ΟΦΗ - Ολυμπιακός: Πήγαν γήπεδο στις 21:30

Ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλος της ομάδας, δε περίμενε αυτή την άθλια εικόνα στο πρώτο ημίχρονο. Ο Μαρτίνς είπε στο τέλος του ματς ότι αν θέλουν να είναι πρωταθλητές θα πρέπει να ‘χουν εικόνα παρόμοια με αυτή του δευτέρου μέρους. Συμφωνώ, αλλά θα προσθέσω ότι κι αυτός θα πρέπει πλέον να πάρει σκληρές αποφάσεις.

Να μην κωλώσει, γιατί ο πάγκος του Ολυμπιακού είναι ηλεκτρική καρέκλα. Και αν κωλώσεις, στο τέλος θα «μπει το ρεύμα». Αμαρτία είναι για τον άνθρωπο και τη δουλειά που ‘χει κάνει. Οι Πειραιώτες έχασαν από μια ομάδα παικτών που παλαιότερα δεν έβλεπαν ούτε στον ύπνο τους ότι μπορούν να κερδίσουν τον Ολυμπιακό. Και δε το γράφω με κακία, ούτε με ειρωνική διάθεση. Προς Θεού. Απλά αρέσει- δεν αρέσει, είναι η αλήθεια.

Όμως όποιος πίστευε ότι οι ερυθρόλευκοι είχαν να βρουν μπροστά τους μια… ομαδούλα, έκανε τεράστιο λάθος. Η αλήθεια ήταν άλλη. Τα πάντα για τους ερυθρόλευκους πήγαν στα σκουπίδια. Και ο ενθουσιασμός και η πίστη και ο υψηλός βαθμός σιγουριάς που υπήρξε από την αρχή του «μαραθωνίου».

Πλέον όλα αρχίζουν από την αρχή και θέλει δύναμη για να αντέξουν στου Ρέντη. Τι είχε να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός στην Κρήτη; Έναν ΟΦΗ ψυχωμένο. Έναν ΟΦΗ με δυναμική, όσο άντεξε. Έναν ΟΦΗ με νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς που σημαίνει και καλή ψυχολογία. Έναν ΟΦΗ με λιγότερα προβλήματα από ποτέ. Έναν ΟΦΗ που έκανε αποδεδειγμένα το καλύτερο μέχρι τώρα παιχνίδι του.

Είχε να αντιμετωπίσει την απουσία του ποιοτικότερού του παίκτη (Φορτούνης), είχε την ανάγκη να βρει τους δρόμους προς τη μεγάλη περιοχή των Κρητικών. Είχε και το έξτρα άγχος του διπλού του ΠΑΟΚ στο Βικελίδης. Όλα μετράνε στη μπάλα… Ο Μαρτίνς κατέβασε την αναμενόμενη (για τους δημοσιογράφους, αλλά όχι για την απαίτηση του ματς) ενδεκάδα και τους είδε να μη μπορούν να κρατήσουν μπάλα στο πρώτο ημίωρο. Οι λόγοι απλοί.

Ο Μιράντα έριχνε… πιστολιές από τα μετόπισθεν, γυρεύοντας συμπαίκτες του στα πενήντα και εξήντα μέτρα. Ο Γκιλιέρμε το πάλευε να τσουλήσει το τόπι, αλλά δεν ήταν εύκολο με τον Καμαρά κολλημένο στον Τουρέ και τον Ιβοριανό, να μη μπορεί να συνεργαστεί με τον Γκερέρο.

Την ίδια ώρα, ο Πλατέλλας με τον Κουτσιανικούλη, φάνταζαν Τσάβι και Ινιέστα, αφού ο ΟΦΗ κυλούσε τη μπάλα όπως ήθελε, πίεζε, έτρεχε, οι παίκτες του είχαν σωστές τοποθετήσεις, πήγαιναν πρώτοι στη μπάλα και μέχρι να ‘ρθει το γκολ του Βουό, απλά αισθάνονταν σίγουροι ότι δε θα απειληθούν.

Στο γκολ βέβαια του Ιβοριανού, ο Μιράντα έχει χαθεί, ο Μεριά έχει βιδωθεί και μια απλή φάση προπόνησης από τον Νίκο Παπαδόπουλο, βρήκε τον προπονητή του ΟΦΗ να πανηγυρίζει. Και μη ξεχάσω βέβαια, ότι για άλλη μια φορά ήρθε μια άνετη σέντρα από αριστερά. Με τα κεντρικά χαφ να μη μπορούν να δουλέψουν σωστά, οι ερυθρόλευκοι ήταν υποχρεωμένοι να φτιάξουν φάσεις ψηλά με τον Ποντένσε και τον Χριστοδουλόπουλο.

Όμως και αυτοί βρήκαν τοίχο μπροστά τους. Καλώς ή κακώς τη μπάλα άλλος πλην του Πορτογάλου δε μπορούσε να την κουβαλήσει. Αυτή είναι η αλήθεια. Ανύπαρκτο ημίχρονο για την ομάδα του λιμανιού που έχανε τις μπάλες για πλάκα και έπαιζε με μηδενική απειλή από το δεκάρι του και το φορ του. Περσινός Ολυμπιακός με δυο λόγια. Δίχως αρχή, δίχως τέλος.

