Ο Ολυμπιακός των οργίων

Η Φενέρμπαχτσε πριν καν αρχίσει το παιχνίδι της με τον Ολυμπιακό, κουβαλούσε ένα άγχος. Ψάχνει να βρει ξανά την σταθερότητα που έδειξε στο ξεκίνημα της διοργάνωσης. Και μια νίκη απέναντι στην ελληνική ομάδα, σίγουρα για τους Τούρκους θα ήταν μια γερή τόνωση ψυχολογίας, αλλά και βαθμολογίας.

Ένα πράγμα δεν μπορούσαν να υπολογίσουν οι γηπεδούχοι σε αυτήν την αναμέτρηση. Πως οι Πειραιώτες θα βρίσκονταν σε διαστημική βραδιά. Γιατί το ότι μια ομάδα με απουσίες ξέρει να δυναμώνει , είναι δεδομένο και γνωστό. Ότι ο φετινός Ολυμπιακός δεν μασάει πουθενά, είναι και αυτό κάτι στο οποίο δεν χωράει αμφιβολία. Ότι η ομάδα του Μπαρτζώκα έχει κλείσει... σπίτια και σπίτια και αυτό είναι στοιχείο που δεν κρύβεται. Όμως το να μπαίνεις και να οργιάζεις από το πρώτο λεπτό, είναι ένα γεγονός που δεν το ξέρεις αν δεν το πράξεις. Και αν δεν το ζήσεις.

Ο Ολυμπιακός ήταν απίστευτα καλός στο πρώτο ημίχρονο. Και τρομερά σοβαρός και μετρημένος στο δεύτερο. Δεν ξέρω που θα φτάσει η ομάδα φέτος. Κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με τίτλους στην Ευρωλίγκα ακόμη κι αν ξετρελαίνει το καταχείμωνο. Και αυτό το ξέρει όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού που είναι πολύ έμπειρος σε αυτή την διοργάνωση. Όμως κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει στην ελληνική ομάδα ότι είναι τρομερά πιστή σε αυτό που προετοιμάζεται κάθε φορά να κάνει. Κάποιες φορές αποτυγχάνει. Κάποιες επιτυγχάνει. Και κάποιες οργιάζει. Ε, αυτή η βραδιά ήταν νύχτα οργίων για τους "ερυθρόλευκους"...

Πετραδάκια στην θάλασσα

Το σκηνικό στο τέλος του ημιχρόνου ήταν 100% μη αναμενόμενο. Οι δυο ομάδες πήγαιναν στα αποδυτήρια με τα δεδομένα να είναι τα εξής: Ο Ολυμπιακός να έχει παίξει συγκλονιστικά. Την Φενέρ να μην έχει καταλάβει που πάνε τα τέσσερα. Τους Τούρκους να ασχολούνται με την διαιτησία. Και τον Ιτούδη να πρέπει να διαχειριστεί μια κατάσταση περίεργη και δύσκολη. Ο Γουίλμπεκιν εκτός αγώνα με δυο τεχνικές ποινές και οι μπασκετμπολίστες του, να βγαίνουν εκτός συστημάτων.

Όσο καλός προπονητής να είναι ο ομοσπονδιακός τεχνικός, πως να χειριστεί τέτοιες καταστάσεις; Την ώρα μάλιστα που ο αντίπαλος έβαζε τα τρίποντα σα να ήταν στην θάλασσα και να πέταγε πετραδάκια. Γιατί αυτή ήταν η σχέση των "ερυθρόλευκων" με το καλάθι της Φενέρ. Το μπάσκετ είναι ένα μυστήριο άθλημα. Μπορείς να το αντιπαθήσεις για πολλούς λόγους. Από όλες τις καταστάσεις όμως μπορείς να γλιτώσεις, εκτός από μια. Να σουτάρει ο αντίπαλος και να τα βάζει όλα. Αυτός ήταν ο εφιάλτης των Τούρκων στο 20λεπτο...

Τα δόντια απ' την αρχή!

Δεν ήθελε πολύ λοιπόν να εκτοξευθεί η ψυχολογία και να ξεχάσει ακόμη και ο πιο απαισιόδοξος φίλαθλος του Ολυμπιακού τις απουσίες των Σλούκα- Πίτερς. Όταν ο Μπαρτζώκας βάζει μέσα τον Λαρεντζάκη και αυτός πετυχαίνει για πλάκα 11 πόντους, τι θα μπορούσε να προσμένει η τουρκική ομάδα; Δεν αναλύω καν τον τρόπο που έξυπνα ο Κάναν και ο Παπανικολάου "σκότωσαν" κάθε άμυνα των γηπεδούχων. Η διαφορά πήγε στους 30 και οι Τούρκοι έφτασαν σε σημείο να αισθάνονται χαρούμενοι και ανακουφισμένοι, που έχαναν με 21 στην ανάπαυλα.

