Ο Ολυμπιακός θέλει νίκες, υγεία και τα μυαλά στο κεφάλι

Ήταν επιβεβλημένη η νίκη απέναντι στην Μπάγερν για δυο λόγους. Πρώτον μια ανάσα στην βαθμολογία αφού τα παρεάκια των ίδιων ρεκόρ στην βαθμολογία αρχίζουν να πληθαίνουν και ήδη ο Ολυμπιακός έχει κάνει και κάτι δωράκια. Το δεύτερο είναι η ψυχολογία. Όσο και να πιστεύεις στον εαυτό σου, όσο βελτιωμένος και να δείχνεις, όσο και να πιστεύουν σε εσένα, είναι δεδομένο ότι η επιβεβαίωση απαιτείται.

Τι σόι καλή ομάδα είσαι, τι στόχους μπορείς να λες ότι έχεις αν δεν κερδίζεις; Και ναι, το να πάρεις το ματς με την Μπάγερν είναι κάτι που επιβάλλεται ακόμη κι αν η πορεία σου μέσα στο 40λεπτο είναι κατηφορική. Γιατί έτσι έγινε. Η ομάδα του λιμανιού έκλεισε την διαβολοβδομάδα με μια ήττα και μια νίκη. Και τα δυο ματς εντός, το χαμένο παιχνίδι από το... εξπρές της Μαδρίτης και η νίκη κόντρα στην χτισμένη με φιλοδοξία ομάδα από την Βαυαρία.

Ο Πάμπλο Λάσο έχει φτιάξει καλύτερο από κάθε άλλη χρονιά, αλλά και για αυτό προσλήφθηκε. Εντάξει, δεν έχουν πολλά κοινά με την ποδοσφαιρική τους ομάδα που -συνήθως- προκαλεί τρόμο, αλλά κάτι παλεύουν πλέον να κάνουν και στο μπάσκετ οι Γερμανοί.

Που στην τελική είναι και ένα μείγμα κάποιων παγκόσμιων πρωταθλητών, ορισμένων παικτών που έχουν περάσει από το ΝΒΑ και πλέον έχουν και τον Φρανσίσκο που πέρυσι μεγαλούργησε με την φανέλα του Περιστερίου στα μέρη μας και ο οποίος αν είχε βάλει ένα λέι απ στο τέλος, μπορεί να έφερνε και περισσότερη πίεση στην κόκκινη πλευρά.

Τρακαρίσματα και εικοσάρα!

H Μπάγερν βάζει 80 και τρώει πάνω από 81. Ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει στο 8' να δεχθεί μόνο... 4 πόντους από την γερμανική ομάδα και να οδηγήσει τους παίκτες της σε μονοπάτια που ο Λάσο δεν περίμενε καν ότι θα τα διαβούν. Οι κοντοί τράκαραν, ο Έντουαρντς κάποια στιγμή αποτρελάθηκε και άρχισε να... τραβάει χειρόφρενα σε αιφνιδιασμούς ένας- εναντίον όλων και οι ψηλοί ήταν παντελώς πνιγμένοι μπροστά στα θηρία του Ολυμπιακού. Ήταν το πιο σωστό και εύκολο ξεκίνημα των Πειραιωτών στην φετινή διοργάνωση. Έμοιαζε με τα περσινά και έριξε την Μπάγερν στην... δίνη του τριπόντου.

Πάσχιζαν οι Γερμανοί να μειώσουν και το έκαναν σουτάροντας πολύ έξω από τα 6,75μ. Ακόμη και όταν ξεκίνησαν το rotation οι δυο πάγκοι, ο Ολυμπιακός διατήρησε την ισορροπία του και πάνω απ' όλα αυτό που άρεσε ήταν, ότι η μπάλα έφευγε γρήγορα από τα χέρια με αποτέλεσμα και καλό μπάσκετ να δούμε, αλλά και να ζοριστεί ανασταλτικά η Μπάγερν. Πολύ νωρίς οι γηπεδούχοι έπιασαν την 20αρα αλλά ήταν και λογική η αντίδραση των φιλοξενούμενων που έφερε την διαφορά του ημιχρόνου στους δώδεκα...

Παράκρουση και Τόμας!

Ο Ολυμπιακός το έκανε αρκετές φορές αυτό το ματς να φαίνεται εύκολο, αλλά η ψυχρή αλήθεια είναι ότι διέλυσε την Μπάγερν στην αρχή και εν συνεχεία έχασε την δεύτερη, την τρίτη περίοδο και την τέταρτη σε επιμέρους σκορ. Ίσως κάποιοι σκεφτείτε πως δεν είναι κάτι να χάνεις τρία κλειστά δεκάλεπτα εφόσον έχεις... εμπνεύσει ότι δεν έχει την δυναμική ο αντίπαλός σου να σε βλάψει, όμως ο Μπαρτζώκας που απαιτεί τελειότητα και πολύ καλά κάνει, αρκετές φορές συνέλαβε την ομάδα να λειτουργεί υπό το καθεστώς της... παράκρουσης.

