Όπως κέρδισε στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός, έτσι έχασε στο δικό του γήπεδο . Και φυσικά ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα. Και δεν έπαψε ποτέ να είναι. Ο Ολυμπιακός φαβορί δεν θα γίνει ποτέ.

Ακόμη και να τα φέρει όλα... τούμπα, φαβορί δεν θα γίνει ποτέ. Αν πάρει τον τίτλο (λέω αν), απλά θα το 'χει καταφέρει. Οι "ερυθρόλευκοι" πρώτα απ' όλα και αποδεδειγμένα πλέον, δεν μπορούν να κερδίσουν τους "πράσινους" στο ΣΕΦ! Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η αλήθεια. Ίσως να 'ναι καλύτερα να δηλώσουν να παίξουν όλα τα ματς στο ΟΑΚΑ.

Στο άρθρο της παραμονής του δεύτερου τελικού, έγραψα για το " φάντασμα του ΣΕΦ ". Όπως είδατε, μόνο υπερβολή δεν ήταν. Απλά τούτη τη φορά, τα... χάλια προκλήθηκαν μετά το ημίχρονο. Η εικόνα της ομάδας ήταν λίγο "χαλασμένη" στο πρώτο μέρος, αλλά το απερίγραπτο τρίτο δεκάλεπτο καταδίκασε τα πάντα.

Πού να πας όταν τα 5αρια σου είναι χάλια; Όταν τα 4αρια σου κάνουν το ίδιο κακό παιχνίδι με τα 5αρια. Πόσο να αντέξουν ο Παπανικολάου και ο Παπαπέτρου; Ο Σπανούλης κακός, ο Μάντζαρης δεν έβαζε ούτε... πέναλτι. Ο Στρέλνιεκς με το μπες - βγες, δε μπορεί να ‘χει πάντα σταθερή απόδοση. Ο Πρίντεζης χάλια ως το 35' που έγινε... 5αρι (λόγω τακτικής) και πήγε πολύ καλά!!! Ο Ρόμπερτς "κλειδωμένος" και ο Σφαιρόπουλος αναγκάστηκε να βάλει ακόμη και τον ξεχασμένο Μπράουν στα 6'30'' πριν τη λήξη. Για να ρίξει κάνα τρίποντο. Και το έκανε.

Ο πνιγμένος δηλαδή που πιάνεται από τα μαλλιά του. Κι αν κέρδιζε ο Ολυμπιακός στο τέλος με τον Μπράουν, ο Αμερικανός θα 'χε και κάθε λόγο να ουρλιάξει.

Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε ματσάρα, ο Πασκουάλ έκανε κι αυτός τα λάθη του στο πρώτο ημίχρονο, αλλά δεν γινόταν ρε παιδιά να χάσει με αυτόν τον Ολυμπιακό. Δεν γινόταν με τίποτα…

Η αρχή πρώτα απ' όλα, έβγαλε στο γήπεδο έναν επιθετικό αμυντικά Παναθηναϊκό. Ο Ολυμπιακός είδε τον Σίνγκλετον ψηλά και μια ζώνη με παγίδες από τον Πασκουάλ, ώστε να βάλει μια έκπληξη. Αυτό είχε ένα καλό και ένα κακό για τους γηπεδούχους.

Το κακό, ότι μπορούσαν να μπερδευτούν, ακόμη και να μη περάσουν το κέντρο (συνέβη). Το καλό, ότι αν "έσπαγαν" την πίεση αυτής της ζώνης και δημιουργούσαν ρήγμα στη ρακέτα, ερχόταν ένα εύκολο καλάθι μέσα στο ζωγραφιστό. Οι "πράσινοι" γύρεψαν (σιγά το νέο) να πάρουν "κεφάλι" από το μακρινό σουτ. Μπήκαν καλύτερα απ' ότι στην έδρα τους και ήταν ο Λοτζέσκι αυτός που... αναστήθηκε και έδωσε λύσεις.

