Ο Ολυμπιακός του ΟΑΚΑ χάνει μόνο στο ΝΒΑ

Πηγαίνοντας στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει κάποια δεδομένα. Την αντίπαλη έδρα. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού γέμισε το ΟΑΚΑ για να υποδεχθεί τον "αιώνιο" αντίπαλο. Τον ρυθμό των "πράσινων". Η ομάδα του Ράντονιτς αν θυμάστε όπως έγραψα μετά την αναμέτρηση του ΣΕΦ στο πρωτάθλημα, παρά την ήττα της είχε στείλει ένα... μήνυμα στους νταμπλούχους, ότι φέτος δεν θα είναι όπως πέρυσι.

Μπορεί στο λιμάνι η προοπτική του 10-0 να ήταν παραπάνω από ενδιαφέρουσα και σαγηνευτική, αλλά οι "πράσινοι" θα έκαναν τα πάντα για να μην το υποστούν. Τι άλλο είχε να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός; Μα φυσικά την απουσία του καλύτερου -ως τώρα- παίκτη της διοργάνωσης. Όπως μου αρέσει να λέω συχνά -πυκνά στις δυο live εκπομπές του SPORT24, το Show Must Go On και την Game Night, ο Βεζένκοβ μοιάζει με τον... Χάλαντ σε μπασκετμπολίστα.

Τα βάζει όλα και δεν χρειάζεται καν να ντριμπλάρει. Ο Μπαρτζώκας με τους παίκτες του επίσης, είχαν να τα βάλουν και με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Βλέπετε, τον τελευταίο καιρό στην διοργάνωση και σκαμπανεβάσματα έχουν, αλλά και εκεί που δείχνουν να αποκτούν έναν συγκλονιστικό ρυθμό, του δίνουν μια και ξενερώνουν την κοινωνία. Και βάλτε μέσα σε όλα αυτά και το πάθος του κόσμου να ξαναδεί τον Τάιλερ Ντόρσεϊ στα κόκκινα. Όλα τα παραπάνω να σκεφτείτε, ήταν πριν καν αρχίσει ο αγώνας.

Η λογική λέει ότι μόλις θα άρχιζε το ματς θα προσθέτονταν κι άλλα. Αμ δε... Και μόνο αυτά που διαβάσατε φτάνουν και περισσεύουν για να καταδείξουν, πόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία των Πειραιωτών, που κλείνουν με υπέροχο για αυτούς τρόπο το 2022. Μια χρονιά, που τους έφερε κύπελλο, συμμετοχή στο Final Four της EuroLeague και πρωτάθλημα και ελληνικό σούπερ καπ. Μια χρονιά που δεν έχασαν ούτε ένα ματς από τον Παναθηναϊκό, τον οποίο πλέον πήγαν στο 10-0 και κακά τα ψέματα, του δημιούργησαν σίγουρα ψυχολογικά προβλήματα. Γιατί το γράφω αυτό;

Σκόνη απ' την αρχή!

Μα, το "τριφύλλι" είχε ευνοϊκές και πολύ καλές συνθήκες για να πάρει αυτή την αναμέτρηση και να "σπάσει" το κόκκινο σερί. Μοιραία ο κόσμος της ομάδας, έχει κάθε δίκιο να αναρωτιέται "αφού δεν έγινε τώρα, πότε θα συμβεί;" Απάντηση σε αυτά δεν υπάρχει ποτέ. Οι ομάδες είναι υποχρεωμένες να κοιτάζουν μπροστά.

Οι Ολυμπιακοί πάντως μπορούν να είναι χαρούμενοι. Επιβάλλεται. Είδαν την ομάδα τους να μπαίνει από την αρχή και να... ισοπεδώνει τον "αιώνιο" αντίπαλο. Κυριαρχία σε τέτοια διάρκεια και με τέτοιο σφυροκόπημα, δεν θυμάμαι στο ΟΑΚΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια, παρότι έχουν υπάρξει κι άλλες νίκες και με μεγάλες διαφορές. Το ματς δεν χρήζει υψηλής κριτικής. Η εμφάνισή τους ήταν παραπάνω από εντυπωσιακή.

Όποιος και να έπαιξε δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για να περάσει καλά τόσο ο ίδιος, όσο και οι συμπαίκτες του. Ο Ολυμπιακός "τάιζε" τους ψηλούς. Ο Φαλ και ο Γουόκαπ έκαναν την αρχή. Οι δυο αυτοί παίκτες είναι... λιοντάρια. Όταν είναι καλά, η ομάδα δεν χάνει. Όταν δεν είναι καλά , υπάρχει πρόβλημα. Στο ΟΑΚΑ συνεργάστηκαν άψογα. Χτύπησαν ανελέητα στα πικ 'ν ρολ. Και όταν ο Αμερικανός βγήκε, εμφανίστηκε ένας Σλούκας που πραγματοποίησε μάλλον το καλύτερο ημίχρονο της καριέρας του...

