Ο Κώστας Κουφός για άλλο ένα καλοκαίρι αρνήθηκε την εθνική μας ομάδα! Αυτή τη φορά εξόργισε περισσότερο από ποτέ κάθε Έλληνα που αγαπάει το μπάσκετ αλλά και την χώρα, γιατί πολύ απλά αποφάσισε να το κάνει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Με δυο λόγια, πέρα από την αδιαφορία του για την ομάδα της πατρίδας του(όσο μπορεί να αισθάνεται την Ελλάδα αληθινή πατρίδα για να είμαι και δίκαιος), το χειρότερο κατά τη γνώμη μου ήταν αυτός το μπρος- πίσω.

Κάτι που ομολόγησε όντας έξω- φρενών και έχοντας όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος του ο Φώτης Κατσικάρης. Μεταξύ άλλων ο ομοσπονδιακός τεχνικός, εξήγησε: «Εντελώς ξαφνικά και απροειδοποίητα, ο μάνατζερ του Κουφού, αφού ο ίδιος ο παίκτης δεν είχε τη στοιχειώδη ευθιξία να με ενημερώσει άμεσα, μου τηλεφώνησε και μου ανακοίνωσε ότι ο Κουφός δε θέλει να έρθει στην Εθνική. Προτιμά να προετοιμαστεί με την ομάδα του για το μέλλον, δηλαδή θέτει ως προτεραιότητα τις ατομικές προπονήσεις από το να εκπροσωπήσει τη χώρα του σε ένα τόσο σημαντικό τουρνουά.

Ο ίδιος μάνατζερ, ο κ. Μπουντογιάννης, είναι αυτός που προ ημερών μου ανακοίνωνε κομπάζοντας ότι με δικές του προσπάθειες ξεπεράστηκαν κάποια προβλήματα και θα γινόταν πραγματικότητα η σφοδρή επιθυμία του ίδιου και του Κουφού, να δώσει το παρών ο παίκτης στην Εθνική ομάδα.

Εγώ έχω μάθει να μιλάω ειλικρινά με τους παίκτες μου και περιμένω το ίδιο και από αυτούς, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις που υπήρξαν φέτος σχετικά με την Εθνική ομάδα. Ο Κουφός και ο Μπουντογιάννης δεν ανήκουν στην κατηγορία των ειλικρινών ανθρώπων και ο παίκτης αυτός δεν αξίζει να είναι στην Εθνική ομάδα».

Με αυτή την τελευταία πρόταση θα συμφωνήσω 100% με τον «εθνικό» μας προπονητή. Και επιτρέψτε μου να σταθώ πολύ λίγο στο θέμα του Κουφού, προτιμώντας να δω την ομάδα μας. Το παιδί αυτό λοιπόν, έχει προσφέρει ελάχιστα στις εθνικές ομάδες. Η συμπεριφορά του κάθε καλοκαίρι δείχνει ότι δεν γουστάρει. Να είναι κουρασμένος; Να πω οκ, εξαντλήθηκε ο άνθρωπος! Να είναι τραυματίας; Δεν θα το συζητήσουμε καν. Αλλά όταν στα ίσια σου λέει «θα κάνω ατομικό για την ομάδα μου» σε γράφει τα παλαιότερα των τεράστιων υποδημάτων του.

Έτσι είναι παιδιά, θέλουμε δε θέλουμε. Ο Κουφός δε γουστάρει να βάλει τα γαλανόλευκα. Δε γουστάρει να μπει στην διαδικασία της προετοιμασίας για το Παγκόσμιο. Δε θέλει να παίξει στην Εθνική μας ομάδα. Δεν μας θέλει. Να το ξαναγράψω; Δεν μας θέλει! Αυτό δείχνει, αυτό κάνει και όσα κι αν είπε ο ατζέντης του, δεν έχουν σημασία! Η ΕΟΚ από την πλευρά της, θα πρέπει να πάρει κάποιες γενναίες αποφάσεις για όλους αυτούς που «τη γράφουν». Έχει κι αυτή τις ευθύνες της, αν και στην συγκεκριμένη ιστορία, δε μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα, όταν δυο 24ωρα πριν την προετοιμασία ο παίκτης κάνει «τούμπα».