Δίχως οργανωτή, δίχως άνθρωπο να απειλεί, δίχως κάποιον να "σπρώξει" τους άλλους. Οι κινήσεις του Μαρτίνς στην ανάπαυλα ήταν αναμενόμενες. Και σωστές, αλλά κι αυτός δεν γίνεται να μην περιμένει ότι ο αντίπαλος θα «μπει με γυαλισμένα μάτια». Ο Τουρέ με τον Καμαρά ήταν παραπάνω από αρνητικοί. Ο Νάτχο θα μπορούσε να ‘χε ξεκινήσει, όπως φυσικά και ο Βούκοβιτς ή ο ανεβασμένος Σισέ (αντί του Μιράντα).

Από Μετά Χριστόν προφήτες όμως, έχει γεμίσει ο κόσμος. Το θέμα ήταν να γίνει ποιοτικότερος και πιεστικότερος ο Ολυμπιακός. Με ένα ημίχρονο πεταμένο στα σκουπίδια, οι Πειραιώτες είχαν απέναντί τους μια ομάδα που οπισθοχώρησε και άρχισε σιγά- σιγά να στήνει… ταμπούρι.

Τη δουλειά του εξάλλου ο ΟΦΗ την είχε κάνει στο πρώτο μέρος. Και αν άντεχαν όλοι αυτοί (που θεωρήθηκαν «λίγοι» σε άλλες ομάδες και βρέθηκαν στο Ηράκλειο) να παίζουν φουλ πίεση για 90 λεπτά, ε, δε θα ήταν στην Κρήτη, αλλά σε κλάμπ της Ευρώπης. Πραγματικά λοιπόν, ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε το ότι ο Κυριακίδης με τον Κουτσιανικούλη «έσκασαν» και πήρε μέτρα.

Μπήκε και ο Μάνος για έξτρα απειλή, αλλά ο χρόνος πλέον ήταν με το μέρος της ομάδας του Παπαδόπουλου. Όλο το κακό είχε γίνει στο πρώτο 45λεπτο. Και θα πρέπει αν μη τι άλλο, ο Μαρτίνς να πάρει και αποφάσεις που θα ‘χουν να κάνουν και με το δικό του καλό. Ο Ποντένεσε και ο Φετφατζίδης μπορούσαν να φτιάξουν φάση, έτσι ήρθε η μεγάλη ευκαιρία του Γκερέρο.

Να τα ‘χει όλα η ομάδα, να μην έχει και …πιστότητα στην εκτέλεση. Αλλά αυτό έτσι θα πάει. Γκερέρο και Χασάν, θα βάζουν κάποια και θα χάνουν αρκετά. Αυτό είναι προσωπική άποψη βέβαια, δεν απαιτώ να συμφωνήσει κάποιος από εσάς… Με το 3-4-2-1 του Παπαδόπουλου, ο ΟΦΗ κοίταξε στο τελευταίο τέταρτο να κλείσει κάθε διάδρομο βλέποντας τον Ολυμπιακό να αγχώνεται και την άμμο στην κλεψύδρα να μειώνεται.

Ο ΟΦΗ που δεν είχε πάρει βαθμό στην έδρα του, κέρδισε τον Ολυμπιακό. Η κατάσταση είναι ζόρικη στο λιμάνι, μιας και ο ΠΑΟΚ απομακρύνθηκε βαθμολογικά και έχει κερδίσει και στο Καραϊσκάκη. Η σούμα τον τελευταίο καιρό βγάζει τα εξής: Νίκη με τον Αστέρα στο «τσακ», νίκη στη Νέα Σμύρνη στις καθυστερήσεις, ήττα από τον ΠΑΟΚ και ισοφάριση της ΑΕΚ στο 90’.

Μετά το ματς με τους «κιτρινόμαυρους» έγραψα ότι ο κόουτς πλέον ξέρει. Δε μου το απέδειξε στο Ηράκλειο. Αλλά και τι να πεις; Κι αυτός εγκλωβισμένος είναι. Μη βάλεις τον Μπουχαλάκη, βάλε τον Τουρέ, γιατί δε παίζει ο ένας, που είναι ο άλλος; Στο τέλος μπερδεύτηκε και αυτός.

Και όποιος εμφανίζεται από τον πάγκο, δείχνει πιο έτοιμος από αυτόν που ξεκινάει. Και αυτό ζήτημα είναι παιδιά. Όπως και να το κάνουμε… Έχει δρόμο το πρωτάθλημα, αλλά θέλει και αποφάσεις. Και πίεση 90 λεπτά. Ο Ολυμπιακός είσαι, πρέπει να σε νιώσουν. Γιατί αν δεν τους ζορίσεις, αν δε τους τρομάξεις, αν δε καταλάβουν ότι «επέστρεψες», θα χάσεις το τρένο…

Photo credits: eurokinissi