Ο Μίλαν Τόμιτς στο τέλος του αγώνα στη Λιθουανία, έβγαλε ένα μείγμα εκνευρισμού και παραπόνου για την κλασική γκρίνια των Ολυμπιακών ακόμη και όταν κερδίζουν. "Είτε με 3 , είτε με 33 πόντους διαφορά, είναι νίκη και πρέπει να χαιρόμαστε" είπε ο Μίλαν. Εγώ τον καταλαβαίνω. Έχει δίκιο γιατί το ζει από μέσα και "πονάει" πολύ αυτή την ομάδα εδώ και 23 χρόνια. Ναι, ήταν ενοχλημένος γιατί ο Ολυμπιακός έχει ένα σωρό προβλήματα και λίγοι τα αναγνωρίζουν. Προσωπικά τα αναγνωρίζω εις διπλούν, του δίνω όλο το δίκιο της γης και απλά θέλω να προσθέσω:

Δε φταίνε τα προβλήματα αν ο Πέτγουεϊ σουτάρει "κάστανο", μετά φοβάται να σουτάρει και μετά ξανασουτάρει. Δε φταίνε τα προβλήματα, αλλά τα μισά πικ ‘ν ρολ πάνε στον βρόντο. Δε φταίνε τα προβλήματα, αν η ομάδα δεν έχει ηρεμία. Δε φταίνε τα προβλήματα, αν ο κόσμος ζει με αμφιβολία για το ποιος είναι ο προπονητής. Σίγουρα για αυτό δε φταίει και ο ίδιος και μπράβο του, που το παλεύει. Η ομάδα συνεχίζει αήττητη. Εγώ θεωρώ πως δεν υπάρχουν ήρωες. Και στην τελική όλοι δίκιο έχουν. Και η ομάδα που το παλεύει και ο κόσμος που τη λατρεύει και δεν αντέχει να βλέπει τον Σακούρ να παριστάνει τον... Ανφέρνι Χάρνταγουεϊ. Απλά υπάρχουν σωστοί επαγγελματίες και τεράστιοι παίκτες. Όπως είναι ο Σπανούλης. Ή όπως είναι ο Σλούκας.

Στα προβλήματα της ομάδας, θα προσθέσω το άσχημο ματς των δυο πόιντ- γκάρντ και την κατάληξη στη θέση "4" να παλεύει για τα πάντα ο Αγραβάνης και ο Πέτγουεϊ να αποδίδει μόνο στις άμυνες ψηλά. Ναι, έχει τη μέση του, αλλά τόσο αυτός όσο και ο Ντάνστον δεν έχουν περιθώρια να δικαιολογηθούν. Α, κακός ήταν και ο Χάντερ. Η ομάδα του λιμανιού, είναι εύκολος στόχος. Αυτοί που πρέπει να την προστατέψουν έιναι πρώτα οι Αγγελόπουλοι και μετά όσοι είναι στα αποδυτήρια. Ο κόσμος δεν αλλάζει. Η γκρίνια θα υπάρχει γιατί είναι και… χόμπι κάποιων. Οπότε κλείνεις τα αυτιά και συνεχίζεις. Αλλά πρέπει και να παίζεις καλά. Όχι να προσφέρεις χρυσές σελίδες στην ιστορία των αντιπάλων. Στη Ν. Κηφισιά ακόμη γιορτάζουν, παραλίγο να το γευτούν και στην Κλαπέιντα. Α μην το ξεχάσω. Η ΤΣΣΚΑ με το ζόρι νίκησε την Τσεντεβίτα, αλλά εκεί δε ζήτησαν τον διωγμό του Χάινς και του Τεόντοσιτς...

