Ολυμπιακός: Άνοιξε η γη...

Ο Ολυμπιακός έχασε, αλλά κανείς δε μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να τον κατηγορήσει, πως δεν πάλεψε, πως δεν προσπάθησε, πως δεν μόχθησε, πως δεν κατάθεσε δυνάμεις για να δημιουργήσει για άλλη μια φορά πρόβλημα στην ΤΣΣΚΑ. Αυτό όμως είναι και ένα ζήτημα. Γιατί πλέον η ομάδα δεν αντέχει πολύ. Άνοιξε η γη ξαφνικά και την κατάπιε. Ένας Ολυμπιακός πραγματικά ταλαιπωρημένος, που γνώμη μου είναι, ότι μπορεί να έχει και λίγα κέρδη από αυτό το ματς, αρκεί να τα ‘χουν πάρει πρέφα οι αρμόδιοι. Όμως θα σας τα γράψω στο τέλος του άρθρου.

Αυτό που τώρα πρέπει να επισημανθεί για να μη το ξεχάσουμε, είναι ότι πραγματικά αυτή η ομάδα έχει κάνει πολλά μικρά και μεγάλα θαύματα. Όμως δεν είναι ομάδα που ‘χει αντοχές. Οι αρχηγοί της μεγάλωσαν, δε μπορούν μόνοι τους να κερδίσουν. Οι ξένοι της είναι περιορισμένων ικανοτήτων και εμπειρίας. Τα υπόλοιπα παιδιά, έχουν τις καλές και τις κακές στιγμές τους. Φυσικά οι αδελφοί Αγγελόπουλοι (ο Παναγιώτης έφυγε πριν τελειώσει το ματς αυτή τη φορά) και ο Ντέιβιντ Μπλάτ είναι υπεύθυνοι του σχηματισμού του ρόστερ και των όποιων καταστάσεων δημιουργήθηκαν.

Ο προπονητής πιστεύει στην ομάδα και έφτασε στο σημείο να μην πάρει ούτε κοντό, ούτε ψηλό όταν του το πρότειναν οι πρόεδροί του. Προς τιμήν του, το παραδέχθηκε. Θα πάει με αυτούς ως το τέλος. Τρελός ή παλικάρι; Εσείς τι λέτε; Όπως και να ‘χει θα το δείξει η συνέχεια. Ο Ολυμπιακός παίζει όσο αντέχει. Και απέναντι σε μια επιθετική ομάδα όπως η ΤΣΣΚΑ, οι Πειραιώτες άντεξαν και μετά.. εξαφανίστηκαν. Μπράβο στον κόσμο που έμεινε, στήριξε και χειροκρότησε ως το τέλος. Ήταν δύσκολο το διήμερο για τον Ολυμπιακό γενικά, όσοι έχουν μάθει να στηρίζουν αυτή την ομάδα, μένουν και δίπλα της σε όλα τα αθλήματα. Όχι κατά περίσταση ή κατ’ επιλογή.

Τι έλεγα; Α ναι, για την κούραση, την εξουθένωση και τον ρυθμό. Έτσι είναι παιδιά. Ο ένας έβαζε παίκτη των 2 εκατομμυρίων και έβγαζε του 1,5. Κάποια στιγμή βγήκαν ο Χάινς με τον Χίγκινς και τον Χάκετ. Και μπήκαν ο Χάντερ, ο Ντε Κολό και ο Κλάιμπερν. Θα μπορούσα κάπου εδώ να μη γράψω και κάτι άλλο. Όμως δεν είναι σωστό. Γιατί όταν την κερδίζει την ΤΣΣΚΑ «γράφουμε παπάδες». Οπότε θα πρέπει όλοι να κάνουμε το ίδιο και τώρα που έχασε. Η προσπάθεια γράφτηκε στην ιστορία, το ίδιο και η ήττα. Η πολεμική διάθεση των «ερυθρόλευκων» ήταν αυτή που τους έδωσε έξτρα ώθηση στο πρώτο μέρος. Ξεκινώντας από την άμυνα και με μοναδικό πρόβλημα τα τρίποντα του Σέρχιο, οι «ερυθρόλευκοι» άδραξαν τον χρόνο όπως αυτοί ήθελαν.

