Έτσι θα κερδίζει...

Μόνο εύκολη δεν ήταν η αποστολή του Ολυμπιακού στην Ήπειρο και για αυτό τον λόγο, το διπλό που πέτυχε μπορεί να χαρακτηριστεί και σπουδαίο. Μη ξεχνάμε ότι ο ΠΑΣ είχε φάει τέσσερα γκολ από την ΑΕΚ. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ξέρεις πως ο αντίπαλος πέρα από τη μπάλα που μπορεί να παίξει, θα ‘χει και εγωισμό και αξιοπρέπεια και δύναμη και θα σου ρίξει και καμιά κλωτσιά παραπάνω, αφού δε γίνεται για δεύτερο εντός έδρας ματς να παραδοθεί αμαχητί.

Τα γνώριζαν οι ερυθρόλευκοι και τα βρήκαν μπροστά τους. Το 1-2 τους χαρίζει απλά τρεις βαθμούς στο κυνήγι του ΠΑΟΚ, τους δίνει ηρεμία και γαλήνη για τη συνέχεια και τους προσφέρει και έξτρα ψυχολογία. Δεν ήταν όλα καλώς καμωμένα, τρομερό ποδόσφαιρο δεν είδαμε, όμως ο Ολυμπιακός με 70% κατοχή μπάλας άξιζε να κερδίσει. Και το έκανε.

Η γκολάρα του Χριστοδουλόπουλου λοιπόν, ήταν αυτή που ουσιαστικά αποκατέστησε την τάξη πραγμάτων στους Ζωσιμάδες. Και σας το γράφω έτσι, γιατί είμαι πάντα της άποψης ότι η ομάδα που αξίζει να προηγείται είναι αυτή που έχει την κατοχή. Που πάει να βάλει γκολ.

Ή έστω αυτή που προσπαθεί να παίξει. Είναι όμορφο το ποδόσφαιρο, κρύβει πάντα την έκπληξη, αλλά όταν η Λίβερπουλ παίζει μονότερμα την Κρίσταλ Πάλας και στο ημίχρονο το σκορ είναι 0-1, πιστέψτε με, αυτό πάει κόντρα στην εικόνα, και στα "πρέπει" του αθλήματος.

Λογική βέβαια σε αυτό το υπέροχο σπορ δεν υπάρχει. Η κεφαλιά λοιπόν του Λάζαρου, με απόλυτη ισορροπία και απίστευτο τάιμινγκ στην εκτέλεση, έπειτα από την σούπερ προσπάθεια του Ποντένσε, ήταν το επιστέγασμα της κυριαρχίας. Μιας κυριαρχίας, που ίσως στο μυαλό των Ολυμπιακών να φάνταζε αρχικά ότι έμοιαζε με την Λιβαδειά. Δεν ήταν όμως το ίδιο.

Πέρα από τον εγωισμό και την ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια του ΠΑΣ που σας έγραψα παραπάνω, ήταν και ο σχετικός φανατισμός, τα κλωτσίδια, ο ξεσηκωμός της εξέδρας (μας έλεγαν ότι χειροκροτήθηκε ο Καρεμπέ και την ίδια ώρα ακούγαμε να λένε για τον Φορτούνη και συνθήματα… Τούμπας).

Γενικά στα Γιάννενα ο Ολυμπιακός δε μπορώ να πω ότι αντιμετωπίστηκε όπως άλλες ομάδες. Έχω δει πολλά ματς, είναι δική μου άποψη και μάλλον έχω δίκιο, χωρίς να απαιτώ να μου το δώσετε. Η γνώμη μου είναι, δικαίωμά μου να το πιστεύω. Οι ερυθρόλευκοι λοιπόν, μπήκαν και στο ίδιο λεπτό με την Βοιωτία, σκόραραν και στην Ήπειρο.

Και με ίδιο πρωταγωνιστή. Γκολ πριν μια εβδομάδα ο Φορτούνης, χορευτής τώρα στη φάση του αυτογκόλ του Σκόνδρα. Ο ΠΑΣ ήταν στημένος με στόχο να κλείσει κάθε διάδρομο. Είχε τον Νικολιά να "σκουπίζει" στα χαφ και έπαιζε με κόντρες.