Όταν όλοι έχουν αφορίσει τον Σχορτσιανίτη που στην τελική έχει ιδρώσει περισσότερο από τον Κουφό για την γαλανόλευκη(άσχετα αν κι αυτός είχε τις… ιστορίες του) , θα πρέπει να ξεχάσουν μια και καλή το ψηλό παιδί από το ΝΒΑ! Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει, είναι να αλλάξει η σχέση FIBA- NBA σε τέτοια ζητήματα και να υπάρχουν ποινές. Όμως οι Αμερικανοί δε νοιάζονται. Εδώ δε στέλνουν αυτοί όλους τους καλούς, θα καθίσουν να σπάσουν το κεφάλι τους για τους ξένους; Ελάτε τώρα…

Η ομάδα μας παρ’ όλα αυτά θα πάει στην Ισπανία. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Και δεν γράφω ότι θα πάμε καλά για να μην το γκαντεμιάσω, επειδή είχα καλό προαίσθημα(τρομάρα μου) προ Ευρωμπάσκετ. Όμως, μπορώ να γράψω ότι θα πάμε με τους υπόλοιπους. Και προσωπικά ο Κουφός δεν θα μου λείπει, ακόμη κι αν βρεθούμε με τέσσερις παίκτες στο παρκέ.

Προτιμώ τον Μπουρούση που έχει παίξει με σπασμένα δάχτυλα και… μισή μέση για την Ελλάδα. Είναι ο παίκτης που όταν εμφανίζεται στα ελληνικά γήπεδα τον βρίζουν όλοι και «σκοτώνεται» για την εθνική. Τι να πεις γι’ αυτό το παιδί δηλαδή;

Προτιμώ τον Βουγιούκα που «κοβόταν» από τους προπονητές τα καλοκαίρια και είναι πάντα εκεί στην έναρξη της προετοιμασίας. Ας πάμε με τον Τσαϊρέλη που θα αισθανθεί πιο περήφανος από ποτέ, ας φωνάξει και τον Καββαδά ξανά ο Κατσικάρης. Θα τρέξει ο Βασίλης, όπως το έκανε και πέρυσι.

Τι θα κάνουμε δηλαδή; Θα πάρουμε ο καθένας από ένα μυξομάντιλο και θα καθίσουμε στη γωνίτσα μας για να κλαίμε επειδή ο Κουφός κάνει την πλάκα του; Όταν ο Σπανούλης για να μείνει εκτός, χρειάστηκε να κουτσαίνει, ο Ζήσης έχει παίξει με ένα μάτι, ο Καϊμακόγλου πέταγε τις μάσκες μέσα στα ματς και συνέχιζε με σπασμένη μύτη, εμείς θα καθίσουμε να συζητήσουμε για τον Κουφό;

Όποιος θέλει έρχεται! Ο Καλάθης αισθάνεται καλά, έρχεται. Ο Αντεντοκούμπο (ναι, αυτό το παιδάκι που το όνομά του δεν είναι τόσο… ελληνικό όσο του Κουφού), θα έρθει και θα χαμογελάει. Βρε με αυτούς να πάω στην Ισπανία. Η κορυφαία εθνική αυτής της χώρας, σιγά μην κωλώσει, γιατί ο Κουφός (που ομολογουμένως θα μας ανέβαζε επίπεδο, μη λέμε και μπασκετικές χαζομάρες) ξύπνησε ένα πρωί και θυμήθηκε ότι πρέπει να κάνει σουτάκια και διατάσεις για ένα μήνα στο προπονητικό κέντρο της ομάδας του.

Όχι καλοί μου φίλοι! Δεν είμαστε τέτοιος λαός και δικαιολογώ τον Κώστα, αφού δε μας έχει ζήσει και δεν μας ξέρει. Ο Τύπος ασχολείται μαζί του για να γεμίσει τις σελίδες. Ο κόσμος κάνει μια κριτική μισής ώρας και τέλος. Την ιστορία την γράφουν οι παρόντες και η εθνική μας ομάδα, θα πάει με τον Κατσικάρη και τη δωδεκάδα του στα ισπανικά γήπεδα για να διακριθεί, ακόμη κι αν χρειαστεί να παίξουν πέντε… φίλαθλοι μέσα!

Πολλές φορές, φέρνουμε ως παράδειγμα την εθνική ομάδα της Αργεντινής, μια τρελοπαρέα που μεγάλωσε και ετοιμάζεται για την τελευταία της παράσταση στα ισπανικά γήπεδα. Θα ‘ναι οι αντίπαλοί μας και στο τελευταίο ματσάκι του ομίλου. Οι τύποι αυτοί μαζεύονται επειδή το λαχταράνε να βρεθούν παρεούλα και αντιμετωπίζουν τις διοργανώσεις ως ευκαιρία να κάνουν και την πλακίτσα τους. Τρομεροί!

Δεν απαιτώ να ‘χουν τέτοιο τρόπο σκέψης οι δικοί μας. Είναι και δύσκολο, αφού κάποιοι είναι και κακομαθημένοι. Όμως αυτό που έχεις χρέος να κάνεις, είναι να εκτιμάς κάποια πράγματα, να θυμάσαι τι ήσουν και ποιος σε βοήθησε. Και να φέρεσαι αντρίκεια. Όχι τιποτ’ άλλο, αυτή η άτιμη η ρόδα, έχει ένα κακό ελάττωμα. Γυρίζει…