Ψυχή, λεβεντιά, θρύλος
O Παντελής Διαμαντόπουλος υποκλίνεται στην εμφάνιση των ερυθρόλευκων και θυμώνει για έναν λόγο μαζί τους.
Ποιος βαθμός και ποια ισοπαλία; Τι συζητάμε τώρα; Τι κουβέντα μπορούμε να κάνουμε, μετά από αυτή την εμφάνιση των πρωταθλητών Ελλάδας! Φυσικά και το 0- 0 παίζει ρόλο, αλλά και 0-1 να ήταν, τα ίδια θα έγραφα. Πιστέψτε με. Μια ιστορική βραδιά!
Η Μπαρτσελόνα δεν ήρθε για να αστειευτεί. Πολύ τυχεροί όσοι βρέθηκαν τούτο το βράδυ στο φαληρικό γήπεδο. Θα ‘χουν να το λένε. Είδαν την ομάδα τους να μη χάνει από την «ποδοσφαιρική μηχανή» της Καταλονίας. Είδαν τους παίκτες του να αφήνουν στο χορτάρι την ψυχή τους.
Και τι θέλει στην τελική ο κόσμος του Ολυμπιακού; Αυτό ακριβώς. Ένας κανονικός Ολυμπιακός αυτό που θέλει μόνο από την ομάδα του, είναι να «πεθάνει» στο γήπεδο. Κι αν είναι καλύτερος ο αντίπαλος ας κερδίσει. Όταν όμως αυτή η ομάδα «πεθαίνει», ο αντίπαλος δεν κερδίζει όπως είδατε, ακόμη κι αν είναι η Μπαρτσελόνα των παικταράδων.
Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΘΑ ΚΥΛΗΣΕΙ ΑΛΛΙΩΣ
Πολλή μεγάλη νίκη για την επόμενη μέρα. Όχι για τη μέρα του αποτελέσματος. Θα μπορούν να πάνε στου Ρέντη και να κοιτάξει ο ένας τον άλλο με χαμόγελο. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Οι ομάδες ξέρετε, δεν είναι τα 90- 95 λεπτά που τις βλέπετε. Δυστυχώς, από αυτά κρίνονται. Μια ομάδα είναι η κάθε μέρα της. Τα αποδυτήρια της. Οι χαζομαρίτσες που θα πει ο ένας στον άλλο. Τα νεύρα, τα παράπονα, τα πειράγματα.
Και η εβδομάδα πλέον θα κυλήσει αλλιώς στον Πειραιά. Οι πληγωμένοι φίλαθλοι της ομάδας, μπορούν να μιλήσουν μεταξύ τους χωρίς να ανασάνουν βαριά. Μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια όποιον τόλμησε να τους κοροϊδέψει (δύσκολο να κοροϊδεύεις ομάδες βέβαια 44 πρωταθλήματα, αλλά τέλος πάντων…)
ΚΑΜΕΝΟΙ Ή ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΙ; ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ
Ήταν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, που δεν ήρθε τυχαία. Χρειάστηκε δουλειά και συνέπεια. Χρειάστηκαν πολλά. Ο Λεμονής απλά τους έστησε και σίγουρα κι αυτός σε σχέση με τα λάθη του στη Λεωφόρο, απογείωσε τον βαθμό του, αυτή τη φορά. Όμως ό,τι και να σου πει ο προπονητής πρέπει και να το κάνεις. Εκεί είναι το «κλειδί»…
Αφού κατάφερε να κάνει τον Μέσι να… τρελαθεί σε δυο- τρεις φάσεις και να θέλει να μπει με τη μπάλα στα δίχτυα, σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός την είχε κάνει τη δουλειά του. Και ναι, είναι αλήθεια πως για άλλη μια φορά οι Πειραιώτες ήξεραν πολύ καλά τι έπρεπε να κάνουν. Όλο το γήπεδο, έβλεπε αυτούς τους παίκτες που τις περισσότερες φορές βαριούνται ή είναι προκλητικά αδιάφοροι να «σκίζονται». Και κάπου εδώ βέβαια πήγε και… περίπατο το «καμένοι παίκτες». Μήπως κακομαθημένοι; Ποιος ξέρει;
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΚΑΛΥΨΗ
Η Μπάρτσα είναι η Μπάρτσα και δεν υπάρχει λόγος για υψηλού επιπέδου ανάλυση. Τρανζίσιον- θανάτου, μικρές πάσες, μπαλιές στην πλάτη, παιχνίδι στα όρια του οφσάιντ και τακτική η εξής: Μια στιγμή θα κοιμηθείς και θα ζήσεις τον εφιάλτη σου! Ο Ολυμπιακός από την άλλη όμως, δεν το επέτρεψε όλο αυτό. Αλληλοκάλυψη καταπληκτική, διπλομαρκάρισμα, κέντρο άμυνας προσεκτικό και χαφ που βρίσκονταν παντού.
