Ολυμπιακός: Κόουτς τι έχεις πάθει;
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος αναρωτιέται αν όλα όσα έγιναν στα ματς με τη Ντινάμο έπρεπε να γίνουν ή ο Μαρτίνς έχει απλά κουραστεί.
Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από την Ντινάμο. Το ταξίδι στην Ευρώπη ολοκληρώθηκε. Και υπεύθυνος για αυτό είναι ο ίδιος.
Όχι, δε μειώνω τους Ουκρανούς, αλλά ούτε θα δεχθώ από κάποιον να με πείσει ότι η ομάδα του Πειραιά αντιμετώπιζε την Σεβίλλη, την Τσέλσι ή κάποια άλλη τέλος πάντων μεγάλη ομάδα που πραγματικά θα ήταν το ακλόνητο φαβορί. Τι είδαμε στα 180 και κάτι λεπτά;
Μια ενδεκάδα κακή στο "Καραϊσκάκη". Να παίρνει δώρο γκολ στην αρχή του ματς και γκολάρα στο τέλος του ημιχρόνου. Και να μην κερδίζει με τον Μαρτίνς να κάνει αλλαγές μετά το 82’!!! Και έναν Ολυμπιακό με πάλι εμμονικές επιλογές από τον πάγκο να παρατάσσεται στο Κίεβο.
Και δεν αναφέρομαι καν στο ματς με την ΑΕΚ, όπου η αρχική επιλογή του Πορτογάλου, ήταν για τα πανηγύρια και σώθηκε από το εκπληκτικό δεύτερο μέρος της ομάδας. Ξέρετε πολύ καλά, πως δεν υπήρχε αγώνας που να μην στήριξα τις επιλογές του Μαρτίνς. Με επιχειρήματα. Και δεν είμαι από αυτούς που απαιτούν «κεφάλια».
Όμως, δε γίνεται να μη γράφω και την αλήθεια. Τι θα μοιράζομαι μαζί σας; Ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. Είναι πραγματικά κρίμα για τον κόσμο και την ομάδα, γιατί η Ντινάμο δεν ήταν θεριό. Μπορούσε ένας νορμάλ Ολυμπιακός να τους αποκλείσει. Και σίγουρα ένας Ολυμπιακός που θα 'χε ένα κανονικό στόπερ και ένα φορ με… αυγά. Αυτό είναι και θέμα διοίκησης.
Όπως και να ‘χει, πιστεύω ότι μόλις ήρθαν τα μεγάλα και ζόρικα ματς και χτύπησε και ο Ελαμπντελαουί, ο Μαρτίνς αγχώθηκε πολύ. Ίσως «πνίγηκε» από πίεση. Δεν ξέρω. Η ομάδα έχει δουλέψει, κάνει μπαμ. Επιμένω ότι στου Ρέντη εργάζονται και δεν αμολάνε αετό. Είμαι βέβαιος για αυτό. Όμως οι επιλογές του στην ενδεκάδα κάθε φορά, είναι και… Kinder έκπληξη.
Σ’ αυτό δεν διαφωνείτε, είμαι σίγουρος. Η αλήθεια είναι πως όταν ο Σολ έκανε το 1-0, οι φίλοι του Ολυμπιακού πίστευαν πως η ομάδα τους μπορούσε. Μα και στο Καραϊσκάκη το ίδιο έγινε. Γενικά, οι Πειραιώτες έφυγαν από την διοργάνωση και τους έμεινε ότι «μπορούσαν». Και είναι το χειρότερο αυτό και έχει συμβεί και άλλες σεζόν. Όμως σημασία δεν έχει ποιος μπορεί, αλλά ποιος το καταφέρνει.
Ένα πρώτο μέρος, που πίστεψαν όλοι ότι οι Πειραιώτες θα 'ταν προσεκτικοί. Δε θα ανησυχούσαν. Κι όμως, δυο ουσιαστικές φάσεις είχε η Ντινάμο. Στη μια σκόραρε, στην άλλη (καθυστερήσεις), το έσωσε ο Σα. Δεν υπάρχει ματς που ο Πορτογάλος δε θα βγάλει ένα-δυο σίγουρα τέρματα.
Το 1-0 , ήταν η αποθέωση του «δε μπορώ να διώξω τη μπάλα». Ο Σόλ μόνος του έσωσε μια φαινομενικά στραβή επίθεση. Κράτησε τη μπάλα ζωντανή, έφυγε μακριά αριστερά, σουλάτσαρε μετά εντός περιοχής και ενώ την ίδια ώρα οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ανόητες ενέργειες απέναντι στους αντιπάλους τους. Όταν λοιπόν ήρθε και πάλι η μπάλα στον Ισπανό, έβαλε το γκολ.
Είπαμε και σήμερα: Φόρ και στόπερ με… αυγά. Αν τους είχε και ζωντανός θα ήταν στο πρωτάθλημα και τη Ντινάμο θα είχε περάσει. Κατά τα άλλα, είναι αλήθεια ότι δεν δυσκολεύονταν να φτάσουν σε θέση απειλής. Και από αριστερά υπήρξαν συνεργασίες και ο Φορτούνης τσούλησε το τόπι σωστά κάμποσες φορές. Όμως μόλις έπρεπε κάτι καλό να σκαρώσουν, τα έκαναν μαντάρα.
Πότε δεν είχαν πάσα σε σωστό χρόνο, πότε χαμηλές σέντρες λες και δεν έφαγαν το σνακ στο ξενοδοχείο όταν ξύπνησαν το απόγευμα, γενικά λίγο… τουρλουμπούκι η δουλειά. Ο Μαρτίνς επέμεινε στον Τσιμίκα αντί του Κούτρη και έβαλε ξανά τον Ζιλ Ντίας βασικό, διαψεύδοντας όλους αυτούς (δεν ήταν λίγοι) που πίστευαν ότι αυτή τη φορά θα πάει με τον Μασούρα.
