Οι δυο καλύτερες επιθέσεις του πρωταθλήματος, έτοιμες ήταν να πάνε σπίτι τους, χωρίς να έχουν βάλει γκολ . Ο Κώστας Μήτρογλου όμως δεν το επέτρεψε. Βρήκε τη μπάλα, με πλάτη στο τέρμα, ήξερε πολύ καλά που βρίσκεται, γύρισε σωστά, αριστερό πλασεδάκι και γκολ!

Σημαντική νίκη, όχι τόσο για τους βαθμούς (που κι αυτοί μετράνε), όσο για την ψυχολογία, αλλά και για το «καλημέρα» του καινούργιου προπονητή. Ο Αστέρας έκανε την πρώτη του ήττα στην Τρίπολη, έπαιζε κανά μισάωρο και βάλε με δέκα παίκτες! Υπήρχαν πράγματα που μπορούσες να επισημάνεις από το παιχνίδι του «Θεοδώρος Κολοκοτρώνης»!

Έχοντας συνηθίσει να βλέπουμε έναν διστακτικό Ολυμπιακό, μια ομάδα που κυρίως μακριά από το σπίτι της, κρατούσε τις γραμμές στο κέντρο και πίσω, σίγουρα μας έκανε εντύπωση ότι ο Μίτσελ με το «καλημέρα» ανέβασε την ομάδα!

Και την ανέβασε μέσα στο γήπεδο του Αστέρα, ο οποίος κακά τα ψέματα, παίζει όμορφο ποδόσφαιρο, είναι απειλητικός και ειδικά στην έδρα του δεν χαρίζεται! Οι νταμπλούχοι είχαν κίνηση χωρίς τη μπάλα και αυτό ήταν το σημαντικότερο.

Αυτό τους παρείχε το δικαίωμα να αλλάξουν παιχνίδι, να συνεργαστούν σωστά και να ελέγξουν την κατάσταση στην μεσαία γραμμή και μέχρι την περιοχή του Φούλοπ! Λέω μέχρι εκεί, γιατί οι Αρκάδες τουλάχιστον, είχαν λύσεις να μην δεχτούν υψηλούς κινδύνους στα λίγα μέτρα μπροστά από το τέρμα τους.

Ο Μίτσελ με μια ασυνήθιστη (επί Ζαρντίμ) δεξιά πλευρά, έδωσε την ευκαιρία σε Παπάζογλου (μπακ) και Φετφατζίδη(χαφ) να παίξουν μαζί την πλευρά, να συνεργαστούν και να κάνουν πράγματα… Την ίδια ώρα, μέτρησε πάρα πολύ η παρουσία πιο… μπαλαδόρων στην κουλούρα.

Δίπλα στον Μανιάτη ο Φέισα και μπροστά τους ο Μασάντο. Εξασφαλισμένη αν μη τι άλλο, η «εποικοδομητική» κυκλοφορία. Γκολ δεν έμπαινε, γιατί ο Αστέρας στην περιοχή του έκλεινε διαδρόμους και η μόνη απειλή ήταν τα σουτ.

Την ίδια ώρα, η επιθετικότητα που μας έχει συνηθίσει η ομάδα του Τσιώλη, είχε πάει περίπατο. Μηδέν παιχνίδι κατοχής, αφού τη μπάλα την είχαν οι Πειραιώτες και μοναδικός τρόπος, οι κόντρες. Τρεις φορές, έκανε εσωτερικές αλλαγές ο Τσιώλης και άλλαξε ισάριθμα συστήματα.

Είχε και την ατυχία να δει τον Περόνε να φεύγει κρατώντας τον αριστερό δικέφαλο, ε, από το 0- 0 του 45λεπτου, ο Αστέρας μόνο ευχαριστημένος θα μπορούσε να είναι. Οι Κουρμπέλης - Φορμίκα δεν αντικατέστησαν επάξια τους Ουσέρο και Αλβάρες! Μέτρησε πολύ και αυτό…

Πέρα από οποιαδήποτε κριτική των κινήσεων, αυτό που πρέπει να ειπωθεί, είναι πως ο Μίτσελ και οι παίκτες του το… κυνήγησαν όσο δεν πήγαινε. Ήθελαν το τρίποντο και το πήραν με το γκολ του Μήτρογλου στις καθυστερήσεις. Θα μπορούσαν να το είχαν πετύχει και νωρίτερα.

Ο Αστέρας μόλις έμεινε με δέκα μαζεύτηκε ακόμη περισσότερο ανασταλτικά. Το νόμισμα του «παίκτη περισσότερου» να ξέρετε, ότι έχει δυο όψεις! Ναι, από τη μια δείχνει να υπερέχεις, από την άλλη όμως, αν ο αντίπαλος έχει καλούς παίκτες και ξέρει να αμυνθεί, τότε δεν είναι εύκολο.

Αυτό το τελευταίο ίσχυσε, ο Τσιώλης πίστεψε ότι το αήττητο το είχε κρατήσει στην Τρίπολη, αλλά τελευταίος «μίλησε» ο αντίπαλός του. Έβαλε Βλαχοδήμο , έβαλε τον Μήτρογλου, θυσιάζοντας τον Παπάζογλου και γυρνώντας δεξί μπακ τον Μανιάτη, έβαλε και τον Ιμπαγάσα.

Ό,τι μπορούσε για να πιέσει το έκανε ο Μίτσελ και του βγήκε. Ήταν σίγουρα πολύ καλό παιχνίδι για να βγάλει και αυτός τα πρώτα του συμπεράσματα. Μη νομίζετε ότι μέσα σε μια εβδομάδα οι «ερυθρόλευκοι» θα αρχίσουν να μαγεύουν.

Αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα. Μάλλον όμως, μπήκαν σε μια σειρά, όσον αφορά στο πως πρέπει να παίζουν στο πρωτάθλημα. Για την Ευρώπη, είναι άλλη ιστορία….