Άντε και θα γίνουν οι αλλαγές. Θα αλλάξουν πολλά; Εσείς τι λέτε; Θα βρει ο Ολυμπιακός την αληθινή του εικόνα; Θα ξαναγίνει φόβος και τρόμος; Θα ξαναγίνει ομάδα να τη σέβονται όλοι; Δεν είναι τα πάντα οι τέσσερις γραμμές. Καμιά φορά κερδίζεις και όλα κρύβονται κάτω από το χαλάκι.

Το μόνο φοβερό και τρομερό φέτος στον μπασκετικό Ολυμπιακό είναι το cube στο Ειρήνης και Φιλίας. Και πάλι καλά που εκεί δείχνουν κάτι πλάνα πριν αρχίσουν οι αγώνες και θυμάται ο κόσμος, ποια είναι η αληθινή του ομάδα! Γιατί κατά τα άλλα, άστα να πάνε… "Λίγοι". Όλοι. Μια ομάδα αφημένη στο έλεός της. Από πέρυσι. Από το καλοκαίρι που το "έγκλημα" ολοκληρώθηκε.

Ποιοι είναι στον Ολυμπιακό; Ποιοι αποτελούν τον Ολυμπιακό του Πειραιά και τι σχέση έχουν με αυτή την ομάδα και το DNA της; Να γράψω πάλι για τους κοντούς και τους ψηλούς ε; Πάλι τα ίδια ε; Αυτό θα δώσει τη λύση; Μάλιστα… Έχουμε αναρωτηθεί όμως αν όλοι αυτοί, οι κοντοί και οι ψηλοί , άντε οι περισσότεροι από αυτούς, έχουν καταλάβει που είναι; Τρίχες…

Η Μπασκόνια αντιμετώπισε μια ομάδα που ήταν ο μεγαλύτερος μπελάς της. Και την κέρδισε σχετικά εύκολα. Ο Ολυμπιακός δείχνει ότι θα έχει μια πεταμένη στα σκουπίδια χρονιά. Με ευθύνες να βαραίνουν τους πάντες. Τους Αγγελόπουλους, τους συνεργάτες τους και όλους. Διαφωνείτε; Και μην αρχίζετε την κλασική μπουρδολογία περί Α2! Εκεί όλοι είπαν "μέχρι τέλους". Δε θέλω κωλοτούμπες.

Απλά έπρεπε ταυτόχρονα να φτιαχτεί μια καλή ομάδα στην Ευρώπη. Δεν έγινε. Η νίκη επί της Βαλένθια, είναι το ξέσπασμα από την φυγή Μπλατ. Και ως εκεί. Δεν είχα απαίτηση για διπλό στη Βιτόρια. Απλά περίμενα λίγο σθένος, λίγο επίθεση, λίγο δύναμη, λίγο τσαγανό ρε παιδάκι μου. Τα κεφάλια πλέον τα κατεβάζουν πολύ εύκολα και αυτό δεν είναι πρέπον. Ωστόσο παρότι από το "καλημέρα" φαινόταν το κακό βράδυ, η ευκαιρία υπήρξε.

Τι εννοώ; Αν δεν έβγαζαν άμυνα… παιδικής χαράς στα τελευταία 4 δευτερόλεπτα του ημιχρόνου, οι Πειραιώτες θα ‘ταν μόνο ένα καλάθι πίσω! Με εμφάνιση κάκιστη σε κάποιους τομείς, αλλά και με ορισμένες ευχάριστες εκπλήξεις. Τελικά το -5 μια χαρά ήταν, αν αναλογιστούμε πως οι ψηλοί της Μπασκόνια είχαν στήσει πάρτι στις δυο ρακέτες. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα, που κάποια στιγμή έδωσε τη χαρά στον Περάσοβιτς να δει την ομάδα του στο +11. Οι Πειραιώτες μπήκαν σωστά με επιθετική άμυνα και ο Κεμζούρα κατ' εμέ, έκανε και κάτι έξυπνο. Είπε στον Τσέρι με τον τρόπο του "θες να μείνεις; Απόδειξέ το".

Ο Αμερικανός ξεκίνησε πεντάδα αντί του Κόνιαρη και πραγματοποίησε το καλύτερο 20λεπτο της σύντομης ερυθρόλευκης καριέρας του. Δεκτικός στα "πρέπει" της επίθεσης, ποτέ αδιάφορος στην άμυνα. Και μαζί και ο Μπράντον Πολ που -επιτέλους- βρήκε έναν ρόλο γιατί στο τέλος έτσι όπως "χτίστηκε" αυτή η ομάδα, ο συγκεκριμένος (καλός παίκτης κατά τη γνώμη μου) θα ξεχάσει κι αυτά που ξέρει.

