Το μόνο αναπάντητο που θα μείνει στην σειρά των φετινών τελικών της Basket League, είναι ποιος ο λόγος αυτά τα ματς, να γίνονται στις 21.15; Ναι ξέρω, η τηλεόραση και μπλα, μπλα, μπλα. Τα ίδια και ίδια. Δεν το συνεχίζω, άκρη δεν βρίσκεται οπότε μην το ψάχνετε! Όλα τα άλλα ερωτήματα έχουν απαντήσεις. Ακόμη και για όσα έγιναν στο ΣΕΦ και δεν τα περίμεναν οι περισσότεροι.

Ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρο φαβορί σε αυτή την σειρά και για να γίνει ανατροπή προγνωστικών θα πρέπει να συμβούν πολλά υπέρ του "τριφυλλιού" και κατά των εν δυνάμει νταμπλούχων. Δεν το λες και εύκολο, αφού οι "ερυθρόλευκοι" έχουν και το πλεονέκτημα έδρας. Κι όμως ο Παναθηναϊκός σχεδόν όλα τα έκανε καλά σε αυτό το ματς. Η καταμέτρηση του σερί (14-0 πλέον) είναι περισσότερο για τους στατιστικολόγους και για να πειράζονται οι φίλαθλοι σε δουλειές και καφενεία.

Κάθε τέτοιο ματς έχει διαφορετική ιστορία, αλλά η αλήθεια είναι ότι εδώ και καιρό, όπως και να γράφεται η ιστορία αυτή στο τέλος το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Κάτι τέτοιο έγινε στον πρώτο τελικό. Γιατί ο Παναθηναϊκός επαναλαμβάνω, το πήγε πολύ καλά το ματς.

Με εξαίρεση την "παγωμένη" αρχή που είχε, μετά περιόρισε όπλα του Ολυμπιακού, έπαιξε με τον ρυθμό, με τον χρόνο, με υπομονή και έφτασε στα τελευταία λεπτά να διεκδικεί τις πιθανότητες που είχε. Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να μαλώσει τους "πράσινους". Στην τελική με το τρίποντο του Γκριγκόνις στο 38' πέρασαν και μπροστά την ώρα που οι αντίπαλοί τους έκαναν ό,τι να 'ναι.

Οι Πειραιώτες έκαναν λοιπόν το 1- 0 στους τελικούς και συνεχίζουν. Ο Παναθηναϊκός εδώ και καιρό προσπαθεί να αλλάξει την σελίδα του. Έχει ήδη προσλάβει έναν εξαιρετικό προπονητή, ο οποίος μετράει τελευταία αγωνιστικά λεπτά στην Τουρκία και ετοιμάζεται για την ελληνική περιπέτειά του.

Όμως μέχρι να σηκώσει μανίκια ο Εγκίν Αταμάν, η νέα του ομάδα θα πρέπει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες των τελευταίων αγώνων της σεζόν. Και να βρει λύση στον άνθρωπο που δεν τολμεί κανείς να πλησιάσει. Τον Μουσταφά Φαλ, ο οποίος και περιμένει πίσω, αλλά αμα λάχει μοιράζει και ασιστ σαν φυστίκια.

Τρίποντα και Μπολομπόι!

Η αρχή δεν προδίκαζε το φινάλε. Αυτό είναι αλήθεια. Ο Σερέλης πήρε το πρώτο τάιμ άουτ, πριν καν συμπληρωθούν τρία λεπτά αγώνα. Το βασικότερο του ζήτημα ήταν να βρεθεί και κάποια άλλη λύση πλην του Λι. Ο Βεζένκοβ βασάνιζε απίστευτα οποιονδήποτε προσπαθούσε να του περιορίσει την δράση. Ο Σάσα είχε 14 πόντους σε 6 λεπτά (!) και πραγματικά σούταρε στο πράσινο καλάθι λες και πέταγε πετραδάκια στην θάλασσα.

Η άμυνα του Ολυμπιακού για τους "πράσινους", ήταν όπως ήταν αυτή της Ρεάλ στον τελικό για τους "ερυθρόλευκους". Δύσκολα πλησίαζαν τον Φαλ και προσπαθούσαν να απειλήσουν με τρίποντα από όλες τις πλευρές του γηπέδου. Η διαφορά είχε παρθεί από πολύ νωρίς όπως και νωρίς φορτώθηκαν με δυο φάουλ οι Γουόκαπ, Παπαγιάννης, Λούντζης και Ματζούκας. Ο Ολυμπιακός είχε υπομονή απέναντι στις άμυνες που άλλαζε ο Σερέλης.

Πίεσαν καλά οι "ερυθρόλευκοι", έκλεψαν μπάλες, έβγαλαν αιφνιδιασμούς, αλλά ακόμη και σε σετ παιχνίδι, είχαν υπομονή. Εδώ ο Μπολομπόι βρέθηκε να καρφώνει σαν κύριος μέσα στην ρακέτα, αφού η πράσινη άμυνα "τρύπαγε" με κάθε τρόπο. Κάτι που περιορίστηκε στα τελευταία λεπτά του ημιχρόνου και έτσι βρέθηκε ρυθμός για τους φιλοξενούμενος στο να μείνουν και κοντά στο σκορ, αλλά και να πάρουν την απαραίτητη ψυχολογία που δεν είχαν στην αρχή. Σ' αυτό βοήθησε η παρουσία του Πίτερς που ήταν τραγικός και έχανε πέναλτι χωρίς τερματοφύλακα, καθώς και το ότι ο Γκριγκόνις πάτησε καλά στο παρκέ.

