Όταν έχεις κερδίσει στο Μόναχο και την Ρεάλ, είναι λογικό ο κόσμος σου να βλέπει την Μπούντουτσνοστ σα… μεζεδάκι. Βέβαια ακριβώς έτσι δεν είναι, μιας και οι Μαυροβούνιοι προέρχονταν από τη νίκη κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, άγχος δεν είχαν, κανείς δε τους πίεζε ντε και καλά να κερδίζουν και ο μοναδικός που «χτυπιόταν» ήταν ο πρόεδρός τους με το θαλασσί πουκάμισο, που καθόταν μπροστά από τα δημοσιογραφικά εντός αγωνιστικού χώρου.

Η δουλειά έγινε για τον Ολυμπιακό και πλέον με καθαρό μυαλό, ηρεμία και καλύτερο βαθμολογικό πλασάρισμα, μπορούν να ετοιμαστούν για το ζόρικο «πακετάκι» που έρχεται. Πρώτα στην «φωλιά» της Ζαλγκίρις και μετά εντός έδρας με τη δυνατή και ποιοτικότατη φέτος Έφες!

Ο Μπλάτ ξέρει πολύ καλά ότι μόνο καλύτερη μπορεί να γίνει η ομάδα και το διαπιστώνουν και οι παίκτες. Αυτό μετράει. Τα αποδυτήρια. Όλοι οι απ’έξω ας λένε ό,τι θέλουν. Παράλληλα συνεχίζεται και η αναζήτηση παίκτη. Δε το κρύβουν, ψάχνουν έναν άνθρωπο που θα μπορεί να δώσει κι άλλη πίεση κι άλλο «γκάζωμα», έξτρα ώθηση σε άμυνα και επίθεση. Ονόματα οι ατζέντηδες αραδιάζουν με το σωρό. Το θέμα είναι, να βρει ο Μπλατ αυτόν που θα του κάνει τη δουλειά και κυρίως, θα προσαρμοστεί το ταχύτερο δυνατό. Μπαίνουμε στον Δεκέμβρη, ο Ολυμπιακός μπορεί να «στείλει μηνύματα» αρκεί να φτιάξει ακόμη περισσότερο όλα όσα θίξαμε μετά τις ήττες στο ΟΑΚΑ και τα οποία, ξεκίνησαν να τα βελτιώνουν σε γοργούς ρυθμούς.

Ο αεριωθούμενος Λέντεϊ ξεσήκωσε το γήπεδο, την ώρα που ο Σπανούλης έβγαζε κάμποση από την ασφάλεια που παρέχει. Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι πως κέρδισε με σωστό τρόπο, σεβάστηκε την αντίπαλό του και πάνω απ’όλα, όσο πέρναγε η ώρα το γκάζι αυξανόταν. Πήρε κάτι απ’ όλους τους παίκτες ο Μπλατ και το ακόμη καλύτερο; Δε χρειάστηκε ο Γκος να οργιάσει και είναι μάγκας ο Αμερικανός που ούτε εκβίασε προσπάθειες, ούτε έψαξε το κάτι παραπάνω. Γιατί δε χρειαζόταν… Μέχρι το 15’ η ομάδα είχε 93% στα δίποντα, από μόνο του αυτό δείχνει πολλά. Επίσης στο ίδιο διάστημα οι Μαυροβούνιοι είχαν περιοριστεί σε 2/4 τρίποντα. Και μη κολλάτε στο δυο, αλλά να κοιτάτε το τέσσερα.

