Ψέκασε, σκούπισε, άραξε...

Ο μέγας Σεμπά, αποφάσισε να ορίσει και πάλι τη μοίρα μιας αναμέτρησης. Πήρε τη μπάλα από τον αφηρημένο Κόλια, ο οποίος μπήκε στο ματς με τραγική χαλαρότητα, μετά τον «άδειασε» με ντρίμπλα… Στέφεν Κάρι, κάνοντάς τον να πέσει στο χόρτο και σέρβιρε στον MVP τους ματς, Ανδρούτσο. Ναι, ήταν αρκετά 14 δευτερόλεπτα για τους πρωταθλητές Ελλάδας αυτή τη φορά. Αν τους είχε πει κάποιος στα αποδυτήρια, πως θα ξεκινήσει ο αγώνας και μετά από μισή μπασκετική επίθεση θα ‘χετε σκοράρει, δε θα το πίστευαν. Το έκαναν όμως. Και όταν ο Ολυμπιακός στην έδρα του βάζει νωρίς γκολ, είναι δύσκολο να τρομάξει. Αφήστε που μάλλον θα κάνει τη ζωή του ευκολότερη. Όπως κι έγινε…

Μικρό rotation ξανά για έναν Ολυμπιακό με βαρύ πρόγραμμα. Για έναν Ολυμπιακό που έχει καβατζώσει διαφορά στη βαθμολογία και μπορεί έτσι να ατενίζει πιο άνετα το μέλλον του. Αυτό για το πρωτάθλημα βέβαια, αφού το Γιουρόπα και το κύπελλο, είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο». Στο άκουσμα της σύνθεσης, είχε κάθε δίκιο ο κόσμος να εκφράζει απορίες. Άλλωστε αυτό δεν έχει πάψει να συμβαίνει εδώ και μήνες. Ο Μπέντο, έχει χαρακτηριστεί «ξεροκέφαλος» , «πεισματάρης», «επίμονος» και άλλα τέτοια. Ακολουθεί πάντως τις δικές του επιλογές και τούτη τη φορά, αυτό που ήθελε ήταν να …εκδικηθεί τη Λάρισα για την ήττα του στη Θεσσαλία. Η ομάδα προερχόταν από την κυπελλική ισοπαλία κόντρα στον Ατρόμητο.

Από την τετράδα των μικρών, μόνο ο Ανδρούτσος βασικός, ενώ ο Ρέτσος από αρχηγός (Τετάρτη) ήταν στον πάγκο για να μπει στο 77’ αντί του Ρομαό. Το περιβραχιόνιο πήγε στο μπράτσο του Μποτία ο οποίος επανήλθε στην ενδεκάδα. Τις ενστάσεις για το αν έπρεπε να μπει αρχηγός ο Ρέτσος τις διαβάσατε. Καπίνο, Ανδρούτσος και Φορτούνης ήταν το ελληνικό αίμα στην αρχική σύνθεση. Και αφού λοιπόν είχε έρθει το πρώτο τέρμα, η Λάρισα επισκέφθηκε δυο φορές την Ολυμπιακή άμυνα, πιάνοντάς τη σε ανισορροπία. Και ενώ μάλλον ο Τσιώλης πίστεψε ότι οι παίκτες του κάτι καλό θα ‘καναν, ήρθε η «κόμπρα» από τη Νιγηρία (άτυχος μετά), να «χτυπήσει» με τον δικό του τρόπο μέσα στην αναμπουμπούλα, να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα και να «τελειώσει» το ματς, πριν καν το ρολόι δείξει δέκα λεπτά. Η Λάρισα ειδικά στη δεξιά της πλευρά έμπαζε και αυτό το «ένας παίκτης μόνο στη γραμμή», μάλλον κρέμασε τον Τσιώλη.

Είπαμε, δε μαγεύει ο Ολυμπιακός φέτος, αλλά όχι και να θεωρούν ότι θα γλιτώσουν δίχως συγκέντρωση και σοβαρότητα. Άλλαξε τη διάταξη από τα μισά του πρώτου ημιχρόνου η Λάρισα, πήγε και να πιέσει λίγο, αλλά τίποτα… Έκανε 15 τελικές η ομάδα του Μπέντο, οι 9 στην εστία. Και από θαύμα, το σκορ έμεινε στο 2- 0. Χαμένα τετ α τετ, σουτ που θα μπορούσαν να γίνουν γκολ, άνεση στο παιχνίδι, σωστό ξεδίπλωμα. Ο Ολυμπιακός κόντρα στον Ατρόμητο –το είπαμε και τότε- ήταν καλός και αδικήθηκε από την ισοπαλία. Με τη Λάρισα ήταν ακόμη καλύτερος και εννοείται πήρε μεγάλη βοήθεια από το γρήγορο γκολ.

