Για τον κόσμο του Ολυμπιακού ήταν το 13-0. Για την ομάδα τους ήταν άλλο ένα σημαντικό βήμα ως προς την ολοκλήρωση του στόχου.

Θα μου πείτε, μα ο αρχικός στόχος επιτεύχθηκε και ήταν τα πλέι-οφ. Κατακτήθηκε νωρίς και το πλεονέκτημα έδρας, οπότε για ποιο στόχο μιλάμε; Σίγουρα όχι από τώρα την κατάκτηση της Euroleague. Αυτό θεωρώ ότι κάθε ομάδα μπορεί να το πει, μόνο αν βρίσκεται στον τελικό της διοργάνωσης, όπου αναγκαστικά, δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς.

Όμως για τον οργανισμό του μπασκετικού Ολυμπιακού δεν υπάρχει μεγαλύτερος και ωραιότερος στόχος από το να αποδεικνύουν κάθε εβδομάδα πόσο καλοί είναι. Πόσο συνεπείς. Πόσο μπορούν να ανταπεξέλθουν σε δυσκολίες που θα θέσουν είτε οι ίδιοι στους εαυτούς τους, είτε ο αντίπαλος.

Και πιστέψτε με ξαφνικά να σουτάρεις για τρίποντο με ποσοστό σχολικής ομάδας είναι θέμα. Οι "αιώνιοι" φέτος έχουν παίξει ήδη πολλές φορές. Και το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Πολύ καιρό τώρα. Έχει δημιουργηθεί ένα φοβερό σερί υπέρ της ομάδας του Πειραιά, το οποίο δεν είναι τίτλος, αλλά σίγουρα είναι απόδειξη ότι έχει ξεφύγει από τον αντίπαλό του.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν επιβεβαίωσε αυτή τη διαφορά, αλλά ήταν ένας συνδυασμός. Προσεκτικού Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού που τώρα τελευταία είναι κουρασμένος και άστοχος.

Και ταυτόχρονα είναι και ένα δείγμα τεράστιας ανάγκης που έχει ο Παναθηναϊκός για να διαφοροποιηθεί αγωνιστικά να γίνει πιο ισχυρός, πιο ανταγωνιστικός και ουσιαστικά να φτιάξει κάτι πολύ καλό για την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Υποθέσεις πύργων

Οι "πράσινοι" για το μόνο που δεν νοιάζονταν στο ΣΕΦ ήταν η βαθμολογία. Για όλα τα άλλα όμως, έπρεπε να λειτουργήσουν σωστά και να διεκδικήσουν κάθε μπάλα, κάθε φάση, κάθε λεπτό, κάθε δεκάλεπτο. Και πραγματικά το έκαναν αυτό, όμως οι φετινές αναμετρήσεις των "αιωνίων" έχουν ένα συγκεκριμένο σήμα κατατεθέν. Τους ψηλούς του Ολυμπιακού.

Στο 5' ο Παπαγιάννης είχε πάθει ό,τι έπαθε ο Φάλ στο ΟΑΚΑ στο ματς πρωταθλήματος. Δυο φάουλ στο 5'. Ο Σερέλης ξεκίνησε με τον Έλληνα ψηλό και όχι τον Γκουντάιτις, τον οποίο αναγκάστηκε φυσικά να βάλει εσπευσμένα. Αυτό ήταν το πρώτο σοβαρό στοιχείο της αναμέτρησης συν το χαμηλό σκορ, μιας και οι επιστροφές των "αιωνίων" ήταν σωστές και οι επιθέσεις τους αρκετά υπομονετικές.

Εννοείται ότι αυτή η συνθήκη βολεύει περισσότερο τον Παναθηναϊκό, μιας και ο Ολυμπιακός στο σπίτι του αρέσκεται να τρέχει, να κυκλοφορεί γρήγορα την μπάλα και να απειλεί σε πρώτους χρόνους. Ο Φάλ κυριαρχούσε για άλλο ένα ματς, κάρφωνε, μάζευε ριμπάουντ και συνέχιζε να είναι ο μεγαλύτερος μπελάς (από πέρυσι ισχύει αυτό) των "πράσινων".

