Οι περήφανοι, Δευτέρα στο ΣΕΦ…

Η κατάσταση είναι πολύ απλή: Ο πρωταθλητής Ευρώπης, είναι πεσμένος στο καναβάτσο. Δεν έχει ξεψυχήσει, αλλά είναι κάτω. Η Ρεάλ, έστω και πολύ δυσκολότερα απ’ όσο περίμεναν οι οπαδοί της, μπόρεσε να τον κερδίσει και πάλι! Η ομάδα του λιμανιού, με τα κλασικά προβλήματα που όλοι γνωρίζουμε, είναι έτοιμη να φύγει από την Ευρωλίγκα. Ο πρωταθλητής Ευρώπης, για πολλούς ετοιμάζεται να δώσει το στέμμα. Σημασία έχει, πώς θα το κάνει. Σημασία έχει ΑΝ το παραδώσει, πώς θα το παραδώσει…

Η σειρά λοιπόν γυρνάει στο ΣΕΦ! Η Ρεάλ έκανε την δουλειά της. ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να ξαναπαίξει στην έδρα της. Δεν θέλουν, πιστέψτε με, να γίνει το 2- 2! Είναι το μόνο πράγμα που λένε στα αποδυτήριά τους. Όμως για να μην ξεφεύγω από το θέμα, ο Ολυμπιακός είναι πεσμένος. Κινείται, αλλά θέλει κάποιον να τον σηκώσει. Κάποιον να τον αρπάξει και να τον κρατήσει όρθιο. Τώρα είναι η ώρα του ΣΕΦ! Ο κόσμος του Ολυμπιακού, θα είναι εκεί, για να μείνει στο πλευρό της ομάδας που τον έκανε τόσο περήφανο. Τώρα έχουν ανάγκη πραγματικά τους δικούς τους ανθρώπους, απέναντι σε μια Ρεάλ, που δεν αστειεύεται.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν λαϊκισμό! Είναι αλήθεια. Οι Μαδριλένοι, έχουν εξαιρετική ομάδα, μα δεν είναι άτρωτοι! Και το κατάλαβαν και οι ίδιοι. Στο δεύτερο ημίχρονο κουράστηκαν. Μπερδεύτηκαν. Ο Ολυμπιακός ήταν έτοιμος να τους «κλείσει το σπίτι». Όμως στο τέλος, έκλεισε το… δικό του! Γιατί πολύ απλά, έχει μαλλιάσει η γλώσσα πολλών από εμάς με αυτές τις βολές. Όταν πας εκεί το παιχνίδι, όταν έχεις την μεγάλη ευκαιρία, όταν όλα κρίνονται από το… μπασκετικό πέναλτι και εσύ τα πετάς στα σκουπίδια, είσαι άξιος της μοίρας σου. Κατά τα άλλα:

Όταν υπάρχει δεύτερος προημιτελικός και έχεις χάσει και τον πρώτο , είσαι υποχρεωμένος να τα δώσεις όλα. Να παίξεις σκληρά, να βελτιώσεις τα λάθη που εμφάνισες στην πρώτη αναμέτρηση κι από ‘κει και πέρα να διεκδικήσεις τις πιθανότητές σου, αναλόγως φυσικά και της κατάστασης του αντιπάλου σου. Ο Ολυμπιακός βλέπετε, δεν έχει καμιά ομαδούλα απέναντί του. Ούτε παίζει σε μισοάδειο γήπεδο με θεατές που αντιδρούν σα να παρακολουθούν θεατρική παράσταση. Οι Καστιλιάνοι και φωνακλάδες είναι και θέλουν να κερδίζουν, αλλά και μισούν τους «ερυθρόλευκους» μετά τα όσα έγιναν στον τελικό του Λονδίνου και τον διασυρμό τους!

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, μπήκε καλά , έδειξε να πατάει πιο σωστά στο παρκέ, σε σχέση με τον πρώτο προημιτελικό, αλλά έχανε και πιο άνετα. Στο πρώτο ματς ισοφάρισε και 40- 40. Στο δεύτερο δεν… Επιθετικά, υπήρχε προσανατολισμός, ο Ολυμπιακός είχε τον ρυθμό του, κατάφερε να βάλει και καλάθι στην Ρεάλ, πριν καν το καταλάβουν οι παίκτες της. Αμυντικά όμως, όταν τρως 53 πόντους στο ημίχρονο, δεν μπορείς να περιμένεις και πάρα πολλά. Το χειρότερο; Όλα έγιναν τόσο μα τόσο απλά. Όποιος γούσταρε , σούταρε και το έβαζε. Ποσοστά απίστευτα από ένα σημείο και μετά.

Βρε εδώ εμφανίστηκε κρύος ο Ρέγες και έβαλε δυο τρίποντα και ένα δίποντο, πριν καν το καταλάβει και ο ίδιος. Όποιος γούσταρε, στεκόταν και σκόραρε. Βρε τους πίεζαν, τους έσπρωχναν, τους άφηναν, ό,τι και να έκαναν οι «ερυθρόλευκοι», η μπάλα πήγαινε μέσα. Ο Μίροτιτς έκανε την αρχή και μετά ήρθα όλοι οι άλλοι να… βομβαρδίζουν. Η Ρεάλ έκλεισε το ημίχρονο με 11/22 δίποντα και 9/13 τρίποντα. Με δυο λόγια το – 9, ίσως και να ‘ταν καλά για τον Ολυμπιακό, με όλα αυτά που είχαν συμβεί! Και τα πράγματα έγιναν ακόμη καλύτερα στο 55- 52, όμως ποιος θα πίστευε ότι τόσο εύκολα, όλοι μα όλοι οι παίκτες θα ξόδευαν τις βολές;

ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ! Προκλητικά! Είτε με το Ρέθυμνο, είτε με τον Ηλυσιακό, είτε με την Ρεάλ! Αίσχος. Οι Αμερικανοί δούλεψαν καλά και έπρεπε να μπει και ο Κόλινς για να καταλάβει ο Ρούντι ότι τα θεατριλίκια, έχουν και ένα όριο. Ο Σπανούλης θα βάζει πόντους στην Ρεάλ γιατί μπάζει στην άμυνά της, όταν προσπαθούν να τον πιέσουν. Με στοιχειώδη ευστοχία και σοβαρότητα στις βολές, θα ‘χε γίνει το διπλό και ο Ολυμπιακός θα ήταν σε θέση ισχύος. Πολύ δύσκολα μια σειρά μπορεί να γυρίσει από 2- 0. Όμως εδώ μιλάμε για την ομάδα που ‘χει ανατρέψει τα πάντα!

Όσοι αισθάνονται περηφάνια, θα είναι στο ΣΕΦ. Γιατί ό,τι κι αν γίνει αξίζει ο Ολυμπιακός να ‘χει δίπλα του, όλους αυτούς που τον αγαπάνε πραγματικά(όχι τους… αλεξιπτωτιστές των μεγάλων αγώνων, όχι τους διάσημους που μαζεύονται για την λέζα, όχι τους μυρωδιάδες που σηκώνονται και φεύγουν πριν τελειώσει το παιχνίδι)! Όλα τα άλλα θα τα βρούμε εν καιρώ…

* * Ο Σίμονς ήταν ο καλύτερος στον πρώτο προημιτελικό. Λόγω προβλήματος στους προσαγωγούς δεν έπαιξε δευτερόλεπτο.