Ολυμπιακός-παράδεισος-κόλαση-Ευρώπη
Ένας προπονητής που θέλει να παίξει μπάλα, ένας αντίπαλος που άθελά του έδειξε τον δρόμο, οι μεταγραφές που χρειάζονται, οι βλακείες που δεν χρειάζονται και μια ομάδα που καλείται ξανά να πορευτεί ολομόναχη στην Ευρώπη. Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος.
Του 'στησε καρτέρι η πανούργα η μοίρα του, αλλά κατάφερε να ξεφύγει. Με τον Βατσλίκ να μην είναι σταθερός στα 120 λεπτά, αλλά να πιάνει το κρίσιμο πέναλτι και με τους υπόλοιπους να υποβάλλουν τους εαυτούς τους σε ένα ανελέητο... μαστίγιο-καρότο. Ο Κορμπεράν ίσως μέσα σε 20 ημέρες να έχει πάρει κάμποσα χρονάκια πάνω του. Ελπίζω να μην απέκτησε άσπρες τρίχες και του εύχομαι να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό που πρέπει να κάνει για έναν Ολυμπιακό θαρραλέο και ποδοσφαιρικά πιο ισορροπημένο και όμορφο.
Η ομάδα του Πειραιά γλίτωσε τα περσινά. Γιατί πήγε... καρμπόν να πάθει τα ίδια. Με 1-1 εντός και 2-2 εκτός. Η Μπρατισλάβα όμως δεν του μαύρισε περισσότερο την ζωή και συνεχίζει στο Europa. Σε ένα ματς που αποδείχθηκε ολόκληρο σήριαλ. με αρκετά επεισόδια. Ελάτε να δούμε μαζί τα σημαντικότερα και μέσω αυτών να μιλήσουμε λίγο και για την συνέχεια της ομάδας.
Ο Ολυμπιακός τόσο μα τόσο νωρίς, ξανάγινε ο μοναδικός εκπρόσωπος του ποδοσφαίρου μας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κρίμα... Ο Παναθηναϊκός και ο Άρης γέμισαν τις έδρες τους, έδειξαν έτοιμοι για ανατροπές, αλλά δεν τις ολοκλήρωσαν. Και η Ελλάδα στη γενική βαθμολογία θα υποστεί ζημιές. Γιατί όσο και να κάνουν οι "ερυθρόλευκοι" από 'δω και πέρα, θα παλεύουν μόνοι...
Περί... τρομάρας
Ο Κορμπεράν σίγουρα κατέβασε πολύ πιο... μπαλομένη ενδεκάδα από αυτή που εμφάνιζε ο Μαρτίνς. Η παρουσία του Κούντε δίπλα στον Εμβιλά και μπροστά από αυτούς ο Ζινγκερνάγκελ επιβεβαίωνε ότι ο στόχος του Ισπανού ήταν και την κατοχή να έχει και απειλητικός να γίνει. Ο Ελ Αραμπί που ξεκίνησε είχε δυο καλές φάσεις στο ημίχρονο, γενικά οι δυο μονομάχοι οδηγήθηκαν στα αποδυτήρια με... κουλούρια και δίχως να 'χουν τρομάξει ο ένας τον άλλον. Η εικόνα άλλαξε μετά, παρότι κανείς δεν φανταζόταν το φινάλε του 90λεπτου.
Στα υπέρ των Σλοβάκων δίνω ότι δεν κώλωναν να δοκιμάσουν τα πόδια τους. Είναι πάντα δείγμα πιστών ποδοσφαιριστών αυτοί που δεν διστάζουν να δοκιμάσουν τα πόδια τους, όταν πρέπει να γίνει. Γιατί το 99% των προπονητών παγκοσμίως το απαιτούν αυτό από τις ακαδημίες μάλιστα. Ο Ολυμπιακός δεν κατατρόμαξε, παρότι η Σλόβαν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τα ανεβάσματα των κόκκινων μπακ. Επίσης, τους δίνω και το ότι το πάλεψαν και το κυνήγησαν ως το τέλος. Και δικαιώθηκαν με την ισοφάριση, παρότι χρειάστηκε να έχουν και μπόλικη δόση από κόκκινες γκάφες.