Ο Πασκουάλ τον ξέχασε και αυτό έπαιξε ρόλο στην ανατροπή της εικόνας. Το 0-10 των "πράσινων" βρήκε απάντηση από την ηρεμία των "ερυθρόλευκων", από τον συγκλονιστικό Παπανικολάου που βρισκόταν παντού, αλλά και το ότι έπαψαν να γυρνάνε γρήγορα την μπάλα οι "πράσινοι", κυρίως γιατί ο Τζέιμς έψαχνε να βγει μπροστά καθυστερώντας. Το +3 δεν έλεγε κάτι στο πρώτο μέρος και η αλήθεια είναι, ότι υπήρχαν και πάλι απορίες για τον Ολυμπιακό. Ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης επιθετικά, ο Μακλίν αμυντικά, αλλά και το πώς θα αντιδρούσε η ομάδα όταν θα ξεκινούσε το ροτέισον και στο δεύτερο μέρος.

Τίποτα όμως από αυτά δεν βελτιώθηκε. Χειρότερα ήταν όλα. Έχουμε πει, αυτοί οι τελικοί είναι λεπτομέρειες. Και παίζουν ρόλο τα πάντα, ακόμη και το αν κάτι στραβώσει. Για τον Ολυμπιακό πήγαν στραβά πάρα πολλά. Στο τρίτο δεκάλεπτο, δεν είχαν 4αρι , δεν είχαν 5αρι. Εντελώς όμως... Παίζεις ματς-τελικό και δεν μπορείς να πιαστείς από κάπου κοντά στο αντίπαλο καλάθι. Πλησιάζουν και… τρακάρουν με τους αντιπάλους, αλλά και με τους… εαυτούς τους. Η άμυνα λειτούργησε καλά, επιθετικά μπήκαν 7 πόντοι από τους παίκτες του Σφαιρόπουλου.

Παραγγελία να το 'χε κάνει ο Πασκουάλ, τόσο... κουτί δεν θα του ερχόταν του ανθρώπου. Και βέβαια έδωσαν ψυχολογία στους αντιπάλους τους. Τους έκαναν να πιστέψουν. Αν είχε αμφιβολία το "τριφύλλι" στην ανάπαυλα, ο Ολυμπιακός του την έδιωξε. Και όλα κύλησαν πολύ απλά για τους φιλοξενούμενους. Δίχως ιδιαίτερα κόλπα. Ο Καλάθης με τον Τζέιμς όριζαν την τύχη της μπάλας και οι παίκτες του Ολυμπιακού, να κυνηγάνε σαν παλαβοί. Καμία αμυντική ισορροπία πλέον αφού όταν βρίσκεσαι τόσο πίσω στο σκορ, το μόνο που σε νοιάζει είναι να το ανατρέψεις. Και θολώνεις, πιέζεσαι, αισθάνεσαι ότι πρέπει να βιαστείς.

Μπήκε ο Μπράουν και έβαλε ένα τρίποντο, έχασε μια σημαντική βολή, όλα έγιναν άνω-κάτω με απόλυτο ρίσκο από την πλευρά του Ολυμπιακού και η αλήθεια είναι ότι πλησίασε σε απόσταση βολής. Και επειδή την περίφημη φάση (σφύριγμα Παναγιώτη Αναστόπουλου) , την είδα μετά κι εγώ (δεν είχα μόνιτορ), να πω ότι δεν υπήρχε κανένα φάουλ του Παπαπέτρου στον Σίνγκλετον. Ο Αθηναίος ρέφερι ήθελε να βάλει το δικό του καθοριστικό "γκολάκι", ως άλλος… Νίκος Αναστόπουλος!

Η ιστορία έγραψε, ο Ολυμπιακός αν θέλει να ξαναφέρει τούμπα τη σειρά, πρέπει να πάει ήρεμος στο ΟΑΚΑ, να παίξουν καλύτερα οι περισσότεροι από τους παίκτες του και να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητές τους. Και συγγνώμη αν γίνομαι κουραστικός, απλά όπως πρότεινα την Κυριακή να μην ξεγράψετε τον Παναθηναϊκό, προτείνω το ίδιο τώρα για τον Ολυμπιακό.

Οι "ερυθρόλευκοι" δεν είναι ξοφλημένοι. Απλά, αν νικήσουν και πάλι στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ίσως καλύτερα να ζητήσουν να παίξουν εκεί και τον τέταρτο τελικό. Ας το 'χουν το ΣΕΦ για προπονήσεις. Και το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ότι δεν το γράφω για πλάκα. Τα λέμε μετά τον τρίτο αγώνα…