Μια ομάδα που «πυροβολεί με μανία», είχε περιοριστεί από το σωστό κυνήγι των παικτών του Μπλατ. Δοκίμασε κάμποσα ο Αμερικανός και βρέθηκε πολύ ώρα στο παρκέ για αυτό τον λόγο με τρεις κοντούς. Είδαμε Γκος- Μάντζαρη- Σπανούλη. Είδαμε τον Στρέλνιεκς με τους δυο Έλληνες, γενικά όπως και στο ματς με την Ρεάλ, ο Μπλατ παρουσίασε ουκ ολίγες φορές πεντάδες από… περσινό Ολυμπιακό. Ο Λέντεϊ ήταν αυτός που είχε κάνει καλά τη δουλειά παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Πρίντεζη. Ναι, στη θέση «4» υπήρχε ξεκάθαρη υπεροπλία, την ώρα που ο Τζίκιτς ούρλιαζε στους παίκτες του. Η Μπούντουτσνοστ είχε σωστό προσανατολισμό, κάθε φορά που προσπαθούσε να «ταΐσει» τους ψηλούς της.

Μόλις όμως αισθάνονταν την ανάγκη ντε και καλά να απειλήσουν από μακριά, έχαναν τον χρόνο της επίθεσης. Η σωστή πίεση ψηλά που λέγαμε των «ερυθρόλευκων»… Τα ποσοστά του Ολυμπιακού έπεσαν στο τελευταίο πεντάλεπτο του ημιχρόνου, αλλά η δημιουργία (13 ασίστ) και τα ριμπάουντ (20) ήταν αυτά που του χάρισαν το προβάδισμα των επτά πόντων. Ωστόσο, μιας και στάθηκα ξεχωριστά στο πρώτο μέρος του αγώνα (λόγω της επίθεσης των Μαυροβούνιων και κυρίως της κόκκινης άμυνας), οφείλω να γράφω (για εκατομμυριοστή φορά) ότι δεν γίνεται η ομάδα να τελειώνει 20λεπτο με 8/15 βολές)! Στην τελική για τη συνέχεια δεν έχω να σας πω πολλά. Ήταν ένα… πάρτι του Λέντεϊ το δεύτερο μέρος, όμως πάνω απ’ όλα, αυτό που ξεχώρισε ήταν η άμυνα του Ολυμπιακού που σκλήρυνε ακόμη περισσότερο. Πίεσαν σε όλο το γήπεδο οι «ερυθρόλευκοι», ο Μπλατ ήθελε να δει –λογικό- και πράγματα που θα του χρειαστούν στα επόμενα δύσκολα παιχνίδια.

Παίκτες όπως ο Γκόρντιτς ή ο Κλάρκ με τον Τζάκσον είχαν φτάσει μαζί στο 8/24 δίποντα όταν έληξε η τρίτη περίοδος, ενώ ο Όμιτς βγήκε τραυματίας και την ίδια ώρα ο Τζίκιτς του «τα έχωνε» λέγοντας του ακόμη και ότι έκανε θέατρο!!! Είχε νευριάσει με το δίκιο του ο συμπαθέστατος προπονητής των Μαυροβούνιων μιας και οι μπασκετμπολίστες του, όχι απλά είχαν ξεχάσει να παίζουν λογικά, αλλά διαλύθηκαν στην άμυνά τους, κάνοντας το ΣΕΦ «τόπο μαρτυρίου» για τους ίδιους σε κάθε κόκκινη επίθεση. Η διαφορά αυξομειωνόταν όπως ήθελε ο Ολυμπιακός. Οι αλλαγές που έγιναν στην τελευταία περίοδο από τον Μπλάτ αφορούσαν αποκλειστικά και μόνο τη διατήρηση ρυθμού και παράλληλα τη δοκιμή σχημάτων και ειδικών καταστάσεων. Ο Ολυμπιακός έβγαλε εύκολα ένα παιχνίδι που του ήρθε μετά από ένα… βουνό υποχρεώσεων. Κι όμως χρειάστηκε να έρθει η δέκατη αγωνιστική για να' χει έναν τέτοιο αγώνα. Άτιμο πρόγραμμα, όμως θεωρώ ότι το ρεκόρ είναι μια χαρά. Τα λέμε μετά τη Ζαλγκίρις…