Σεμπά, είσαι ήρωας
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος αποθεώνει τον παίκτη που έχουν βάλει στόχο φίλοι, εχθροί, αντίπαλοι και διαιτητές, τον Σεμπά.
Ελαχιστότατες φορές έχω ασχοληθεί με διαιτησία. Και θα σας εξηγήσω πρώτη φορά το γιατί, πριν αρχίσετε να βγάζετε –ορισμένοι- το καφριλίκι από μέσα σας. Οι διαιτητές είναι για να κάνουν λάθη. Δεν μπορούν, είναι αδύνατον να τα κάνουν όλα σωστά. Υπάρχουν λάθη ανθρώπινα και λάθη εσκεμμένα. Για να κάνεις εσκεμμένο λάθος, πρέπει να είσαι διαιτητάρα.
Αυτό να το θυμάστε πάντα. Ή να ‘χεις και «καλές πλάτες». Ανεξαρτήτως αθλήματος. Πολλές φορές διάφοροι συνάδελφοι, έχουν ασχοληθεί με τα αγαπημένα σας «κοράκια». Ίσως ο καθένας από μια δική του μεριά ή ανάλογα με το ρεπορτάζ που κάνει. Ή τα γούστα του ρε αδερφέ. Πιστεύω επίσης πως όταν μια ομάδα είναι καλή, πραγματικά καλή, μπορεί και ξεφτιλίζει την διαιτησία. Κάτι που συμβαίνει στον τόπο μας μόνο με μια ομάδα. Όχι στο ποδόσφαιρο.
Ο ΛΙΣΓΑΡΑΣ ΑΠΛΑ "ΜΠΛΟΚΑΡΕ"
Τραγικός ρέφερι, είναι αυτός που δε ξέρει τι του γίνεται ή πιο σωστά δε μπορεί να διαχειριστεί και να «ζυγίσει» μια συγκεκριμένη κατάσταση. Στο γήπεδο της Ξάνθης, γίναμε μάρτυρες μια εγκληματικής ενέργειας ποδοσφαιριστή! Καλώς ή κακώς ηθελημένα ή άθελά του, ο Λισγάρας έκανε ένα μαρκάρισμα από αυτά που οι Ιταλοί τα ονομάζουν «fine carriera» (τέλος καριέρας).
Σε ένα σοβαρό πρωτάθλημα, ο ποδοσφαιριστής ονόματι Καρασαλίδης που πήγε να «πουλήσει» τσαμπουκά στον Μάρτινς επειδή ρώταγε τον Λισγάρα «πας καλά;», θα ‘χε χιμήξει ο ίδιος στον συμπαίκτη του. Ο Λισγάρας όμως εγώ θα θεωρήσω ότι απλά μπλόκαρε. Δεν το ‘θελε και απλά του ‘φυγε να κάνει τον… Μπρους Λι στον δύστυχο τον Σεμπά.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΡΤΑΣ
Ο Μάνταλος λοιπόν, μετά από όλα αυτά, έδωσε απ’ ευθείας κόκκινη σωστά στον πρωταγωνιστή της πιο θλιβερής πράξης του αγώνα και έκανε και το ίδιο στον Βραζιλιάνο!!! Επειδή από τα νεύρα του, πεσμένος άπλωσε το χέρι, βρήκε τον Σολτάνι και ο τελευταίος βούτηξε στο χορτάρι.
Ναι, «έφαγα κόλλημα» με την αποβολή του Σεμπά, γιατί καλέ μου Μάνταλε, δε γίνεται ίδιο χρώμα καρτούλας σε αυτές τις περιπτώσεις (εκτός πια αν ο Σεμπά σηκωνόταν και «έσκαγε» κάνα μπουκέτο»). Έδωσε και μια κίτρινη στον Μποτία, τέλος πάντων, από το ύφος του και μόνο, ανάθεμα κι αν κατάλαβε τι έκανε ή αν τον βοήθησαν αυτοί που έπρεπε!
Κι όπως είδατε έγραψα επιτέλους κι εγώ για έναν διαιτητή, όχι για οφσάιντ, για πέναλτι και για τα κλασικά. Εμένα αυτά με ενοχλούν. Οι πράξεις που μπορούν να τελειώσουν μια καριέρα. Να στερήσουν τη δουλειά και το ψωμί από έναν άνθρωπο. Ο Λισγάρας θα ξαναπαίξει (και καλά θα κάνει), ο Σεμπά ευτυχώς γλίτωσε (δε θέλω καν να σας γράψω τι μπορεί να πάθαινε εκεί που την «έφαγε» και όπως την «έφαγε»), ο Μάνταλος θα ξανασφυρίξει ελπίζω με καλύτερη κρίση.
