Οι ερυθρόλευκες ιστορίες των φάιναλ-φορ: Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα…
Λίγες ώρες πριν την μάχη του Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ, ο Παντελής Διαμαντόπουλος θυμάται τα προηγούμενα 7 φάιναλ φορ των παιδιών του Πειραιά. Με τι ψυχολογία πήγαν, πως τα πέρασαν εκεί και κυρίως, τι κέρδισαν ή τι έχασαν από την… περιπέτειά τους.
Είναι η όγδοη φορά, που το κόκκινο λάβαρο θα ανεμίζει σε γήπεδο όπου διεξάγεται φάιναλ- φορ. Είναι η όγδοη φορά, που στις κερκίδες θα βρεθούν χιλιάδες άνθρωποι με ερυθρόλευκες φανέλες. Θα ‘ναι η όγδοη φορά που ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να κρατήσει ψηλά την δική του αξιοπρέπεια, το δικό του λάβαρο και να πορευτεί όσο γίνεται ασφαλέστερα προς την επιτυχία.
Εδώ στο Λονδίνο, τα παιδιά του Πειραιά θα κάνουν για άλλη μια φορά την προσπάθειά τους. Τις προηγούμενες επτά, ταξίδεψαν προς το μεγάλο ραντεβού με όνειρα. Άλλες φορές έφτασαν στην κορυφή του μπασκετικού Έβερεστ και άλλες, έμειναν με την πίκρα.
Σήμερα, λίγες ώρες πριν την μάχη με την ΤΣΣΚΑ, έτσι για να χαλαρώσετε και λίγο (και σε καμία περίπτωση για να αγχωθείτε) ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή, στις προηγούμενες επτά επισκέψεις των «ερυθρόλευκων» στην τελική τετράδα της κορυφαίας διοργάνωσης.
Με τι ψυχολογία πήγαν, πως τα πέρασαν εκεί και κυρίως, τι κέρδισαν ή τι έχασαν από την… περιπέτειά τους.
Τελ Αβίβ 1994
Ο Ολυμπιακός έκανε την πρώτη του επίσκεψη σε φάιναλ- φορ επί ισραηλινού εδάφους. Εκεί και ο Παναθηναϊκός. Πολλές οι ιστορίες (δεν είναι της στιγμής), αλλά το άγχος είχε «ανάψει κόκκινο». Η αποστολή πήγε μια εβδομάδα νωρίτερα στα Άγια χώματα και το τελικό αποτέλεσμα ήταν… απογοήτευση. Ο ημιτελικός κόντρα στους «πράσινους» βρήκε νικήτρια την ομάδα του Ιωαννίδη, αλλά οι δυο «αιώνιοι» είχαν μέσα σε ένα 40λεπτο χάσει δυνάμεις για τρεις μήνες. Όχι τόσο σωματικά, αλλά ψυχολογικά. Κυριολεκτικά «άδειασαν». Η Μπανταλόνα εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την θολούρα στον τελικό. Ο Ολυμπιακός πήγε αποφασισμένος, έφυγε απογοητευμένος. Ήταν η πρώτη του επίσκεψη, αλλά μπορούσε και έπρεπε να το πάρει. Το έχασε και δάκρυσε, αλλά πήρε το πρωτάθλημα μέσα σε αποθέωση κόντρα στον ΠΑΟΚ!
Σαραγόσα 1995
Ο Ιωαννίδης το …πήγε διαφορετικά! Πιο χαλαρά , πιο ήρεμα σε σχέση με το Ισραήλ. Αντίπαλος πάλι ο Παναθηναϊκός. Οι «πράσινοι» ήταν το φαβορί, όμως οι Πειραιώτες τα κατάφεραν και πάλι. Το… σενάριο ήταν ίδιο με το Τελ Αβίβ, αλλά η γεύση διαφορετική. Τώρα δεν υπήρχε πίκρα. Πανηγύρισαν έξαλλα τη νίκη στον ημιτελικό και ήταν ήρεμοι στον τελικό. Η Ρεάλ του Σαμπόνις δεν παιζόταν. Το ήξεραν. Ο Ολυμπιακός από αυτή την περιπέτεια δεν βγήκε χαμένος. Όλοι έμειναν με ένα χαμόγελο, χάρη και στην τεράστια κλάση του αντιπάλου στον τελικό! Ξανά πρωταθλητής με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό!
Ρώμη 1997
Η πρώτη κούπα! Η στιγμή της αποθέωσης και του ξεσπάσματος. Ο Ολυμπιακός με τον Ίβκοβιτς πλέον στον πάγκο, πέρασε πολύ δύσκολη κανονική περίοδο και πιεστικά πλέι- οφ με μειονεκτήματα έδρας(Παρτιζάν, Παναθηναϊκός). Όμως πέρασε. Στην Ιταλία είχε άγχος όλος ο κόσμος, εκτός από τον Ίβκοβιτς και την ομάδα. Νίκη στον ημιτελικό με την Ολίμπια και αποθέωση στον τελικό κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Ο Ολυμπιακός πάτησε κορυφή, πανάξια. Όλοι έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας. Γύρισε «με σπασμένα φρένα» στην Ελλάδα και ολοκλήρωσε το τριπλ κράουν με το πρώτάθλημα, απέναντι στην ΑΕΚ! Ήταν μια ονειρική σεζόν, μιας πολύ χαρούμενης παρέας.
