Οι δυο μονομάχοι στο Νέο Φάληρο γνώριζαν ότι αυτός που θα κέρδιζε θα είχε σφιχταγκαλιάσει από τις αρχές του Νοέμβρη την πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League και θα κυνηγούσε πλέον με ενθουσιασμό το πλασάρισμα στην πρώτη οχτάδα. Δεν ξέρω αν ήταν αυτός ο λόγος που είδαμε σε μεγάλα διαστήματα ίδιο ποδόσφαιρο από Έλληνες και Σκωτσέζους.

Προβλήματα στην ανάπτυξη, αναζήτηση χώρων, αναγκαστικές αλλαγές παιχνιδιού και υποχρεωτικές μεγάλες μπάλες. Με την ισοπαλία δεν έπαθαν ζημιά. Πήγαν στους 7 και αν αποδειχθούν λίγο προσεκτικοί θα συνεχίσουν στην διοργάνωση.

Καταλαβαίνω τους φίλους της ομάδας του λιμανιού, στην περίπτωση που ξενέρωσαν από την ισοφάριση, πολλοί θα πουν "δυο λάθη έγιναν για να μπει αυτό το γκολ" απλά, το ποδόσφαιρο είναι άθλημα λαθών και ειδικά ο φετινός Ολυμπιακός ζει και αναπνέει για να βάλει γκολ σαν αυτό που έφαγε. Προς το τέλος της αναμέτρησης οι δυο προπονητές επέδειξαν διάθεση να κυνηγήσουν ένα δεύτερο τέρμα ο καθένας για την ομάδα του, αλλά κακά τα ψέματα, όλο το προηγούμενο ματς κύλησε πολύ αντίθετα αυτής της επιθυμίας.

Έβαλε γρίφους ο ένας στον άλλο ξεκάθαρα και τους περισσότερους δεν τους έλυσαν. Αν δεχθούμε ότι ο Ολυμπιακός είναι πιο ποιοτικός, σίγουρα οι αντίπαλοί του είναι πιο δυνατοί και πήγαιναν σε όλες τις μονομαχίες με... Σκωτσέζικο στυλ. Ήταν από τα παιχνίδια που θα ξεχαστούν πολύ γρήγορα και οι λόγοι εμφανίστηκαν στο χορτάρι από νωρίς. Στην τελική (δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε δει live) το ματς πολλές φορές έμοιαζε πιο πολύ με αγώνα της σκωτσέζικης Premier.

Με μανία την πλάτη της άμυνας

Πολλοί έκαναν λόγο για ομάδες... καρμπόν. Τόσο στο χορτάρι όσο και στους αριθμούς. Ναι, η αλήθεια είναι ότι τα αποτελέσματα πριν σμίξουν ήταν ίδια και οι αντίπαλοι -παρά ένας- και αυτοί ίδιοι. Μια διαφορά έχουν. Οι Πειραιώτες παλεύουν με άλλους τέσσερις για τον εγχώριο τίτλο, ενώ οι Ρέιντζερς, έχουν την Σέλτικ για να "φάνε τα μουστάκια τους" όμως οι Κέλτες έχουν ξεφύγει βαθμολογικά.

Αυτό το τελευταίο και μόνο, αρκεί για να δημιουργήσει ένα έξτρα κίνητρο στην ομάδα της Γλασκώβης για να κάνει καλή πορεία στο Europa League. Όταν όμως απέναντί σου βρίσκεται ο κάτοχος του Conference και μάλιστα στο σπίτι του, πρέπει να είσαι και έτοιμος να ανταπεξέλθεις σε όσα δύσκολα σου βάλουν.

Ο Μεντιλίμπαρ επέλεξε να ξεκινήσει με καθαρό αριστερό μπακ. Έδωσε απάντηση στους γρίφους της αντικατάστασης του Ορτέγκα με τον Αποστολόπουλο. Αυτό έφερε και τον Ροντινέι ξανά μπροστά από τον Κοστίνια στην απέναντι πλευρά του γηπέδου. Για ένα ημίχρονο αυτό.

Οι Ρέιντζερς αρέσκονται αρκετά στο να ανοίγουν το γήπεδο και να παίζουν στο πλάτος του. Το δεύτερο όπλο τους, οι στημένες μπάλες. Στο "Καραϊσκάκης" βέβαια, μπήκαν για να κάνουν ένα συγκεκριμένο πράγμα. Θωράκιση πίσω με ντουμπλαρίσματα παντού και μεγάλες μπάλες ψάχνοντας με μανία την πλάτη της κόκκινης άμυνας. Κι αν έβρισκαν χώρο, απειλούσαν όπως στην φάση του Ντέζερς που έβγαλε ο Τζολάκης… Δεν έχουν τρομερή ομάδα οι Ρέιντζερς, αλλά αυτά τα λίγα που κάνουν καλά, προσπάθησαν να τα εμφανίσουν για να πάρουν αποτέλεσμα.