ΝΑ'ΝΑΙ ΚΑΛΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙ
Και μην κουράζεστε από κάτω να γράφετε με ποιον είναι ο συγκεκριμένος και να τσακώνεστε ανάλογα τα γούστα σας. Ούτε τα διαβάζω, ούτε με ενδιαφέρουν, ούτε ασχολούμαι. Απλά εξηγούμαι για να ‘μαι σωστός απέναντί σας. Δεν με ενδιαφέρουν αυτά. Εξάλλου, έτσι όπως είναι οι περισσότερες ελληνικές ομάδες στο ποδόσφαιρο, τζάμπα βασανίζεται ο κάθε Μάνταλος. Και τζάμπα τσακώνεστε κι εσείς μεταξύ σας. Οπότε να ‘ναι καλά στην υγεία τους οι παίκτες και τίποτ’ άλλο…
Να ‘ναι καλά δηλαδή ο Σεμπά, για να αντέχει. Να αντέχει την γκρίνια των Ολυμπιακών, την κριτική που ακούει το παλικάρι φταίει- δε φταίει, να μπινελίκια των «εχθρών» οπαδών, τα κλωτσίδια των αντιπάλων και τις αποβολές των Μάνταλων.
Η ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ
Κατά τα άλλα; Πόσο παράξενο φαινόταν το ότι ο δεύτερος φιλοξενούσε τον πρώτο και αυτός ο δεύτερος ήταν η Ξάνθη και κανείς από αυτούς που στόχευαν όχι να ‘ναι δεύτεροι, αλλά πρώτοι; Ναι, η Ξάνθη με την εξαιρετική στατιστική, της πιο εύστοχης ομάδας σε ποσοστό. Προσοχή, γιατί εδώ υπάρχει παγίδα: Σε ποσοστό! Γιατί η ομάδα του Λουτσέσκου σε ευκαιρίες είναι τρίτη από το τέλος.
Ο φουκαράς ο Αστέρας, χάνει γκολ με τη σέσουλα (ή κι ο ΠΑΟΚ που δεν είναι φουκαράς), η Ξάνθη όταν πλησιάσει τέρμα συνήθως το βάζει. Με αυτόν τον… αέρα και την παγωνιά της Θράκης, περίμενε τον πρωταθλητή. Έναν Ολυμπιακό, ο οποίος είχε κερδίσει με το ζόρι και με κακές εντυπώσεις τον Αστέρα και ο κόσμος του, δεν ήξερε ποιο πρόσωπο θα εμφάνιζε η ομάδα του στο γήπεδο.
ΠΗΓΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ
Όμως, δεν θα κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, ούτε θα λέμε πράγματα που δεν βλέπουμε. Όταν κάνεις κριτική, οφείλεις να είσαι όσο γίνεται πιο δίκαιος. Όταν λοιπόν επισημαίνεις τα στραβά, θα πρέπει να λες και τα ίσια. Ο Ολυμπιακός μπήκε στα Πηγάδια, πολύ καλύτερα απ’ ότι στο Καραϊσκάκη με τον Αστέρα. «Κρυώνανε και τρέχανε» μου ‘πε ένας φίλος για να κάνεις πλακίτσα. Χαμογέλασα. Όμως υπάρχει πάντα ποδοσφαιρική εξήγηση. Εξηγήσεις που οι θεωρητικοί εννοείται δεν σας τις δίνουν, αφού προσπαθούν πάντα με πολύ… σάλτσα να καλύψουν την άγνοια επί του αντικειμένου.
Εδώ, λοιπόν, έγιναν συγκεκριμένα πράγματα: Ο Μπέντο που δικαίως τα ‘χει «ακούσει» πολλάκις προσπάθησε να πάει το παιχνίδι – και – στα πλάγια. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος εκεί από την Ξάνθη και μόλις ξεψάρωσε ο Ντε Λα Μπέγια, αυτό έγινε πέρα για πέρα αντιληπτό. Η επανεμφάνιση δυο παικτών στο αρχικό σχήμα, έπαιξε σούπερ καταλυτικό ρόλο για να καταλάβει κάποιος από την αρχή, ότι το αφεντικό της αναμέτρησης θα ‘ταν οι πρωταθλητές. Όταν μάλιστα επιστρέφουν οι καλύτεροι παίκτες σου, ε, είναι και λογικό αυτό. Δε χρειάζεται καν ποντάρισμα.
