Ό,τι να 'ναι...

Οργάνωση μηδέν. Όρεξη μηδέν. Ρυθμός μηδέν. Ισορροπία μηδέν. Και το χειρότερο; Ήταν μόλις η πρεμιέρα, που ο Ολυμπιακός είτε κέρδιζε- είτε έχανε, έμπαινε πάντα με φούρια. Αυτός ο Ολυμπιακός όμως σίγουρα δε μπορούσε. Ίσως στο μέλλον… Ίσως… Τώρα όμως όχι. Με χίλια προβλήματα. Με έναν προπονητή που αν όντως πιστεύει σε αυτό που έφτιαξε, θα πρέπει να επιμείνει πολύ και να φωνάξει και περισσότερο.

Σόρι, αλλά εγώ δεν "πέφτω" από τα επικοινωνιακά και τις δηλωσούλες. Στην κορυφαία διοργάνωση που ο Ολυμπιακός έμαθε να είναι πρωταγωνιστής, φέτος λάνσαραν ότι στόχος είναι η οχτάδα! Μάλιστα… Η οχτάδα στη μοναδική διοργάνωση για την οποία θα ετοιμάζονται όλη την εβδομάδα! Λόγω μπάτζετ πιθανόν και λόγω ανοίγματος ψαλίδας με τους λεγόμενους μεγάλους. Ωραία, ας το δεχτώ. Όμως αυτό που δε μπορώ να δεχθώ, είναι κάτι τύποι να εκπροσωπούν τον Ολυμπιακό και να εμφανίζονται συνειδητοποιημένοι, ότι θα κυλήσει απλά μια αγωνιστική χρονιά και δε τρέχει και κάτι. Για τους Αγγελόπουλους και τους συνεργάτες τους, θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που το καταλαβαίνουν. Ότι δε γίνεται να μη τρέχει κάτι.

Ο Μπλατ από την πλευρά του "έβγαλε λουλούδι" τη περσινή τραγική σεζόν, αλλά στην Νταρουσάφακα δεν δουλεύει όσο και αν το πιστεύει. Αν το πιστεύει ο άνθρωπος. Όσο για τους παίκτες; Αφού τους κουβαλάνε στο Καραϊσκάκη για βιντεάκια, ας τους πουν και τι σημαίνει κανονικός Ολυμπιακός! Και η πρώτη ήττα ήρθε από ομάδα που πραγματικά μόνο φόβητρο δεν είναι. Κανείς δε θα μικρύνει την ομάδα που λέγεται Ολυμπιακός.

H Βιλερμπάν από το πρώτο μέρος έδειξε ότι δεν είναι καμιά ομαδάρα. Και αυτό βέβαια, καταδεικνύει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα -έστω για την ώρα- του Ολυμπιακού. Οι Γάλλοι, δίχως να κάνουν μαγικά πράγματα, πήγαν στα αποδυτήρια προηγούμενοι με επτά πόντους. Βάζοντας δύναμη στην ρακέτα, πιέζοντας με επιμονή και προσπαθώντας να "ανοίξουν" το γήπεδο όσο πιο σωστά μπορούσαν. Μόλις έλυσαν τα προβλήματά τους με τα ποσταρίσματα των ερυθρόλευκων και ειδικά του Πρίντεζη, όλα πήγαν κατ’ ευχή για την ομάδα του Μίτροβιτς. Ο Μαυροβούνιος με λιγότερο ποιοτικούς παίκτες από τον Μπλατ, μπορούσε ωστόσο να τους εκμεταλλευτεί.

Ο Αμερικανός από την άλλη, μόλις άρχισε το ροτέισον, είδε την ομάδα να πέφτει κατακόρυφα. Τα λάθη πλάκωσαν, τα ριμπάουντ χάθηκαν και τα μυαλά θόλωσαν. Ο Πολ με τον Πάντερ, δυο επιθετικοί παίκτες, περιφέρονταν απλά στο παρκέ. Ο Μπλατ πρέπει να αποφασίσει αν θα τους δώσει ή όχι τις μπάλες. Γιατί στην τελική, από ένα σημείο και μετά δε βλέπαμε κάτι άλλο από την περσινή συνταγή. Σπανούλης, Μιλουτίνοβ και Πρίντεζης. Ο Νίκολα βαρύς, αφού γύρισε 123 κιλά από το Μουντομπάσκετ και παλεύει να τα χάσει. Ο Παπανικολάου ακόμη εκτός ρυθμού μετά την εθνική. Και βάλτε μέσα σε αυτό και το πρόβλημα στην οργάνωση. Ο Τσέρι για την ώρα λίγα πράγματα και ο Μπάλνγουιν δε ξεκίνησε άσχημα, αλλά το παιδί έχει απειρία.