Από άλλο πλανήτη!

Ο Κώστας ήταν εξωγήινος. Έκανε πρώτο μάγκα τον Μπολομπόι, ο οποίος βέβαια θα πρέπει να πούμε, ότι μπροστά στους ψηλούς του Παναθηναϊκού ήταν... αστραπή. Αργά πόδια για το "τριφύλλι". Οι άμυνες των Γκουντάιτις, Μπέικον, Παπαγιάννη, Ουίλιαμς, δεν ήταν καν άμυνες. Ο Ολυμπιακός έκανε τον Παναθηναϊκό προσπαθεί με τον Καλαϊτζάκη. Αφέθηκε η μπάλα στον Μπέικον, γιατί πολύ απλά όσους και να βάλει, μόνος του δεν θα μπορούσε να κερδίσει.

Όλα είχαν τελειώσει από νωρίς. Οι νταμπλούχοι κυριάρχησαν, με όλα τα σχήματα. Με όλες τις συνθήκες. Με όλα τα δεδομένα. Ο Πίτερς έκανε τα απλά. Δεν μπορούσε να μπει στα παπούτσια του Βεζένκοβ, αλλά δεν εκτέθηκε στιγμή. Παπανικολάου, Μακ Κίσικ, Λαρεντζάκης φουλ ενέργεια απέναντι σε "άδειους" αντιπάλους. Για τον Κάναν το μόνο που πρέπει να ειπωθεί είναι, πως το παιδί αυτό αξίζει πολύ-πολύ καλύτερης αντιμετώπισης από όλους.

Είναι μπασκετμπολίστας αξίας και όταν βρει ρυθμό, ξέρει να κάνει την δουλειά του. Το ότι χρειάζεται έναν Ντόρσεϊ η ομάδα, μπορεί να μην έχει σχέση τόσο πολύ με τον Κάναν. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε ένταση. Και αν δεν χαλάρωνε ο Ολυμπιακός στο τέλος (όπως έγινε και πέρυσι στο ΣΕΦ ξανά στην Ευρωλίγκα) , η κατάσταση θα ξέφευγε πολύ. Τα πικ 'ν ρολ τα περίμενες από τον Γουόλτερς.

Τα είδες όμως από τους κοντούς του Ολυμπιακού, να τα στήνουν και να τελειώνουν οι ίδιοι τις προσπάθειες ή να σερβίρουν υπέροχα. Ο συσχετισμός ασίστ- λαθών, ήταν υπέροχος για την ομάδα του λιμανιού, από πάρα πολύ νωρίς. Μόνο από ομάδα του ΝΒΑ μπορεί να χάσει ο Ολυμπιακός του ΟΑΚΑ. Προσοχή, το ξαναγράφω γιατί στην Ελλάδα χρειάζεται η επανάληψη και η μετάφραση. Όπως έπαιξε στο ΟΑΚΑ!!!

Το δούλεψε ο Μπαρτζώκας

Μετά το τέλος του ματς στο ΣΕΦ, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε πει ότι θα πρέπει ο κόσμος του Ολυμπιακού να είναι ήρεμος και να μην θεωρεί ότι κάθε φορά η ομάδα του θα κερδίζει πανεύκολα και με μεγάλες διαφορές τον Παναθηναϊκό. Τι έκανε; Πήγε στο ΟΑΚΑ και κέρδισε πανεύκολα και με μεγάλη διαφορά.

Ο Ολυμπιακός είχε πάρει εκείνον τον αγώνα και έγινε καλύτερος. Ο Παναθηναϊκός είχε χάσει και εμφανίστηκε χειρότερος. Η σεζόν είναι μεγάλη και αυτό το διπλό δεν χαρίζει κάτι περισσότερο από εορταστική απόλαυση στον κόσμο της ομάδας του Πειραιά. Θα συνεχιστεί η συζήτηση για τον Ντόρσεϊ, θα έρθουν και ήττες, θα έρθουν και μεγάλες νίκες. Η φετινή Ευρωλίγκα είναι μια... τρελή διοργάνωση και πολύ ανταγωνιστική.

Δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει Αυτό που πέρα για πέρα ισχύει στην περίπτωση του Ολυμπιακού, είναι, ότι έχει έναν φοβερό τρόπο να... απαντάει μόλις πάει κάτι να στραβώσει. Κι αυτό φυσικά ξεκινάει από τους εξαιρετικούς παίκτες που έχει. Όταν ο Σλούκας οργιάζει ουσιαστικά σε ένα δεκάλεπτο και όταν όλοι μα όλοι, είναι σε τέτοια βραδιά όπως αυτή στο ΟΑΚΑ, τι μπορείς να πεις για αυτή την ομάδα; Και χωρίς το καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης, χωρίς να σημαίνει ότι θα βλέπαμε ίδιο ματς. Όμως δεν ήταν μια απουσία της πλάκας.

Δείτε την Game Night: