Πρωτάθλημα και γρήγορα... Βελιγράδι!
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος συγχαίρει τον Ολυμπιακό για το φετινό ταξίδι στην EuroLeague, τη Φενέρμπαχτσε για την κατάκτηση της κούπας μέσα στην Κωνσταντινούπολη και κοιτάει μπροστά.
Όταν μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, που ‘χει μάθει να… καπακώνει τα ριμπάουντ, παίρνει 23 και ο αντίπαλος 38 σε τελικό Ευρωλίγκας, η κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη. Όταν ο ηγέτης αυτής της ομάδας «κλειδώνεται» και ο άμεσος… συνεργάτης, δε κάνει αυτά που θέλει, τότε υπάρχει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα. Αν ο αντίπαλος βάλει και δύσκολα σουτ, πάρει πόντους σε λήξεις επιθέσεων και έχει και καμιά 15αρια χιλιάδες τύπους που ουρλιάζουν δίπλα, ε, το σκηνικό γίνεται ακόμη πιο ζόρικο.
Ναι, ο Ολυμπιακός όπως δυο φορές στη Μαδρίτη, έτσι και τώρα στην Πόλη έπεσε σε οικοδεσπότη και την πάτησε. Άλλος ένας τελικός για την ομάδα του Πειραιά. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε μια βραδιά του Φθινοπώρου στην Μαδρίτη, ολοκληρώθηκε στον τελικό. Με δυο λόγια, όσοι είναι Ολυμπιακοί μπορούν να περηφανεύονται για την συχνότητα αυτής της ομάδας στα μεγάλα ραντεβού. Φυσικά και θα ήταν υπέροχο, τέλειο, καταπληκτικό να κατακτούσε και τον τίτλο. Όμως οι συμπτώσεις και οι γιορτές και ό,τι άλλο «σημάδι» γύρευαν οι εκτός ομάδας, δε παίζουν μπάσκετ.
Το 40λεπτο έκρινε την κούπα. Και η Φενέρ έδειξε πιο έτοιμη. Και στην τελική, ακόμη και κάτι να λείπει από μια ομάδα, αν παίζει στην έδρα της, θα «βγάλει φτερά». Λογικό είναι… Ο Ολυμπιακός δεν έχει έδρα, μη λέμε τα ίδια. Απλά την επόμενη σεζόν του δίνεται η ευκαιρία να πάει στο Βελιγράδι, όπου λογικά θα κυριαρχήσει στην εξέδρα. Στο παρκέ θα δούμε αν πάει. Γιατί δε φτάνει μόνο ο κόσμος. Μην αδικούμε τη Φενέρ. Μη πιστέψετε δηλαδή ότι κραύγαζαν στην εξέδρα και έμπαιναν τα καλάθια. Είχαν ρυθμό, τέμπο από την αρχή. Είχαν δύναμη και αποφασιστικότητα. Το ήθελαν και το κατέκτησαν.
Κι όταν πας με κυρίαρχους στη στατιστική, τους δυο από τους τρεις σέντερ, ε, δε μπορείς και να ‘χεις απαίτηση. Αφήστε το άλλο. Ο Μπίρτς για παράδειγμα ήταν ομολογουμένως πολύ καλός, αλλά δεν πήρε ριμπάουντ. Βέβαια για να λέμε και το άλλο, αν δεν ήταν ο Ολυμπιακός, το ημίχρονο θα ήταν πολύ πιο ευχάριστο για τη Φενέρ. Οι Τούρκοι έκαναν το αναμενόμενο. Αυτό που περίμενε, ακόμη και ένας άσχετος με το άθλημα. Μπήκαν με… γκάζι, ώστε να βάλουν στην εξίσωση και τον κόσμο. Να ταράξουν τον αντίπαλο, να τον μπερδέψουν και να τον οδηγήσουν σε άσχημα μονοπάτια. Ναι, το κατάφεραν αν δούμε στο τέλος του 20λεπτου, την επιθετική συγκομιδή αρκετών Πειραιωτών.