Από ‘και και πέρα: Δε γίνεται να σας κοροϊδεύει κανείς. Διαφορά 8 πόντων με μια ομάδα που σούταρε στο γάμο του Καραγκιόζη, είναι αριθμός αστείος. Και την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός, μπορεί να μη "ντύθηκε" Παναθηναϊκός, αλλά και το 8/17 δεν το λες άσχημο για ένα ημίχρονο. Τα πράγματα ήταν πολύ απλά και δε χρειάζεται κάποιος από εσάς να είναι βαθυστόχαστος αναλυτής του αθλήματος. Οι πειραιώτες μπήκαν στο ματς για διαγωνισμό λαθών. Εδώ σε δυο φάσεις, πάσαραν στα χέρια αντιπάλων τους μέσα στη ρακέτα. Σα να δίνει το στόπερ τη μπάλα στο σέντερ φορ και να του λέει "έλα βάλτο μας". Η εικόνα διαφοροποιήθηκε για την ελληνική ομάδα, μόνο όταν έβαλε κάποια καλάθια ο Σπανούλης, άλλαξε ρυθμό ο Σλούκας και πίεσε ο Λαφαγιέτ. Όμως παιχνίδι στο ποστ δεν υπάρχει και το ξέρουμε.

Άρα, προσπαθείς να κερδίσεις με τα όπλα που διαθέτεις. Και σε αυτό το 20λεπτο, με τόσα λάθη και τέτοιο μπάσκετ, μάλλον ήταν καλό δώρο το 0/11 τρίποντα της Νεπτούνας. Κι αυτοί οι Λιθουανοί, κάθε φορά που έβγαζαν σωστό τρανζίσιον σκόραραν με χαρακτηριστική άνεση. Μόλις πήγαιναν να σουτάρουν από απόσταση αναστέναζε η στεφάνη. Από την άλλη, μην παραβλέψουμε ποτέ πως ο Ολυμπιακός έχει κυριολεκτικά έναν σέντερ υγιή, ένα 4αρι σε καλή κατάσταση και ένα 3αρι, που καλείται πολλές φορές να κάνει τα πάντα! Τι να πεις;

Όλα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δικαιολογίες και όπως έγραψα πιο πάνω, ναι, παίζουν ρόλο. Όμως τα σκαμπανεβάσματα και το σύστημα "γιοφύρι της Άρτας" δε βοηθάνε τον Ολυμπιακό. Χτίζεις διαφορές και τις γκρεμίζεις. Χτίζεις διαφορές και τις χάνεις. Τόσο εύκολα, τόσο απλά. Τα λάθη έδωσαν και πήραν στο δεύτερο ημίχρονο και έβλαψαν τον Ολυμπιακό. Όταν το ματς πήγε στο τέλος, οι Λιθουανοί "λιποθύμησαν". Εκεί "μίλησαν" οι φανέλες.

Μίλησε ο Σπανούλης των ρεκόρ, μίλησε ο Ολυμπιακός που ακόμη και την εφηβική του ομάδα να είχε, μάλλον θα κέρδιζε με το όνομά του. Το πήραν το ματς στο λιμάνι, έχουν 3/3 και συνεχίζουν. Υπόκλιση φυσικά στον Σπανούλη, όχι για τους 34 πόντους, αλλά γιατί έκανε "μπαμ" από χιλιόμετρα, ότι ήταν ικανός να μείνει στη Λιθουανία και ένα μήνα, ικανός να παίξει και είκοσι παρατάσεις, αρκεί να μην χάσει. Να μην φύγει με κατεβασμένο κεφάλι!

Θα πρέπει να τελειώσει μια και καλή το θέμα με τον προπονητή. Επιμένω. Ναι, μέσα στα αποδυτήρια δεν ασχολούνται, αλλά η περιραίουσα ατμόσφαιρα πάντα είναι ενοχλητική. Οι Αγγελόπουλοι έχουν ενημερώσει τον Τόμιτς για τις κινήσεις τους. Η επιτυχία της ομάδας, είναι δεδομένη ως αποτέλεσμα. Το ότι θα πρέπει να παίξει καλύτερα είναι δεδομένο. Τα ροζ φύλλα αγώνα αποτελούν "φάρμακο", αλλά πρέπει να δείξει και μια διάρκεια ο Ολυμπιακός στο γήπεδο. Αυτό μάλλον θα γίνει, μόλις αποκτήσει και ποστ απ παιχνίδι(Πρίντεζης), μόλις αμυνθεί καλύτερα και βγάλει έξτρα ενέργεια(Ντάρντεν) και φυσικά μόλις βρει έξτρα αξιόπιστο σουτ και δύναμη(Παπαπέτρου). Για να δούμε,,,