Η ιστορία των γκολ και το θέμα δύναμης

Δεν ήταν εύκολο να γίνει αυτό που ήθελε ο Μεντιλίμπαρ. Δηλαδή να ανακτηθεί η μπάλα για να πάνε οι παίκτες του σε άμεση επίθεση. Και αυτό γιατί πολύ απλά, οι παίκτες των Ρέιντζερς έχοντας πλήρη αυτογνωσία δεν έκαναν πολλά μέτρα με το τόπι σε χώρους υψηλής επικινδυνότητας. Προτιμούσαν μια διαγώνια 40αρα ή μια γιόμα, αισιοδοξώντας ότι ένας εκ των Τσέρνι, Μπάρον, Ντέζερς θα κάνουν την ζημιά. Ο Βάσκος έβαλε τον Βέλντε στο δεύτερο μέρος, φέρνοντας τον Ροντινέι πίσω από τον Μάρτινς.

Κι εκεί που όλοι αναρωτιόντουσαν αν μπει γκολ μέχρι το... Πάσχα, ήρθε η στιγμή του "φονιά". Βγαλμένη από την διάθεση της ομάδας να μην βασανίζει την μπάλα. Μόλις την παίρνουν οι Πειραιώτες ψάχνουν αμέσως να κάνουν την ζημιά. Και έτσι έγινε. Κερδισμένη μπάλα, το γέμισμα του Μουζακίτη ήταν γλυκό, αλλά η μαγκιά της φάσης του 1- 0 ήταν η κεφαλιά του Τσικίνιο προς τον Ελ Καμπί. Ο Μαροκινός απλά τελείωσε με τον τρόπο που πέρυσι τον έκανε εκτελεστή του Conference!

Η εικόνα του ματς αυτομάτως άρχισε να κοκκινίζει, αλλά όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ένας αιώνας. Χάσιμο μπάλας στην κουλούρα, έξυπνο μάζεμα της μπάλας από τον Ντέσερς στο τάκλιν του Ρέτσου και 1- 1. Ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί ένα γκολ με τον τρόπο που θέλει να τα βάζει. Αλλά είπα και στον πρόλογο αρκετά στοιχεία οι δυο ομάδες τα είχαν κοινά. Και έτσι οι Σκωτσέζοι "χτύπησαν" με το στύλ που ήθελαν να τους βλάψουν οι "ερυθρόλευκοι".

Περισσότερο κακό ο ένας στον άλλο δεν κατάφερε να κάνει και αν ήθελε ο Ολυμπιακός να πάρει το ματς θα έπρεπε οι παίκτες του από την μέση και μπροστά να πήγαιναν με περισσότερη δύναμη στην μπάλα και στις διεκδικήσεις. Δεν το έκαναν, υπερίσχυσε η δύναμη των φιλοξενούμενων και έτσι η ελληνική ομάδα δεν κέρδισε...

Ήρεμος στην Ευρώπη, ζαριά στην Ελλάδα

Όπως ανέφερα στον πρόλογο ο Ολυμπιακός είναι καλά ως τώρα στην ευρωπαϊκή του περιπέτεια. Γνώρισε την πρώτη του ισοπαλία , έχει στο τσεπάκι δυο νίκες και κουβαλάει και μια ήττα εντός προγράμματος. Όλα θα είναι καλύτερα μόλις βρει ρυθμό η ομάδα και στις εσωτερικές της υποχρεώσεις και ακόμη καλύτερα, όταν ο Μεντιλίμπαρ δει πως μπορεί να στηριχθεί σε υψηλό επίπεδο σε 16- 17 ποδοσφαιριστές.

Γιατί τώρα αυτό δεν γίνεται. Είναι συγκεκριμένοι οι ποδοσφαιριστές που θα δώσουν σίγουρα πράγματα στην ομάδα τους και είναι αρκετοί αυτοί, για τους οποίους κάθε φορά το παιχνίδι είναι και μια ζαριά, μη γνωρίζοντας αν έρθει η καλή ή η κακή. Έτσι όμως ο Ολυμπιακός δεν αποκτά σταθερότητα και κυρίως δεν εγγυάται στον ίδιο του τον εαυτό ότι τα Σαββατοκύριακα θα πάνε όλα καλά. Για να δούμε...