Αν μια ελληνική ομάδα, σε οποιοδήποτε άθλημα, άξιζε να κατακτήσει φέτος την πρωτιά σε κάτι που συμμετείχε, πιο πολύ απ' όλες, αυτή η ομάδα ήταν ο μπασκετικός Ολυμπιακός. Οι Πειραιώτες το κατάφεραν (πρώτη φορά και πρώτη ελληνική ομάδα) με την μαγκιά τους, με την ψυχή τους και πάνω απ' όλα με την σοβαρότητά τους.

Η νίκη κόντρα στην Μπασκόνια ήταν απλά το επιστέγασμα μιας μεγάλης προσπάθειας. Μιας πορείας που ξεκίνησε με τα πρώτα κρύα και ολοκληρώθηκε ελάχιστα 24ωρα πριν από το Πάσχα. Ανήμερα Μεγάλης Πέμπτης η ομάδα του λιμανιού έβαλε βουλοκέρι σε κάτι που περίμενε όλη η Ευρώπη.

Τώρα είναι η σειρά των "ερυθρόλευκων" να περιμένουν για λίγες ώρες ακόμη. Τον αντίπαλο στην φάση των "8". Την ομάδα που θα βρουν απέναντί τους σε μια σειρά παιχνιδιών όπου ο κερδισμένος, αυτός που θα βάλει τρία... γκολ θα έχει και την χαρά να ταξιδέψει στο Κάουνας.

Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δούλεψαν σκληρά σε όλο των μαραθώνιο της Euroleague. Είχαν εξαιρετικά βράδια. Τα περισσότερα. Είχαν και κάποια που είτε λάθευαν, είτε έπαιζαν χάλια είτε ο αντίπαλος (ελάχιστες φορές) ήταν πολύ - πολύ καλύτερος. Ποτέ όμως δεν κατέβασαν το κεφάλι. Ποτέ δεν επέτρεψαν στους εαυτούς τους να κάνουν μεγάλη... κοιλιά.

Και όταν είχαν μια σειρά με ήττες ή άσχημα αποτελέσματα φρόντιζαν να την σταματάνε γρήγορα και να απογειώνονται. Ο Ολυμπιακός πέρασε και δύσκολα τους προηγούμενους μήνες, αλλά διαχειρίστηκε ακόμη και τις απουσίες με τον σωστό τρόπο. Χωρίς τρελό μπάτζετ, αλλά με μεγάλες νίκες στο διάστημα που ήταν απροετοίμαστος και με καταπληκτική διαχείριση από τον Μπαρτζώκα, όταν ανέβασαν τις επιδόσεις τους και οι παίκτες του rotation.

Το μεγαλύτερο όπλο

Ποιο ήταν αυτό; Δεν καταλάβαινες από ένα σημείο και μετά ποιος είναι βασικός και ποιος όχι. Η ομάδα ξεφτίλισε αυτή τη λέξη. Δεν υπήρχε βασικός.

Τον πρώτο διάστημα πολλοί αναρωτιόντουσαν τον ρόλο του Πίτερς. Μόλις έπιασε χειμώνας ο συγκεκριμένος παίκτης αποδείχθηκε "χρυσάφι" και δεν ήταν απλά ένας ψηλός σουτέρ, αλλά και άλλος ένας αγριεμένος στην άμυνα.

Ο Μπλακ θεωρήθηκε ένα μπάλωμα, μόνο από αυτούς που βλέπουν μπάσκετ για να περάσει η ώρα. Ο Ταρίκ ήταν καταλυτικός, κάλυψε τον Μπολομπόι, έκανε δουλειές που δεν μπορούσε να κάνει ο Φαλ.

Ο Μακίσικ ήταν ο χειρότερος το πρώτο δίμηνο και έγινε ο καλύτερος το τελευταίο.

Και τα παραπάνω ονόματα είναι απλά παραδείγματα σε όλη τη λίστα των παικτών της ομάδας του μεγάλου λιμανιού. Ο φετινός Ολυμπιακός μάζεψε τον κόσμο του, το ΣΕΦ στα περισσότερα ματς είχε ελάχιστες άδειες καρέκλες. Οι φίλοι της ομάδας εκτίμησαν την προσπάθεια, χάρηκαν από την πορεία αλλά κυρίως απόλαυσαν κάτι που αντιπροσώπευε το DNA του σωματείου στα πάντα.

