. Σε όλο το πρώτο μέρος η ομάδα δεν δέχθηκε γκολ, έφαγε μαζεμένα δυο μετά την πρώτη ώρα του ματς... Για να δούμε σε λίγες ημέρες στο "Καραϊσκάκης"...
Μη χάσετε την Game Night στις 00:00 για τις σπουδαίες ευρωπαϊκές μάχες Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ.