Ο Ολυμπιακός πολέμησε, η ΑΕΚ πανηγύρισε, ο Χουάνγκ είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου καθιστός σε μια πολυθρόνα παρακολούθησε τον δεύτερο ημιτελικό του "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Ο προπονητής του ΠΑΟΚ ήθελε να μάθει τον αντίπαλό του στον τελικό, αλλά πέρα από το άμεσο ενδιαφέρον, τόσο αυτός όσο και όλοι οι άλλοι που είδαν το ματς όποια ομάδα και να υποστηρίζουν, μάλλον ευχαριστήθηκαν από το πάθος, την ένταση και όλη την ιστορία που εξελίχθηκε στο πειραϊκό γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος. Αυτό ίσως το κρατήσει για την συνέχεια στο πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ πήρε το εισιτήριο για τον τελικό. Αυτό που ξεχώρισε στην αναμέτρηση ήταν η παρουσία ενός ποδοσφαιριστή που κουβαλάει και μια περίεργη ιστορία με αυτές τις ομάδες. Ο Χουάνγκ (μαζί με τον Πινέδα) ήταν οι πρώτοι στόχοι του Αλμέιδα. Πήρε τον Μεξικάνο δανεικό από την Θέλτα.

Όχι όμως και τον Κορεάτη που μετά από λίγο καιρό υπέγραψε στον Ολυμπιακό. Ο Χουάνγκ ήταν συγκινητικός για την ομάδα του σε αυτό το παιχνίδι, η εμφάνισή του δεν ήταν αρκετή να αποκλείσει την ΑΕΚ που είχε κάνει την καβάτζα της με το 3-0 στο πρώτο παιχνίδι.

Οι "ερυθρόλευκοι" κέρδισαν γιατί δεν είχαν καμία σχέση με το νωθρό σύνολο που εμφανίστηκε απέναντι στον Παναθηναϊκό, κυριάρχησαν για μεγάλο διάστημα, αλλά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να κυνηγάς ένα 3-0 ή ένα 4- 1. Αφήστε που η ΑΕΚ είχε ένα δεκαλεπτάκι στο οποίο θύμισε την ομάδα του πρωταθλήματος και βρήκε ένα αυτογκόλ, το οποίο την βοήθησε πάρα πολύ να οδεύσει προς την πρόκριση...

Διαφορετική αφετηρία!

Το αν αυτό το παιχνίδι λοιπόν ήταν μια τυπική διαδικασία, θα έπρεπε να αποδειχθεί στην πράξη. Η αλήθεια είναι, ότι οι δυο ομάδες ξεκινούσαν από διαφορετική αφετηρία. Η ΑΕΚ από σερί νικών στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός όπως έγραψα από την ήττα στην Λεωφόρο.

Οι Πειραιώτες κουβαλούσαν αυτό το 3-0 της OPAP Arena πολύ καιρό τώρα, παρότι μετά από εκείνη την αναμέτρηση πήγαν ξανά στην Νέα Φιλαδέλφεια και πήραν ένα σπουδαίο διπλό. Ένας δεύτερος αγώνας κυπέλλου, είναι πάντα διαφορετικός. Όπως διαφορετική ήταν και η ενδεκάδα του Ματίας Αλμέιδα σε σχέση με αυτή που συνήθως χρησιμοποιεί στο πρωτάθλημα.

Ο Αργεντίνος έβαλε τον περισσότερο κόσμο που του έδωσε την νίκη στην πρώτη αναμέτρηση, ενώ απέναντι ο Ανιγκό δεν είχε περιθώρια rotation. Ο Ανδρούτσος αναγκαστικά μπήκε δεξί μπακ, ο Μπακαμπού επέστρεψε μπροστά και ο Σισέ πίσω στο πλάι του Μπά.

Οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν δυνατά, δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Η ΑΕΚ άργησε να βρει ισορροπία, κάτι που το απαιτούσε ο προπονητήτης, αλλά δεν το εμφάνιζαν οι παίκτες του. Ο Μπακαμπού πήγαινε πρώτος σε όλες τις μπάλες και έτσι οι επιθέσεις για τους γηπεδούχους γίνονταν safe.

Ωστόσο την μεγάλη φάση ο εν δυνάμει πρωταθλητής δεν την είχε (ως το 28'), αρκούμενος στην ασφαλή κατοχή της μπάλας και τις εύκολες ανακτήσεις λόγω σκοτωμένων μεγάλων προωθήσεων της μπάλας από τους αμυντικούς της Ένωσης. Μάνταλος και Γαλανόπουλος έφαγαν κάμποσο χρόνο μέχρι να βρουν τις δικές τους λύσεις απέναντι στον Εμβιλά και κυρίως τον Χουάνγκ.

Ματιέ... Λεβαντόφσκι

Και έτσι ήρθε το πρώτο τέρμα με τρόπο ασυνήθιστο. Τι εννοώ; Μα έγινε αριστερό εξτρέμ ο Μπακαμπού , έβγαλε σέντρα- λουκούμι και ο Βαλμπουενά, ίσως ο πιο κοντός ποδοσφαιριστής της μεγάλης κατηγορίας, έπιασε κεφαλιά που θα ζήλευε ο Λεβαντόφσκι.

Η ΑΕΚ πλήρωσε όλη την αρχική της στάση. Δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει στην αρχή του αγώνα. Ούτε έπαιρναν μπάλα οι παίκτες της για να κάνουν δικό τους τον χρόνο, ούτε πίεζαν μπροστά κατά την προσφιλή τους συνήθεια. Ο Ολυμπιακός είχε κάνει αυτό που για αρχική δουλειά ήθελε. Δηλαδή να βρει ένα γκολ πριν το ημίωρο.