Η δεξιά πλευρά, υπέροχη! Μαζί τα δυο μπακ; Ε και; Σάμπως πρώτη φορά γίνεται στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Αφήστε, που σας το έχω ξαναπεί: Τον Ελαμπντελαουί με την μεικτή κόσμου αντίπαλο, μη τον φοβάστε. Με τον… Πλατανιά την Κυριακή όμως, δεν ορκίζομαι.
ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ ΣΕ ΡΟΛΟ ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΟ ΤΟΤΙ
Όπως ξεκίνησε ο αγώνας μπορούσες να πεις ότι αν έπαιζαν… 12 θα ‘ταν το ιδανικό. Ο Φορτούνης σε ρόλο Φραντσέσκο Τότι, του 4-6-0, ήταν αυτός που έχασε τη μεγάλη ευκαιρία. Και ναι, η Μπάρτσα θα το ζούσε: Θα έτρωγε γκολ αλα… Μπάρτσα. Έξι πάσες, από την άμυνα στην επίθεση, ξεδίπλωμα- συγκλονισμός και απλά ο Κώστας δε το τελείωσε όπως έπρεπε. Θα ‘ταν ένα από τα γκολ της χρονιάς στην διοργάνωση.
Ο ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΚΑΡΣΕΛΑ
Κι άλλο παράδειγμα αφοσίωσης; Καρσελά! Πιστός ανασταλτικά, φρόνιμος, ήρεμος και έτοιμος να τρέξει μπροστά. Αυτός είναι ο κανονικός Καρσελά που σε κανένα άλλο παιχνίδι δεν έχουμε θαυμάσει. Τελικά μπορούν ή δε μπορούν; Γιατί με την Μπαρτσελόνα δε θα ξαναπαίξουν.
Και έχετε δικαίωμα να αναρωτιέστε «μα γιατί στην Ελλάδα δεν;» Την απάντηση η ίδια ομάδα μπορεί να την δώσει. Αυτή που στο 45λεπτο, είχε σωθεί δυο- τρεις στιγμές, αλλά είχε αποδείξει ότι είναι πολλή καλύτερη από αυτό που έχει δείξει μέχρι τώρα.
ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Αμαρτία για τον κόσμο, για την προσπάθεια όλων, για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Α και πιστέψτε με, οι Καταλανοί δεν έκαναν χαρούλες. Αντιθέτως, είχαν θυμώσει, από ένα σημείο και μετά γιατί δε τους έβγαιναν αυτά που ήθελαν και έβρισκαν και… κόκκινα τείχη μπροστά τους!
Αυτά τα τείχη συνέχισαν να υψώνονται και στο δεύτερο μέρος. Οι Καταλανοί τράκαραν πάνω τους. Συγκρούονταν, μπερδεύονταν. Σπουδαία ομάδα. Επιτάχυνση, ταχυδύναμη, ρυθμό, ποδόσφαιρο σε διαρκές τέμπο. Και όλα αυτά γιγαντώνουν την κόκκινη επιτυχία.
Ο δυσκολότερος αντίπαλος της ομάδας ήταν ο χρόνος. Όσο θα πέρναγε η ώρα θα κουράζονταν. Και αυτό έγινε. Αλλά και πάλι, κατάφεραν να μείνουν συνεπείς. Δεν ήταν ικανοί να απειλήσουν με μεγάλες αξιώσεις, αλλά η Μπάρτσα είχε ήδη «δηλητηριαστεί».
ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΑΤΑΙ Ο ΜΕΣΙ
Ο τεράστιος Ερνέστο Βαλβέρδε, ο μεγαλύτερος προπονητής που έχει δουλέψει στην Ελλάδα, έβλεπε τα μεγάλα ονόματά του, από ένα σημείο και μετά να τσαντίζονται. Λογικό κι αυτό. Πρώτη θα βγει η Μπαρτσελόνα και μπορεί και να το πάρει. Άλλωστε υπάρχει και η παράδοση, συνήθως ομάδα που παίζει με τον Ολυμπιακό να κερδίζει και την κούπα.
Όμως θα ‘χουν και να θυμούνται ότι στον Πειραιά δεν κέρδισαν. Αλλού μπορεί να έριξαν πεντάρες και εξάρες. Στον Πειραιά όχι… Ο τεράστιος παικταράς Λιονέλ Μέσι θα ‘χει να θυμάται κι αυτός, πως ο Ολυμπιακός δεν ήταν εύκολη λεία στην Βαρκελώνη και δεν έχασε στην έδρα του.
ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ
Μια άμυνα συγκλονιστική. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να αλλάζει το ρόστερ ξαφνικά και να χάνεις ένα «εργαλείο σου». Πάνω που όλοι αποθέωσαν τον Σισέ, είδαν τον Ένχελς (τι έχει ακούσει κι αυτό το παιδί;) να ‘χει δίπλα του τον Μποτία. Ο Ισπανός όμως κόντρα στα φιλαράκια του ήταν δεδομένο πως δε θα κωλώσει. Αριστέρα; Κούτρης- μαχητής και Καρσελά όπως τον ξέραμε.
Άδικο να μη ξεκινήσει στη Λεωφόρο. Άδικο. Από την άλλη μεριά; Ελαμπντελαουί και Φιγκέιρας σε εξαιρετική βραδιά. Ο Νορβηγός σε τέτοια παιχνίδια θυμάται ποιος είναι, ο Πορτογάλος είναι «μανούλα» να βάλει δύναμη στη δύναμη. Χαφ συγκλονιστικά.
Φοβερός Ταχτσίδης, ο Ρομαό ακλόνητος, ο Οφόε καλύτερος απ’ ότι με τον Παναθηναϊκό. Και ένας Φορτούνης απίστευτος. Μόνος του. Αυτός και η μπάλα. Άχαρος ο ρόλος του ναι, αλλά ήξερε πολύ καλά να τον υπηρετήσει. Γιατί είναι παικταράς. Τόσο απλά και χωρίς υπερβολή. Και ο Προτό φοβερός, όσες φορές έφτασε στο «τσακ» η Μπαρτσελόνα, ο Βέλγος ήταν εκεί και την άφησε με την πίκρα!
Όλοι αυτοί μαζί με προπονητές και συμπαίκτες, έγραψαν ιστορία. Ο Ολυμπιακός το πιθανότερο είναι να μην πάρει κάτι στο Τσάμπιονς Λίγκ, αλλά αυτό το ματς ήταν κάτι ξεχωριστό. Οι Καταλανοί έπεσαν σε… τοίχο. Και ανάγκασαν τους δημοσιογράφους να ψάξουν, πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν κέρδισε η ομάδα τους και δεν έβαλε και γκολ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ
Τι μένει να πούμε λοιπόν; Είναι αδιανόητο αυτός ο Ολυμπιακός να μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο, πολύ κακό στο πρωτάθλημα. Καταλαβαίνω τα περί κινήτρων, δόξας, αντιπάλου. Όμως, συγγνώμη αλλά δεν υπάρχει πια δικαιολογία.
Δε μπορείς να δίνεις τα πάντα στην Μπαρτσελόνα και να είσαι αδιάφορος ή κακός σε αγώνες του πρωταθλήματος. Δε γίνεται να προσφέρεις άπειρα δικαιώματα, να λένε διάφορα και να σε χλευάζουν. Όλοι τους είναι υπεύθυνοι. Ο κόσμος έπαιξε ποδόσφαιρο δίπλα στην ομάδα. Έσπρωξε την ομάδα.
Ο κάθε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού είναι σίγουρο ότι πρόσφερε όχι το 100% που μπορούσε, αλλά το …120%. Όμως, δεν έχουν καμία δικαιολογία να συνεχίσουν να παίζουν άσχημα στο πρωτάθλημα. Τόσο απλά…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