Η ομάδα δέχθηκε 40 πόντους, από μια ομάδα που δε τρομάζει κανέναν. Όμως όλα αυτά που φανέρωσε από το 5’ και μετά ο Ολυμπιακός, τα έδειχνε και σε όλα τα φιλικά. Σε μια σεζόν δίχως καθαρό στόχο, θα μπορούσαν εντός των τειχών να μην έχουν και άγχος. Όμως είναι στον Ολυμπιακό. Και ο κόσμος της ομάδας όσα επικοινωνιακά και να "φάει", στο τέλος θέλει –με το δίκιο του- να βλέπει και κάτι όμορφο. Όταν βγήκαν από τα αποδυτήρια για το δεύτερο μέρος, οι Γάλλοι είχαν πλέον την ψυχολογία. Είχαν την όρεξη, είχαν πλέον πειστεί πως οι στοιχηματικές εταιρείες "την είχαν πατήσει", που τους έδιναν φουλ αουτσάιντερ για να κερδίσουν.

Τα προβλήματα ενέργειας και πάνω απ’ όλα οργάνωσης, συνεχίστηκαν για τον Ολυμπιακό. Και όταν δεν έχεις τη δυνατότητα να βρεις διάρκεια, τότε δεν κερδίζεις εκτός έδρας παιχνίδια. Ο Μπλατ έβλεπε το ολοφάνερο επιθετικό πρόβλημα. Και όταν ένας προπονητής έχει τέτοιο μπελά στο κεφάλι, αναγκαστικά αρχίζει αλλαγές και δοκιμές. Αμυντικά η ομάδα είχε βελτιωτικές τάσεις, αλλά επιθετικά δεν… Μόλις 9 πόντοι στο δεύτερο δεκάλεπτο και 14 στο τρίτο. Στην τελευταία περίοδο, η Βιλερμπάν ήξερε ότι θα κερδίσει. Η ενέργεια αυξανόταν και την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός λιποθυμούσε.

Είμαι άνθρωπος που γουστάρω τις ομάδες με τους πολλούς Αμερικανούς, δε σας το έχω κρύψει. Όταν όμως τους έχεις, θα τους βγάζεις και μπροστά. Αν δε μπορούν να φύγουν. Αν μπορούν, κάντους να τρέχουν και να σαρώνουν. Αφού αυτό ξέρουν. Δεν ήρθε στον Ολυμπιακό ο Πολ, για να λένε κάποιοι "τι παλτό είναι αυτό". Δεν θα περιμένει σα ζητιάνος ο Πάντερ να πάρει τη μπάλα, ο καλύτερος σουτέρ της ομάδας. Ο Ρούμπιτ είχε εικόνα… αχθοφόρου, αλλά δε θα κρίνω το παιδί στο πρώτο του ματς. Βλέπαμε ένα μείγμα ξένων να κοιτάνε με βλέμμα απόγνωσης και τους Έλληνες κουρασμένους από το πρώτο ματς. Και τον Μιλουτίνοβ… Οσιομάρτυρα.

Αν στη θέση του Μπλατ, ήταν Έλληνας προπονητής, θα τον είχαν σουβλίσει. Από τα φιλικά. Αν ήταν η ποδοσφαιρική ομάδα θα της "είχαν αλλάξει τα πετρέλαια". Οκ, όλοι οι φίλαθλοι έχουν σταθεί δίπλα και έχουν αντέξει να μη βλέπουν πλέον ελληνικό πρωτάθλημα. Αλλά η υπόσχεση ήταν, ότι θα καμάρωναν για όσα θα παρακολουθούσαν στην Ευρωλίγκα. Η αρχή ήταν τραγική. Και με ποιο δικαίωμα παράτησαν το ματς; Πολύ χάιδεμα αντιλήφθηκα. Γελάκια, βιντεάκια, σουτάκια σε μπασκετούλες λούνα πάρκ και χαλαρότητα. Περιμένω να δω την συνέχεια… Το μόνο που δε θα δεχθώ, είναι παντός είδους αφορισμοί τώρα. Δεν είναι μαγκιά να κλωτσήσεις τον πεσμένο.

Όσοι πίστευαν ότι θα δουν τους… Λέικερς, παρακαλώ να συνεχίσουν να το πιστεύουν. Όχι κωλοτούμπες. Όσοι ήταν προβληματισμένοι –δικαίως- ας κάνουν υπομονή για να δούμε που θα βγει αυτή η περιπέτεια. Γιατί μιλάμε για τεράστια περιπέτεια μιας ομάδας, που ήταν ο τρόμος της Ευρώπης. Το πρόγραμμα της έναρξης; Βιλερμπάν έξω, Βαλένθια και Ζενίτ μέσα, Μπασκόνια έξω. Ναι ξέρω τι λέτε όλοι. "Κάποτε 4/4". Συμφωνώ. Κάποτε… Τώρα ψυχραιμία, είναι πολύ νωρίς για μοιρολόγια.

Δεν είναι νωρίς όμως για να ασχοληθούν όλοι με την ομάδα σοβαρά και όχι με όλα τα άλλα, μόνο και μόνο για να μην ασχολούνται με την ομάδα! Τα λέμε μετά τη Βαλένθια...