Ο Ολυμπιακός του Πειραιά, της EuroLeague και του Μπαρτζώκα

Ολυμπιακός για... τρελά γούστα από το ξεκίνημα της EuroLeague. Ολυμπιακός ανέτοιμος. Και τι έγινε; Είναι πάντα... Ολυμπιακός. Ασυμβίβαστος με την ήττα, ασυμβίβαστος με την μη προσπάθεια. Ασυμβίβαστος με την χαλαρότητα και ασυμβίβαστος με το να δώσει δικαιώματα.

Η μεγάλη διοργάνωση ξεκίνησε και οι Πειραιώτες έπρεπε να πάνε στη Βαρκελώνη. Και το έκαναν με άνεση. Μα μπόλικη μαγκιά. Με σοβαρότητα. Και με αποφασιστικότητα. Και το έξτρα μπόνους; Παίκτες που αποκτήθηκαν φέτος, έδειξαν ότι ήδη είναι σε θέση να προσφέρουν πράγματα.

Είναι σημαντικό να κουβαλάς μια τέτοια εκτός έδρας νίκη; Γιατί να μην είναι; Πόσοι θα κερδίσουν εκεί; Και κυρίως, αυτά τα παιχνίδια σου δίνουν τόνους ψυχολογίας. Πόσο έτοιμη ήταν η ομάδα; Τόσο ώστε στα τελευταία λεπτά εκεί που όλοι πίστευαν ότι οι Καταλανοί θα πίεζαν, να τους έρθει ο... ουρανός σφοντύλι.

Από τον Λαρεντζάκη και τον Μπολομπόι. Ο Μπαρτζώκας κάποτε αποδοκιμαζόταν ως προπονητής της Μπάρτσα. Τώρα τον χειροκρότησαν Και τον Βεζένκοβ τον θεωρούσαν "περιττό". Ε, τους είδαν να περνάνε καλά. Πολύ καλά.

Η άμυνα πήρε το παιχνίδι. Ο Σάσα έκανε την αρχή. Ο Πίτερς από κοντά. Και ο Μπολομπόι με τον Λαρεντζάκη έβαλαν όλα τα... κερασάκια στην τούρτα. Ήταν νίκη όλης της ομάδας. Και επαναλαμβάνω, το σημαντικότερο απ' όλα, ήταν αποτέλεσμα αυτοπεποίθησης. Και ένα μεγάλο μήνυμα στον κόσμο, ότι αυτή η ομάδα μπορεί να τους κάνει να αισθάνονται πολύ όμορφα στα βράδια που θα ακολουθήσουν το καταχείμωνο.

Και τα τρία σέντερ

Για παιχνίδι στο συγκεκριμένο γήπεδο, ο Ολυμπιακός δεν μπήκε άσχημα. Η άμυνα δούλευε με συνοχή, άσχετα αν βρήκαν κάποιες δεύτερες επιθέσεις οι Καταλανοί και σχημάτισαν ένα μικρό προβάδισμα. Το θέμα ήταν στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Εκεί που οι Καταλανοί είχαν μπει με τον Βέσελι στο "4" δίπλα στον Σανλί. Ήταν δύσκολο να πλησιάσεις στο καλάθι, τα σουτ δεν έδωσαν τα αναμενόμενα, αλλά κακά τα ψέματα η ομάδα στεκόταν σωστά και με τον Σλούκα να έχει μπει νωρίς στην θέση του Κάνααν.

Ο Μπαρτζώκας είδε την ομάδα να αντιδρά αρκετά καλά όταν ξεκίνησε το rotation. Να σκεφτείτε είχαμε πάρα πάρα πολύ καιρό να δούμε την ομάδα να χρησιμοποιεί και τους τρεις σέντερ. Ο Φαλ έδωσε την θέση του στον Μπολομπόι (ο οποίος οργίασε στην συνέχεια) και μετά μπήκε και ο Μπλάκ που μια χαρά στάθηκε και πολύ καλύτερα μάλλον απ' όσο περίμεναν πολύ στο λίγο που αγωνίστηκε.

Κι αν κάποιος άφησε το στίγμα από την αρχή της διοργάνωσης (εννοώ νωρίς στο ματς), αυτός ήταν ο Πίτερς. Συνδέθηκε με το καλάθι της Μπάρτσα και έδωσε ώθηση σε όλη την ομάδα.

Η άμυνα

Ο Ολυμπιακός έπαιξε και με Βεζένκοβ στο "3" και Πίτερς στο "4". Ο Μπαρτζώκας έδειξε από το πρώτο παιχνίδι ότι η ομάδα έχει ποικιλία σε επιλογές και σχήματα. Αυτό θα βοηθήσει ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Με τον Σλούκα και τον Λαρεντζάκη στους κοντούς υπήρξε ισορροπία και οι Πειραιώτες με μαθηματική ακρίβεια, οδήγησαν σε κακοτοπιές τους αντιπάλους τους.

