Ο Ολυμπιακός πήγε στο Αγρίνιο με μηχανάκια και περιπατητές

Ο Παναιτωλικός έκανε μέσα σε λίγα 24ωρα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό το ίδιο πράγμα. Έχανε 1- 0 και κέρδισε 2- 1. Τη μια για το πρωτάθλημα, τον άλλο για το κύπελλο. Και δεν ξέρω αν αρκεί αυτή η νίκη στην ομάδα του Αναστασίου ώστε να πάει ημιτελικά (λογικά όχι), αλλά είναι συμπαθέστατοι οι Aγρινιώτες που από την αρχή της σεζόν μέχρι τώρα, έχουν ένα μοτίβο, ένα στυλ, μια λογική και τα υποστηρίζουν όπως πρέπει.

Ο Ολυμπιακός για άλλη μια φορά αγνοεί τη νίκη το 2022. Και όσες δικαιολογίες και να υπάρχουν, ουδείς στο λιμάνι γουστάρει να χάνει. Ο Μαρτίνς το πήγε κυνικά στις δηλώσεις του. Απλά μια ήττα σε πρώτο προημιτελικό. Σωστό. Αλλά η εικόνα κάκιστη μετά το γκολ που μπήκε νωρίς. Και φυσικά οι νεαροί που έπαιξαν επέδειξαν φιλότιμο. Όσοι όμως δεν είναι νεαροί απλά δεν...

Και είναι πολύ απλό. Όταν δεν μπορείς. Όταν οι ανάσες δεν υπάρχουν. Όταν κάποιοι αμυντικοί σου σηκώνουν μόνιμα τα χέρια και ζητάνε οφσάιντ. Όταν έχεις και απουσίες. Όταν δεν είσαι και σε καλή κατάσταση. Όταν έχεις να κερδίσεις από τα Χριστούγεννα. Όταν, όταν, όταν... Ε, παίζεις και λίγο πιο έξυπνα. Το καλό για την ομάδα είναι, ότι ο Ελ Αραμπί πρόλαβε να σώσει την κατάσταση, το κακό είναι, πως στο "Καραϊσκάκης", ο Παναιτωλικός θα ψάξει να βρει ξανά το... ξέφωτο στα τόσα κενά της κόκκινης άμυνας.

Ο Ολυμπιακός στοχεύει σε όλες τις κούπες

Μπορεί λοιπόν ο κόσμος να είδε (σε πρόσωπα) έναν Ολυμπιακό αρκετά κοντά στον... Β' , παρά στον Α' , αλλά όταν σε έναν προημιτελικό καταφέρνεις να προηγηθείς σχετικά νωρίς, τότε αυτομάτως βγάζεις αρκετό ποσοστό βάρους από την πλάτη σου. Τουλάχιστον αυτό φάνηκε αρχικά. Γιατί μετά, τίποτα. Και στην τελική, μπορεί οι πρωταθλητές να δείχνουν να νοιάζονται λιγότερο απ' όλα για το κύπελλο, όμως είναι στο DNA του συγκεκριμένου σωματείου να στοχεύει σε όλες τις κούπες. Συνεπώς, ακόμη και οι σχετικά άπειροι που κλήθηκαν να παίξουν έναν προημιτελικό είχαν στο μυαλό τους, ότι θα πρέπει να το κάνουν όσο καλύτερα γινόταν. Αν και το πρόβλημα δεν είναι οι άπειροι. Οι έμπειροι είναι...

Κι ας μην είχε εμφανιστεί ξανά αυτή η ενδεκάδα. Τι να κάνουμε; Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία ομάδα ήταν ο Ολυμπιακός, που παρατάχθηκε με ένα σχήμα μακριά από τα συνηθισμένα. Έπρεπε να παίξει. Έμειναν έξω ποδοσφαιριστές για διάφορους λόγους, αλλά ο Μαρτίνς όχι απλά είδε με το "καλημέρα" ευκαιρία, κάτι που δεν είδε ποτέ στην Λεωφόρο, ταυτόχρονα την είδε να γίνεται και γκολ.

Και τι γκολ μάλιστα... Η επιτομή του φορ από την μια πλευρά. Και η επιτομή της τραγικής αμυντικής αντίδρασης από την άλλη. Ο Ελ Αραμπί "έσπασε" τη μπάλα στον Βαλμπουενά, τρύπωσε κάθετα σαν κύριος στην περιοχή του Παναιτωλικού, αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του. Ο Γάλλος έβγαλε την σέντρα και όταν δεν ασχολείσαι με τον Ελ Αραμπί, εδώ που τα λέμε, αξίζει να πληρώσεις και το τίμημα.

Το σκορ άφησε την υπόθεση πρόκριση ανοιχτή

Έτσι ο Αναστασίου φώναζε στους ποδοσφαιριστές του για κάτι πολύ απλό που δεν το έπραξαν. Και είχε την χειρότερη για αυτούς κατάληξη. Οι αποστάσεις των "ερυθρόλευκων" δεν ήταν και οι καλύτερες. Εδώ κολλάει και το ότι έπαιζαν για πρώτη φορά οι συγκεκριμένοι μαζί. Οι Παναιτωλικός με πολύ πιο βασικό σχήμα, δεν άργησε να βγάλει κάποια από τα στοιχεία του παιχνιδιού του. Και σχετικά νωρίς ισοφάρισε, αφού είχε ατυχία- τύχη μαζί. Και το γράφω έτσι, γιατί πρώτα ο Ντουάρτε σημάδεψε το δοκάρι, αλλά μετά στο σουτ του Βέργου μπορεί να "έφαγε τάπα" ο Έλληνας επιθετικός, όμως η μπαλίτσα στρώθηκε στον Μεντόσα που και καλή κίνηση έκανε, αλλά και την πέρασε κάτω από τα πόδια του Μπα, πριν την μαζέψει ο Κρίστινσον από τα δίχτυα.

Βέβαια τα πράγματα ανασταλτικά για τους Πειραιώτες έγιναν πολύ χειρότερα στο δεύτερο μέρος. Η άμυνα ήταν αργή και το προκλητικό της υπόθεσης ήταν, ότι με Παπαδόπουλο-Παπασταθόπουλο στην τριάδα, έπαιζε και ψηλά!!! Ήρθε το 2-1 εύκολα και αν ο Βέργος δεν ήταν εκτεθειμένος θα είχε γίνει και 3- 1 το ματς σε μια φάση που ο στράικερ του Αναστασίου έφυγε ανάμεσα από τους δυο Έλληνες στόπερ, οι οποίοι βρίσκονταν ένα μέτρο κάτω από το κέντρο!!! Ο Παναιτωλικός είχε επιβάλλει ρυθμό και η μόνη ικανοποίηση για τους "ερυθρόλευκους" ήταν, πως χάρη στους νεαρούς της ενδεκάδας υπήρχαν τρεξίματα.

Ο Μαρτίνς βάζοντας τον Λοβέρα (έβγαλε Αβραάμ) θέλησε να δώσει για έναν τέταρτο πιο επιθετική νότα. Είχε βάλει τον Λόπες αντί του Βαλμπουενά και τον Τικόνιο στη θέση του Ελ Αραμπί. Από το 45λεπτο αυτές οι κινήσεις με στόχο μάλλον να μοιράσει χρόνο και ανάσες (υπάρχει και ο ΠΑΣ την Κυριακή). Τίποτα ουσιαστικό δεν έκανε η ομάδα. Κάτι τζούφιες ψηλές μπάλες ήταν προπόνηση για τον Ανέστη. Και ο Παναιτωλικός βέβαια από την δική του πλευρά, πήρε λίγο μέτρα πίσω όσο τελείωνε το παιχνίδι και απλά, γύρευε ένα κλέψιμο, μια καλή πάσα μπροστά, ώστε να έβγαινε κόντρα αξιώσεων.

Το σκορ άφησε την υπόθεση πρόκριση ανοιχτή. Ο Ολυμπιακός έχασε και στο Αγρίνιο, όπως στη Λιβαδειά. Φυσικά και παραμένει φαβορί, αλλά αυτό που είπε ο Μαρτίνς μετά το ματς στην Λεωφόρο, αποδείχθηκε και πάλι. Δεν είναι και η καλύτερη περίοδος για τους πρωταθλητές, έχουν απουσίες και θα πρέπει να βρουν άμεσες λύσεις, αφού το πρόγραμμα αρχίζει να... αγριεύει. Πρωτάθλημα κύπελλο και πλέον σε λιγότερο από έναν μήνα, Αταλάντα...

Μη χάσετε στις 21:00 την Game Night με καλεσμένο τον Ντέμη Νικολαΐδη και σχολιασμό όλων των αναμετρήσεων του Κυπέλλου.