Έκανε το ίδιο και ο Μπλακ με το που μπήκε ταλαιπωρώντας τον Γκουντάιτις και "απαντώντας" με συνεχόμενους δικούς του πόντους στο πράσινο +6. Λίγο έπαιξε (στο δεύτερο φάουλ που έκανε μπήκε ο Μπολομπόι) αλλά πρόλαβε να... θορυβήσει πάνω στο παρκέ. Και έκανε ακόμη μεγαλύτερο θόρυβο στην τελευταία περίοδο.

Βέβαια ο Γκουντάιτις, όσα κι αν έπαθε στην δική του άμυνα, φρόντισε να τα βγάλει στην επίθεση. Έκοβε σωστά ο Λιθουανός, ήταν πάντα εκεί που τον ήθελαν οι συμπαίκτες του και αποτέλεσε μια σταθερή πηγή σκοραρίσματος στο πρώτο μέρος.

Επίσης και μόνο που το ημίχρονο είχε κλείσει υπέρ του "τριφυλλιού" καταδείκνυε για άλλη μια φορά ότι όπως και στο ΟΑΚΑ αν μη τι άλλο η ομάδα του Σερέλη έχει βρει έναν τρόπο να ξεκινάει σωστά τα παιχνίδια και πάνω απ' όλα με ένα ήρεμο τέμπο που απαγορεύει στον Ολυμπιακό να κάνει το γήπεδο... κατηφορικό. Πόσες φορές άλλωστε μέσα στο Ειρήνης και Φιλίας οι "ερυθρόλευκοι" είχαν βάλει μόνο 33 πόντους στο ημίχρονο με 0/10 τρίποντα;

Τριποντοπρόβλημα

Πέρα από την άμυνα του Παναθηναϊκού ο Ολυμπιακός διατήρησε και την αστοχία έξω από τα 6,75μ., κάτι που... επέδειξε και στο Βελιγράδι με την Παρτίζαν, αλλά και την Τετάρτη το βράδυ απέναντι στην Βιλερμπάν. Το πρώτο τρίποντο οι νταμπλούχοι το έβαλαν στα 3'37'' πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου! Με τον Παπανικολάου.

Και όμως μετά από 0/12 προσπάθειες όταν ήρθε αυτό το σουτ, το σκορ έγινε 53-46. Είναι πολύ πιο ισορροπημένη ομάδα ο Ολυμπιακός ώστε να αντέχει σε παιχνίδια που η αστοχία είναι τεράστια.

Το μεγαλύτερο πλήγμα στο 20λεπτο για τους "πράσινους" ήταν τα τρία φάουλ του Γκριγκόνις, ο οποίος μπήκε στο ματς και ήταν μια καλή επιθετική λύση. Και όταν επέστρεψε ο Λιθουανος περίομενε να του δώσουν την μπάλα, αλλά ο Μπέικον δεν...

Ο Σερέλης με περιορισμένες λύσεις στη δημιουργία, υποχρεώθηκε να έχει σχήμα με Μποχωρίδη - Καλαϊτζάκη και αιχμή τον Μπέικον. Όμως η άμυνα του Παναθηναϊκού άντεξε, τα... τούβλα των "ερυθρόλευκων" βοήθησαν και έτσι μπήκαν έξτρα πονοκέφαλοι στο κεφάλι του Μπαρτζώκα.

Ο Σερέλης ξεκίνησε με ένα περίεργο σχήμα στο δεύτερο μέρος (οι άμυνες των Καλαϊτζάκη - Ουίλιαμς βρήκαν μπελάδες), ο Βεζένκοβ πήρε φόρα και έβαλε ξανά την ομάδα του στη θέση του οδηγού. Παράλληλα ο Τόμας χάθηκε από το rotation λόγω προβλήματος στην μέση και η πράσινη περιφέρεια είχε να απειλήσει ακόμη λιγότερο. Ο Ολυμπιακός θύμωσε στην άμυνά του, έφαγε μόνο 10 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο αλλά ο σοβαρός Παναθηναϊκός βρήκε έξτρα λύσεις.

Meet Tarik Black

Μια από αυτές τις λύσεις ήταν ο Λευτέρης Ματζούκας. Το μεγαλύτερο κέρδος του φετινού Παναθηναϊκού. Ήταν πολύ πιο ώριμος από άλλους συμπαίκτες του και δημιούργησε έξτρα μπελάδες στην κόκκινη άμυνα, την ώρα ακριβώς που η λειτουργία της είχε αρχίσει να μπλοκάρει Λι - Μπέικον, ενώ τον Γκριγκόνις για έναν λόγο που κανείς δεν θα καταλάβει δεν τον έπαιζαν οι συμπαίκτες του.