Κάτι πάθαινε...
Από τότε που έφυγε ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ, όταν το πρώτο ματς είναι ισόπαλο, ο δεύτερος αγώνας κρύβει παγίδες. Τι να του πει άλλωστε κάποιος και του Ολυμπιακού; Πέρυσι αποκλείστηκε από την αλλαγή κανονισμού και φέτος έφαγε τέσσερα από την Μακάμπι, προερχόμενος από εκτός έδρας 1- 1. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι και αυτή την βραδιά οι πρωταθλητές Ελλάδας κλήθηκαν να βάλουν και τις ειδικές συνθήκες στο μυαλό τους. Η εποχή, η κόπωση, το... ψάξιμο, ο καινούργιος προπονητής. Όλα αυτά μπορούν να σε επηρεάσουν. Και τους επηρέασαν. Ο Ολυμπιακός δέχθηκε το γκολ, την ώρα που όλοι πίστεψαν ότι το ματς θα έληγε 0- 1.
Οι Πειραιώτες ουσιαστικά ζούσαν για την στιγμή. Να βρουν ένα γκολ και να το κάνουν οδηγό- πρόκρισης. Και η στιγμή πάντα υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Το γκολ του Ζινγκερνάγκελ δεν χάρισε απλά προβάδισμα. Δεν χάρισε απλά την θέση στο... βολάν της αναμέτρησης. Πρόσφερε σημαντικότερα πράγματα. Αυτοπεποίθηση. Προβλήματα στους Σλοβάκους. Και σοβαρότερο ποδόσφαιρο. Όλα αυτά όμως ουσιαστικά χωρίς λόγο, εξαφανίστηκαν στο τελευταίο τέταρτο. Γιατί ο Ολυμπιακός της Μπρατισλάβας, μόλις έπαιρνε προβάδισμα, κάτι πάθαινε...
Η μπανανόφλουδα
Για να είμαι όμως και πιο σωστός, ίσως και κάποιοι λόγοι να υπήρχαν. Το υλικό δεν επαρκούσε. Η πίεση της Σλόβαν. Και κάποιες τραγικές επιλογές. Το 1- 1 ήρθε με ...γραφικό τρόπο. Λίγο πριν ο τραυματίας Τικίνιο, τους χάρισε ένα πλάγιο, επειδή πονούσε και δεν μπορούσε να πάει στην μπάλα. Αντί να πέσει κάτω, έκανε πιο γρήγορο το παιχνίδι των Τσέχων, τους έδωσε έξτρα συνθήκες πίεσης και αυτοί πήραν άλλη μια στημένη μπάλα. Σε ένα από αυτά τα κόρνερ λοιπόν, ο Ολυμπιακός αντέδρασε όπως δεν αντιδρά, η χειρότερη ομάδα τοπικού. Άφησαν να παιχτεί ένα κόρνερ με πάσα, δεν μάρκαραν τον παίκτη που πήρε την μπάλα και πάτησε περιοχή σα να πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ για ψώνια και έτσι ήρθε το 1- 1.
Και να σκεφτείτε πως η Σλόβαν με το που έβαλε το γκολ, γύρισε πίσω!!! Ούτε καν δεν είχαν το μυαλό να παίξουν με το... δηλητήριο που είχαν αμολήσει. Και πίσω πήγαν και με παίκτη λιγότερο έμειναν. Ο Ολυμπιακός όμως είχε πάθει ζημιά και έπρεπε στα καλά του καθουμένου και δίχως να είναι έτσι η εικόνα του ματς να παίξει παράταση ή να φλερτάρει και με την διαδικασία των πέναλτι. Μια διαδικασία που δεν την απέφυγε γιατί πάλι ο ίδιος φρόντισε να πατήσει μπανανόφλουδα.