Ξεκάθαρα το μεγαλύτερο πρόβλημα του "τριφυλλιού" ήταν μπροστά. Δεν μπορείς να ψάξεις σταθερή πηγή σκοραρίσματος μόνο σουτάροντας τρίποντα. και όταν αυτό πήγε να αλλάξει κάποιοι έχασαν τα απλά. Ο Πονίτκα έγινε... Πίτερς, ενώ ο Λι, που είναι ικανός να δημιουργήσει μια έξτρα κατάσταση πήγε στα αποδυτήρια με 1/5 τρίποντα.

Το σουτ από τα 6,75 φαντάζει εύκολη λύση, αλλά δεν είναι πάντα η ενδεδειγμένη. Και βέβαια, είναι και τι σου επιτρέπει ο άλλος. Όταν ο πιο χαλαρός παίκτης του Ολυμπιακού, ο Μπολομπόι κόντεψε να "σκοτώσει" πρώτα έναν οπερατέρ και μετά δυο- τρεις φιλάθλους που κάθονταν court seat, με άμυνες γεμάτες ζήλο και πάθος, ε, καταλαβαίνετε και την τεράστια διαφορά που είχαν οι "αιώνιοι" για άλλη μια φορά στο πως προσέγγιζαν τον πρώτο τελικό.

Παραλίγο να μην φτάσει ο... Ταβάρες

Η αλήθεια είναι ότι αν ο Παναθηναϊκός μπορούσε να αρπάξει ένα ματς, εδώ υπήρχε καλή ευκαιρία. Το ΣΕΦ δεν θύμιζε σε τίποτα άλλα ματς. Ο σκηνοθέτης "ταξίδευε" στο cube του γηπέδου και έδειχνε συνέχεια φάτσες γελαστές, χαρούλες και παιχνιδάκια στην κάμερα, την ώρα που το ματς ήταν στον πόντο.

Αυτές οι καταστάσεις, είναι "λουκόμι" για έναν φιλοξενούμενο, αρκεί να μπορεί να κρατήσει τον προβληματισμό στον γηπεδούχο, μέχρι να μπει το ματς στην τελική ευθεία, εκεί που κάνουν την εμφάνισή τους, το άγχος και η πίεση. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός βρήκε πόντους από τον Γουόκαπ, ο οποίος αποτέλεσε τον κύριο παράγοντα στο να μείνει ψηλά η κόκκινη διαφορά.

Και όταν ο Παναθηναϊκός επιχείρησε και πάλι να ανοιξει την άμυνά του, ήρθε ο Φαλ να πάρει μπάλες και να τις τελειώσει. Γιατί είναι ξεκάθαρο πως ότι είναι ο Ταβάρες για τον Φάλ, είναι ο Φαλ για τον Παπαγιάννη και τον Γκουντάιτις. Και αν δείτε την στατιστική, υπάρχει κάτι ορατό που είναι οι ασίστ (δεν ασχολούμαι με τους πόντους), αλλά και κάτι αόρατο. Το πόσο σκέφτονται να τον πλησιάζουν, αν δεν καταφέρουν να τον ξεγελάσουν και αν δεν τύχει να βγει ψηλά σε κάποιο pick 'n roll.

Πάντως, παρά την παρουσία του Γάλλου, θα το ξαναγράψω, ο Παναθηναικός έριξε όσο μπορούσε τον ρυθμό και την ένταση του ματς και για αυτό δημιούργησε ξεκάθαρα την εικόνα ότι στις λεπτομέρειες θα μπορούσε ακόμη και να βάλει αυτός το πρώτο... γκολ. Είμαι πολύ περίεργος να δω τι θα κάνει ακόμη καλύτερα το "τριφύλλι", γιατί στην περίπτωση των Πειραιωτών έχουν πολλά να φτιάξουν. Τουλάχιστον άπαντες κατάλαβαν ότι σε τελικούς, εύκολα ματσάκια δεν υπάρχουν...

Παρτίδα νούμερο δυο!

Το πόσα παιχνίδια μένουν μέχρι την ανάδειξη του πρωταθλητή είναι κάτι που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Καταλαβαίνω πως το πρόσφατο παρελθόν (ειδικά όπως πήγε και αυτή η πρώτη αναμέτρηση) δείχνει 100% Ολυμπιακό, αλλά όποιος σέβεται τον αθλητισμό μπορεί να μιλάει με στοιχεία και ενδείξεις, αλλά ως εκεί.

Ο Παναθηναϊκός την Πέμπτη δικαιούται να κάνει την προσπάθειά του μπροστά στο κοινό του. Αν δεν τα καταφέρει, τότε ναι, την ερχόμενη Κυριακή λογικά θα υπάρξει και πάλι κατάκτηση τίτλου από τους Πειραιώτες. Έχουν όμως χρέος ο Σερέλης και οι παίκτες του να πολεμήσουν ακόμη περισσότερο, όπως το ίδιο ισχύει και από την άλλη πλευρά για τον Μπαρτζώκα και τους δικούς του. Και μόλις τελειώσουν όλα αυτά, τότε θα μπορεί να ξεκινήσει και το... αγαπημένο άθλημα των Ελλήνων φιλάθλων, που δεν είναι άλλο από τις μεταγραφές!!

Δείτε την Game Night: