Η νίκη του Ολυμπιακού ήταν ακόμη πιο σπουδαία σε σχέση με αυτή κόντρα στην Μακάμπι. Και έχετε κάθε δίκιο να αναρωτηθείτε γιατί το γράφω και ξεκινάω έτσι αυτό το άρθρο.

Πάμε λοιπόν: Η κατάσταση στην ομάδα είναι ζόρικη. Όχι μόνο υπάρχει μόνιμα η σκιά της ανάγκης ενίσχυσης, αλλά την ίδια ώρα χάνονται παίκτες με τραυματισμούς. Και όχι απλοί παίκτες. Παιδιά που μπορούν να δώσουν πολλά στην επίθεση. Ο Μπαρτζώκας περιμένει να επιστρέψει ένας και χάνει δυο.

Πάμε παρακάτω: Ο Ερυθρός Αστέρας έδινε το πιο άνετο εκτός έδρας παιχνίδι του. Αφήστε που πέρα το ξεχωριστό της σχέσης, έχει στις τάξεις του τον Σφαιρόπουλο (έναν από τους πιο πετυχημένους προπονητές στην ιστορία του Ολυμπιακού) και τον MVP της κανονικής περιόδου στην διοργάνωση του '11 με την φανέλα των Πειραιωτών, τον Μίλος Τεόντοσιτς. Και μιλάμε για μια ομάδα που δεν τα παρατάει ποτέ και το έδειξε ξανά.

Συνεχίζω: Κάθε αγώνας στο ΣΕΦ έχει και έναν βαθμό δυσκολίας. Γιατί ο κόσμος γεμίζει το γήπεδο, στηρίζει, απαιτεί και πιέζει. Έτσι είναι οι μεγάλες ομάδες. Επίσης, ο Αστέρας προερχόταν από μια τρομερή νίκη, διαλύοντας την Φενέρ, η ψυχολογία του στα ύψη. Απλά δεν φανταζόταν ότι υπάρχει ένας πιο ψηλός και άγριος με το νούμερο "10" του Ολυμπιακού.

Και επειδή μέχρι τώρα, τα σύννεφα είναι λογικό να βρίσκονται πάνω από το ΣΕΦ, όταν έρχεται μια καλή νίκη που συνοδεύεται και από σωστή εμφάνιση, η ηρεμία και η υπομονή αυξάνουν τα ποσοστά κυριαρχίας τους εντός και εκτός αποδυτηρίων. Γιατί εδώ που τα λέμε, μπορεί η ομάδα να έχει έναν πολύ καλό προπονητή που ξέρει τι κάνει, αλλά το "πιστεύω στους παίκτες μου" θα πρέπει να συνοδεύεται και από την σχετική δικαίωση. Και ο Μπαρτζώκας το έχει ανάγκη να πάρει πράγματα από τους μπασκετμπολίστες του, ώστε να μπορεί να γίνεται και πιο εύκολα ασπίδα για την πάρτη τους...

Από 7λεπτος, οξυγόνο...

Ο Μπαρτζώκας έβγαλε όλο το πρώτο δεκάλεπτο με Γουόκαπ, Κάνααν, Παπανικολάου, Πίτερς και Φάλ. Η ομάδα πορεύτηκε επιθετικά με τρεις παίκτες. Τον Πίτερς που έχει ανεβάσει φέτος τις επιδόσεις του, αφού από 7λεπτος έχει γίνει βασικότατος. Τον ΦAλ, που εκμεταλλεύτηκε την κυριαρχία του, απέναντι στον πιο αθλητικό Μπολομπόι (που αν δεν προλάβαινε έτρωγε κάρφωμα) και τον Κάνααν που σούταρε καλά.

Ο Σφαιρόπουλος από την άλλη, ακολούθησε διαφορετικό δρόμο στο rotation αλλά εδώ που τα λέμε, παρά τους μπελάδες που κι αυτός κουβαλάει στο κεφάλι του, όσον αφορά στην ποιότητα της περιφέρειας και την σταθερότητα της απειλής, ήταν πιο γεμάτος. Και αυτή η γραμμή τον κράτησε σε όλο το ματς και ειδικά στα τελευταία λεπτά, αφού οι ψηλοί του, είχαν... λιποθυμήσει από νωρίς.

Οι Σέρβοι μπήκαν με τον Νέντοβιτς καλά. Τον Ντος Σάντος τελικά να παίζει και να δημιουργεί ρήγματα και φυσικά τον Τεόντοσιτς να έρχεται από τον πάγκο και να δίνει λύσεις. Το ματς ήταν καλό γιατί είχε ρυθμό, όμως το στοίχημα του πληγωμένου Ολυμπιακού, ήταν να ανταπεξέλθει στις σημαντικές απουσίες του. Και το έκανε με τρόπο εξαιρετικό ειδικά στην τρίτη περίοδο, που ξεσήκωσε και τον κόσμο.