Ο Μπλακ διατήρησε την κυριαρχία των Πειραιωτών στους ψηλούς και η ομάδα του κράτησε πολύ μικρό προβάδισμα χάρη στην άμυνά της και όχι στην επίθεση της. Αυτό ήταν αρκετό για να της δώσει άλλη μια νίκη, σε μια περίοδο που είναι ξεκάθαρο ότι δεν βγαίνουν πάνω στο παρκέ όλα αυτά που έβγαιναν πριν λίγο καιρό.

Όμως η διαφορά στην ποιότητα υπάρχει και πάνω απ' όλα οι ψηλοί του Ολυμπιακού είναι πολύ καλύτεροι και στο τέλος κερδίζουν αυτοί... Και φέτος ειδικά απέναντι στον Παναθηναϊκό έχουν παίξει όλοι πολύ καλά. Και ο Φαλ και ο Μπλακ και ο Μπολομπόι.

Ο Μπλακ είναι τεράστιος παίκτης, απλά είχε τραυματισμούς. Και σε αυτό το ματς, έμοιαζε με τον Μπαντ Σπένσερ. Στις ταινίες που ο αείμνηστος ηθοποιός δεχόταν χτυπήματα από τους αντιπάλους του, αλλά έριχνε μια και τους τελείωνε. Αυτό έπαθαν και όποιοι τον πλησίασαν στις δυο ρακέτες.

Τόμας τι έκανες πάλι;

Για τον Τόμας Γουόκαπ, οι ύμνοι είναι αστείρευτοι. Γι' αυτό κι έμεινε... τελευταία ατομική αναφορά σ' αυτό το κείμενο.

Δεν είναι αδικία, είναι ένδειξη αποθέωσης. Το τι έχει καταφέρει αυτός ο παίκτης από την ημέρα που ήρθε στο ΣΕΦ είναι αδιαμφισβήτητο. Η αποθέωση που γνωρίζει πλέον σε κάθε εμφάνισή του πέρασε από μια φάση αμφισβήτησης που πλέον έχει ξεχαστεί στη λήξη. Σαν να μην συνέβη ποτέ.

Ο κοκκινοτρίχης Αμερικανός σηκώνει την... τρίχα όλων εκείνων που γεμίζουν τα καθίσματα του ΣΕΦ για ν' απολαύσουν τον εφετινό Ολυμπιακό. Έντεκα πόντους έχει βάλει ξανά σε ευρωπαϊκό παιχνίδια. Κι άλλη φορά έχει μαζέψει επτά ριμπάουντ, βάζοντας το κορμί του σε κάθε μπάλα. Μα ένας περιφερειακός που καταφέρνει να τελειώνει ένα τέτοιο ματς με 13 τελικές πάσες που αποτελούν ρεκόρ καριέρας, για μόνο τέσσερα λάθη, και μαζί να έχει 4 κλεψίματα και 6 κερδισμένα φάουλ τον εξυψώσουν σε συγκλονιστικά επίπεδα.

Ούτε τυχαία πλέον ούτε υπερβολικά ανήκει στην ελίτ των πόιντ γκαρντ της διοργάνωσης, κάτι που έχει κερδίσει ολομόναχος.

Βίοι αντίθετοι

Η ζωή των "αιωνίων" συνεχίζεται και είναι διαφορετική. Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να περνάει από σουρωτήρι το φετινό του ρόστερ ώστε να κριθεί ποιοι θα αξίζει να συνεχίσουν και του χρόνου. Παράλληλα, είναι φυσιολογικό να έχουν ξεκινήσει εργασίες για την ενίσχυση. Τα δυο ματς που απομένουν για τους "πράσινους" στην Euroleague θα έχουν και αυτά διαδικαστικό χαρακτήρα.

Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να σκεφτεί έτσι. Πλέον έχει μπροστά του Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι και Μπασκόνια στο ΣΕΦ! Πλέον είναι ώρα και για μελέτη των άλλων αγώνων, ώστε να γίνουν και οι εκτιμήσεις για τον αντίπαλο στην φάση των "8". Περνάνε οι μέρες, πλησιάζουν τα ματς.

Η Game Night για το μεγάλο ντέρμπι του ΣΕΦ