Όταν ανοίγει τα… φτερά!

Επέστρεψε στις νίκες ο Ολυμπιακός, όχι ότι έκανε κάτι σπουδαίο. Άλλωστε αυτή είναι η μοίρα των πρωταθλητών. Να κερδίζουν ομάδες χαμηλότερης ταχύτητας και να θεωρείται επιβεβλημένο και να αντιμετωπίζεται ως φυσιολογικό.

Να φέρνουν έστω ισοπαλία και να περνάνε από… ένορκη διοικητική εξέταση , για την διοίκηση, τον κόσμο και τον Τύπο. Απέναντι στον Λεβαδειακό, η ομάδα του λιμανιού, είχε σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό, σωστή λειτουργία στα πλάγια. Και εκεί τελειώνουν όλα!

Η ομάδα αυτή εδώ και πάρα πολλά χρόνια, στηρίζεται στα… φτερά. Όταν αυτά "ανοίγουν" τότε ο Ολυμπιακός πετάει τόσο ψηλά, που κανείς άλλος δεν μπορεί να τον φτάσει. Φέτος υπάρχουν προβληματάκια. Τακτικά, ο Βαλβέρδε έχει δοκιμάσει πάρα πολλά.

Όταν όμως ο Μιραλάς δεν είναι στα καλά του, η ομάδα χάνει τη δυναμική της. Και σκεφτείτε, ότι επανήλθε εδώ και πάρα πολύ καιρό στο πλάι ο Βέλγος, από τον προπονητή, που ο ίδιος πέρυσι τον πέρασε στην κορυφή της επίθεσης και ο παίκτης "έκανε παπάδες"! Ο Ολυμπιακός έχασε ξαφνικά τον Ριέρα και έκτοτε, άρχισαν να εμφανίζονται παίκτες. Ο Γέστε, ο Αμπντούν, ο Μόνχε, ήρθαν στην Ελλάδα για λογαριασμό των "ερυθρόλευκων". Έχουν παίξει επίσης ο Φετφατζίδης, ο Τζιμπούρ, ο Χολέμπας, ο Τοροσίδης.

Η ομάδα είναι σε μια διαρκή αναζήτηση ρυθμού από το πλάι. Όταν τον έχει, ο αντίπαλος δε γλιτώνει. Όταν δεν τον έχει, αναγκάζεται σε... άλλα κόλπα. Η βαρύτητα πέφτει στον άξονα, ο Φουστέρ βγαίνει, για να μπουν πιο… μπαλαδόροι. Αυτομάτως πέφτει σε ταχύτητα και τρεχάλα. Αναγκάζεται να ανεβάσει το ένα από τα δυο αμυντικά χαφ ο Βαλβέρδε, να γυρέψει αλλιώς την απειλή προς τον αντίπαλο. Χαμός…

Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, για αυτό είναι και πολύ όμορφο. Απλά, αυτά που σκέφτονται οι προπονητές και που πρέπει να εφαρμόσουν οι παίκτες δεν τα ξέρει κανείς. Μένουν στα αποδυτήρια και όταν τα εμφανίζουν, είναι όλοι υποχρεωμένοι να καταλαβαίνουν. Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει(δεν είναι κακό) δεν θα πρέπει να μιλάει… Ο Ολυμπιακός με τον Ιμπαγάσα είναι άλλη ομάδα. Το απέδειξε ο Αργεντινός και με τον Λεβαδειακό.

Δεν κάθομαι όμως να γράψω για τον συγκεκριμένο ή να κάνω τίτλο "άλλη ομάδα με Αριέλ", γιατί είναι ιδιαίτερα μειωτικό. Εξάλλου την Λιβαδειά την κερδίζει και χωρίς έναν τέτοιο παίκτη. Ο Ιμπαγάσα πρέπει να βρει ρυθμό για την ακόμη πιο δύσκολη συνέχεια.

Τελειώνω με τον Ντιόγκο. Το παιδί έχει έρθει για να παίξει μπάλα. Το "φωνάζει" με την συμπεριφορά του. Δεν ξέρουμε που θα φτάσει και τι θα καταφέρει. Όμως πρέπει να τον στηρίξουν και να τον προστατέψουν. Είναι τρομερό να… αναζητάτε μια ζωή ένας αποδιοπομπαίος τράγος και όλα τα άλλα να καλύπτονται. Σάμπως και μετά την ισοπαλία με την Δόξα, αυτό δεν πήγε να γίνει με τον Γέστε;

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει, αλλά τώρα, έχει ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο μπροστά του. Να τα βγάλει πέρα, στην έδρα της –μακράν- πιο σταθερής ομάδας του πρωταθλήματος. Της Ξάνθης. Ίδωμεν…