Όταν ο Πρίντεζης με τη λήξη του δεκαλέπτου έδωσε το προβάδισμα, όλα είχαν πάει όπως τα ήθελε ο Μπλάτ. Ισορροπία, ψυχραιμία τις περισσότερες φορές και σωστή στόχευση στις δεδομένες αδυναμίες των Ρώσων ανασταλτικά. Την ΤΣΣΚΑ άλλωστε την πληγώνεις στην άμυνά της, αρκεί να είσαι υπομονετικός και όχι όπως στο πρώτο 3λεπτο της δεύτερης περιόδου, που ο Μπλατ αναγκάστηκε να πάρει τάιμ άουτ, αφού οι παίκτες του είχαν χαλάσει το τρανζίσιον. Η χρησιμοποίηση από την αρχή του Λέντεϊ στο «4» , μπέρδεψε τον Ιτούδη, ενώ όταν ο Αμερικανός πήγε στο «5» μπορεί η ρωσική άμυνα να ανέπνευσε σε ύψη, αλλά ήταν η τετράδα Σπανούλη, Γκός, Παπανικολάου και Πρίντεζη που ήξερε πώς να δράσει.

Ο Μπλάτ ήξερε ότι το ματς θα κρινόταν στα… μετόπισθεν. Άρχισε από νωρίς να βάζει τον Τουπάν στην εξίωση και για να τα λέμε όλα, οι Ρώσοι είχαν μπλοκαριστεί και ζούσαν μόνο με «απομονώσεις» και « ένας με έναν» κυρίως με τον Ντε Κολό. Η αλήθεια είναι λοιπόν, ότι στην δεύτερη περίοδο ο Ολυμπιακός δε κώλωσε να κάνει το ματς φαρ- ουέστ. Βρήκαν λύσεις και οι αντίπαλοί του, με αποτέλεσμα το σκορ να… ταξιδέψει. Όταν βέβαια αφήνεις την ΤΣΣΚΑ να βάλει πολλά γκολ, παίρνεις και ένα ρίσκο.

Όπως και να ‘χει, τις εντυπώσεις στο 20λεπτο τις κέρδισε ο Ολυμπιακός κι ας ήταν πίσω έναν πόντο. Σε ένα διάστημα με εξαιρετικό ποσοστό και για τους δυο στο τρίποντο (62,5% - 54,5%). Ο κόσμος είχε ευχαριστηθεί με την ψυχή του το πρώτο ημίχρονο, αλλά το ντουέτο Ροντρίγκεθ-Ντε Κολό έπρεπε να πάψει να δουλεύει καλά, για να κρατούσε η ελληνική ομάδα το ροζ φύλλο στην πόλη της. Από την πλευρά του, ο Ολυμπιακός είχε στηριχθεί σε Σπανούλη και Λεντέι. Με δυο λόγια είχαν από δυο παίκτες που έκαναν… θόρυβο, όμως παράλληλα υπήρξαν και άλλα «κλειδιά».

Για τον Ολυμπιακό καλή δουλειά οι Πρίντεζης- Βεζένκοφ και για την ΤΣΣΚΑ ο Κλάιμπερν. Και αν υπήρξε κάτι που θέλησαν να συνεχίσουν οι δυο προπονητές στο δεύτερο μέρος, ήταν η επιθετικότητα με τον Ολυμπιακό ωστόσο να ‘χει να αντιμετωπίσει και τα πολλά φάουλ. Η περιφέρειά του είναι ήδη πληγωμένη (Στρέλνιεκς), ε, σκεφτείτε ότι έπρεπε να βγει το δεύτερο μέρος με τους Σπανούλη και Ουέμπερ να ‘χουν από τέσσερα. Ήταν τεράστια η διάθεση, αλλά το ίδιο μεγάλη πλέον ήταν και η διαφορά λύσεων από τον πάγκο. Και όσο πέρναγε η ώρα, αυτό γινόταν όλο και πιο ευδιάκριτο. Με ένα μίνι ξέσπασμα οι Ρώσοι αύξησαν την διαφορά και μπήκαν ξεκάθαρα στη θέση του οδηγού για την τελευταία περίοδο.

