Εδώ όμως μιλάμε για μπάλα, για συστήματα, για ένα άθλημα στο οποίο κάθε 90λεπτο κρίνεσαι. Και θα κριθούν στο λιμάνι για τα «μαύρα χάλια τους», όπως κρίθηκαν μετά τον θρίαμβο στην Μασσαλία.

Όμως η ήττα στην Αρκαδία δεν έγινε κατά τύχη. Υπήρξαν δεδομένα που διαμόρφωσαν την όλη κατάσταση.

Πολλοί θα πουν πως ο Βαλβέρδε έχει αποκλειστικά και μόνο την ευθύνη, μα είναι λάθος. Όλοι κερδίζουν και όλοι χάνουν. Και με ένα τέτοιο αποτέλεσμα ευθύνονται άπαντες. Αυτό δεν ήταν Ολυμπιακός που είδαν τα ματάκια μας στο γήπεδο της Τρίπολης. Μια ομάδα άψυχη, που έγινε πανεύκολη λεία στις διαθέσεις των παικτών του Τσιώλη.

Ο εξαιρετικός Έλληνας τεχνικός, είχε ετοιμάσει τους ποδοσφαιριστές του για να υποδεχτούν με «κοφτερά δόντια» τους θριαμβευτές του Βελοντρόμ. Και αυτό συνέβη... Ο Αστέρας ήταν στημένος εξαιρετικά, αλλά σημασία έχει, τι έκανε ο Ολυμπιακός! Αυτό προσπαθούμε να αναλύσουμε σε τούτες τις αράδες.

Ε λοιπόν, δεν έκανε τίποτα. Κακές συνεργασίες, ασύνδετες οι γραμμές και δόσεις γκαντεμιάς ως συνήθως με κορυφαία στιγμή, την αλλαγή του Μέλμπεργκ. Ο Σουηδός πάταγε πολύ καλά με τον Παπαδόπουλο στο χορτάρι και δεν έδιναν ευκαιρία στους γηπεδούχους να ενοχλήσουν την περιοχή της ομάδας τους.

Να αποφασίσουν κιόλας...

Επίσης, είναι λάθος να φάει όλο το ανάθεμα ο Μέγκιερι. Εδώ που τα λέμε, ας αποφασίσουν και στο λιμάνι, τι θέλουν! Θα στηριχθεί ο Ούγγρος και θα αποτελέσει των βασικό πορτιέρο των επόμενων χρόνων, ή είναι υπηρεσιακός, μέχρι να γίνει κάποια μεταγραφή; Γιατί είναι λάθος τη μια μέρα να τον αποθεώνουν και την άλλη να τον... χρεώνουν! Toυ "έκατσε η φάση του πέναλτι του "έκατσε η έξοδος του Μεσολογγίου, μα πιστέψτε με, δεν έχουν μικρότερη συμβολή στο στραπατσάρισμα άλλοι συμπαίκτες του.

Το ποδόσφαιρο είναι όμορφο άθλημα. Καταλαβαίνω τον εγωισμό των μεγάλων να μην θέλουν να χάνουν. «Ποια Τρίπολη;» λένε τώρα οι Ολυμπιακοί. Όμως η κάθε ομάδα έχει δικαίωμα στην ελπίδα και την πιθανότητα. Ο Αστέρας διεκδίκησε την ελπίδα και πήρε τεράστια νίκη.

Θέλω να γράψω όχι για να...συνηγορήσω στον Βαλβέρδε, αλλά επειδή είναι αλήθεια, ότι οι απουσίες της ομάδας ήταν πολύ σοβαρές. Όταν έχεις χάσει όλη την... κουλούρα, όταν στηρίζεσαι σε κάμποσα άτομα και όλα μαζί(δεν έχει προηγούμενο αυτό) δεν αγωνίζονται, είναι πραγματικά δύσκολο να συντονίσεις τις καταστάσεις. Είναι άδικο ο τρομερός Μανιάτης της Μασσαλίας, να «φάει κατηγορώ», όπως το ίδιο ισχύει και για τους άλλους.

Υπάρχει και μια διαφορά

Απλά, πρέπει να κρατήσετε κάτι σημαντικό: Είναι διαφορετικό να πηγαίνεις σε μια δύσκολη έδρα, να παίζεις «σφιχτά» και με 100% αυτοσυγκέντρωση να κάνεις το παιχνίδι σου σα «σφιχτή αλυσίδα» και είναι άλλη δουλειά,να υποχρεώνεσαι να κάνεις παιχνίδι υπερ-κατοχής κόντρα σε έναν υποδεέστερο αντίπαλο, που δεν έχει σκοπό (τουλάχιστον στην αρχή) να σε κερδίσει, αλλά απλά, να μην φάει γκολ και να καταφέρει να αρπάξει τουλάχιστον έναν βαθμό.

Ο Ολυμπιακός έχασε, η ήττα αυτή είναι βαριά και ...ασήκωτη. Όμως το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει. Για να το διεκδικήσει και να ανατρέψει το εις βάρος του σκηνικό, θα πρέπει απλά, να γίνει και πάλι αυτό που θέλει ο κόσμος του. Αχτύπητος! Αν δεν μπορέσει, θα υπάρξει θέμα...