Όταν περιορίζεις την Μπαρτσελόνα στους 28 πόντους στο ημίχρονο, τότε είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Ναι, κανείς δεν κερδίζει παιχνίδια στην μισή διάρκεια, αλλά κάποια στοιχεία επιβάλλεται να επισημαίνονται.

Όπως και το γεγονός ότι οι "ερυθρόλευκοι" φρόντισαν με τρόπο εμφατικό να αποδείξουν από τα δυο πρώτα δεκάλεπτα της παρουσίας τους στην φετινή διοργάνωση ότι θα διαθέτουν (με υγεία πάνω απ' όλα) ένα ρόστερ έτοιμο να αντέξει σε διαφόρων ειδών συνθήκες.

Ο Μπαρτζώκας έβλεπε σε ένα ικανοποιητικό ποσοστό την αντίδραση στην άμυνα. Και το ότι έλειπε ο Μίροτιτς απλά το αναφέρω, αλλά δεν αποτελεί δικαιολογία για μια Μπαρτσελόνα που αναγκάστηκε να ψάχνει πόντους από τρίποντα του Σανλί και ηρωισμούς του Γιοκουμπάιτις.

Τους... ξέρανε ο Λάρυ

Η μαγκιά του Ολυμπιακού επίσης, ήταν ότι άντεξε και τη στιγμή της προσπάθειας του Γιασικεβίτσιους να ανακατέψει την κατάσταση. Η Μπάρτσα βέβαια, αν είχε κάτι σε σταθερότητα, ήταν μόνο η δραστηριότητα του Βέσελι και τίποτ' άλλο. Με τον Σλούκα και τον Κάνααν μαζί η ομάδα όχι απλά άντεξε, αλλά δημιούργησε και ένα εξαιρετικό διάστημα χάρη στο οποίο μπήκε με μικρή διαφορά ασφαλείας στην τελευταία περίοδο.

Ο Μπαρτζώκας μίκρυνε το rotation αλλά είχε ήδη πάρει αρκετά από την ομάδα του.

Η Μπαρτσελόνα είναι αδικαιολόγητα ανέτοιμη. Μπορεί να έκανε κι αυτή μεταγραφές, αλλά πήρε παίκτες αξίας και έχει έτοιμο τον κορμό της. Τα ερωτηματικά που την ακολουθούν είναι λιγότερα από αυτά που έχουν οι Πειραιώτες. Όμως η συνοχή του Ολυμπιακού και η πειθαρχία στο παιχνίδι ήταν υποδειγματική για ξεκίνημα διοργάνωσης.

Μπορεί σε θέμα επιμέρους σκορ το δεύτερο δεκάλεπτο να ήταν το καλύτερο, αλλά η συμπεριφορά στην συνέχεια, ήταν αυτή που μένει. Ακόμη και όταν οι παίκτες του Σάρας πήγαν να φέρουν τα πάνω - κάτω στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Ο Μπολομπόι με τον Πίτερς άφησαν από τόσο νωρίς το στίγμα τους και ο άνθρωπος που... έκοψε κάθε βήχα των Καταλανών ήταν ο Λαρεντζάκης. Τους ξέρανε...

Για όμορφα βράδια

Ο δρόμος είναι μακρύς, αλλά Ολυμπιακός από την πρεμιέρα απέδειξε για άλλη μια φορά, ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Ένα σύνολο που πήγε την περασμένη σεζόν στο Final Four και θα προσπαθήσει για άλλη μια χρονιά να κάνει την υπέρβαση. Θα το ξαναγράψω. Με υγεία και χωρίς προβλήματα, οι "ερυθρόλευκοι" είναι... κίνδυνος- θάνατος. Για όλες τις ομάδες.

Όταν πας στην Βαρκελώνη και κερδίζεις την βαθύπλουτη Μπάρτσα, σε εμποδίζει στο να τρομάξεις όλη την Ευρώπη; Όχι βέβαια. Ο Μπαρτζώκας δείχνει ότι έφτιαξε κάτι μεθοδικό, κάτι δυνατό, κάτι σκληρό και κάτι πειθαρχημένο. Τίποτα δεν κατακτήθηκε στην πρώτη βραδιά.

Αλλά ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει κάθε άνεση και δικαίωμα να βλέπει και να περηφανεύεται. Έχει κάθε υποχρέωση να πάει στο ΣΕΦ και να σταθεί δίπλα σε αυτή την ομάδα. Μια ομάδα που μπορεί να προσφέρει όμορφα βράδια. Πολύ όμορφα.