Με Λούντζη, Λαρεντζάκη, Μπραζντέικις, Πίτερς και Σίκμα κάποια στιγμή, η ομάδα πήγε σε άλλο μπάσκετ και ήταν λογικό. Ο Αστέρας με άμυνες Σφαιρόπουλου πλέον και όχι με την εικόνα που είχε πριν αναλάβει ο Έλληνας κόουτς. Και μόνο ο Πίτερς τους απειλούσε με σταθερότητα... Αυτό στην αρχή γιατί μετά πήραν κι άλλη την κατάσταση στα χέρια τους. Ο Αμερικανός πάντως έχει γίνει... οξυγόνο από εκεί που πέρυσι λόγω Βεζενκοβ υπήρχαν ματς που δεν καταλάβαινες καν αν υπάρχει στην ομάδα! Πώς αλλάζουν οι καιροί...

Τι έκανε ο Γάλλος!

Ο Αστέρας διεκδικούσε κάθε μπάλα και με Τόμπι- Γκεντράιτις στην φροντ λάιν, έκαναν όσα ήθελαν εφόσον απουσίαζε ο Φάλ. Και πόσο να παίξει ο Γάλλος; Και πόσο να παίξει ο Γουόκαπ; Τα πράγματα όμως ήταν πάρα πολύ απλά για την εικόνα των δυο ερυθρόλευκων ομάδων. Έπαιζε ο Φάλ; Ο Ολυμπιακός ήταν 50% καλύτερος. Έβγαινε ο Φάλ; Καληνύχτα... Και η ανάλυση είναι πολύ πιο απλά από αυτή που οι ακραιφνείς μπασκετικοί μπορούν (και θα ΄χουν δίκιο) να την παρουσιάσουν με γραφήματα και με αναλύσεις.

Ο Γάλλος τους φόβιζε. Αν ο Πίτερς με την 28αρα θύμισε Βεζένκοβ, ο Φάλ ήταν... Σακίλ αναλογικά πάντα! Με αυτόν στο παρκέ, ήταν δύσκολο να πλησιάσουν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου. Και φυσικά ο Μπολομπόι δεν τολμούσε να πάρει μπάλα. Εδώ αναγκάστηκε να βάλει το δεύτερο φετινό του τρίποντο στην διοργάνωση.

Ο Αστέρας άλλαζε όλο του το παιχνίδι και την ίδια ώρα, υπήρχε το θηρίο για να ακουμπήσουν μπάλα οι συμπαίκτες του αλλά και να κινηθούν πολύ πιο άνετα κόντρα σε μια άμυνα που αναγκαζόταν να κλείσει. Όποια μπάλα πήγε από την στεφάνη σωστά, ο Φάλ την άρπαξε και την κάρφωσε. Και αυτός ήταν που τσαλάκωσε την πολύ νοικοκυρεμένη εικόνα των Σέρβων. Πολύ- πολύ γρήγορα έφτασε ντάμπλ- ντάμπλ και επαναλαμβάνω, αυτός ήταν ο άνθρωπος που όρισε την μοίρα της αναμέτρησης.

Διαβολογλύκα...

Η τριάδα Φάλ- Πίτερς - Κάνααν έδρασε σε τέτοιο βαθμό, που έφταναν και περίσσευαν για να δημιουργήσουν μπελά στον Ερυθρό Αστέρα. Ο Παπανικολάου όχι απλά ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο εντυπωσιακά, έδωσε την ισορροπία που χρειαζόταν στις δυο πλευρές του παρκέ. Ο Γουόκαπ ήταν καλύτερος από τις τελευταίες του εμφανίσεις. Μακριά από τον παίκτη που οργίαζε ως και τον Οκτώβριο, αλλά στην δική του περίπτωση δεν έχει δικαίωμα να μιλήσεις κανείς. Από τους Αγγελόπουλους μέχρι τον τελευταίο φίλαθλο. Παίζει στα... κόκκινα δυο χρόνια ασταμάτητα. Και γίνεται όλο και καλύτερος. Στις αρχές πήγαινε να σουτάρει και ο κόσμος έπιανε το κεφάλι του. Τώρα παίρνει προσπάθεια και αποθεώνεται.

Οι Σέρβοι με τον Φάλ, προσπαθούσαν να παίξουν... ρολόι για να βάλουν τα σουτ από μακριά. Σε μια τρομερή βραδιά του Πίτερς που δικαίως άκουσε και το όνομά του από την εξέδρα, μπορώ να σας γράψω με βεβαιότητα, ότι ο Γάλλος έκανε άνω- κάτω τον Αστέρα. Σημαντική η βοήθεια του Λούντζη που οφείλει να εκμεταλλευτεί τις απουσίες και να δείξει ότι δεν είναι απλά για ευρωπαϊκά 2λεπτα και Ελλάδα. Όμως πρέπει να το αποδείξει και το προσπαθεί.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε με 2/2 τις υποχρεώσεις του αυτή την εβδομάδα και θα περιμένει σε μια εβδομάδα την Ζάλγκιρις. Οι νίκες χαρίζουν ηρεμία. Η αναζήτηση για παίκτη που να μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει, συνεχίζεται από τον Μπαρτζώκα συνεχίζεται, ο κόσμος σωστά στηρίζει τον προπονητή αλλά μέχρι να γίνουν όλοι καλά, κάθε παιχνίδι θα είναι και ένα ξεχωριστό στοίχημα με διαφορετικές αποδόσεις...