Έτσι ήρθε και η ισοφάριση με αυτόν τον κακομοίρη τον Βούκοβιτς να παίζει τόσο καλά φέτος, αλλά να είναι και τόσο "σημαδεμένος" από τη μοίρα. Αυτογκόλ με τον ΠΑΟΚ (αν και δεν έφταιγε εκεί), αυτογκόλ με την Ξάνθη, αυτογκόλ και τώρα.

Ο Ολυμπιακός δεν "έκοψε στροφές", δεν πάγωσε, δεν "ήπιε θάλασσα". Και αυτό επέδρασε θετικά, στο να αντιδράσει άμεσα. Με τον Φορτούνη να κάνει ό,τι γουστάρει στη μεσαία γραμμή, οι απειλές έρχονταν και από τις δυο μεριές του γηπέδου.

Ο Πετράκης προσπάθησε να δουλέψει πάνω στα κόκκινα μπακ, που είναι ικανά να "αναποδογυρίσουν" ένα ματς, το έκανε σωστά, αλλά ήρθε ο Ποντένσε από το σημείο που είχε κάνει τη ζημιά στον "Άγιαξ" ο Φορτούνης, να βγάλει τη σέντρα για το τέρμα του Χριστοδουλόπουλου.

Οι Γιαννιώτες πραγματικά μπήκαν πιο… ξεψάρωτοι στο δεύτερο μέρος. Ήταν η μέρα με τη νύχτα ο ΠΑΣ, σε σχέση με τον εαυτό του το βράδυ της Δευτέρας. Ο Ολυμπιακός όσο πέρναγε η ώρα, γινόταν και λίγο πιο προσεκτικός.

Το γράφω αυτό, γιατί υπήρξαν ουκ ολίγες φορές στο πρώτο μέρος, που και οι δέκα ερυθρόλευκοι βρίσκονταν μπροστά από τη μεσαία γραμμή, δίνοντας ελπίδες και δικαιώματα στους αντιπάλους τους, να ψάξουν κάτι καλό σε συνθήκη άμεσου και πρωτεύοντα φυσικά αιφνιδιασμού. Δεν ήταν ανάλογη η συνέχεια του αγώνα, εννοώντας το δεύτερο μέρος, αλλά και αυτό έχει λογική. Τα Γιάννενα ήταν ανταγωνιστικά.

Οι Πειραιώτες το διέκριναν, ο αγωνιστικός χώρος ήταν για γέλια και όσο θα πέρναγε η ώρα, η αναμέτρηση θα "κρεμόταν σε μια κλωστή". Ο Μαρτίνς έχει όλο το δίκιο της γης να τρελαίνεται με τα… χωράφια της Ελλάδας, αλλά έτσι θα πρέπει να ζήσει επαγγελματικά όσο θα είναι στα μέρη μας.

Οι ταχύτητες έπεσαν, η απειλή στην εστία του Βελλίδη έγινε σχεδόν ανύπαρκτη. Τα πόδια "βάρυναν" και γενικά, στο πίσω μέρος των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού, υπήρχε και το "βαστάτε να φύγουμε".

Ποιότητα έχει η ομάδα, ωριμότητα έχει, οπότε με αυτά τα στοιχεία κράτησε το αποτέλεσμα. Ο Μαρτίνς μίλησε για ευκαιρίες στο β’ μέρος, ξέρει και ο ίδιος όμως, ότι η ομάδα του ήταν πιο ποιοτική στο πρώτο μέρος. Πήρε με πάθος το αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός και λιγότερο με μπάλα.

Όμως έτσι θα πρέπει να συνηθίσουν να παίζουν, αφού η συνέχεια είναι ακόμη πιο ζόρικη. Οι πιθανότητες για τον τίτλο –αυτή την περίοδο- δεν είναι υπέρ τους, αλλά όσο θα… ζουν, επιβάλλεται και να ελπίζουν. Και να κερδίζουν…

Photo credits: eurokinissi