Ονομάστηκε Ολυμπιακός, έγινε Θρύλος και ένα λιμάνι κάηκε για την πάρτη του

Η αλήθεια δεν μοιάζει ψέμα αυτή την φορά. Και δεν είναι ψέμα. Ο Ολυμπιακός είναι ο κατακτητής του Europa Conference League. Γίνεται η πρώτη ομάδα που κατακτά ευρωπαϊκό τρόπαιο για την χώρα μας. Είναι ο δεύτερος τίτλος που παίρνει το ελληνικό ποδόσφαιρο, μετά το Euro του 2004!

Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Και αυτή η παρέα από το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, θα μείνει με χρυσά γράμματα στην πλούσια ιστορία του σωματείου. Όταν θα έρθει η 10η του Μάρτη το 2025, σε λίγους μήνες δηλαδή, στους εορτασμούς των γενεθλίων για τα 100 χρόνια του Θρύλου, η κούπα του Conference θα είναι εκεί. Δίπλα στην τεράστια τούρτα με τα εκατό κεριά, θα είναι και το ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που αποφάσισαν στην μικρή τους ηλικία να αγαπήσουν, να ερωτευθούν, να ακολουθήσουν αυτή την ομάδα, έχουν κάθε δικαίωμα να ξεσπάσουν. Αυτοί που έχουν ουρλιάξει, έχουν πανηγυρίσει, έχουν αποθεώσει, έχουν στενοχωρηθεί, έχουν κράξει, έχουν λυπηθεί, έχουν πονέσει, έχουν ξεσαλώσει.

Όλα τα συναισθήματα βγαλμένα από το βαρύ DNA αυτού του σωματείου. Αν δεν είσαι Ολυμπιακός δεν μπορείς να καταλάβεις αυτό το βάρος. Είναι ασήκωτο. Είναι το "πρέπει" που υπάρχει σε κάθε ματς. Είναι η εμμονή με τους τίτλους. Και ένας τέτοιος τίτλος, ο μεγαλύτερος, έπιασε λιμάνι...

Το άγγιξαν στον ουρανό!

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, μπορεί να κοιτάξει τον ουρανό και να χαμογελάσει στον πατέρα του τον Μιλτιάδη, που του έδειξε τον Ολυμπιακό δρόμο. Δεν είναι εύκολο να ηγείσαι αυτού του σωματείου. Υπάρχουν οι χαρές, υπάρχουν και οι λύπες. Είναι λίγες οι λύπες, αλλά Θεόβαρες.

Και ο Μαρινάκης πήρε την απόφαση να πάει με το "μεγάλα βαπόρια, μεγάλες φουρτούνες" γιατί πολύ απλά ξέρει από θάλασσα. Ημέρες θάλασσας στον Πειραιά, αλλά και ημέρες κούπας. Όταν αυτή η κούπα υψώθηκε στον ουρανό από τα χέρια του Κώστα Φορτούνη (που να το φανταζόταν κι αυτός ο έρμος με τόσα που 'χει περάσει, ότι θα ζούσε αυτή την στιγμή), την άγγιξαν όλοι.

Από τους μεγάλους που "έφυγαν" και είχαν ματώσει την φανέλα, από τον Ατίλιο με την τρομπέτα του, από τους απλούς φιλάθλους που διατήρησαν την Ολυμπιακή ιδέα και την μεταλαμπάδευσαν στους επόμενους, από τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους για τον Ολυμπιακό.

Όλοι άγγιξαν αυτό το τρόπαιο. Τρόπαιο ζωής, τρόπαιο εξιλέωσης για έναν λαό που έβλεπε την ομάδα του να κυριαρχεί, να μαζεύει κούπες, να σαρώνει και να 'χει ένα μόνιμο αγκάθι- μαράζι. Το να κάνει κάτι καλό στην Ευρώπη. Και τώρα, όχι απλά έγινε το καλό! Έγινε το τέλειο, το ονειρικό, το μοναδικό: Κούπα!

Πώς να μην αισθάνονται λοιπόν ευλογημένοι οι χιλιάδες τυχεροί που ήταν στην OPAP Arena; Και πως να μην έχουν πάθει παράκρουση οι άνθρωποι που ξετρελάθηκαν και "έκαψαν" τον Πειραιά; Τι άλλο να περιμένουν δηλαδή για να ξεσαλώσουν για την ομάδα τους; Να πάρουν πρωτάθλημα; Έχουν τόσα...