Ομάδα μέχρι το... μαζούτ
Δεν κρύβει το τόπι η ομάδα του Κορμπεράν. Δεν μπορεί να το κάνει με αυτό το ρόστερ και στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Όμως τα λάθη έχουν λιγοστέψει. Ο Ισπανός φαίνεται ότι θέλει να πάρει την μπάλα και να παίξει με αυτή. Δεν ζει για να την κλέβουν τρεχαλατζήδες που δεν μπορούν να "μιλήσουν" στην μπάλα και απλά είναι σε θέση να δημιουργήσουν αναστάτωση. Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα μια ομάδα που ήθελε να έχει αυτή την έλεγχο και από 'κει και πέρα, όποιος άξιζε θα κέρδιζε.
Για να ξαναγίνει στο 100% αυτό, επιβάλλεται να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις και προσθήκες. Όπως διαβάζετε και στα ρεπορτάζ άλλωστε, οι μεταγραφές συνεχίζονται. Το καλό είναι παράλληλα να έρχονται και νίκες και προκρίσεις, ώστε να γίνεται ευχάριστα η δουλειά στου Ρέντη. Να μην βαραίνει η ατμόσφαιρα, να μην μαζεύονται σύννεφα που μόνο... βροχή και καταιγίδα μπορούν να φέρουν. Όλα αυτά μέχρι το 75' του ματς τα είχαμε καταλάβει.
Έβγαινε το συμπέρασμα μέχρι να αρχίσουν να καίει... μαζούτ η ομάδα. Η τριάδα πίσω πιέστηκε τόσο μα τόσο πολύ στο τελευταίο τέταρτο της κανονικής διάρκειας, γιατί πολύ απλά οι πλευρές έμπαζαν και τα χαφ είχαν... παραδώσει πνεύμα. και δεν υπήρχε ισορροπία. Θα το ξαναγράψω όσο σκληρό κι αν είναι: Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί στο 5λεπτο που κράτησε ο ρέφερι μετά το 1- 1 αν η Σλόβαν δεν σταματούσε να σφυροκοπά. Από την άλλη καλά να πάθουν και οι Σλοβάκοι, όχι μόνο γιατί γύρισαν πίσω, αλλά πλήρωσαν και την ηλίθια κόκκινη που δέχθηκαν. Ο Τικίνιο έκανε ένα κακό και ένα καλό με δυο λόγια πριν γίνει αλλαγή.
Μπασκετικό κοουτσάρισμα
Η Σλόβαν δεν ήταν θηρίο, σας είχα ξεκαθαρίσει μετά το πρώτο ματς, ότι ο Ολυμπιακός θα πέρναγε. Δεν υπάρχει λόγος υπερανάλυσης. Ούτε την ποιότητα, ούτε την οξυδέρκεια, ούτε την άνεση της Μακάμπι Χάιφα διαθέτουν οι Σλοβάκοι. Έκανε τόπο στην υψηλή πίεση ο Κορμπεράν και πήγε να περάσει με ποδόσφαιρο. Όσο μπορούσε. όσο γινόταν. Καλά έκανε. Θα χρειαστεί να ...στραγγαλίσει στο μέλλον. Θα έρθουν και αυτές οι ανάγκες. Αλλά επαναλαμβάνω, στα δυο ματς με την Σλόβαν και κυρίως σε αυτό της Μπρατισλάβας, είδαμε μια ομάδα να ξέρει τι θέλει. Να δείχνει κάτι. Να έχει μια σταθερά. Να καταλαβαίνεις τι θέλουν να κάνουν. Ακόμη κι όταν δεν μπορούσαν να το εφαρμόσουν. Το έβλεπες.
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός όταν πήρε μέτρα πίσω. Στην αρχή ανάγκασαν την Σλόβαν να βγάζει τυφλές σέντρες, ο Κορμπεράν έβαλε και τον Μανωλά, εκεί ουσιαστικά με ένα σχήμα βγαλμένο από τα κρύα βράδια της Τσάμπιονσιπ η ομάδα του λιμανιού θέλησε να βαδίσει με ασφάλεια προς τα πλέι -οφ του Europa League. Ακόμη κι όταν λαβώθηκε ο Μπα, γύρισε ο Εμβιλά να πάρει βάθος με τους Μανωλά- Σισέ δίπλα του. Ο Γάλλος με τον Κούντε (κι ας έχασε πέναλτι) ήταν πάρα πολύ καλοί, άλλο ένα δείγμα του ότι δεν είναι κακό να ξέρεις ποδόσφαιρο. Κάθε άλλο μάλιστα... Από το πόδι του Εμβιλά άλλωστε ήρθε και το δεύτερο τέρμα με την μεσολάβηση του κεφαλιού του Μασούρα (δυο ασίστ παρακαλώ για όσους τον αποδοκίμασαν).
