"Πατάει" το φάντασμά του

Δεν είναι θέμα «σκούπας», δεν είναι θέμα μόνο κατάκτησης τίτλου. Δεν είναι καν ζήτημα Ολυμπιακού- Παναθηναϊκού. Αυτό το πρωτάθλημα, είναι κόντρα Ολυμπιακού- Ολυμπιακού! Και δεν το γράφω για να υποτιμήσω μια ομάδα γεμάτη τίτλους, όπως οι «πράσινοι». Αντιθέτως, θεωρώ ότι καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια στη σειρά, απέναντι σε έναν αντίπαλο πολύ καλύτερο.

Έχει κερδίσει ομαδάρες κι ομαδάρες φέτος ο Ολυμπιακός, οπότε δεν είναι εύκολο για τον ΠΑΟ να του επιβληθεί, μόνο με τη φανέλα και τους πρόσφατους τίτλους. Οι «ερυθρόλευκοι» με τη σφραγίδα 100% του Σφαιρόπουλου, έχουν σημειώσει 4/4 νίκες στο πρωτάθλημα απέναντι στον Παναθηναϊκό. Ο κάθε ένας από αυτούς , «απαντάει» εν πρώτοις στον ίδιο του τον εαυτό. Από τον Σπανούλη που δοκιμάζει κάθε φορά τις αντοχές του και προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τη λαχτάρα του (μέχρι πέρυσι του γύρναγε μπούμερανγκ) μέχρι τους ξένους, που αγωνίζονται για το δικό τους «αύριο», για το δικό τους συμβόλαιο και στην τελική, αγωνίζονται για να μπορέσουν να πουν «ναι δε μας θέλατε, αλλά με εμάς κάνατε 5/5 με τον Παναθηναϊκό».

Δεν είναι εύκολη η μάχη που δίνει ο Ολυμπιακός. Άλλες ομάδες με τόση αγωνιστική διαφορά ίσως να κέρδιζαν και πιο άνετα. Όμως οι «ερυθρόλευκοι» αφενός μεν, έχουν τη σωστή τακτική του «μισό πόντο να κερδίσουμε και είμαστε οκ», αφετέρου δε, προσπαθούν να αποδείξουν ότι το «πάλι τα ίδια» έχει πεθάνει! Ο Ολυμπιακός είναι δουλεμένος τέλεια, είναι πανέτοιμος να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα που του αξίζει. Αφήστε που σταμάτησαν να ασχολούνται και με ανακοινώσεις και έτσι ησυχάσαμε κατά το ήμισυ από αυτή τη συνήθεια. Μόλις σταματήσει και ο Παναθηναϊκός, θα ‘χουμε ησυχάσει ολοκληρωτικά.

Φυσικά και υπάρχει τακτική στις μονομαχίες των δυο, φυσικά και η ζώνη που γυρνάει πολλές φορές ο Μανωλόπουλος, δημιουργεί πονοκεφάλους. Όμως, όσα και να συμβούν, έχει αρκετούς παίκτες ο Σφαιρόπουλος για να ανταπεξέλθει. Και στα «φορτωμένα» φάουλ και στην ένταση της στιγμής και σε όλα. Όταν οι τρεις Έλληνες κοντοί σου, πάνε μέσα στο ΟΑΚΑ και 40 λεπτά, κάνουν μαζί μόνο 4 λάθη, τότε θα κερδίσεις ακόμη και να γυρίσει η γη ανάποδα! Το μπάσκετ οι Αμερικανοί το λατρεύουν γιατί 999 φορές στις 1000, θα κερδίσει ο καλύτερος. Και ο καλύτερος είναι ο Ολυμπιακός, κάτι για το οποίο δε χωράει η παραμικρή αμφιβολία…

Όταν τελείωσε το ημίχρονο, οι φίλοι του Ολυμπιακού ασχολούνταν μόνο με ένα πράγμα: «Βολές εκτελούμε μόνο αν βγει… αίμα». Την ίδια ώρα η ομάδα τους, αδιαφορούσε. Στα πλαίσια της τακτικής που αποφάσισαν να ακολουθήσουν στο λιμάνι, δε τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο το παιχνίδι τους. Για τους «ερυθρόλευκους» λοιπόν στο πρώτο μέρος τα κουκιά ήταν μετρημένα. Οι κίνδυνοι συγκεκριμένοι: Το «τρελό» τρανζίσιον που πάλευε να επιβάλλει επιθετικά ο ΠΑΟ, αφού ήξερε ότι στο πέντε εναντίον πέντε θα είχε πρόβλημα. Ο φορμαρισμένος Μαυροκεφαλίδης και οι επαφές που όταν παίζεις εκτός έδρας θα δίνονται πάντα φάουλ, ειδικά από άπειρους διαιτητές.