Οι ευχάριστες εκπλήξεις λοιπόν, συμπληρώθηκαν από το ότι μόλις ζορίστηκε η ομάδα βρήκε κάποιες λύσεις , όπως ένα τρίποντο του Σπανούλη, τέσσερις πόντους του Ρούμπιτ κάτι… κουνήθηκε. Πάσχιζαν να εμποδίσουν τους αντίπαλους κοντούς να εκτελέσουν αλλά οι ψηλοί της Μπασκόνια άρπαζαν τις μπάλες και έκαναν ό,τι γούσταραν. Στο ημίχρονο οι γηπεδούχοι είχαν 13 (!) επιθετικά ριμπάουντ και ο Ολυμπιακός 3. Ήταν συνεπώς οι δεύτερες ευκαιρίες άφθονες για τους Βάσκους και δε τις άφηναν να πάνε χαμένες.

Ο Σενγκέλια με τον Φολ έβρισκαν μονοπάτια και πραγματικά το 20λεπτο θα 'ταν κατάμαυρο αν την ώρα που αναγκαστικά έκλεισε η κόκκινη άμυνα στο καλάθι, η Μπασκόνια δεν είχε 5/16 τρίποντα. Λίγο πιο εύστοχη να ήταν, το κακό θα 'χε παραγίνει. Δεν ήταν πιο εύστοχη, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν καλυτέρευσε κάτι για τον εαυτό του. Κακός. Πολύ κακός και πλαδαρός και… χλιαρός και ό,τι άλλο θέλετε. Το δεύτερο ημίχρονο κύλησε με κάποια ξεσπάσματα των Αμερικανών του. Τίποτε άλλο. Και πάλεψαν τα αμερικανάκια είναι αλήθεια.

Το αν αυτό είναι το ταβάνι τους (αμφιβάλω για τους περισσότερους) είναι άλλη συζήτηση. Η στατιστική γράφει πολλά για το πρόσωπο της ομάδας. Δεν μπορεί ο Κεμζούρα να ισορροπήσει τα δικά του "θέλω" με αυτούς τους παίκτες, άσχετα αν ήταν ο πρώτος συνεργάτης του ανθρώπου που τους διάλεξε να σχηματίσουν το ρόστερ. Μιλάω για την ομάδα. Δεν άντεξε ο Ολυμπιακός και αυτό είναι ακόμη πιο σοβαρό. Με άθλια συμπεριφορά στην επίθεση και μηδενική διάθεση να πηδήξουν για ριμπάουντ. Όταν έχεις έναν αγώνα την εβδομάδα να προετοιμαστείς και εμφανίζεις αυτό το χάλι, ε είσαι διπλά απαράδεκτος.

Ο Ριντ δήλωσε ευτυχισμένος που θα πιάσει λιμάνι, θα βγάλει αθλητικότητα, ΟΚ. Ο Ρότσεστι είναι καλό στην επίθεση, ΟΚ. Θα σώσουν τον Ολυμπιακό; Τι λέτε; Με ατομικές ενέργειες, κάποιοι αντέδρασαν. Κάθε φορά όμως που η Μπασκόνια γούσταρε να πατήσει γκάζι, το έπραττε και κανείς δεν την εμπόδιζε. Κλασικά, μόλις το πρώτο σύστημα δεν έπιανε, μόλις δεν έβγαινε το πικ εν ρολ, όλα χάλαγαν. Ακίνητοι. Βιδωμένοι. Χωρίς έμπνευση.

Μια ομάδα με 15 επιθετικά ριμπάουντ μέσο όρο, πήρε μόλις 6. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Οι παίκτες έχουν χάσει την προσήλωση, έχουν χάσει την έμπνευση γιατί δεν υπάρχει λειτουργία και διάθεση. Απαράδεκτο για ένα ματς την εβδομάδα. Δεν υπάρχει εικόνα ομάδας, ξεχάστε τις βαθμολογίες. Θα ξανακερδίσει ο Ολυμπιακός κάποια στιγμή, αλλά η εικόνα της ομάδας δεν υπάρχει. Και όσο χάνεις, γίνεσαι και χειρότερα. Όλα είναι χαλασμένα και δεν έχουν σχέση -μόνο- με το γήπεδο. Ξεκάθαρα…

Photo Credits: Eurokinissi