Το μόνο που δε μπορείς να κατηγορήσεις τον Ολυμπιακό είναι ότι δεν προσπάθησε κόντρα στον Αστέρα. Όμως, κακή κυκλοφορία της μπάλας, άσχημος έλεγχος και πεταμένο διάστημα στο πρώτο μέρος. Την ίδια ώρα βρήκαν και τα έκαναν οι γηπεδούχοι, προσεγγίζοντας καλά το ματς, "χτυπώντας" την πλευρά του κουρασμένου Κούτρη και βάζοντας τελικά στο… σακούλι τους έναν βαθμό. Δυο ισοπαλίες φέτος με τον Αστέρα ο Ολυμπιακός. Εν μέρει και κουρασμένοι οι Πειραιώτες, "πλήρωσαν" το τίμημα και τώρα είναι δεύτεροι στην βαθμολογία.

Ο Γκαρθία ξεκίνησε με τον Μιραλάς δίπλα και ένα μέτρο πίσω από τον Ανσαριφάρντ και με Πάρντο-Μάριν στα πλάγια. Κέρδος η ταχύτητα με πρόσωπο στο τέρμα. Δε τους "κάθισε" φάση όμως για να δικαιωθούν. Και έτσι έπαθαν ζημιά. Γιατί; Χασούρα μεγάλη, στην εξασφάλιση σταθερής κυκλοφορίας. Βλέπετε, το ντουέτο Ρομαό-Ζιλέ έχει πολλά καλά, αλλά στο να τσουλήσουν τη μπάλα, δεν είναι και οι καλύτεροι. Δε παίρνουν μέτρα με τη μπάλα, δε το έχουν οι άνθρωποι, δεν είναι κακό. Για αυτό και το συγκεκριμένο πράγμα το κάνει καλύτερα ο Ταχτσίδης (που με τη σειρά του δεν έχει άλλα στοιχεία) και εννοείται ο μέχρι πρότινος τραυματίας Οφόε.

ΤΟΝ ΓΛΙΤΩΣΕ Ο ΠΡΟΤΟ, ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΟΦΟΕ-ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ

Ο Ολυμπιακός έχανε εύκολα τις μπάλες. Δε μπορούσαν να κρατήσουν, να έχουν σταθερή και σωστή κατοχή. Και επειδή ο Αστέρας δεν είναι ομάδα της σειράς και ο Παντελίδης έχει φτιάξει εξαιρετικούς κανόνες στον τρόπο παιχνιδιού τους, βρέθηκαν μπροστά στον Προτό σε ένα δεκάλεπτο, περισσότερες φορές απ’ όσες είχε βρεθεί η ΑΕΚ την Τετάρτη. Οι Αρκάδες "άπλωναν" το γήπεδο, συνεργάζονταν έξυπνα, "φόρτωναν" τη δεξιά πλευρά τους και σε μια στημένη μπάλα έβαλαν το γκολάκι με τον Ιγκλέσιας να εκθέτει Ένχελς και Σισέ παρέα. Το πέρασμα του Μιραλάς στο πλάι και του Μάριν δεκάρι, δεν έφερε… επανάσταση, αλλά ο Ολυμπιακός επειδή έχανε αναγκάστηκε να πιέσει λίγο περισσότερο

Η "δρεπανιά" του Τριανταφυλλόπουλου, έφερε ουσιαστικά το 1- 1 και για να τα λέμε όλα, χάρη στον Προτό και την μερική έλλειψη αυτοπεποίθησης των γηπεδούχων, οι πρωταθλητές είχαν γλιτώσει ένα δεύτερο εις βάρος τους γκολ. Αυτό το κάτι σαν 4- 4- 2, το είχε πληρώσει ο Ολυμπιακός με το Χ του ημιχρόνου (και πάλι καλά), γιατί όταν θες να παίξεις έτσι πρέπει οι κεντρικοί σου μέσοι να είναι έτοιμοι για όλα. Ο Ρομαό και ο Ζιλέ δε μπορούν να κάνουν τα πάντα. Για αυτό και το… μάζεψε ο Γκαρθία μετά το 25’. Όσο πέρναγε η ώρα, ο Ισπανός "φόρτωνε" κόσμο μεσοεπιθετικά.

Ο Φορτούνης και ο Οφόε μπήκαν για να δώσουν την κυκλοφορία που ήταν ανύπαρκτη. Και το έκαναν. Όσο πέρναγε η ώρα, ειδικά μετά το 65’, ο Ολυμπιακός έκλεισε τον Αστέρα. Ο άξονας ήταν "φορτωμένος". Ένα μπουλούκι παικτών μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής των Αρκάδων. Οι τελικές έρχονταν από πλευράς φιλοξενούμενων, αλλά όχι και το χρυσό γκολ. Ο Αστέρας αν έβρισκε κόντρα, εύκολα έβγαζε παίκτες μπροστά από τον Προτό, αλλά δε τελείωναν τις φάσεις. Το τελευταίο χαρτί του Γκαρθία ήταν ο Τζούρτζεβιτς. Στη θέση του Σισέ. Ρομαό στόπερ μετά από… Μπέντο και εθνική Αργεντινή 1978, Βραζιλία ’70 και πάει λέγοντας. Σε σχηματισμό. Ένα 4- 2- 4 που γινόταν 2-4-4 και ό,τι άλλο θέλετε.

TO ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΛΩΣΤΗ

Αν μη τι άλλο ο Ολυμπιακός έδειξε να το κυνηγάει με μανία, αλλά δε τα κατάφερε. Η πρώτη επικίνδυνη έξοδος δε στέφθηκε με τρίποντο για την ομάδα του Πειραιά. Έχουν Περιστέρι, Τούμπα και εντός έδρας ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Το πρωτάθλημα πλέον για τον Ολυμπιακό, κρέμεται κυριολεκτικά σε μια… κλωστή. Χάνοντας το ρετιρέ, αλλάζουν και οι ισορροπίες. Αλλιώς πας στην Τούμπα πρωτοπόρος και αλλιώς δεύτερος. Όχι ότι έχει συνηθίσει ο ΠΑΟΚ να είναι πρώτος (θα πάει κι αυτός στην Τρίπολη), όμως φέτος, ισχύουν και άλλα πράγματα.

Το βαρύ πρόγραμμα συνεχίζεται και μάλλον η Τρίπολη έδειξε και στον Γκαρθία (πρώτο του εκτός έδρας ματς) ορισμένα πράγματα. Όπως για παράδειγμα, ότι το σύστημα το κάνουν οι παίκτες και ποτέ το αντίθετο. Ή ότι ο Μιραλάς 100% δεν είναι… θαυματοποιός, απλά ένας παικταράς που για την ώρα δεν έχει αγωνιστικό ρυθμό.

Κάτι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός και με τον Κούτρη, το παιδί βγήκε "σκασμένο" στο ματς κυπέλλου με την ΑΕΚ, έχει "κάψει φλάντζα", θέλει βοήθεια και πρέπει να την πάρει. Επίσης, αν δεχθούμε τελικά ότι ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Φιγκέιρας –με τα καλά του και τα στραβά του- ο Ελαμπντελαουί δεν έχει χρόνο νέας προσαρμογής (αν είναι δυνατόν) και ο Ίγκορ πρέπει να βοηθήσει. Στα θετικά, ότι ο Οφόε έδειξε έτοιμος (μετά από καιρό απουσίας)…

Photo Credits: Eurokinissi