Η ΑΕΚ απέκτησε μια μικρή ένταση στα τελευταία λεπτά του 45λεπτου. Το μεγαλύτερό της πρόβλημα ήταν πως ο Μάνταλος έπαιρνε να κυλήσει μπάλες αλλά ήταν μακριά από πεδίο απειλής και την ίδια στιγμή ο Τζούμπερ που έπαιζε ουσιαστικά ανάμεσα από τον Έλληνα χαφ και τον Λιβάι Γκαρσία δεν είχε μπει στο ματς.

Αποτέλεσμα αυτού, να είναι ασύνδετοι οι "κιτρινόμαυροι" και να αναγκάζονται πότε ο Μάνταλος και πότε ο Πινέδα να κουβαλήσουν το τόπι περισσότερο απ' όσο χρειαζόταν.

Αυτογκόλ με αιτία και ο Μπιέλ με αετό

Η ΑΕΚ έφερε το ματς στα ίσια, οι "ερυθρόλευκοι" δέχθηκαν πάλι γκολ από τον εαυτό τους, αλλά είχαν λόγο που το έπαθαν. Και φυσικά ο τελευταίος που ευθύνεται είναι ο Μπα, πάνω στον οποίο βρήκε το σουτ του Γκαρσία. και εξηγώ: Είναι 100% σίγουρο ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού αναρωτήθηκε "μα καλά αυτή την ένταση δεν μπορούσαν να την έχουν στην Λεωφόρο;"

Όμως η συγκεκριμένη λογική δεν υπάρχει στον φετινό Ολυμπιακό. Έχω επισημάνει και στο πρόσφατο παρελθόν, ότι οι Πειραιώτες φέτος έχουν το ταλέντο να τρελαίνουν και τους τρελούς. Δεν μπορείς να στοιχηματίσεις για την εικόνα τους, δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για το πως θα αποδίδουν.

Όχι αγώνα με τον αγώνα. Αλλά και ημίχρονο με ημίχρονο. Και ήταν τεράστια η απορία και σε τούτη την αναμέτρηση πως θα χειρίζονταν οι ποδοσφαιριστές του Ανιγκό την κατάσταση στο δεύτερο μέρος. Μπήκαν λοιπόν με τον χειρότερο τρόπο. Για αρχή είδαν τον Πασχαλάκη να τους σώζει αφού η ΑΕΚ με το "καλημέρα" αποφάσισε να πιέσει ψηλά. Μέσα σε ένα πεντάλεπτο η ομάδα του Αλμέιδα φρόντισε να... ενημερώσει.

Οι "ερυθρόλευκοι" όμως σαστισμένοι και χωρίς να μπορούν να βγάλουν την μπάλα σωστά. Ένα διώξιμο του Φορτούνη βρήκε σε αντίπαλο, έμεινε ψηλά η μπάλα για τους φιλοξενούμενους και ήρθε το 1-1 που θα μπορούσε να 'χε προκύψει και σε δυο φάσεις πιο νωρίς.

Ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να στείλει στα... τάρταρα τις όποιες ελπίδες του κόσμου του και ο ίδιος ξανά τις αναπτέρωσε. Είπαμε, ζήτω η τρέλα. Ο Χουάνγκ που έκανε ένα απο τα καλύτερα παιχνίδια του, τιμώρησε την μηδαμινή μετατόπιση των χαφ της ΑΕΚ και ξανάδωσε προβάδισμα. Ο κόσμος έβαλε τον Βρουσάι στην θέση του Μπιέλ που είχε αμολήσει αετό και αποδοκιμάστηκε όταν βγήκε.

Χουάνγκ για υπόκλιση

Ο Ανιγκό έβαλε 10αρι τον Φορτούνη με τον Γκάρι στην μια πλευρά και τον Βρουσάι στην άλλη. Ο Αλμέιδα "απάντησε" με Γιόνσον, Γκατσίνοβιτς και Σιμάνσκι. Ήταν η ώρα να "μιλήσει" το βάθος λύσεων που έχει η ΑΕΚ και το έχει κερδίσει ο προπονητής της. Ο Αλμέιδα δεν ενδιαφερόταν για κάτι περισσότερο από το να οδηγήσει την ομάδα του σε ήρεμα νερά.

Και αυτό θα γινόταν αν υπήρχε η σωστή αντίδραση στις τελικές ζαριές των Πειραιωτών. Ψυχρό 4-4-2 από τον Ανιγκό με Μπακαμπού- Ελ Αραμπί, χωρίς δεκάρι πλέον και μπάλες στον μαγικό Χουάνγκ για να τις κυλήσει. Έναν Χουάνγκ που ολομόναχος κέρδισε όλο το κέντρο του γηπέδου. Και έμεινε στο τέλος σκασμένος να τρέχει, να συνεχίζει, να μάχεται, να αναγκάζει τους αντιπάλους του να τρώνε κάρτα και να το προσπαθεί...

Το κατάφερε ο Αλμέιδα. Η ΑΕΚ δεν είναι τυχαία πρώτη στη Stoiximan Super League. Έχει καλή ομάδα και πολλούς ποδοσφαιριστές που μπορούν να της δώσουν ένταση και εμπειρία. Έχασε το παιχνίδι, κέρδισε την πρόκριση.

Μια πρόκριση που είχε χλομιάσει από το πρώτο ματς στην OPAP Arena τότε που ο Ολυμπιακός είχε παραταχθεί με σύστημα ό,τι να 'ναι, είχε δοκάρια και δέχθηκε τρίτο γκολ στα χασομέρια με πέναλτι. Ένα από τα συνηθισμένα ζευγάρια των τελευταίων χρόνων ξανά σε τελικό κυπέλλου. Οι "δικέφαλοι". Για να δούμε...