Μια ευρωπαϊκή επιτυχία είναι η κορύφωση. Και επειδή δεν μπορεί ελληνική ομάδα να πλησιάσει το Champions League, οι άλλες δυο διοργανώσεις είναι η ευκαιρία. Και την ευκαιρία ο Ολυμπιακός δεν την άφησε να πάει χαμένη...

Για όλους αυτούς...

Τα ματς αυτά τις περισσότερες φορές, δεν παίζονται. Κερδίζονται. Το άγχος ήταν τεράστιο και φυσιολογικό. Να σκεφτείτε, σε όλο το πρώτο μέρος, με εξαίρεση τους ανθρώπους που ήταν πίσω από το τέρμα του Τζολάκη, όλος ο υπόλοιπος κόσμος του Ολυμπιακού, δεν μπορούσε να φωνάξει. Από παιχνίδι δεν είδαμε πολλά.

Η πίεση ήταν αφόρητη. Σάμπως και η Φιορεντίνα δεν κουβαλάει την στάμπα του loser; Τι να πουν κι αυτοί; Τουλάχιστον ο κόσμος τους δεν σταμάτησε στιγμή να τους υποστηρίζει! Στο τέλος κάποιοι έκαναν αλητείες σπάζοντας καθίσματα στο πέταλο. Οι Ολυμπιακοί φυσικά μετά το γκολ του Ελ Κααμπί έπαιξαν αλα Καραϊσκάκης, βλέποντας την κούπα να έρχεται. Συμπαθάτε με, δεν θα γράψω για μπάλα.

Ποιος θα το θυμάται; Η ιστορία έγραψε, ο Ολυμπιακός κατακτητής του Conference. Ο Μεντιλίμπαρ μπορεί να λέει στους φίλους του ότι πάει σε ομάδες και παίρνει ευρωκούπες. Οι ποδοσφαιριστές που πέρασαν τόσα, είναι δικαιωμένοι, ευτυχισμένοι, περήφανοι και πρώτοι μάγκες. Αυτοί που έδωσαν τα πάντα σε έναν σκληρό αγώνα για να καταφέρουν να πατήσουν στην κορυφή!

Όσο για τον... λαό; Μπορούν ελεύθερα οι φίλοι του να κλάψουν, να ουρλιάξουν, να περάσουν ένα μαγικό καλοκαίρι. Να κυκλοφορούν στις παραλίες και να καμαρώνουν γιατί ναι, κατέκτησαν ευρωπαϊκό τίτλο. Η μοναδική ελληνική ομάδα που το 'χει καταφέρει.

Ο Πειραιάς θα γιορτάζει κανα μήνα και καλά θα κάνει. Οι δρόμοι του, πλημύρισαν από ευτυχία. Οι φτωχογειτονιές του. Εκεί που σφυρηλατήθηκε η ιδέα του Ολυμπιακού. Από ανθρώπους του μόχθου, που περίμεναν να έρθει η Κυριακή για να πάνε στο Νέο Φάληρο και να δουν την αγαπημένη τους ομάδα. Αυτός ο Ολυμπιακός, ο δικός τους Ολυμπιακός, είναι κατακτητής ευρωπαϊκού τροπαίου. Και όπου και να βρίσκονται, μπορούν να περηφανεύονται.

Το μεγαλύτερο κλαμπ της χώρας, έχει πλέον και κάτι που θα κοσμεί τα γραφεία του και θα αποτελεί το στέμμα της απόλυτης βασιλείας του. Την κούπα...

Και πλέον εξαφανίζεται μια για πάντα και ένα σύνθημα του κόσμου της ομάδας. Γιατί δεν υπάρχει πια το "και αν δεν γίνει αυτό". Γιατί πολύ απλά το όνειρο το τρελό, το όνειρο των ονείρων, έπαψε να είναι όνειρο. Δεν υπάρχει το αν δεν γίνει. Έγινε...

Η Heineken 0.0, επίσημος χορηγός του UEFA Europa Conference League, τσουγκρίζει στην υγειά των αληθινών φιλάθλων που ζουν για τη βραδιά του μεγάλου τελικού στις 29/05!