Ο Ολυμπιακός έβαλε το γκολάκι του στην παράταση αλλά φρόντισε να το φάει. Με αντίπαλο δέκα παικτών. Λάθος όλες οι αντιδράσεις στο προβάδισμα. Καμία ηρεμία. Καμία συνοχή, καμία λογική. Α για να μην το ξεχάσω. Μην παραμυθιάζεστε που ακούγατε για σταθερό Βατσλίκ. Πέντε φορές του έφυγε η μπάλα από τα χέρια και διστάζει πάντα να βγει. Δεν ήταν καλά ο Τσέχος σε αυτό το ματς, ο Ολυμπιακός πρέπει να του δημιουργήσει μια... πίεση, με κάποια μεταγραφή. Έπιασε όμως το τελευταίο τσεχικό πέναλτι και μπαίνει σε αυτούς που όρισαν το ματς. Κάτι για τον Κορμπεράν. Γουστάρω που το ψάχνει. Δεν κάθεται ακίνητος να βάλει το χέρι της η Παναγία για να γίνει κάτι καλό ή κάτι κωλόφαρδο.
Ο Ισπανός φέρεται σαν προπονητής μπάσκετ. Και αλλαγή στην αλλαγή έκανε. Ό,τι μπορούσε. Με προβλήματα που είχε, με παίκτες που δεν του έδιναν όσα ήθελε. Με την τράπουλα να ανακατεύεται. Με τον αντίπαλο να μπερδεύει με το... χύμα παιχνίδι του. Με όλες τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν. Φόρτωσε το κέντρο όταν έπρεπε για να ανασάνει η άμυνα. Δεν του βγήκε. Έφαγε σέντρες, έφαγε γκολ. Το διάβασε. Το άλλαξε. Δεν το έδωσε στα αγωνιστικά λεπτά. Θα μπορούσε να 'χε αποκλειστεί στα πέναλτι. Όμως το κυνήγησε. Το έψαξε. Ο άνθρωπος που έχει δουλέψει στην Αγγλία κάνει μπαμ από χιλιόμετρα.
Να γίνει αμείλικτος!
Πριν από μερικές ημέρες βγήκαν βαθμολογίες για τα κατορθώματα των ευρωπαϊκών ομάδων στις διοργανώσεις της UEFA. Ο Ολυμπιακός είναι μακράν πρώτος από τις ελληνικές ομάδες. Και πώς να ίσχυε κάτι διαφορετικό;
Όλα τα παραπάνω είναι η ψυχρή πραγματικότητα. Σας έγραψα και στον πρόλογο, μοναδικός που συνεχίζει και πάλι. Πρέπει να δει τον εαυτό του. Δεν μπορεί να κάνει κάτι για τους άλλους, μπορεί όμως σίγουρα να γίνει καλύτερος. Οι μεταγραφές αναμένονται. Είτε όσοι ήδη βρίσκονται στου Ρέντη και προπονούνται, είτε αυτοί που θα εμφανιστούν. Το σημαντικότερο είναι όσο χτίζεσαι να κερδίζεις. Πολλοί θα ψάξουν τα μειονεκτήματα. Είναι και το... σήμα κατατεθέν της χώρας αυτό. Αυτό όμως που πρέπει να νοιάζει μια νοικοκυρεμένη ομάδα είναι, να γίνει καλύτερη και πιο δυνατή.
Θα τελειώσω με το εξής: Η Σλόβαν βοήθησε τα μέγιστα τον Κορμπεράν. Για να καταλάβει ποιοι μπορούν, ποιοι όχι και τι ακριβώς χρειάζεται. Γιατί ακόμη έχουμε Αύγουστο. Ο δρόμος είναι μακρύς και όταν έρθουν τα κρύα ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι αμείλικτος. Γιατί αυτή την εποχή, δεν είναι...