Ο Ρομαό με τον Ανδρούτσο αυτή τη φορά στην κουλούρα και μέχρι να καταλάβει η ΑΕΛ τι είχε συμβεί, είχαν επιβάλλει την παρουσία τους. Κάποια στιγμή μόνο παρασύρθηκαν, αλλά πρόλαβε να καλύψει η άμυνα το κενό τους. Ο Ελιονούσι μέχρι να αρχίσει να πονάει, θύμιζε τον προ διμήνου παίκτη, για τον Σεμπά δε χρειάζεται να συζητήσουμε. Ο Φορτούνης βρήκε αρκετούς χώρους να δράσει και ο Ιντέγε ξέσπασε πανηγυρίζοντας το γκολ που σημείωσε. Ο Μπέντο για πρώτη φορά, δε χρειάστηκε να αγχωθεί, δε κινδύνεψε να γκελάρει, όλα είχαν τελειώσει πριν αρχίσουν.

Το 2- 0 στο 45λεπτο αδίκησε τον Ολυμπιακό, o οποίος όταν ξαναβγήκε στο χόρτο αποφάσισε ο ίδιος να αδικήσει τον εαυτό του. Όμως υπάρχει δικαιολογία και κανείς δε μπορεί να αρπάξει τους παίκτες και να τους μαλώσει, για τον τρόπο που αντέδρασαν στο μισό ματς. Οι ρυθμοί έπεσαν, οι ίδιοι ήξεραν ότι δε θα μπορούσαν να κινδυνέψουν από την ΑΕΛ και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τους φιλοξενούμενους. Έσβησαν πλήρως οι κόκκινες μηχανές, στο 65’ ο Ιντέγε βγήκε με πρόβλημα στον ώμο, τα πάντα λειτουργούσαν σε ρυθμούς… Οσμάνλισπορ. Ένα σκορ που θα μπορούσε πραγματικά να ξεχειλώσει δραματικά για την ομάδα με το άσπρο και βυσσινί χρώμα, είχε διατηρηθεί στο 2-0. Και να σκεφτείτε, ότι από το 60’ μέχρι το 80’, πέρασε ένα 20λεπτο χωρίς να συμβεί κάτι.

Ο χρόνος κύλησε με τεράστια ποδοσφαιρική βαρεμάρα. Καλή η αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού στο πρώτο μισό και σε μεγάλο διάστημα του δευτέρου, τρομερός ο ρυθμός που «έπεσε», σούπερ τα τρεξίματα του Ανδρούτσου. Μεγάλη ατυχία με τα προβλήματα των Ιντέγε και Ελιονούσι. Και για να κάνω και λίγο πλάκα (όσο μπορεί να γίνει πλάκα με τέτοια θέματα), όσοι πανηγύριζαν για διαφαινόμενο και σίγουρο και άχαστο στοιχηματικό… over, με το σκορ 2- 0 στο 9’, έμειναν με την όρεξη!

Να μου επιτρέψετε την κλασική μου απορία: Γιατί αφού πρέπει να βγει ο Ιντέγε, δε μπαίνει ο Ανσαριφάρντ; Ο Ιρανός μπήκε τελευταίος αντί του Φορτούνη στο 82’ με αλλαγή συστήματος σε 4- 4- 2. Βέβαια δε το ψάχνω και πολύ. Τον Καρντόσο γουστάρει ο Μπέντο, αυτόν βάζει και αυτόν θα βάζει, όσο θα ‘ναι στον Ολυμπιακό. Εξάλλου του ‘χει δώσει τόσα γκολ φέτος…

Σε 37 ματς, έχει 35 νίκες και 2 ισοπαλίες ο Ολυμπιακός. Όσο και να γκρινιάζετε , βρε και δίκιο να ‘χετε κάμποσες φορές, οι αριθμοί αυτοί δείχνουν κάτι. Θέλω να γράψω και αυτό το όχι τόσο τιμητικό ποδοσφαιρικά για την ιστορική ΑΕΛ: Ομάδα να ‘χει τη σέντρα αυτή και να τρώει γκολ σε 14’’, ούτε στο τοπικό. Ναι, ατομικό λάθος, αλλά αυτά δε πρέπει να γίνονται στο ανώτατο επίπεδο.

Μόνο Instagram: Pantelaras10