Η αντίδραση της ομάδας του Πειραιά υπό καθεστώς πίεσης, ήταν εξαιρετική. Όχι όμως, όταν κατακτούσαν μια διαφορά. Κάθε φορά που ξέφευγαν, η σκέψη τους ταξίδευε. Στο 16- 24, έδωσαν ένα εύκολο 10- 0 στον Παναθηναϊκό. Και όταν παίζεις στο ΟΑΚΑ και δίνεις δικαιώματα στους «πράσινους», αυτοί σίγουρα θα τα εκμεταλλευτούν. Στα φάουλ δεν τσιγκουνεύτηκαν, γιατί πολύ απλά όταν θες να παίξεις σκληρή άμυνα, θα ακούσεις κι σφυρίγματα εναντίον σου. Ο Μαυροκεφαλίδης από την άλλη πλευρά, πήρε πάλι μπάλες για να «χορέψει» την κόκκινη άμυνα. Τα καλύτερα ο Ολυμπιακός τα έκανε με τον Διαμαντίδη στο γήπεδο, αφού η μπάλα έμενε στα χέρια του «πράσινου» αρχηγού και λίγο παραπάνω. Τα άτιμα τα χρόνια βλέπετε… Την ίδια ώρα, κάποιοι πήγαν να κατηγορήσουν για το ίδιο πράγμα τον Σπανούλη. Λάθος. Τρεις φορές ξεφορτώθηκαν τις μπάλες οι συμπαίκτες του και ο αρχηγός αναγκάστηκε να πάρει βεβιασμένες προσπάθειες

Ο Ολυμπιακός ήταν ήρεμος και διαβασμένος σε ένα ημίχρονο που τον βρήκε δίκαια μπροστά, ουσιαστικά χάρη σε δυο βόμβες στο φινάλε των δεκαλέπτων. Μια του Σλούκα, μια του Σπανούλη. Αλλά κι αυτό για να πετύχεις, θα πρέπει να αξίζεις. Ίδια λάθη, λιγότερα ριμπάουντ, λιγότερες βολές και τρεις επιθέσεις περισσότερες για τον Ολυμπιακό. Ισορροπημένο ημιχρονάκι με τους Ντάνστον και Χάντερ να γεμίζουν φάουλ στην αρχή του Β’ μέρους και να τα λένε στον πάγκο(τρομερό πλάνο στην τηλεόραση) παρεούλα. Ο Ολυμπιακός έπαθε αυτό που ξέρουμε όλοι! Μπορεί να είναι πολύ καλύτερη ομάδα, αλλά δεν έχει «ψηθεί» να εκτινάσσει τις διαφορές. Και αυτό φάνηκε και όσο πλησίαζε το ματς στο φινάλε. Κάθε διαφορά των φιλοξενούμενων, το ακολουθούσε μια «πράσινη» αντεπίθεση.

Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε με κατώτερο ρόστερ, αλλά με πολλή προσπάθεια να σταθεί όρθιος. Να μείνει κοντά. Δεν ήταν εύκολο. Ο ένας πάγκος έβγαζε κρυφά όπλα, ο άλλος δεν είχε. Αν έλεγες πριν το ματς στον Μανωλόπουλο ότι θα χάσει από τον Ντάρντεν, μάλλον ο Σωτήρης δε θα το πίστευε. Κι όμως αυτό έγινε! Ο Αμερικανός στο πιο δύσκολο κομμάτι του ματς για τους συμπαίκτες του, μεταμορφώθηκε σε «πιστολέρο» και έβαλε το μεγαλύτερο πρόβλημα στο κόκκινο καλοκαίρι: Αφήνεις να φύγει ο παίκτης που έχει «ρημάξει» φέτος τον Παναθηναϊκό με διάφορους τρόπους; Βέβαια, συζήτηση τώρα δε θα γίνει, απλά το αναφέρω για να δείτε τι άτιμο πράγμα είναι ο αθλητισμός και πως μπορεί να «κουμπώσει» ένας παίκτης στα συστήματα με συγκεκριμένο αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός παραχωρούσε δικαιώματα, ο «αιώνιος» αντίπαλός του δε μπορούσε να τα εκμεταλλευτεί. Ακόμη και στα τελευταία δευτερόλεπτα, ήταν ο Σλούκας αυτός που όρισε την κατάσταση της αναμέτρησης.

ΥΓ. Δυο μαχητικές ομάδες, η καθεμιά με τα όπλα της, ατμόσφαιρα εξαιρετική και στα δυο γήπεδα και κάτι τύποι με σφυρίχτρες, εκ των οποίων οι περισσότεροι να μη ξέρουν τι δίνουν! Κρίμα.