Ακόμη και τα τελευταία λεπτά έτσι πήγαν. Δικαιολογώ απόλυτα τους "ερυθρόλευκους" που γυρεύουν ένα ματς να ξεσαλώσουν, αλλά η Μπάγερν δεν είναι τόσο κακή όσο πίστεψαν πολλοί στην αρχή του αγώνα. Για αυτό και η διαφορά μαζεύτηκε. Πρώτα απ' όλα είναι από τις λίγες ομάδες της διοργάνωσης, που στον τομέα των ριμπάουντ πηδάνε για κάθε μπάλα. Προδίδονται από την παρορμητικότητα των κοντών Αμερικανών και κυρίως των Φρανσίσκο και Έντουαρντς αλλά με τέτοιες ομάδες δεν μπορείς ποτέ να ησυχάζεις.

Από την άλλη, η Μπάγερν για τα αμυντικά δόντια του Ολυμπιακού ήταν μια εύκολη περίπτωση, όσο επέμεναν και σε εμονικά τρίποντα. Ο Λαρεντζάκης έδωσε πολλά στηρίζοντας το ντουέτο Μιλουτίνοβ-Πίτερς. Όμως ο παίκτης που όρισε την μοίρα του αγώνα ήταν αυτός που κινήθηκε αθόρυβα σε όσους δεν κοίταζαν το στατιστικό.

Γιατί όσοι κάθισαν να ασχοληθούν με τους αριθμούς, συμπέραναν εύκολα ότι ο Γουόκαπ μετά από ένα βράδυ με ασταμάτηξτα σουτ κόντρα στην Ρεάλ, τούτη την φορά ύψωσε την σημαία της ψυχραιμίας και της λογικής κρατώντας όλη την ομάδα. Κλασικά μέχρι να χτυπήσει, ο Παπανικολάου είχε κάνει όσα καταλαβαίνουν οι πολλοί και κλασικά, όσα καταλαβαίνουν και οι λίγοι...

Καμία σοφία

Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από την αρχή και μόνο στο τέλος προσπάθησε να καρδιοχτυπήσει τον κόσμο του. Δεν γίναμε σοφότεροι από αυτό το παιχνίδι και στην τελική ήταν μια νίκη που όπως έγραψα στον πρόλογο ήταν μη διαπραγματεύσιμη. Δεν είδαμε τον Πετρούσεφ, η ομάδα άντεξε στα ριμπάουντ και σούταρε πολύ καλύτερα από τους αντιπάλους της.

Υπάρχουν ακόμη παίκτες που έχουν να δώσουν περισσότερα, όπως για παράδειγμα ο Μπραζντέικις, που πατάει πολύ καλά στο παρκέ, απλά ακόμη δεν έχει την ψυχολογία να την βάλει και μέσα στο καλάθι. Ο Γουίλιαμς-Γκος με το που θα επιστρέψει θα ξαναδώσει στον Ολυμπιακό την οργανωτική μπασκετίλα του, ενώ υπάρχει και η περιέργεια να δούμε πως θα χρησιμοποιήσει τον Μήτρου-Λόνγκ ο Μπαρτζώκας στην EuroLeague, όταν έρθει ο νέος χρόνος. Γιατί αυτό περιμένει ο προπονητής. Το 2024 ώστε να βρει τους παίκτες του υγιείς και με τα μυαλά μέσα στο κεφάλι...

Πάλι μέσα και μετά... περιπέτειες!

Η επόμενη ευρωπαϊκή υποχρέωση βρίσκει τον Ολυμπιακό ξανά στο ΣΕΦ. Ναι, ξέρω τι σκέφτεστε, έχει δώσει αρκετά εντός έδρας παιχνίδια η ομάδα. Αλήθεια είναι αυτό, αλλά μετά ως το τέλος του '23 όλα είναι έξω, Και να σκεφτείτε ότι η μεθεπόμενη εβδομάδα είναι διπλή, όπως διπλή θα είναι και η πρώτη εβδομάδα του '24, όταν και θα ξαναδεί ο κόσμος τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ.

Ίσως τότε, στο επόμενο ραντεβού δηλαδή με τους δικούς της ανθρώπους, η ομάδα του Πειραιά να έχει όλους τους παίκτες υγιείς και ετοιμοπόλεμους. Γιατί μην ξεχνάμε πως όσα και αν έχουν γίνει, όσα και να έχουμε πει, όλα έλαβαν χώρα με έναν Ολυμπιακό που ποτέ δεν προπονήθηκε πλήρης. Δεν είναι δικαιολογία, είναι γεγονός...