Ο ΙΝΤΕΓΕ ΧΩΘΗΚΕ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΠΙΡΤΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΛΙΒΟΓΕΒΙΤΣ
Ο Ιντέγε δεν είναι Καρντόσο. Έχω βαρεθεί τόσους μήνες, δε θα το συζητήσω ξανά. Ο Νιγηριανός με… φόρα από το Ειρήνης και Φιλίας, χώθηκε σαν τον… Μπιρτς στη μεγάλη περιοχή της Ξάνθης και μετά την σούπερ ασίστ (με τρομερό κοντρόλ και πάσα στον αέρα με τη μια παρακαλώ από τον Σεμπά) «κάρφωσε» στα δίχτυα της «ακριτικής» ομάδας. Ήταν ένα ποδοσφαιρομπασκετικό γκολ. Ο Μπράουν άλλωστε, έχει ξετρελαθεί με όσα βλέπει στο ΣΕΦ και η αλήθεια είναι, ότι η συμπεριφορά του, τόσο στο γήπεδο, όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης , προδίδουν έναν παίκτη τέτοιων σωστών αποδυτηρίων, που ‘χει γνώμονα πάντα το καλό της ομάδας.
Ο άλλος που ξαναμπήκε στην ενδεκάδα, ήταν φυσικά ο Μιλιβόγεβιτς. Έπαψε να λειτουργεί με… μπαταρίες ο Ολυμπιακός, βρήκε ξανά το καλώδιο και μπήκε στο ρεύμα η ομάδα. Ήταν φυσικά και αυτός που έβαλε το… κερασάκι στην τούρτα με το δεύτερο τέρμα. Επέστρεψαν με δυο λόγια δυο παίκτες και έβαλαν από ένα γκολ.
Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ Ο ΛΕΑΛΙ
Απέναντι, ο Λουσέρο μπήκε στο δίδυμο των αμυντικών χαφ. Περισσότερο κυνηγούσε, παρά δημιουργούσε. Η Ξάνθη πάσχιζε να βγάλει μεγάλες μπάλες στην πλάτη της κόκκινης άμυνας. Και το κατάφερε, αλλά το ‘χω γράψει τόσες φορές, ε, άντε άλλη μια. Ο Λεάλι από παιδάκι (ακόμη κι αν ακόμη δεν είναι 100% έτοιμος με τη μπάλα στα πόδια) έχει μάθει να παίζει ψηλά, γιατί αυτό διατάζει η ιταλική σχολή. Οπότε, είναι εύκολο να το κάνει και στον Ολυμπιακό.
Και είναι από τους λόγους που τον βάζει ο Μπέντο, γνωρίζοντας ότι οι επιστροφές των Μποτία και Βιάνα δεν είναι οι ιδανικότερες. Επίσης, ο Μπέντο ξεκίνησε και τον Μάριν, σωστή απόφαση, από την στιγμή που ο Γερμανός είχε καταφέρει να σώσει μια… χαμένη παρτίδα το απόγευμα της Τετάρτης στον Πειραιά. Ήταν μεγάλη ευκαιρία και πρόκληση για τον ποδοσφαιριστή να δείξει ότι πήρε ψυχολογία, για αυτό και ξεκίνησε.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια… σούπα. Έπαιξε μεγάλο ρόλο η φάση με την καρατιά στον Σεμπά, «πάγωσαν» όλοι. Ζεστάθηκαν μόνο οι Ολυμπιακοί με το 0- 2 λίγο πριν το φινάλε από το φάουλ του Μιλιβόγεβιτς. Δίκαια κέρδισε ο Ολυμπιακός, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα. Υπήρχε διάθεση, υπήρξε κίνηση και μια Ξάνθη που η τακτική του «κάνω λίγα και καλά» σίγουρα πιάνουν με άλλους αντιπάλους, όχι όμως με τους Πειραιώτες. Δεν έχουν αντίπαλο στην Ελλάδα. Αυτό δεν το λέω εγώ, το δείχνουν κάθε αγωνιστική όλα τα αποτελέσματα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