Ο Σλούκας αρχίζει να αγριεύει

Για να γράψω και λίγα πραγματάκια για το ματς με την Μπασκόνια, που έκλεισε την παρουσία του Ολυμπιακού στην κανονική περίοδο, ο στόχος της ελληνικής ομάδας ήταν αναμενόμενος και ξεκάθαρος. Να κατεβάσει την επιθετικότητα των Βάσκων, οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα με υψηλά νούμερα. Η κόκκινη άμυνα όμως για τέτοιες περιπτώσεις είναι πάντα έτοιμη. Και μπορεί ο Χάουαρντ να μην έχει σταματημό κάποιες φορές, όμως η άμυνα των νταμπλούχων της χώρας μας έκανε όλους τους άλλους να τρακάρουν πάνω σε τοίχο.

Η Μπασκόνια πήγε στα αποδυτήρια στο ημίχρονο έχοντας πετύχει 33 πόντους! Ο Κώστας Σλούκας έδειξε πριν λίγες ημέρες ότι σιγά - σιγά αρχίζει να ανάβει την προσωπική μηχανή του. Μπήκε στη δεύτερη περίοδο και έκλεψε την παράσταση με τις εμπνεύσεις του. Έκανε πλάκα με τα πικ 'ν ρολ, είτε τρυπώντας ο ίδιος την άμυνα της Μπασκόνια είτε βρίσκοντας συμπαίκτη του όταν κανείς άλλος μέσα στο ΣΕΦ δεν έβλεπε ότι μπορούσε να βγει τέτοια πάσα.

Με τον Σλούκα λοιπόν να αγριεύει και τον Βεζένκοβ να σουτάρει από παντού, ο Ολυμπιακός "έχτισε" την νίκη του έχοντας πλουραλισμό. Αν πρέπει ντε και καλά να βρούμε και κάτι που δεν λειτούργησε σε μεγάλο βαθμό, αυτό ήταν το ότι η μπάλα δεν έφευγε γρήγορα.

Δεν γίνεται για παράδειγμα, ο Παπανικολάου σε ένα τόσο καλό βράδυ, να μην παίρνει την μπάλα σε πρώτο χρόνο γιατί μια φορά ο Γουόκαπ δεν τον είδε, μια άλλη ο Κάναν ήθελε να κάνει τα δικά του και άλλη μια ο Φάλ είχε θυμώσει από το μαρκάρισμα και επέμεινε να ποστάρει μόνος.Τελικά ο Κώστας βρήκε τα σουτ που άξιζε και έδωσε ρεσιτάλ ευστοχίας.

Η Μπασκόνια αξίζει θερμό χειροκρότημα για όλη την παρουσία της. Ακόμη και σε αυτό το παιχνίδι που φαινόταν ότι κάθε είδους δράση της, προκαλούσε την ισχυρή αντίδραση του Ολυμπιακού, το πάλεψε, πλησίασε στους 6 πόντους δυο λεπτά πριν από την λήξη και έφυγε ηρωικά μαχόμενη.

Θα πρέπει να περιμένει να μάθει αν περάσει και αν υπάρχει και περίπτωση να ξαναβρεθεί στον Πειραιά. Τα αποτελέσματα της Μ. Πέμπτης έδειξαν λίγο φως στο βάθος του τούνελ για όλους, αλλά θα πρέπει να τελειώσει και το Παρτίζαν- Παναθηναϊκός για να ξεδιαλύνει ο χάρτης των play off.

Όταν... κλείνεις σπίτια

Όπως έγραψα και στον πρόλογο, ο Ολυμπιακός ήταν μεγάλος μάγκας και κανείς αυτό δεν μπορεί να του το πάρει. Κι ας μην έχει κατακτήσει ο πρώτος την διοργάνωση. Στην τελική αυτή είναι άλλη ιστορία και πλέον άλλη διοργάνωση!

Καταλαβαίνω ότι ένας αποκλεισμός στους "8" θα φέρει κατάθλιψη. Καταλαβαίνω επίσης ότι το όνειρο του Final Four είναι μεγάλο και ο κόσμος το 'χει πάρει ζεστά. Όμως αυτό που πρέπει να κρίνεται είναι τι έχει γίνει και όχι τι ενδέχεται να συμβεί. Και αυτό που έχει γίνει είναι κάτι σπουδαίο μόνο και μόνο για τον τρόπο που το κατάφερε η ομάδα.

Ο Ολυμπιακός δεν εκμεταλλεύτηκε καραμπόλες. Δεν βγήκε πρώτος γιατί στράβωσαν οι άλλοι. Ήταν πάνω σε όλες τις ισοβαθμίες (πλην της τέταρτης Μονακό), είχε "κλείσει όλα τα σπίτια" των λεγόμενων μεγάλων. Έχει τον MVP της διοργάνωσης και γύρω από αυτόν, παίκτες που δεν διαπραγματεύονται την προσπάθεια. Ο Ολυμπιακός ταξίδεψε υπέροχα, έφτασε στο πρώτο λιμάνι και σε λίγες ημέρες θα σαλπάρει για τον επόμενο προορισμό!