Κάθε φορά που υπήρχε ο Σερχιο στο παιχνίδι, η «αρκούδα» είχε και δόντια και νύχια. Μια ομάδα που –ακόμη τουλάχιστον- δεν πείθει κανέναν ότι είναι το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά ξεκάθαρα έχει παικταράδες με πρώτο και καλύτερο τον Ισπανό. Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός έβαλε 15 πόντους, οι αριθμοί έπεσαν και πλέον χρειαζόταν πέρα από τη φωνή του κόσμου και υπερπροσπάθεια. Δε ήταν εύκολο. Ο Μπλατ δοκίμασε σχήμα... καμικάζι με Ουέμπερ, Γκός και Σπανούλη. Τίποτα. Όλα είχαν τελειώσει στα τελευταία λεπτά της τρίτης περιόδου, όταν ο Σέρχιο μοίραζε σα… φιστίκια τις ασίστ. Το ματς ολοκληρώθηκε με τους Αμερικανούς της ΤΣΣΚΑ να σπάνε τη μπασκέτα από τα καρφώματα. Όπως σας έγραψα και στην αρχή, ο Ολυμπιακός έχει όλη την καλή διάθεση, αλλά δεν έχει τη δυναμική.

Σας είχα υποσχεθεί και κάποια ίσως καλά μαντάτα. Στο διάστημα που η ομάδα ήταν ζωντανή στην διεκδίκηση του αποτελέσματος, έδειξε κουράγια και πάθος. Μπορούν να το διατηρήσουν. Μπορούν να συνεργαστούν καλύτερα. Τα ποσοστά ήταν καλά, οι συνεργασίες στην άμυνα εξαιρετικές, γενικά υπήρξε παλμός. Επιβάλλεται να αυξηθεί. Για να γίνει αυτό, πρέπει κάποιοι από τους ξένους να παίξουν καλύτερα (μπορούν;), κάποιοι από τους Έλληνες να αντέξουν περισσότερο (μπορούν;), ο Μπλάτ να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τους πιο έτοιμους να «πεθάνουν» στο παρκέ. Να ανακατέψει την τράπουλα.

Πλέον, είναι επιβεβλημένο να πέσει… χειροβομβίδα. Πήρε μεγάλο ρίσκο ο κόουτς να τους στηρίξει όλους και να αρνηθεί την ενίσχυση. Του προτάθηκε να πάρει και αντι-Στρέλνιεκς και ψηλό. Δε θέλησε, έχει τις αρχές του και είναι σεβαστό. Όμως ο Ολυμπιακός είναι στα πρόθυρα αποχώρησης από το πρωτάθλημα και στο… άγνωστο στην Ευρωλίγκα. Καθυστέρησε να επιλέξει έβδομο ξένο και έφερε τον Ουέμπερ. Ο ίδιος πιστεύει πολύ. Δικαίωμά του. Ο κόσμος τον χειροκρότησε και πάλι. Άρα στηρίζεται και σωστά γιατί κι αυτός έχει περάσει κάποια θέματα τους τελευταίους μήνες.

Τι μένει να δούμε; Αν αυτή η ομάδα μπορεί να αντέξει στον ρυθμό που προσπαθεί και επιλέγει να παίξει ο προπονητής της. Ο Φεβρουάριος ήταν δράμα, ο Μάρτιος μπήκε με ΤΣΣΚΑ. Για να δούμε…