Μόναχο 1999
Εδώ χωράει συζήτηση. Το ρόστερ του Ολυμπιακού ήταν …ταγμένο από τους ειδικούς να φτάσει στον τελικό και να παίξει με την Κίντερ του Μεσίνα. Αμ δε… Οι Πειραιώτες πήγαν με υπεροψία και σχετικά απροετοίμαστοι στην διοργάνωση. Φαίνεται δεν είχαν καταλάβει ποια ακριβώς ομάδα θα έβρισκαν μπροστά τους. Η Ζαλγκίρις πέρασε σαν… αεριωθούμενο , άφησε όλο τον κόσμο με ανοιχτό το στόμα. Και όχι μόνο αυτό… Ο Μεσίνα δεν πρόλαβε να καταλάβει τι έπαθε ο Ολυμπιακός και δυο μέρες μετά, υπέστη την ίδια ταπείνωση. Ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα και εκεί φάνηκε. Τον ακολούθησε και του στέρησε και το πρωτάθλημα σε πέμπτο τελικό από τον Παναθηναϊκό. «Πληρώθηκε» η αποτυχία, όπως έγινε και κάποια χρόνια αργότερα…
Βερολίνο 2009
Για την ακρίβεια, όλο αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε στην Γερμανία. Ο Ολυμπιακός έχασε στο «τσάκ» στον ημιτελικό, όμως η ήττα προήλθε από τον Παναθηναϊκό. Ίσως αν ο Γκρίρ δεν δίσταζε να σουτάρει, να ήταν αλλιώς η ιστορία. Ποιος ξέρει; Σημασία έχει, ότι οι «πράσινοι» πέρασαν και πήραν και την κούπα και μετά «έσπασαν» και την έδρα των «ερυθρόλευκων». Η επιστροφή μετά από χρόνια ήταν το μόνο καλό. Όπως επίσης και ότι οι αδελφοί Αγγελόπουλοι το αντιμετώπισαν σωστά. Δεν κάθισαν να κλάψουν. Σκέφτηκαν ότι τώρα αυτοί ξεκινάνε και έτσι, η συνέχεια ήταν καλύτερη για την ομάδα. Δεν πήρε πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, αλλά σημασία είχε η διάθεση των ανθρώπων του.
Παρίσι 2010
Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με τις μεταγραφές , μιας και στο ήδη «βαρύ» ρόστερ προστέθηκε και ο Κλέιζα. Ο Ολυμπιακός πήγε –σχετικά- εύκολα στο φάιναλ- φορ της Γαλλίας. Εκεί όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν τόσο ευχάριστα όσο φαίνονταν. Ο κόσμος ήταν αποφασισμένος για κούπα. Όλοι ζούσαν για να δουν τίτλο και η πίεση είχε περάσει στην ομάδα. Με το ζόρι και χάρη σε μια… πτήση του Τσίλντρες, ο ημιτελικός απέναντι στην Παρτιζάν πήγε σε παράταση και η ομάδα κατάφερε να πάρει εκεί το εισιτήριο. Ο τελικός ήταν… φιάσκο. Η Μπαρτσελόνα έκανε περίπατο , μα το χειρότερο από όλα ήταν πως ο κόσμος έβλεπε κακομαθημένους και καλοπληρωμένους παίκτες να τσακώνονται μεταξύ τους και να λένε διάφορα στους προπονητές. Ο Ολυμπιακός πήγε για μαλλί στο Μπερσί και βγήκε και… κουρεμένος. Έχασε και το πρωτάθλημα.
Κωνσταντινούπολη 2012
Οι Αγγελόπουλοι αλλάζουν πολιτική, η ομάδα αρχίζει να επενδύει στο «αύριο» και όχι στο «τώρα». Έρχεται ένας αποκλεισμός (η Σιένα το πέτυχε) από το φάιναλ- φορ της Βαρκελώνης(με πλεονέκτημα έδρας μάλιστα), αλλά μετά από «πέσιμο» του μπάτζετ και επένδυση σε ομάδα- πολεμιστών, ο Ολυμπιακός καταφέρνει κάτι που δεν πίστευε κανείς. Πηγαίνει στην Πόλη. «Πληρώνει» την Σιένα με το ίδιο νόμισμα στα προημιτελικά και φτάνει στο Σινάν Ερντέν. Κανείς δεν πίστευε, αλλά και κανείς δεν απαιτούσε. Ο πιο χαλαρός Ολυμπιακός της ιστορίας, «περιποιείται» την Μπαρτσελόνα, παίζοντας καλύτερα και στα 40 λεπτά. Περνάει στον τελικό και όλοι τον αποθεώνουν για την συμμετοχή του εκεί, δίνοντας πριν το ματς την κούπα στην ΤΣΣΚΑ! Στο 29’ οι Ρώσοι κέρδιζαν 19 πόντους. Μέσα σε 11 λεπτά ανατράπηκαν όλα. Οι Πειραιώτες γράφουν ιστορία και κατακτούν τον τίτλο! Αποθεώνονται από όλο τον κόσμο, παίρνουν και πρωτάθλημα, μα κυρίως, στέλνουν το μήνυμα ότι τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία, αλλά η αγάπη, η ενότητα και η καλή παρέα…
Λονδίνο 2013
Οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί. Η σεζόν κυλάει ζόρικα. Τα παιδιά που την προηγούμενη σεζόν μαζεύτηκαν και είπαν «ας φτιάξουμε μια ομάδα», βρέθηκαν σε χρόνο ρεκόρ να τα ‘χουν πάρει όλα και να πρέπει να αποδείξουν ότι αξίζουν. Τρομερό άγχος και πίεση. Όμως η παρέα έχει δύναμη. Έχει σφυρηλατηθεί σωστά και ξεφτιλίζει ξανά τους «ειδήμονες» και τους γκρινιάρηδες. Με τον Μπαρτζώκα να ακούει όσα δεν έχει ακούσει ο χειρότερος προπονητής ποδοσφαίρου, ο Ολυμπιακός φτάνει στο φάιναλ- φορ στο Λονδίνο. Τα υπόλοιπα, θα τα δούμε…