Ο Πορτογάλος πορεύτηκε με τους συμπατριώτες του στα άκρα δίπλα στον Φορτούνη και πίσω από τον Χασάν που και αυτός πήρε φανέλα βασικού αντί του Γκερέρο. Ο Ζιλ Ντίας λοιπόν δεν έδωσε κάτι και για αυτό έγινε στην ανάπαυλα αυτό που πίστευαν οι ρεπόρτερ ότι θα γίνει στο ξεκίνημα. Μπήκε ο Μασούρας δηλαδή.
ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΡΙΣΚΟ
Η δεξιά πλευρά έγινε ίδια με το δεύτερο μέρος κόντρα στον ΑΕΚ, με Τοροσίδη- Ποντένσε. Ο Μαρτίνς μάλιστα αποφάσισε για το τελευταίο ημίωρο να πάρει ένα περίεργο ρίσκο. Και εξηγούμαι: Έβαλε τον Νάτχο αντί του Μπουχαλάκη. Εντάξει, μείωσε τα τρεξίματα, αλλά θέλησε να αυξήσει την ποιότητα και την κυκλοφορία.
Όμως ταυτόχρονα έκανε το… αντίθετο λίγο πιο μπροστά. Έβγαλε τον Φορτούνη και έβαλε τον Γκερέρο για να πιέσει περισσότερο. Λογικό και εγώ θα τον έβαζα τον Ισπανό, αλλά θα έβγαζα άλλον παίκτη, αφού δε θα είχα να χάσω κάτι.
Ο Φορτούνης ήταν ο μόνος που κατανάλωνε μέτρα με τη μπάλα, που άλλαζε παιχνίδι, που προσπαθούσε γενικά και απειλούσε τους Ουκρανούς. Δεν έκανε εμφάνιση- Μέσι, αλλά δε πιστεύω ότι ήταν ο χειρότερος εκείνη τη στιγμή. Ταυτόχρονα, οι γραμμές πήγαν στα… ύψη.
Παρακινδυνευμένο πολύ αλλά τέτοια ώρα- τέτοια λόγια. Σισέ και Μεριά με ρίσκο στο ύψος του κέντρου και ό,τι γίνει. Ο Χασάν στο 74’ έχασε την ευκαιρία να κάνει άνω- κάτω το παιχνίδι και από ‘κει και πέρα, όπως όλοι είδατε, οι προσπάθειες ήταν «χύμα στο κύμα».
Το σύστημα «ό,τι να 'ναι» κυριάρχησε, οι Ουκρανοί είδαν τον Μπόικο να «νικάει» τον Γκερέρο και τον Νάτχο, είμαι βέβαιος πως όσοι βλέπατε το ματς στην τηλεόραση ουρλιάζατε «ένα σέντερ φορ να ‘χαμε» και κάπως έτσι, ολοκληρώθηκε η περιπέτεια του Ολυμπιακού στην Ευρώπη.
Κρίμα, θεωρώ η ομάδα μπορούσε να πάει πιο μακριά. Με αυτό είμαι 100% βέβαιος ότι συμφωνούν στην ΠΑΕ και στον κόσμο. Αν σας τρόμαξε η Ντινάμο (νοικοκυρεμένο σύνολο και ως εκεί), με συγχωρείτε, εγώ διαφωνώ. Τώρα θα πρέπει ο Ολυμπιακός να διατηρήσει τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα και να πάει για το κύπελλο (αν και ποιο κύπελλο;). Τέλος πάντων.
Το καλύτερο που 'χουν να κάνουν είναι να βρουν ανάσες να δώσουν στον Γκιλιέρμε και πάνω απ’ όλα, να ηρεμήσει ο Μαρτίνς και να δει πάλι καθαρά τα πράγματα. Εξαφανίζει εύκολα παίκτες μετά από κακές επιδόσεις, αλλά δε το κάνει με όλους.
Ο Μεριά χάθηκε μετά την Κρήτη και ξαφνικά έπαιξε δυο σερί ματς δεξί μπακ! Ο Κούτρης μετά την Τούμπα. Ο Χριστοδουλόπουλος μη ξεχνάτε ότι είχε… εξαφανιστεί καιρό. Ο Χασάν το ίδιο και τώρα είναι μπαστακωμένος στην ενδεκάδα. Πλέον η νέα μόδα είναι ο… Ζολ Ντίας που ο άνθρωπος ακόμα καλά- καλά δε ξέρει τους συμπαίκτες του.
Τελειώνω ξεκαθαρίζοντας, πως ο Μαρτίνς έχει κάνει δουλειά στον Ολυμπιακό. Εμπειρικά απλά λέω, ότι κάτι έχει. Δε ξέρω τι, δεν είμαι στου Ρέντη. Μια κουβέντα μαζί του, θα είχε κέρδος από τους ανθρώπους της ομάδας. Κρίμα για τους «ερυθρόλευκους» επιμένω, χάθηκε καλή ευκαιρία για τους «16». Τα λέμε μετά τον ΟΦΗ…
ΥΓ. Για το μπάσκετ θα τα πούμε σύντομα. Αυτή δεν ήταν εμφάνιση. Από ένα σημείο και μετά ήταν… παιδική χαρά. Και δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Φλεβάρη σούπερ μπάσκετ, είχε υποσχεθεί ο Μπλάτ. Εκτός αν έχουμε Δεκέμβρη ακόμη…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