Βέβαια, κάτι θα αφήσεις και είναι μεγάλη αλήθεια, ότι κυρίως ο Μπιρτς, έδρασε σωστά και κράτησε την ομάδα του. Ο Ούντοχ έκανε «παπάδες» με τη Ρεάλ, οι ψηλοί του Ολυμπιακού όμως, ναι μεν κουβαλάνε απειρία, αλλά έχουν και το… ακαταλόγιστο, το… αδίστακτο, το… αναπάντεχο. Με αυτό λειτούργησε ο Καναδός. Ο Σφαιρόπουλος πληγώθηκε από τον Κάλινιτς και κλασικά από τον Μπογκντάνοβιτς. Συνδέθηκαν με συνέπεια από την περιφέρεια οι παίκτες του Ομπράντοβιτς. Ο Σέρβος πήγε με την κλασική του οχτάδα, ο Σφαιρόπουλος είχε χρησιμοποιήσει και τους έντεκα (πλην Τολιόπουλου).
Να ‘μαστε σωστοί και δίκαιοι, οι πέντε πόντοι (πίσω) του ημιχρόνου, καλά ήταν για την ελληνική ομάδα, που όπως στον ημιτελικό, έτσι και στον τελικό, πήρε καλάθι στο μηδέν. Δίποντο τώρα από τον Μπίρτς. Όλα μετράνε στο μπάσκετ. Τα πάντα. Δέκα καλάθια στο πρώτο μέρος και δέκα ασίστ. Μόνο τέσσερα λάθη. Εξαιρετικό αυτό. Αλλά αστοχία. Αυτό ήταν το ζήτημα που έπρεπε να αλλάξει…
Στο δεύτερο μέρος, ναι, ήθελαν να αλλάξουν ορισμένες συνθήκες… εργασίας, αλλά απέτυχαν. Και πραγματικά, ήταν από τους τελικούς που δεν είχαν σασπένς όπως εξελίχθηκε. Λίγο ξενέρωτο ε; Γιατί πάντα όταν υπάρχει Ολυμπιακός στην ιστορία, συνήθως δημιουργείται «κακός χαμός». Ο Ομπράντοβιτς όμως το ήξερε. Και η Φενέρ δεν έκανε ό,τι κάνει η ΤΣΣΚΑ. Κανείς δε θέλει να φτάνει τον Ολυμπιακό στο 36’ του ματς και να τον έχει μπροστά του. Αν πας στα τελευταία λεπτά, θα πάθεις ζημιά τεράστια.
Ένας τρόπος υπήρχε για να πάρουν σίγουρα οι Τούρκοι την κούπα. Να «καθαρίσουν» από νωρίς. Με εκρηκτικότητα, με ταχύτητα και με ευστοχία. Τα είχαν όλα. Κυνήγησαν κάθε μπάλα, σα να ήταν ισόπαλο το ματς. Αυτός ήταν ο στόχος, αυτός ήταν ο σκοπός. Και επετεύχθη. Ο Ολυμπιακός δεν έχει χρόνο. Όλα ήταν τέλεια στη φετινή Ευρωλίγκα, η γκαντεμιά με Χάκετ- Λοτζέσκι έπαιξε (και δεν έπαιξε) ρόλο, οι Αγγελόπουλοι και ο Σφαιρόπουλος ξέρουν τι χρειάζεται για να τους οδηγήσει ακόμη πιο σίγουρα την επόμενη σεζόν στο… ταξίδι για το Βελιγράδι. Εκεί όπου θα ‘χουν σίγουρα πολλές χιλιάδες δικούς τους ανθρώπους. Προηγείται όμως το ελληνικό πρωτάθλημα. Γιατί μόνο αυτό σου δίνει και ήρεμο καλοκαίρι…
Μόνο instagram: Pantelaras10