Είχε δεχθεί μόνο 10 πόντους ο νταμπλούχος Ελλάδας στο δεκάλεπτο και από τόσο νωρίς φρόντισε να δείξει τα δόντια του. Και αυτό έθεσε τις βάσεις για να γίνει από εκεί και πέρα, μια απλή διαχείριση καταστάσεων. Άπαντες παρουσίασαν απόλυτη ηρεμία και πλήρη γνώση της κατάστασης. Τιμώρησαν την Φενέρ στις άμυνές της και κάθε προσπάθεια να δώσουν οι Τούρκοι βοήθεια. Αλλά ακόμη και αν πλησίαζαν κάποιες φορές να αποτρέψουν ένα καλάθι, ο Ολυμπιακός έβρισκε τρίποντο- μαχαιριά για να κόψει ορέξεις.

Με τον Κάναν να βομβαρδίζει , τον Βεζένκοβ να κάνει τα δικά του και φυσικά τον Κώστα Παπανικολάου να σέρνει τον χορό και να διαλύει ό,τι έβρισκε στο πέρασμά του (επιθετικά), αλλά και ότι έβρισκε απέναντί του (αμυντικά). Είναι πάντα στην πρώτη γραμμή με δουλειά αθόρυβη. Ε, αυτή την φορά έκανε και θόρυβο. Πολύ θόρυβο.

Έτρωγαν την μπάλα

Όσα και να προσπάθησε ο Ιτούδης ήταν προδιαγεγραμμένο το φινάλε. Οι παίκτες του Ολυμπιακού, πήγαιναν στην μπάλα με μανία. Λες και ήταν φτιαγμένη από σοκολάτα και ήθελαν να γευτούν όλη την γλύκα. Έτρωγαν την μπάλα και οι Τούρκοι απλά κοίταζαν. Ένας Γκούντουριτς προσπαθούσε να σκοράρει. Αλλά κι αυτός τι να κάνει; Να βάλει τρίποντα; Έδειξε ο Κάναν άλλωστε πως είναι όταν ένας γεννημένος σουτέρ συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι. Και όταν πήγε λίγο ο Μαχμούτογλου στα μισά της τρίτης περιόδου να "βάλει φωτιά" στο ματς, το τάιμ άουτ του Μπαρτζώκα και η επιστροφή της ηρεμίας στα μυαλά όλων τελείωσε τα πάντα.

Μια βόλτα από την στατιστική θα σας πείσει για όλα τα... όργια που έλαβαν χώρα στην Τουρκία. Ο Ολυμπιακός διέλυσε την Φενέρ σε κάθε γωνιά του γηπέδου και σε κάθε στοιχείο του παιχνιδιού. Τα χρόνια έχουν περάσει και οι καιροί έχουν αλλάξει. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα περασμένες δεκαετίες θα αντιμετωπιζόταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ως εθνικός θρίαμβος και ειδικά μια ημέρα όπως η 31η Ιανουαρίου. Είναι όμως απλά ένας αγώνας μπάσκετ σε μια εποχή που οι παίκτες αλλάζουν πια τις ομάδες σαν τα πουκάμισα και το χρήμα είναι το απόλυτο αφεντικό. Ε, σε αυτή την εποχή λοιπόν, ο Ολυμπιακός πήγε στην Πόλη και μάγεψε.

Περί... Ανάστασης

Οι Ολυμπιακοτουρκικές μονομαχίες συνεχίζονται. Σε λίγα 24ωρα οι Πειραιώτες θα περιμένουν στο γεμάτο ΣΕΦ την back to back πρωταθλήτρια Ευρώπης Έφες. Η ομάδα του Αταμάν (όπως και η Φενέρ) δεν παίζει καλά, παρότι διαθέτει τρομερή πυροβολαρχία. Το να κάνει η Έφες στο Ειρήνης και Φιλίας, αυτά που έκανε στην Φενέρ ο Ολυμπιακός, δεν είναι κάτι παράξενο ή απίστευτο. Όμως οι "ερυθρόλευκοι" θα προσπαθήσουν να μην το επιτρέψουν.

Στην τελική, θα πρέπει να σταματήσει και κάτι άλλο. Ποιο; Ούκ ολίγες φορές τα τελευταία χρόνια, όταν η Έφες μπαίνει στο ΣΕΦ είναι σε κακή για αυτή περίοδο. Και καταφέρνει να κάνει διπλό και να είναι η νίκη της απέναντι στον Ολυμπιακό το εφαλτήριο για σερί επιτυχιών. Ε, αυτή την... Ανάσταση των πρωταθλητών Ευρώπης θα πρέπει ο Μπαρτζώκας με τους παίκτες του να μην την επιτρέψουν. Για να δούμε...